It will pass.






















บ้านน้องผมจมน้ำมานานสองเดือนแล้ว สองสามีภรรยาหนีเอาชีวิตรอดออกมาขณะที่สายน้ำจู่โจมเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว ปราการที่ทำไว้ต้านไม่อยู่ ต้องซมซานไปหาห้องเช่าอยู่ ไม่เพียงแต่กายถูกท่วม วันๆ ใจก็จมในความหมองหม่น ความเบื่อหน่าย เวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ สองสัปดาห์ หนึ่งเดือน สองเดือน น้ำไม่แห้ง แต่ความหวังเริ่มเหือด บางชั่วขณะก็อดน้อยใจไม่ได้ “ทำไมบ้านคนอื่นในเมืองที่ท่วมทีหลังจึงแห้งก่อน” และ “ทำไมต้องเป็นเรา?”

ญาติมิตรอีกหลายคนก็ผ่านนรกน้ำท่วมเป็นเดือนๆ วันๆ มองภาพรอบตัว หายนะแผ่กว้างไปทุกทิศ ความช่วยเหลือดูไม่ต่อเนื่อง เพราะคนเดือดร้อนมีจำนวนมาก ความทุกข์ก่อถมหนักหนาขึ้นทุกวันกดทับจนหายใจไม่ออก

ในห้วงยามแห่งความมืดหม่น คนนับล้านรู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง หลายคนโทษเจ้าหน้าที่ โทษความโง่ของตัวเองที่เลือกผิดที่ โทษกรรมเก่า

ในห้วงยามนี้เองที่ประโยคเก่าแก่ประจำใจปรากฏในห้วงคิดอีกครั้ง เป็นประโยคที่ผมใช้เสมอเวลาประสบทุกข์หรือต้องผ่านเหตุการณ์ที่ไม่อยากเจอไม่อยากทำ

“It will pass.”

มันจะผ่านไป

ไม่ว่าเหตุร้ายแรงเพียงไร ย่ำแย่แค่ไหน ตราบที่เข็มนาฬิกายังคืบคลานไปข้างหน้าอย่างสม่ำเสมอ It will pass.

มันจะผ่านไป

ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ขมขื่นแค่ไหน It will pass.

มันจะผ่านไป

เป็นธรรมชาติของมันอย่างนี้นี่เอง




ผมเคยเล่าหลายครั้งแล้วว่าในสมัยก่อนผมเป็นหวัดบ่อยมาก บางปีเป็นหวัดแทบทุกเดือน เป็นทีก็หนักกว่าคนอื่น กินเวลาสองอาทิตย์กว่าจะหาย สำหรับขาประจำโรคหวัดอย่างผม มันก็คือนรกนี่เอง

แต่ทุกครั้งที่หายใจไม่ออกเพราะรูจมูกบวมตัน น้ำตาไหลพราก ร่างกายโรยแรง ประโยคนี้ก็ผ่านเข้ามา...

It will pass.

มันจะผ่านไป

แล้วมันก็ผ่านไปทุกที

ผมเคยผ่านการผ่าตัดไส้ติ่ง(แตก) เมื่อพยาบาลสาวสวนท่อปัสสาวะให้ ผมก็เชื่อในนาทีนั้นว่านรกมีจริงแน่นอน! ไม่น่าเชื่อว่ามนุษย์เรายังสามารถเจอประสบการณ์ที่เลวร้ายกว่าการเป็นหวัดร้อยเท่าได้ สายยางที่คาท่อปัสสาวะไว้ตลอดหนึ่งสัปดาห์คือความทุกข์ทางกายอย่างหาที่เปรียบมิได้ ช่วงเวลานั้น คนไข้ทำอะไรไม่ได้นอกจากรอ

และประโยคนี้ก็ผ่านเข้ามา...

It will pass.

มันจะผ่านไป

แล้วมันก็ผ่านไปทุกที



It will pass ไม่ใช่คำใหม่ ไม่ใช่ปรัชญาใหม่ มันปรากฏในคำสอนของหลายอารยธรรมแต่โบราณ เช่น เปอร์เซีย ยิว ตุรกี ยุโรป แม้แต่พุทธ

มันบอกว่าสรรพสิ่งในโลกเป็นของชั่วคราว ดำรงอยู่ชั่วคราว และสลายไปเมื่อถึงเวลาของมัน

เป็นสัจธรรมของจักรวาล

ทางพุทธว่า สรรพสิ่งไม่เที่ยง

ประสบการณ์เป็นหวัด เป็นโรคร้าย ตกบันไดขาหัก บ้านแตก แฟนขอเลิก เป็นหนี้สิน ถูกจิ๊กโก๋ตีหัว น้ำท่วม ฯลฯ เหล่านี้ล้วนอยู่ภายใต้การกำกับการแสดงของเวลา

เวลาทำงานของมันอย่างเสมอต้นเสมอปลาย ไม่เคยหยุด มันนำพาเราผ่านประสบการณ์ไม่ดีทั้งหลาย

It will pass.

มันจะผ่านไป

ส่วนความเร็วหรือความช้าของการไหลผ่านเป็นเพียงมายาที่เราสร้างขึ้นมายึดติดเอง เพราะเวลาเดินไปทีละวินาที ไม่เร็วไม่ช้าไปกว่านี้

ลองคิดดู มีเหตุการณ์ร้ายอะไรในชีวิตคุณบ้างที่ไม่เคยผ่านไป ไม่ว่าพ่อตาย แม่ป่วย ตกงาน แฟนทิ้ง หมาตาย ฯลฯ ล้วนผ่านไปทั้งนั้น

ดังนั้นจะเห็นว่า ไม่มีเรื่องร้ายใดที่ร้ายจริงๆ มันจะร้ายจริงๆ ก็เมื่อเวลาหยุดนิ่งไม่ไหล ปล่อยให้เราทนทุกข์อยู่ตอลดกาล

“It will pass.” ไม่ได้แปลว่าเราโอบรับความสิ้นหวัง ปล่อยชีวิตไปตามยถากรรม มันเพียงแต่เตือนเราให้ใช้ปัญญา วิเคราะห์ให้ออกว่า ไม่มีความทุกข์ใดที่ดำรงอยู่ตลอดกาล

“It will pass.” เตือนเราว่า ฟูมฟายไปก็ไม่แก้ปัญหา

บางปัญหาไปถึงจุดที่ต้องอาศัยเวลา

การบ่งฝีนั้นต้องรอให้ฝีพร้อมบ่ง การบ่งมันออกเร็วกว่ากำหนดมีแต่ทำให้แผลนั้นช้ำชอกนานกว่าเดิม

มันยังเตือนสติเราว่า ความสุขก็จะผ่านไปเช่นกัน ดังนั้นจึงไม่ควรประมาท ไม่ว่าจะอยู่ในห้วงสุขหรือทุกข์

ใช่ It will pass.

แต่ตั้งสติผ่านช่วงเวลาในช่วงเวลาหม่นมืดนั้นให้ดีที่สุด

มันจะผ่านไป



วินทร์ เลียววาริณ

www.winbookclub.com

19 พฤศจิกายน 2554