เล่าเรื่องผีพร้อมภาพประกอบ พอเสียวใส้ เหอ เหอ เก็บตกจากบิทไทยแลนด์โพสกันจนล่ม ยกเลิกไปแล้ว 555
เอา
นี้นะครับจะได้มาแนวเดียวกัน
ชื่อผี ............................................................
ประวัติ ....................................................................
....................................................................
รูปถ่ายที่ชัดเจน 555 อย่าเอารูปเมียมาโพสนะครับ
ของผม เนื้อเรื่องแต่งเองครับ 555
ชื่อผี ผีสาวอกหัก

ประวัติ
พรหล้าเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง พรหล้าเป้นเหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไปคือต้องการคนมาสนใจต้องการคนรัก และแล้วเธอก็ได้แอบรักหนุ่มต่างคณะ ชื่อพี่เก้า จากวันเป็นเดือนจากเดือนเป็นปี พรหล้า ที่พรหล้าไม่กล้าบอกความในใจเพราะหนุ่มรุ่นพี่ต่างคณะผู้นี้ดูเสมอต้นเสมอปลายกับเธอเหลือเกิน แสดงออกเพียงแค่เป็นเพื่อนหรือพี่เท่านั้น พี่เก้า มีที่พักที่อยู่ใกล้มหาวิทยาลัยโดยเช่าห้องร่วมกับเพื่อนอยู่ด้วยกันมาปีเศษ
เพื่อนของเก้า ชื่อบอยเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีแต่ติดแต่ว่ามีนิสัยค่อนข้างเจ้าชู้ พรหล้าไปห้องของพี่เก้าบ่อยๆเพราะคบกันมานาน
แต่ไม่มีอะไรมากเกินกว่าคำว่าเพื่อน จนกระทั่งวันหนึ่งพี่เก้า เดินหน้าหมอง เข้ามาหาพรหล้าที่นั่งอยู่ที่ม้าหินใต้ร่มไม้หลังจากหมดวิชาเรียน
"อ้าวเป็นไรหรอพี่ หน้าเงี้ยอย่างตูดเลย" พรหล้าเอ่ยถาม
"เฮ้ยไอ้นี่กูพี่มึงนะพูดจา เป็นผู้หญิงป่ะมึงอ่ะ" เก้า พูดพลางแกล้งเอื้อมมือมาจะจับอกเสื้อพรหล้า
"อ้าวเฮ้ยๆ พี่เล่นไรๆ" พรหล้าปัดมือพี่เก้า หน้าตาหูเหอแดงไปหมด "ตกลง พี่โดนใครเหยียบเล็บขบมาเรอะดูทำหน้าดิ"
เก้านั่งลง ตรงข้ามพรหล้าแล้วเอ่ยคำที่พรหล้าไม่คิดว่าจะได้ยินมาก่อน(คิดเข้าข้างตัวเอง) พรหล้า "พี่มีเรื่องกลุ้มใจจะปรึกษาเอ็งว่ะ"
"เรื่องไรพี่ มีไรบอกมาเยย ยกเว้น เรื่องตัง นู๋ก้อไม่ค่อยมีนะ "
"เออ....พี่ไม่ยืมตังพรหล้าหรอกน่ะ"
"งั้นเรื่องไรพี่ว่าไป ถ้าช่วยได้ช่วยหมดใจเลย"
คือ คือ เอ่อ
อ้าวพี่จะลงอ่างไปหาชูวิทย์ดิ ชั้นช่วยไม่ได้นะ
....เก้าเงียบไปเหมือนจะรวบรวมความกล้า แล้วเอื้อมมือมากุมมือพรหล้าเอาไว
ตอนนี้พรหน้าหน้าแดงกว่าตอนที่โดนแกล้งอำว่าจะจับหน้าอกอีก
"พี่มีไรหรอ" พรหล้าถามเสียงแผ่วเบา
เก้า สบตาพรหล้า "พรหล้าอย่าบอกใครนะเรื่องที่พี่บอกเอ็ง"
"ไม่บอกพี่ไม่บอก ว่าแต่จะปล่อยมือพรหล้าได้ยังเนี่ย"
เก้ายังไม่ปล่อยมือพรหล้ายังคงกุมมือไว้อย่างนั้น พรหล้าำไม่เคยคิดอยากให้พี่เก้าปล่อยมือเลย
"คือ พี่ เอ่อ พี่หลงรักเพื่อนพี่คนนึงน่ะพรหล้า ไม่รู้จะบอกเค้ายังใง อยู่ใกล้ก้อเหมือนอยู่ใกล" ตอนนี้พรหล้าเขินจนหัวใจจะวายเพราะตื่นเต้นที่สุดในชีวิต ในใจก้อคิดกุมมือชั้นขนาดนี้ไม่ต้องบอกก้อได้ แต่ที่พูดออกไปก้อคือ "พี่ ก้อบอกเค้าไปสิว่ารู้สึกยังใง ช้าไปเดี๋ยวเค้าก้อตอบกลับมาหรอกว่ามาบอกอะไรตอนนี้"
