พวกสัน...?...ารแบบนี้มีให้เห็นเป็นประจำ อันนี้อ่านกันขำขำแล้วกัน

ที่ช่องออกบัตรที่นั่งผู้โดยสารเครื่องบินในวันที่มีผู้โดยสารต่อคิวยาวมาก
เป็นพิเศษเพราะวันต่อไปเป็นวันหยุดราชการหลายวันติดต่อกัน

พนักงานออกบัตรที่นั่งพยายามที่จะทำงานให้เป็นที่ถูกใจแก่ผู้โดยสารทุกคนโดย
การพูดจาอย่างสุภาพและทำงานโดยรวดเร็ว

แต่ถึงกระนั้นผู้โดยสารที่อยู่ในคิวแถวก็ยังมีท่าทีกระวนกระวายต่างชะเง้อ
ชะแง้ดูว่าเมื่อไหร่จะถึงคิวของตัวเองสักที

ผู้โดยสารชายคนหนึ่งเดินมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่มาจากมุมไหนไม่
มีใครสังเกตขอให้พนักงานหญิงคนนั้นออกบัตรที่นั่งให้เขาก่อนโดยด่วน

พนักงานสาวหายใจเข้าปอดอย่างแรง
พยายามระงับอารมณ์โกรธแล้วพูดอย่างสุภาพว่า “คุณขา ใครใครเขาก็ต่อแถวเรียง
คิวเป็นระเบียบนะคะ ดิฉันไม่สามารถจัดการให้คุณก่อนหรอกค่ะ กรุณาไปต่อแถว
เหมือนคนอื่น ๆ
เถอะค่ะ”

ชายผู้นั้นหน้าแดงกล่ำ พูดเสียงดังด้วยความโกรธว่า
“คุณรู้หรือเปล่าว่าผมเป็นใคร?”

พนักงานสาวหันไปมองหน้าผู้โดยสารคนนั้น หายใจเข้าแรง ๆ
อีกครั้งแล้วกดสวิทช์ไมโครโฟน พูดประกาศออกไปว่า

“ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ…
ขณะนี้มีชายคนหนึ่งอยู่ที่ช่องออกบัตรที่นั่งผู้โดยสารหมายเลข13
ไม่ทราบว่าตนเองเป็นใคร
ถ้าท่านผู้โดยสารคนใดสามารถให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ได้
กรุณาแสดงตนต่อเจ้าหน้าที่ด้วยค่ะ ขอบคุณ” แล้วต่อด้วยภาษาอังกฤษว่า

“Attention please! There is a man at the ticket counter No.13 who does
not know who he is. Anyone who may be able to identify this man is asked
to please step forward and identify him. Thank you”

ชายผู้นั้นรู้สึกอับอายขายหน้าไม่รู้จะทำอย่างไรดีนอกจากด่ากลับไปว่า
“f__k you!!!”

พนักงานสาวก็สวนกลับทันควันด้วยเสียงอันสุภาพว่า
“เรื่องนั้นก็ต้องต่อคิวเหมือนกันค่ะ”