พอดีผมอ่านในกระทู้ของคุณปอนด์ เรื่องความประทับใจในความซื่อสัตย์ของน้องคนหนึ่งที่คุณปอนด์แกซื้อขายด้วย ผมเลยเล่าเรื่องประทับใจของผมบ้าง และเกิดไอเดียว่า แต่ละคนย่อมจะมีเรื่องน่าประทับใจกันมากบ้าง น้อยบ้าง อย่ากระนั้นเลย เอามารวมไว้ในกระทู้เดียวกันเลยดีกว่า ว่าแล้วผมก็ขออนุญาตลอกเรื่องราวของคุณปอนด์มาใสกระทู้นี้นะครับ


เพื่อนๆน่าจะจำกันได้ ที่ผมเคยโพสน์ขายนาฬิกาจีช็อคเรือนสีเขียวๆ ราคา 1500 บาทไว้ แล้วมีน้องท่านนึง สนใจมาก เข้ามาถามเรื่อยๆ อยากได้ไปใส่สอบ เพราะเรือนเก่าพัง

ตอนนั้นน้องพสธรเค้าก็โพสน์ขายอะไรบางอย่างไว้เหมือนกัน และแจ้งในกระทู้ว่าถ้าขายได้จะรีบมาซื้อของผม แต่วันนึงน้องก็เข้ามาบอกว่าคงจะไม่ทันละขายของไม่ได้เลย อาทิตย์หน้าจะสอบแล้ว

แน่นอนว่า ผมไม่ได้รีบร้อนใช้เงินเลยตกลงกับน้องเค้าว่าจะส่งไปให้ใช้ก่อน ขายของได้ค่อยโอนตังค์มาให้ละกัน ว่าแล้วก็ส่งไป น้องก็ส่งข้อความมาขอบคุณอย่างน่ารักครับ

เวลาผ่านไปหลายอาทิตย์ น้องพสธรแจ้งผมว่าของที่เค้าโพสน์ขายโดนกดราคามากเกินไป คงตัดใจไม่ขายแล้วล่ะ ตอนนี้งบไม่พอ



เดี๋ยวจะส่งของกลับมาให้ผมคืน เพราะไม่มีงบจริงๆ



ไอ้ผมก็นะ มาคิดดูว่า คนเราได้ของที่อยากได้ไปแล้ว ถูกใจแล้ว แต่ดันติดขัดเรื่องเงินทองนิดหน่อยจนจำต้องถอดออกจากข้อมือเพื่อส่งคืนเนี่ย มันช้ำใจนะครับ ใจมันแป้วอ่ะ ผมรับคืนไม่ได้จริงๆ ทำไม่ได้



เลยบอกกันตรงๆว่า ถ้าไม่ชอบแล้วจะส่งคืนเนี่ย ไม่เป็นไรเลยครับ ส่งมาได้เลย

แต่ถ้าชอบล่ะก็ไม่ต้องคืน มีเมื่อไหร่ค่อยโอนมาให้ ตกลงกันตามนั้น




เวลาผ่านไปหลายเดือน (ผมไม่แน่ใจแหะ น่าจะสองสามเดือนประมาณนั้นครับ)




เมื่อคืนน้องพสธรแจ้งมาขอเลขที่บัญชี และเช้านี้น้องโอนเงินมาแล้วครับ





.....มากกว่าความดีใจที่ได้เงิน ก็คือความปลาบปลื้มชื่นชมในความซื่อสัตย์ของเด็กคนนึง ที่รักษาคำพูดและจิตใจของตัวเองอย่างแน่วแน่ ในสถานการณ์ที่ล่อแหลมให้กระทำผิด ค่อยเก็บหอมรอมริบมาจนครบตามจำนวน แล้วในที่สุดก็โอนมาตามคำสัญญาที่ได้ให้ไว้ทุกประการ....



ผมขอปรบมือให้น้องพสธรดังๆจากใจเลยครับ ^^

ตามด้วยเรื่องหนึ่งของผม


มีน้องคนหนึ่ง ผมเห็นแกเข้ามาขายของนาน ๆ หนในเว็ปนี้ พอดีแกสนใจอยากได้แอมป์หลอด พอดีผมมีแอมป์ Indeed ที่เกือบไม่ได้ใช้อยู่เครื่องหนึ่ง เลยขอแลกกับมือถือของแก ซึ่งเมื่อคิดสาระตะแล้ว แอมป์จะมีราคาแพงกว่ามือถือราวห้าร้อยบาท ผมก็บอกว่า แลกกันเลยแล้วกัน ส่วนต่างไม่ต้อง ถือว่าผมพอใจ แกก็ไม่ยอม คะยั้นคะยอให้ผมรับเงินห้าร้อยบาทไว้ให้ได้ ผมก็เลยรับไว้ อีกสองวันต่อมาก็ได้เห็นแกโพสต์ขายของบางอย่างอีก ด้วยเหตุผลที่ว่า "ไม่มีเงินกินข้าวแล้ว...!!!! ผมยังโพสต์ใน คคห. หนึ่งเลยว่า หากเจอกับผู้ปกครองของน้องคนนี้แล้วผมจะกราบงาม ๆ กับท่านสักหน ในฐานะที่อบรมสั่งสอนลูกหลานดีเหลือใจ ขอประกาศเกียรติคุณน้องที่ใช้ชื่อในเวปนี้ว่า "klanokia" ครับ.....

ขอชวนเชิญให้ชาวเวปมั่นคงที่มีเรื่องน่าประทับใจคล้าย ๆ กันนี้นำมาเล่าสู่กันฟัง ในกระทู้นี้ เป็นการแบ่งความชื่นใจให้พวกเราน้องพี่ชาวมั่นคงเวปบอร์ดกันด้วยนะครับ

ขอบคุณครับ.....