ชวนเที่ยวไร่จิม ทอมสัน
ไร่จิม ทอมสัน อยู่ที่ อ.ปักธงชัย จ.นครราชสีมา ใกล้ ๆ กับ อ.วังน้ำเขียว ปกติจะไม่เปิดให้คนภายนอกเข้าชม
ยกเว้นช่วงฤดูหนาว ปีนี้ เริ่มตั้งแต่ช่วงต้น ๆ เดือน จนถึงต้นเดือนมกราคม 54 ครับ
ภายในไร่ เมื่อก่อนก็มีการจัดให้ชมกระบวนการ ในการเตรียมวัตถุดิบสำหรับทำผ้าไหม
แต่หลัง ๆ มานี่ ดูเหมือน กระแสทางการค้าจะเพิ่มมากขึ้น กลายเป็นมีของขายคล้าย ๆ กับ OTOP ครับ
แต่ อย่างไรก็ตาม วิว ทิวทัศน์ และการปรับภูมิทัศน์ รอบ ๆ ไร่ ก็ทำได้สวยงาม น่ามาเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจทั้งครอบครัวครับ
นั่งรถจากหน้าไร่ เข้ามาจุดแรกก็คือ ลานฟักทอง และมีลานแสดงงานศิลปของศิลปิน
ส่วนจะชื่ออะไร อ่านได้จากสูจิบัตรที่แจกตอนท่านเสียสตัง นั่งรถของเขาเข้ามานั่นล่ะครับ
ลงเดินดูได้ตามความพอใจ เบื่อเมื่อไร ก็รอรถมารับไปจุดต่อไป
งานศิลปที่เห็น ก็คือ การใช้ผ้าไหมมาย้อมสี และจัดวาง มีหลาย ๆ ชิ้น วางเรียงกันให้เกิดมิติครับ
น่าจะเป็น Installation Art อีกแบบหนึ่ง ซึ่งในเมืองนอก เขาเล่นกันนานแล้วครับ
บ้านเรายังไม่ค่อยแพร่หลาย อาจจะเป็นเพราะ ผู้ชมติดอยู่กับ งานศิลปเดิม ๆ เช่น ภาพเขียน
งานประติมากรรม หรือ ฯลฯ มากกว่า
อันนี้เป็นการจัดวางฟักทองครับ ปีก่อน ๆ ที่ผ่านมา เขาก็วางกันรวม ๆ ไป
แต่ปีนี้ ใช้การจัดวางทางศิลปมาช่วยด้วย เพื่อเพิ่มมิติ ก็สวยงามดีครับ
อันนี้ป้ายชี้บอกทางไปยังจุดต่าง ๆ มีหลายจุดมากครับ
ผมเองก็ดูไม่หมดครับ แนะนำว่า ถ้ามีเวลา ค่อย ๆ ดูทีละจุดไปเรื่อย ๆ
จะดีที่สุดครับ จะได้รายละเอียดหลายหลากความรู้พอควร ทุก ๆ จุด
มีน้อง ๆ มาคอยเป็นวิทยากรให้ความรู้ด้วยครับ ถ้าถามไถ่กับน้อง ๆ
เขาจะยินดีตอบ และดูมีความสุขที่ได้บริการครับ
นี่ก็คือเรือนไทยอีสานโบราณ ซึ่งเขาจำลองมามาให้ชม
เพื่อให้เห็นวิถีชีวิตของชาวอีสานในอดีต ในบ้านแต่ละหลัง
ก็สอดแทรกไปด้วยงานศิลป ของศิลปินแต่ละท่าน นำมาประดับแต่ง
เรือนนี้ ชื่อเรือนอะไรก็จำไม่ได้แล้วครับ อ่านป้ายเอาแล้วกัน
มีแปลงนาสาธิต พร้อมหุ่นไล่กาด้วยครับ
สาว ๆ มาถ่ายรูปกับหุ่นไล่กากันใหญ่
แต่ไม่ได้ถ่ายมาครับ เพราะส่วนใหญ่มีคนคุมกันมา
