จะไปพัฒนากันได้อย่างไรล่ะครับ โหลดกันยกอัลบั้ม นักธุรกิจเค้าก็คงไม่กล้าเสี่ยงลงทุนเท่าไหร่หลอกครับ ตามความคิดผมนะครับ...

ตอบตามคุณ owensharp22 เลยครับ...อย่าว่าแต่ระบบอัดดีๆเลยครับ ศิลปินขายแผ่นไม่ได้ไม่มีจะกิน ต่อไปก็คงไม่มีเพลงดีๆฟังอะครับมีแต่เพลงเน้นทำเงินอย่างเดียว

ขอถามครับ ว่าคนไทยซื้อแผ่นเพลงแท้หรือแผ่นผีมากกว่ากัน ตอนนี้ผมไม่เคยซื้อแผ่นผีเลยครับ หรือโหลด(น้อยมากๆ 10%เพราะหาซื้อไม่ได้) เมื่อก่อนผมโหลดกับแผ่นผีเต็มเลย ตอนนี้ผมเลิกไปนานแล้วเพราะว่าสิ่งเหล่านี้ไม่มีคุณค่า ทำร้ายนักร้อง พอผมซื้อแผ่นแท้เก็บรู้สึกดี พวกลิมิทเต็ด ของแรร์ ต่างชาติเขาซื้อแผ่นแท้ ศิลปินมีห้องอัดเสียงราคาสูงมากๆ เขาเลยทำงานดีๆมาได้ แต่คนไทยรักผี ศิลปินโดนผีหลอกจน ต้องเน้นคอนเสิร์ตแทนขายแผ่น เลยไม่ค่อยมีใครอยากทำงานคุณภาพสูงๆดีมาด เพราะโดนผีหลอกครับ พอเขาทำงานดีๆมา งานเขาก็กลายเป็นผี mp3

แผ่นแท้มีคุณค่ามากๆครับ ยิ่งของหายากยิ่งภุมิใจสุดๆ แผ่นผีปั๊มเมื่อไหร่ก็ได้ ขายมือสองใครจะเอา แผ่นแท้ราคายิ่งสุงขึ้น ภูมิใจมากจึ้น ลิมิเต็ดต่าง แผ่นผีไร้ค่า

ลอง body live in คราม
เปิดแบบ 7 ch ผมว่าเค้าอัดได้ดีมากเลย

เพลงไทยขายแค่ในประเทศ เพลงสากลขายรอบโลก

ทัวร์คอนเสริตรอบโลก

เป็นธรรมดาครับที่ระบบซาวด์ของเค้าจะอลังการกว่าของเรา :)

^ ครับ ค่ายเค้าใหญ่ มาตรฐานเค้าสูง ขายคนทั่วโลก

เคยดูใน discovery เวลาพวกซาวนด์เอนจิเนียร์ ทีมงานฝ่ายเทคนิคในการจัดคอนเสิร์ต
เค้าต้องคำนวนกันอย่างดี ถึงขนาดทุกที่นั่งใน Hall ต้องได้ยินเสียงเท่ากันหมด (ยกเว้นพวกหน้าเวที)

การจัดวางตำแหน่งลำโพง การควบคุมความดังในแต่ละจุด เรียกว่าต้องเซทกันทั้งวัน

นอกจากเรื่องนี้ และเรื่องต้นทุนค่าใช้จ่ายที่ว่ากันไป
ผมว่าส่วนนึงคนไทยมักติดนิสัยง่ายๆ สบายๆ ทำๆไปเหอะเดี๋ยวก็จบ จะอะไรมากมาย อะไรแบบนี้ด้วยล่ะครับ

เรื่องคุณภาพต่างประเทศเค้าเอาจิงครับ...ตัวอย่างก็มีครับที่ยกคอลเสิดในไทยเลยเพราะหลายอย่างไม่ได้ตามมาตรฐานของเค้า