"บอกไปเลย พี่ อย่างน้อยก้อได้บอกเค้าล่ะ" พรหล้าคิดในใจนี่กูบอกเค้าตัวกูยังไม่กล้าเลย เวรจริงๆ
เก้า ก้มหน้านิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนเงยหน้าขึ้น "ขอบใจพรหล้ามากเพราะพรหล้านะทำให้พี่ตัดสินใจได้" คืนนี้พี่จะบอกคนๆนั้นว่าพี่รักเค้าตั้งแต่แรกพบเลย แล้วคืนนี้พี่จะโทรหานะพรหล้า" กล่าวจบเก้าก้อลุกเดินจากมาปล่อยให้พรหล้านั่งหน้าแดงอยู่คนเดียว"ไรวะไม่แมนเลยบอกรักผู้หญิงอ้อมค้อมอยู่ได้"
"ใคร ใครบอกรักใครพี่ยังไม่เคยบอกรักพรหล้าเลยนะ"
พรหล้าสะดุ้งหันกลับไปเห็นบอยยืนทำหน้ายิ้มๆอยู่ข้างหลังบอยเดินมาพอดีได้ยินพรหล้า
พูดอยู่คนเดียวพอดี
"เปล๊าาา .... ไม่มีอะไรพี่บอยมาตั้งแต่เมื่อหรั่ยเนี่ย"
"ก้อมาทันเห็น พรหล้าพูดคนเดียวนั่นแหละ"
"เออ ว่าแต่เห็นไอ้เก้ามั้ยเมื่อกี้เห็นมันเดินมาแถวนี้"
"กลับห้องไปแล้วมั้งพี่"
"อ้าวหรอเห็นบอกมีเรื่องจะคุยกับพรหล้า ไหงกลับไปเร็วจัง"
"งั้นพี่กลับก่อนนะ เออ แล้วอย่าเที่ยวเดินพูดคนเดียวบอกรักชาวบ้านเค้านะพี่หึง"
"บ้า ใครจะบ้าทำอย่างงั้นล่ะ"
"เออ พี่จะกลับห้องหรือเปล่า ฝากแว่นตาไปคืนพี่เก้าหน่อยดิ สงสัยจะลืมเดินกลับไปเลยเมื่อกี้ สงสัยวันนี้จะใส่คอนแท็คเลนส์มา"
"เออไปละล่ะดูแลสุขภาพใจด้วยล่ะพรหล้า"
"เสี่ยวว่ะพี่" จะมีใครคิดว่าพรหล้าต้องเจอเหตุการณ์ที่ช็อคความรู้สึกที่สุดในคืนนั้น
ตู๊ดๆๆๆๆๆๆ "โหล ใครหรอ" เสียงโทรศัพท์ปลุกพรหล้าให้ตื่นขึ้นมาจากภวังค์ที่เก้าเดินเข้ามาบอกรักตน ใช่หรือเปล่าไม่รู้แต่พรหล้าก็คิดว่าเป็นอย่างนั้น
"พี่เอง พีเก้า"
"พี่มีไรหรอ โทรมาซะดึกเชียวนะ"
"บอยมัน เก็บของย้ายไปแล้ว"
"ทำไมหรอพี่มีเรื่องไรกัน"
"พี่แค่ทำตามคำแนะนำของพรหล้าเท่านั้นเอง"
"คำแนะนำอะไรพี่พรหล้า งง"
"ก้อเมื่ือตอนเย็นใง ที่บอกว่าถ้าพี่รักใครแล้วให้บอกตรงๆใง"
"?!!!!!!!!?ยังใงพี่"
"พอบอยกลับเข้ามา พี่ก้อ คุยกับมันเลย"
"แล้ว.... แล้ว พี่พูดอะไรกับพี่บอย"
"ก้อไม่มีอะไรมาก แค่เดินเข้าไปกอดบอยแล้วกระซิบข้างหูมันว่าเพื่อนกูรักมึงว่ะ เท่านั้นแหละ โดนอะไรเข้าไปไม่รู้เพิ่งรู้สึกตัวนี่แหละ บอยเก็บข้าวของหายไปเลย พี่จะทำใงดี.....พรหล้าๆๆๆ..ฟังอยู่หรือเปล่า" ตอนนั้นมือที่ถือหูโทรศัพย์หมดแรงไปตั้งแต่พี่เก้ายังพูดไม่จบเสียด้วยซ้ำ หูโทรศัพท์ร่วงไปอยู่กับพื้น
ความรู้สึกมันบอกไม่ถูกว่าโกรธเสียใจผิดหวังมันปนกันไปหมด ร้องให้ไม่ออกแต่น้ำตาก้อค่อยๆไหลออกมา
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
2วันต่อมาบอยไม่เห็นพรหล้าที่มหาวิทยาลัยจึงได้ไปตามที่ๆพักของพรหล้าซึ่งอยู่ห่างจากมหาวิทลัยไม่มมากนัก
พรหล้านั่งร้องให้ในความผิดหวัง ไม่ได้นอนมา2วันแล้วพอเข้าวันที่3ถึงกับหมดสติไป
"ก๊อกๆๆ พรหล้า อยู่มั้ยพรหล้า" พรหล้างัวเงียขึ้นมาความรู้สึกบอกว่าเธอไม่ได้อยู่คนเดียวภายในห้อง เธอมองไปรอบๆห้องไม่มีใคร แต่เสียงของบอยยังคงเคาะประตะอย่างร้อนรน
"พรหล้าๆๆ อยู่มั้ยเปิดประตูให้พี่หน่อย"
พรหล้าจึงงัวเงียไปเข้าห้องน้ำทันใดนั้น...."กรี๊ดดดดดด" โครม ..
