ในความหมายที่ชาวบ้านเข้าใจง่ายๆ ก็ย่อมเป็นการทำในสิ่งที่เกินภาวะของคนธรรมดาจะทำได้แหละครับ
สำหรับหัวข้อนี้ คือ เซียน ในแผ่นดินสยาม ๒ ผมหาข้อมูลไม่ได้เลย แล้วไม่มีเวลาไปสืบเสาะเอากับชาวบ้านแถบนั้นจริงๆจังๆ
ประมาณการเอาว่า ตอนซินแสเฮ้งมีชีวิตอยู่ ท่านอาศัยอยู่ในศาล ในถ้ำบนยอดเขา ถือศีลบำเพ็ญภาวนา
ถ้าขนาดมีวัตถุมงคลออกมาให้บูชา คงมีผู้คนนับถือเลื่อมใสอยู่พอสมควร
อย่างการที่ละสังขารในท่านนั่งสมาธิ แค่ประเด็นนี้อย่างเดียว คงเพียงพอที่ชาวบ้านจะเรียกท่านว่า เซียนแล้วละครับ(ความหมายคงสื่อไปในทาง ผู้สำเร็จธรรมประมาณนั้น) เพราะอย่าว่าแต่ฆราวาสเลยครับ แม้บรรพชิต ก็น้อยรายที่จะเห็นการละสังขารแบบนี้
ไม่ได้เอาประเด็นว่า นั่งละสังขารแล้วต้องเจ๋ง ต้องเป็นละกิเลสได้หมด แต่คุณถามมา ผมก็ตอบตามวิสัยสามัญเท่านั้นครับ
และ ผมเรียนตามตรง ที่คุณใช้ชื่อ ขรรม กับคำถามที่ถามมา ผมคิดไปเองว่าคุณอาจไม่ชอบผม ไม่ชอบกระทู้นี้ คำถามอาจมีเจตนาเยาะเย้ย เสียดสีเล่นสนุก ขออย่าได้มาเล่นผมในกระทูํ้นี้เลยนะครับ มีอะไรไม่พอใจผม ต่อว่าผมตรงๆได้ครับ แต่ขออย่าได้ล่วงเกินท่านผู้เป็นเนื้อหาที่ผมเขียนถึงเลยนะครับ ผมเองไม่เคยชอบกับคำว่า ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ คือ ไม่เชื่อเป็นสิทธิครับ ก็เฉยๆกันไป ใครที่เราไม่นับถือ ถึงเป็นผมเอง ก็อาจไม่ยกมือไหว้ แต่ถ้ามีเจตนาจะเอามาล้อเลียน แบบนั้นคือลบหลู่แล้วครับ
หวังว่า สิ่งที่ผมคาดคะเนเอาเอง อาจเป็นการคิดในแง่ลบ เอาจินตนาการด้านเลวๆมาคาดคำนวณความคิดคนอื่น ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ขออภัยด้วยครับ
หากมีอะไรไม่ชอบใจผม ก็เปิดกระทู้ซัดจัดเเหตุผลมาตำหนิติเตียนได้ครับ ยินดีรับฟัง ^ ^