กระทู้นี้ต่อเนื่องจาก http://www.forum.munkonggadget.com/detail.php?id=35586 ครับ
ทุกคน คงมีความฝันสินะครับ
สำหรับผม ผมมีหลายความฝันครับ บางอย่างก็ทำได้แล้ว บางอย่างก็ไม่สำเร็จ
วันนี้ ความฝัน(เล็กๆ) ของผมเป็นจริงแล้วครับ
วันที่จะมีเสื้อ+กางเกงจักรยานเป็นของตัวเอง และมีกลุ่มจักรยานสังกัด...
จากการที่ผมได้เข้าทำงานในกองบิน เห็นมีชมรมจักรยาน เลยอยากปั่นจักรยาน(อย่างจริงจัง) อีกครั้ง
ทำให้เกิดภารกิจตามหาจักรยานที่คู่ควรมาปั่น ในราคาย่อมเยา ในกระทู้ก่อนหน้า
และจากการเข้าไปพูดคุยกับทางชมรมจักรยานในกองบิน(พี่ๆ ในชมรมพูดคุยดีมาก เซ็ตรถให้ผมด้วย ฟรีอีกต่างหาก..) เลยได้เสื้อและกางเกงนี้มาในราคาย่อมเยาว์
เป็นความฝันเล็กๆ ที่ทำให้ผมมีความสุขอีกวันนึง...
ตอนใส่กางเกงจักรยาน เขาบอกไม่ต้องใส่กกน. ...ตอนแรกมันแปลกๆ อ่ะครับ พอใส่แล้วปั่น ก็โอเคนะ ฟองน้ำตรงเป้าช่วยมหาศาลเลย
อ้อ สำหรับหมวก ผมไม่อะไรกับมันมากนะครับ ทั้งๆ ที่ถ้าเป็นมอเตอร์ไซค์ ผมต้องใส่หมวกกันน๊อคตลอดแท้ๆ -*- แปลกไหม?
วันนี้เลยออกไปปั่นจักรยานที่เส้นหน้าสนามบินพิษณุโลกครับ ที่นี่เป็นเส้นทางสำหรับนักปั่นจักรยานโดยเฉพาะเลยล่ะ ถนนหลวงจริงแต่รถไม่ค่อยผ่านด้วย มีเนินสะพานด้วยล่ะ
วันนี้ห้าวไปหน่อย ผลคือ ตะคริวกิน -*- เจ็บมาก ต้องขอบคุณพี่ทหารที่มาช่วยกดขาให้นะครับ
สาเหตุตะคริวกิน คือเห็นเนินไม่ได้ครับ ผมนิสัยเสียมากเวลาเห็นเนิน ต้องปั่นขึ้นไปเร็ว ๆ แต่ไม่ดูสังขารตัวเองที่เว้นจักรยานนานมาก ตะคริวเลยจัดไป1ดอก
พี่ๆ ลุง ๆ ในภาพ นี่คือก๊วนที่ขี่จักรยานกลุ่มหนึ่ง แต่ละคนแรงดีมากกกกกกก ปั่นกันเหมือนจะบินได้-*-
ซักวันผมจะปั่นให้ทันพวกพี่ๆ นะครับ
ชักเพ้อเจ้อไปใหญ่ละ พอแค่นี้ละครับ ขอบคุณที่อ่าน สวัสดี
อิอิ
กะเด้ว!!!
