เรื่องมันมีอยู่ว่าผมคบกับแฟนคนนึง ซึ่งแฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรกของผม เรื่องผมเรามันเริ่มจากรู้จักกันผ่าน internet

คุยกันเรื่อยมาถึง 1 ปี ถึงได้เจอกันจริง ๆ จนได้เป็นแฟนกัน รวมเวลามาถึงวันนี้ก็ 3 ปีครับ

แต่...ในปีที่ 3 ปีนี้ ผมกลับค้นพบความรู้สึกบางอย่าง ที่ผมเองก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นมาตั้งแต่ตอนไหน...เกิดขึ้นได้

อย่างไร "นั่นคือความรู้สึกที่ผมไม่ได้รักเธอจริง ๆ" ไม่เหมือนกับความคิดผมที่ผ่านมาว่า

"เธอคนนี้คือคนที่ผมรักที่สุด"

วันนี้ผมกลับเปลี่ยนไป....ผมมักจะทะเลาะกับเธอเรื่อง เรื่อยเปื่อย ไม่เป็นเรื่อง ชอบหงุดหงิดใส่เธอ

ฯลฯ จนเธอร้องไห้ ซึ่งเวลาผมทำเรื่องพวกนี้ไป "เหมือนกลับผมไม่รู้ตัว" ผมหาว่าเธอเรื่องมาก

เรียกร้องความสนใจ

จนเธอพูดกับผมว่า "เมื่อก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้เลย" จนผมคิดได้ และก็พยายาม ๆ ทำให้มันเหมือนเดิม

แต่ก็ไปไม่รอดกลับมาเป็นแบบนี้อีกทุกที "ซ้ำไป ซ้ำมา"

กระทั่งผมมานั่ง มานอน มาเดินคิดทบทวนเรื่องสาเหตุที่ผมเปลี่ยนไป

ทำให้คิดได้ 2 สาเหตุ สาเหตุที่ 1 ความคิด พฤติกรรม ความชอบ ของผมกับแฟนมันต่างกัน

แฟนผมเป็นคนชอบ ให้เอาใจ ใส่ใจกันมากถึงมากทีุ่สุดด้วยคำพูด หรือการกระทำ และต้องโรแมนติกตลอด

แต่..กลับกันผมกลับเป็นคน สบาย ๆ ไม่โรแมนติก และความคิด ทัศนะคิต พฤติกรรม ความชอบมันตรงข้ามกัน

สาเหตุที่ 2 ผมกลับคิดถึงคนอีกคนนึงซึ่งเป็นเพื่อนผมเอง เพื่อนคนนี้เรียนด้วยกันมา 3 ปี

เหมือนกันแฟนผมที่คบกันมา 3 ปี เช่นกัน อ้อ เพื่อนคนนี้เป็นผู้หญิงนะครับ อย่านะอย่าคิดว่าผมเปลี่ยนไป

เป็น...555ย์

บางครั้งทะเลาะกัน ผมอยากจะทิ้งเธอไป แต่ผมก็ทำไม่ลง เพราะแค่เธอร้องไห้ใจผมมันก็อ่อนทรุดไม่มีแรงเลยครับ

เพราะถ้าหากผมทิ้งเธอไปโดยที่เธอไม่ผิดอะไร ผมจะต้องเสียใจตลอดชีวิตเลยครับ (ผมเป็นคนที่แคร์ความรู้สึกคน

มากครับ)<<<มันยากจะอธิบายครับ ผมมักจะร้องไห้กับโฆษนา ไทยประกันชีวิต หรือซี่รี่พระเอกนางเอกตาย





ผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ... เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครหลายคนฟัง บ้างก็ว่าผมควรจะแข็งใจทิ้งเธอไป ซึ่งข้อนี้

ผมทำไม่ได้จริง ๆ ณ ตอนนี้ // บ้างก็ว่าผมคงถูกเพื่อนที่ผมคิดถึงทำของ จ๊ากก บ้าละ

ใครอ่านแล้วรู้สึกว่าผมเป็นคน ที่แย่..นอมแน้ม หรือไม่ดีผมก็ไม่ว่านะครับ เพราะในใจผมตอนนี้ที่เจอกับเรื่องนี้

มันรู้สึกอย่างนี้จริง ๆ "ไม่้รักเธอแล้ว แต่....ทิ้งเธอไม่ลง" (จริง ๆ)