"พรหล้าๆพรหล้าเป็นอะไร พรหล้า ลุงไขเข้าไปเลย" ดีที่บอยเฉลียวใจตามลุงเจ้าของตึกขึ้นมาดูด้วย
"มันล็อกกลอนว่ะไอ้หนุ่ม"
"ลุงถอย" โครมๆ บอยรู้สึกว่ารอช้าไม่ได้จึงพังประตูเข้าไป ภาพที่เห็นก้อคือร่างที่ไรสติของพรหล้ามีเลือดไหลซึมจากศรีษะ
พรหล้าตกใจเพราะเห็นอะไรบางอย่างจึงทำให้เป็นลมหมดสติหัวฟาดกับประตูห้องน้ำบอยจึงพาส่งโรงพยาบาล
พรหล้าต้องนอนให้น้ำเกลืออยู่ถึง2วันจึงรู้สึกตัว ส่วนแผลที่ศรีษะโชคดีที่ไม่ร้ายแรงมีเพียงความอ่อนเพลียเท่านั้น
ที่ยังหลงเหลืออยู่ พรหล้าฟื้นขึ้นมา พบว่ามีใครอีกคนหนึ่งนั่งกุมมือเธออยู่
"พี่..พี่เก้า"
"ไม่ใช่นี่พี่บอยเอง" เสียงนั้นทำให้ภาพที่พร่าเลือนอยู่นั้นค่อยๆแจ่มชัดขึ้น
"พี่ขอโทษพี่ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น" พรหล้านิ่งเงียบพยายามรวบรวมพลังกายที่มีดึงมือจากการเกาะกุมของชายหนุ่ม
แต่บอยไม่ยอมปล่อย
"พี่ไม่เคยรู้เลยว่าไอ้เก้ามันเป็นเกย์ พี่รู้ว่าพรหล้าชอบมัน พี่รู้ว่าพรหล้าเกลียดคนเจ้าชู้ "
แต่พรหล้ามองตาพี่สิ พรหล้าเงยหน้า ขึ้นสบตาบอยสีหน้าบอยดูเหน็ดเหนื่อยดวงตาทั้งคู่แดงก่ำเหมือนคนนอนไม่หลับติดต่อกันหลายวัน นี่พี่บอยมานั่งเฝ้าเรา??ทำไม
"ถึงมันจะช้าไปสักนิดแต่หวังว่ามันยังทันนะ พี่รักแกว่ะพรหล้า ไม่อยากให้แกเป็นแบบนี้เลยแกเจ็บพี่ก้อเจ็บนะ"
ดวงใจที่แห้งผากของพรหล้ารู้สึกเหือนมีหยดน้ำหยดลงบนดวงใจที่แห้งผาก น้ำตามันซึมออกมาได้ยังใงก้อไม่รู้
พรหล้า ยิ้มนิดๆ "พี่มาบอกอะไรเอาป่านนี้"
"แต่มันก้อยังไม่สายเกินไปใช่มัยพรหล้า ถ้าวันนี้พรหล้าตอบว่าไม่ พรุ่งนี้ไม่สายถ้าเราจะรักกัน" ตอนนี้พรหล้าหน้าแดงยิ่งกว่ากินวาซาบิเข้าไปคำโต....เรื่องราวของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร...เดากันเองเน้อ ง่วงแล้ว
มาดูภาพผีที่หลอกพรหล้าในห้องน้ำดีกว่า
รูปถ่ายผีที่ชัดเจน ที่ทำให้พรหล้าถึงกับหมดสติ ในกระจกเงา เหอ เหอ เหอ.....