จะพิมพ์ว่ายกเลิกครับ....พิมพ์ตกไปครับ

ถ้าจะว่าไปอีกแง่ ลองเปลี่ยนภาพนักร้องออกสื่อเป็นนักแสดงข้างถนนสิคะ ถ้าลองนึกสภาพแบบนี้แล้ว เราก็จะนึกออกนะคะ ว่าเวลาร้องหรือเล่นดนตรีหรือแสดงก็มีทั้งคนที่จะให้และคนที่ไม่ให้เงิน ถ้าแสดงดีมีคนรักก็ได้เงินมาก ถ้าแสดงไม่ดีหรือกร่อยก็ไม่ได้เงิน

มีศิลปินหลายคนทีเดียวที่อยู่ได้เพราะแฟนคลับรัก ไม่ต้องมีค่ายเพลง แต่ตั้งใจทำเพลงด้วยใจรักและอยากให้แฟนเพลงได้ฟังเพลงที่ดีๆ แฟนคลับก็รักศิลปินเพราะศิลปินตั้งใจทำงานเพลง สื่อใจตรงกัน เพลงที่ดีทำออกมาด้วยความรัก แฟนเพลงก็ซื้อผลงานด้วยความรักและวางใจว่างานนี้ต้องออกมาดีแน่นอน และภูมิใจเวลาที่ซื้อผลงานนั้นมาเพราะรู้ว่าได้เพลงดีๆ มาฟังและยังได้ทำเพื่อคนที่รักเราและคนที่เรารัก (ไม่ใช่ในแง่ชู้สาว แต่ด้วยความปรารถนาดีต่อกัน) หลายคนบ้าซื้อทีละหลายๆ แผ่น ด้วยความปลื้ม เหมือนซื้อซีดีแล้วได้มีส่วนร่วมกับศิลปินที่รัก

ในทางกลับกัน ถ้าไม่มีหัวใจที่จะทำเพลง ทำเพื่อกำไรไม่ได้คิดจะให้คนฟังได้มีเพลงดีๆ ฟัง คนฟังเพลงก็ฟังผ่านหูไป เหมือนนักแสดงข้างถนนที่เล่นไม่ดีนั่นล่ะ เขายืนดูด้วยความสมเพชแกมเยาะเย้ยแต่ไม่ได้อยากให้เงินค่าดูเพราะรู้สึกว่าไม่มีค่าคู่ควร บ้างก็สักแต่ว่าโยนเศษเงินให้เพราะสงสาร

แผ่นจะขายได้ไม่ได้ มันจึงขึ้นอยู่กับว่ามีความรักให้กันแค่ไหนมากกว่าจะเป็นจิตสำนึกเรื่องลิขสิทธิ์.. อย่างถ้าเรารู้ว่าค่ายเพลงนี้เอาเปรียบศิลปินมากๆ กดขี่ข่มเหงไม่ให้ค่าลิขสิทธิ์กับศิลปิน ดีแต่ปั้มแผ่นขายแพงๆ เอาเพลงเก่ามาทำซ้ำซาก แบบนี้ซื้อแผ่นไปก็ไม่รู้สึกว่าช่วยศิลปินขึ้นมาเลย ขณะเดียวกัน ถ้าศิลปินเองทำเพื่อการตลาดโดยไม่ได้รักแฟนเพลง จะมาบอกว่าแฟนเพลงไม่รักก็ไม่ถูกนะ เพราะไม่ให้ความรักมาก็ไม่ได้ความรักตอบแทนสิ สมน้ำสมเนื้อกันดี

สนับสนุนให้ซื้อแผ่นแท้เพื่อสนับสนุนศิลปินที่ตั้งใจทำผลงานค่ะ ช่วยๆ กันเพื่อให้ศิลปินอยู่รอด มีงานเพลงดีๆ ฟังกันไปได้นานๆ

เห็นด้วยครับคุณ พิงค์ฟรอยด์

ตกลงแล้วเสียดายหูฟัง หรือเสียดายตังที่ซื้อคอนเสิร์ทไทย ??????????

