เมื่อวันที่ 8 ก.ค. ที่ผ่านมา ญาติผมซึ่งเป็นพี่ชายของแม่ (ผมจะเรียกเขาว่า ตั่วกู๋) เขาเสียชีวิต ผมกับแม่จึงรีบจัดแจงเตรียมตัวไปงานศพที่หาดใหญ่ ซึ่งต้องทำพิธีกงเต็กกันด้วย

วันต่อมา วันที่ 9 ก.ค. ได้มีโทรศัพท์โทรเข้ามาที่บ้านของตั่วกู๋ที่หาดใหญ่ อ้างว่าตัวเองเป็นญาติอยู่ที่เมืองจีน และไม่เคยมาเมืองไทยเลย ตอนนี้เขาได้โอกาสมาเที่ยวจึงอยากจะมาเยี่ยมเยียน

ทางบ้านของตั่วกู๋ก็สอบถามไปจนรู้ว่าเป็นญาติทางฝ่ายอากง (เป็นพ่อของตั่วกู๋กับแม่ของผม ก็คือตาของผมน่ะแหละ) แล้วก็นัดกันว่าเขาจะมาที่บ้านของตั่วกู๋ในวันที่ 11 ก.ค.

ต่อมาคืนเดียวกันได้มีโทรศัพท์มาอีก บอกว่าเป็นญาติทางฝ่ายอาม่า (เป็นยายของผม) ยังไม่เคยมาเยี่ยมเยียนเลย จะมาในวันที่ 14 ก.ค.

ทางฝ่ายพวกผมก็งงเต็กกันใหญ่ ทำไมมันช่างประจวบเหมาะอะไรเช่นนี้กับงานศพของตั่วกู๋ และก็ญาติทั้งฝ่ายอากง ทั้งฝ่ายอาม่าจะมาพร้อมๆกัน ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่เคยมากันเลย แล้วพวกผมก็ไม่ทราบมาก่อนด้วยว่ามีญาติอยู่ทางโน้น

พอวันที่ 11 ก.ค. ญาติฝ่ายอากงก็มาด้วยรถตุ๊กๆ (มาคนเดียว) เป็นชายวัยกลางคน อายุประมาณเกือบๆ 50 ปี แต่งตัวธรรมดามาก เขาบอกว่าเป็นเจ้าของโรงงานทอเสื้อ เพิ่งมาเมืองไทย เขายังควักเงินหยวนออกมาโชว์สองปึ้กใหญ่ แบงค์ใหม่เอี่ยม บอกว่าอยากจะแลกเงินไทย แต่วันนั้นวันอาทิตย์เลยไม่ได้แลกเพราะธนาคารปิด แล้วก็นั่งรถตุ๊กๆกลับไป

วันที่ 14 ก.ค. ญาติฝ่ายอาม่ามาหาบ้าง คราวนี้มากัน 3 คน อ้างว่าตัวเองทำงานรับเหมาก่อสร้างที่เมืองจีน เป็นเศรษฐี จะมาขอนอนพักที่บ้านด้วย ตอนแรกน้องสาวของแม่ผม (ผมเรียกเขาว่าโซ่ยอี๊) ซึ่งเป็นเจ้าของบ้านบอกจะพาไปนอนโรงแรม แต่พวกเขาไม่ยอมกัน เขายืนยันว่าจะขอพักที่บ้านของโซ่ยอี๊ให้ได้ โดยให้เหตุผลว่า จะได้ไม่ต้องเสียตังค์

ผมซึ่งกลับมากทม.แล้วทราบเรื่อง จึงรีบโทรไปบอกว่าไม่ควรให้เขานอนพักที่บ้านนะ ไม่รู้ว่าจะเป็นญาติกันจริงๆรึเปล่า และต่อให้เป็นญาติกันจริงๆ เรายังไม่รู้จักเขาดีพอ จะให้มานอนพักที่บ้านเลยมันไม่เหมาะ มันอันตราย แต่โซ่ยอี๊ด้วยความที่เชื่อคนง่ายจึงไม่เชื่อผม อีกทั้งยังบอกด้วยว่าถ้าพวกเขามาเที่ยวกรุงเทพฯ จะมาขอพักบ้านผม!!!!!!!!!!!!!!!

เวรตะไล(ผมนึกในใจ) ผมกับน้องชายผมไม่ยอมให้พักเด็ดขาด แต่พ่อกับแม่ผมสิ ดันบอกว่าถ้าเขาจะขอพักแล้วไม่ให้พัก เดี๋ยวจะเสียหน้า???????? ผมค้านสุดขีดจนจะทะเลาะกับพ่ออยู่แล้ว

วันนี้ 15 ก.ค. โซ่ยอี๊ก็โทรมาบอกว่าเขาก็ไม่มีอะไรน่ากลัว ตอนนี้ก็กำลังพาเขาไปเที่ยวที่สงขลาอยู่....................



ถ้าเป็นเพื่อนๆในบอร์ด จะให้เขาพักที่บ้านดีมั๊ยครับ?

ป.ล. ทำไมญาติผู้ใหญ่ที่อายุมากๆ เขาจะต้องกลัวเสียหน้ามากกว่ากลัวเสียทรัพย์สินหรือเสียชีวิตกันด้วย ไม่เข้าใจจริงๆ

หรือตัวผมกับน้องชายจะคิดมากเกินไปรึเปล่า? นึกถึงเพลง หวาดระแวง ของ หิน เหล็ก ไฟ จริงๆ