และแน่นอน เมื่อมีทุ่งนา ก็ต้องมีควายครับ ตัวนี้ดูสุขภาพดีมาก
เพราะมีคนดูแลอย่างดี ขนงี้ เงาแว๊บ
แอบถ่ายมากครับ ด้วยจรรยาบรรณ จึงถ่ายด้านหน้าไม่ได้
(มีคนคุมมาครับ 555) แต่คุณเธอหน้าตาสวยครับ
มีอีกหลาย ๆ คนครับ มาดูกันเองแล้วกัน
นี่ก็งานศิลปอีกเหมือนกัน เป็นการเอาไหมมาย้อมสี ทำคล้าย ๆ กับม่านครับ
ติดไว้ใต้ถุนเรือน สวยดีเหมือนกันครับ
เดินสู่จุดต่อไปครับ ทางเดินภายในฟาร์ม ก็ประดับประดา ให้สวยงาม
และแล้วก็เจอคุณป้า กำลังสาวไหม โดยใช้รังไหมมาต้ม และค่อย ๆ ดึงเส้นใยรอบ ๆ รังม้วนเก็บไว้
ว่าจะรอจนท่าน เจ๊ ๆ ทั้งหลายเดินไปแล้วถ่าย เจ๊ก็ไม่ไปซะที
เห็นคุยกันว่า ทำยากเนาะ อย่างนี้ไม่ต่อราคาผ้าไหมกันแล้ว
(ผมว่าไม่จริงมั๊ง ถึงเวลาซื้อ ก็ต่อกันจนคนขายจะฆ่าตัวตายอยู่ดี 5555)
และแล้วก็ถึงขอสุดโปรดของผม ข้าวโป่งครับ บ้านอื่นเขาเรียกอย่าไร
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แถวบ้านผมเขาเรียกแบบนี้
อันนี้เวลาซื้อผมไม่ต่อครับ เพราะรู้ว่าทำยากแค่ไหม มีกินก็ดีถมไปแล้ว
กินมันมาตั้งแต่เล็ก จนแก่ ครับ
น้องคนนี้ปิ้งดำไปนิด ชิ้นนี้ผมเลยต้องตัดตรงดำ ๆ ออกไปบ้าง
ชิ้นที่ปิ้งสุกแล้วใส่ถุงขายไม่เอาครับ
รอชิ้นที่ออกจากเตานี่ล่ะครับ อร่อย ...
จากนั้นก็ไปต่อยังโรงที่เลี้ยงไหมเก่า เขาดัดแปลงมาเป็น Gallery ซะแล้ว
ดูจากในรูปทราบไหมครับว่าอะไร....
ต้องนอนดู เพราะมีหมอนให้มาครับ
พอนอนดูแหงนหน้าขึ้นไป ก็จะเห็นแบบนี้
เป็นการเลี้ยงหนอนไหม และปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ
แผ่นที่เลี้ยงไหมแล้ว ก็จะเกิดเป็น pattern ดูสวยงาม
(ศิลปิน เขาเห็นอะไรก็เป็นสิ่งสวยงามไปหมดครับ)
ส่วนอีกห้อง ก็เป็นการจัดวาง Installation Art อีกเหมือนกัน
อันนี้เวลาดูต้องหลบกันดี ๆ เพราะเล่นใช้ลวดหนามมายึดวัสดุ
ดูเหมือนผีเสื้อล่องลอยในสายลมนะครับ
นี่ก็อีกชิ้นหนึ่ง ใช้การจัดวาง และการใช้แสงมาช่วยด้วย
เข้าไปดูใกล้ ๆ กันครับ เป็นหนังสือ
และนำมาให้เป็นที่ปลูกพืชครับ
จบแล้วครับ ดอกไม้สวย ๆ เต็มฟาร์มไปหมด
อ้างว่าพาแฟนมาถ่ายรูปกับดอกไม้สวย ๆ ก็ได้
แต่คนกับดอกไม้ใครสวยกว่ากัน ตัวใครตัวมันนะครับ
ส่วนใครชอบถ่ายมาโคร มาโลด ดอกไม้เยอะมากครับ .....