หุหุ เสียดายที่ซื้อคอนเสิร์ทไทย ครับ อิอิ

แต่ก็ยังสนับสนุน อยู่นะครับ ซื้อของแท้ ตลอดครับ

+ หนึ่ง

มองอีกมุม ในฐานะครูดนตรี

ผมว่าไม่ว่ายังงัย เพลงไทยก้อคือเพลงของคนไทย

ภาษาไทยครับ ไม่ว่ามันจะอัดแย่เค่ไหนมันก้อเพลงไทย

ถามว่า the wall อัดดีมากแต่คุณเข้าใจเนื้อหามันเท่ากับ กินตับ ไหม หรือ คันหุไหม

ผมว่า อย่าไปสนใจเลยครับอันไหนเราฟัง สนุกก้อพอครับ

ผมก้อเคยเปยคนตั้งแง่ว่า ทำไม เพลงฝรั่งอัดดี

มันพูดได้เยอะครับบ

และสุดท้ายก้อหาเรื่องด่านไหทยด้วยกันเอาเหอะครับ

ถ้ามันไม่ดี ก้อเกบไว้แต่ก้อขอบคุณที่ท่านซื้อของเจง

ผม ซื้อ cd thai ไรท์ cd นอก อิอิ

@duncan98
ผมเคยบอกเพื่อนแบบคุณเด๊ะเลย ประมาณว่า อุดหนุนของแท้น้อย คนทำก็มีตังน้อย ลงทุนได้ไม่เท่าฝรั่ง คุณภาพเสียงที่ได้เลยสู้เขาไม่ได้ แต่ก็ได้คำตอบมาว่า "เสียงต่างกันตรงไหน"

คือ แบบว่า กลุ่มคนที่ฟังอย่างเดียว"มีมากกว่า"กลุ่มคนที่ฟังถึงรายละเอียด(ฟังว่ามันดีตรงไหน เสียงไปถึงไหน ตรงไหนคราง บวบ ดีฟแน่น ลูกเล่นเสียงซ้าย/ขวา เสียงหวาน เรียกว่าเข้าถึง)

หลายครั้งผมเอาเพลงในมือถือเพื่อนมาฟัง(เพลงที่ไม่เคยฟัง)แล้วแบบว่าดนตรีตรงไหนมันได้ใจหรือมีลูกเล่นแฝงเข้ามา ผมก็ไปบอกเพื่อนว่า"เห้ย..ฟังตรงนี้ดิ มัน(บลาๆๆๆๆ)" พอมันเอาไปฟังมันก็บอกว่า"เออจริงว่ะ ไมที่ผ่านมาไม่เคยได้ยินเลย"
สรุปคือคนส่วนใหญ่ไม่ลงทุน เพราะไม่ได้ใช้ประโยชน์ถึงตรงนั้น (แต่ก็น่าจะคิดถึงใจเขาใจเราบ้าง)

ผมเองยังวัยรุ่นอยู่ อยากได้เพลงไหนจะขอยืมแผ่นคนแถวๆบ้านที่เขาซื้อมาริปเอา (เพราะไม่มีตังซื้อทุกแผ่นที่ชอบ) แต่ถ้าอัลบัมไหนชอบมากจะดิ้นตายเอาก็เก็บตังเอา กว่าจะได้ก็(โคด)นาน

ผมว่ามันต้องเริ่มจากทำของมีคุณภาพ แล้วคนจะซื้อเอง นี่มันรู้สึกเหมือน ฟรีกับเสียตังคุณภาพเท่ากัน -*- ผมคิดว่าค่ายๆใหญ่(ใหญ่)น่าจะทำให้ดีหน่อย

เพื่อนผมชมผมเก่ง แยกเสียงเพลงออก (ประชดผม ผมคิดว่าหูฟังตัวไหนเสียงก็เหมือนกัน แผ่นไหนๆ เสียงก็เหมือนกัน) มันประชดผมว่า แยกเสียงออกได้ด้วย มันบอกเสียง หูฟังก็เหมือนกันหมด ว่าผม โง่ ไม่น่าซื้อหูฟังแพงๆมาเลย บอกว่าไม่คุ้มเสียดายเงิน เฮ้อ

ทำไมค่ายใหญ่ๆ งบเยอะ ถึงอัดเสียงออกมาได้ไม่ดีเท่าค่ายเล็กงบ อย่างใบซอร์ง

ทั้งๆที่ปัจจัยหลายๆอย่างน่าจะพร้อมกว่า นักร้องไทยหลายๆคนเสียงดีมาก น่าเสียดาย

เข้าใจคุณ duncan98 เลยครับ อย่าไปใส่ใจเลย ......^-^


เห็นด้วยกะคุณ llSilveRll ครับ