

กริ๊ง กริ๊ง ๆๆ ๆๆ เสียงโทรศัพท์ดังมาตอนเช้าตรู่ขณะที่ผมกำลังนอนจมกองฟูกเก่าๆ ผืนละสามร้อยห้าสิบ..
"ฮาโหล ฮาโหล" เฮียครับ มีคนอยากเจอเราครับ" เสียงเจ้าเบียสพูดละล่ำละลักมาตามสาย
"ใครวะเบียส ยังจะมีคนสติไม่ดีอยากเจอเราอีกด้วยเหรอ" ผมสวนกลับไปทางสาย เพราะไม่แน่ใจที่เจ้าเบียสพูด
เจ้าเบียสตอบกลับมาทันควัน "มีครับเฮีย เค้าชื่อ คธา เป็นมือทับบล้า"
ผมงัวเงียตอบกลับไป "คนบ้าอะไรชื่อนกกระทา และเป็นมือพับผ้า สงสัยโดนเมียใช้งานซักรีดผ้าจนชินล่ะซิ"
เสียงเจ้าเบียสตอบแบบชัดถ้อยชัดคำคราวนี้ "ปู้โธ่ เฮียฟังผิดแล้ว เค้าคือคุณ คธา เพิ่มทรัพย์ นักดนตรีที่สนใจและหลงใหลในกลองแขกทับบล้า"
เท่านั้นล่ะ ผมดีดตัวผึงจากที่นอน แล้วบอกกับเจ้าเบียสผ่านโทรศัพท์โนเกียรุ่นเก่าระบบ 0.5 G ราคา 800 บาท
"บอกเค้าอยู่เฉยๆๆ อย่าขยับ ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น เดี๋ยวเราไปหาเองโว๊ยยยยยย"