อ้อ ถึง สาย รีโมท amp ด้วยอ่ะครับ

ไอ้เรื่องการเบิร์นนี่มันเป็นวิทยาศาสตร์ล้วนๆๆๆ เลยนะนั่น เพียงแต่ผมไม่สามารถจะอธิบายหลักการให้ฟังได้ว่ามันเป็นยังไงล่ะครับ

แต่แผ่นเบิร์นนั้น ตั้งแต่สมัยผมตอบคำถามเหล่านี้ในพันทิพย์ เมื่อเกือบ 3 ปีก่อน ผมก็ไม่แนะนำให้ใช้ เพราะประการแรก ผมว่ามันเสี่ยงต่ออันตรายจากสัญญาณที่อยุ่ในแผ่น เพราะความถี่ที่แช่ติดต่อกันเป็นเวลานานๆๆๆ มันจะทำให้ลวดที่พันว๊อยซ์คอยส์ขาดได้ง่ายๆๆๆ


นั่นหมายถึงเจ๊งนั่นเอง..........


สัญญาณของแผ่นเบิร์นนั้น มักจะมีเหมือนๆๆ กันคือเป็นสัญญาณที่ค้างไว้ตั้งแต่สูงยันต่ำ แล้วแช่ไว้เป็นเวลานานๆๆ นัยยะเพื่อต้องการให้มันทะลุทะลวงทุกความถี่ ซึ่งผมมองว่าไม่จำเป็นนัก............


ส่วนในวงการคนเล่นเครื่องเสียง ก็มักจะอนุโลมว่าอุปกรณ์ทุกชนิดต้องการการเบิร์นอินที่คล้ายกันนั่นแหละ ไม่ว่าจะแอมป์ ลำโพง หรือสายไฟ สายสัญญาณ ก็เลยพยายามจะหาวิธีย่นระยะทางด้วยการเบิร์นด้วยแผ่นเบิร์น

แต่ข้อคิดนิดนึง ไม่ว่าเราจะเบิร์นอะไร ไม่ว่าหูฟัง หรือลำโพง หรือแอมป์ เราก็ต้องต่อให้มันครบถ้วนทั้งระบบ ไม่งั้นมันจะเบิร์นไม่ได้นะครับ

คือต่อ source ก็ต้องต่อสายสัญญาณ ต่อ แอมป์ และต่อลำโพง และก็ต้องเปิดให้มันมีเสียงออกด้วยนะครับ มันถึงจะได้รับการเบิร์นอย่างจริงจัง การเลือกเอาสายมาจิ้มเฉยๆๆๆ ถือว่าไม่ได้เบิร์นเด้อ

หรือการเปิดแอปม์อย่างเดียวทิ้งไว้ อันนี้ถือว่าไม่ได้เบิร์นอีกเช่นกัน...........5555


แผ่นเบิร์นผมมีเป็นเข่งๆๆๆ สมัยก่อนผมเคยซื้อแผ่นเบิร์นแผ่นละเกือบ 4000 บาท ยุคนั้นไม่มีการก๊อปปี้ซีดีเลยล่ะ ใครจะเล่นหรือใช้แผ่นเบิร์น ต้องโดนเต็มๆๆแข้งเท่านั้น ไม่เหมือนยุคนี้ที่แบ่งไปแบ่งกันมาจนพรุนไปหมด 555


หากอยากจะเบิร์น ก็เลือกแผ่นปกตินี่ล่ะครับ หาแผ่นที่มีเรนจ์ครบๆๆ ซึ่งมักจะมีในเพลงคลาสสิคซะส่วนใหญ่ และเราก็เปิดมันทิ้งไว้ในอัตราความดังที่ไม่เกินกว่าเราฟังปกติ รับรองว่าเปิดเบิร์นยังไงก็ไม่เจ๊งแน่ๆๆๆๆ

แผ่นเบิร์นที่ตอนนี้ยอดนิยมในเว็บนี้ ก็คือแผ่นที่หมอผีชิมแกบอกไว้นั่นแหละครับ ซึ่งผมเองก็เอามาแอบเบิร์นกับเค้าเหมือนกัน เพราะถือว่าเรียนจากประสพการณ์ของคนอื่น มันร่นระยะดี

5555