เบื้องหลัง “หมึกพอล” มีมหาเศรษฐีชื่อ Nick Varney

เรื่องหมึกพอลไม่มีอะไรมากกว่าการคิดมุกโฆษณาเรียกหาลูกค้าเข้าชมอควาเรี่ยม เพราะธรรมชาติของธุรกิจสวนสัตว์ไม่ว่าแบบบกหรือแบบในน้ำล้วนแต่ปากกัดตีนถีบ ยิ่งหากมีเฉพาะสวนสัตว์ไม่มีสิ่งบันเทิงใจอื่น ๆ มาพ่วงแล้วยิ่งน่ากลัวขาดทุนเป็นที่สุด สวนสัตว์เชียงใหม่ได้บารมีแพนด้ามาเลยทำให้ยอดผู้ชมเพิ่มขึ้นมาแชร์ค่าใช้จ่ายตัวอื่น แต่สำหรับไนท์ซาฟารีที่นายปลอดประสพการันตีนักหนากลับขาดทุนยอบแยบ

ช้างไทย นกแก้ว และหลินปิง ก็เดินตามรอยการโฆษณาโปรโมทสวนสัตว์ของฝรั่งนั่นแหละไม่มีอะไรมากแต่ปัญหาก็คือมันไม่เนียน เห็นแล้วรู้สึกว่าต่ำต้อยขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ..ทำไมประชาชีของโลกที่สามต้องตามหลังเขาไปเสียทุกอย่าง ขาดแคลนจินตนาการแม้แต่เรื่องเล็ก ๆ อย่างเอาสัตว์มาทายผลบอลโลก

จากสาเหตุดังกล่าวจึงเข้าไปค้นข่าวหมึกพอลดูโดยละเอียดอีกครั้ง แล้วก็พบว่า นี่ไม่น่าใช่เรื่องทำกันสนุก ๆ ของอความเรี่ยมเล็ก ๆ ในเยอรมันเสียแล้ว

“หมึกพอล”เกี่ยวกับเครือข่ายธุรกิจบันเทิง-นันทนาการใหญ่อันดับ 2 ของโลก เชียวนะครับ !

ผมเริ่มแกะรอยหมึกพอลจากข่าว พบว่า Paul the octopus มีนิวาสถานอยู่ที่ Sealife Aquarium เมือง Oberhuasen เยอรมนี

เสิร์ช Sealife Aquarium / Oberhuasen ไปพบเว็บไซต์บ้านพอลอย่างเป็นทางการ http://www.sealifeeurope.com/local/index.php?loc=oberhausen และเมื่ออ่านรายละเอียดพบว่าเป็นเครือข่ายอควาเรี่ยมที่ยิ่งใหญ่มาก ครอบคลุมไปทั้งยุโรปโดยเฉพาะที่อังกฤษ และเยอรมัน

จากเบาะแสแรก “หมึกพอล” ทำงานให้กิจการยิ่งใหญ่ ไม่ใช่อควาเรี่ยมเล็ก ๆ หรือสวนสัตว์ประจำเมืองที่มีองค์กรท้องถิ่นดูแลเหมือนในหลายประเทศ

จากนั้นก็พบว่ากิจการ Sealife Aquarium ที่มีสาขา 14 แห่งในอังกฤษ 9 แห่งในเยอรมัน และอีก 13 แห่งทั้งยุโรป-อเมริกาอยู่ภายใต้บริษัทชื่อว่า Merlin Entertainments Group Ltd ดังนั้นบุคลากรผู้ดูแลพอลที่จัดการเสี่ยงทายครั้งนี้ไม่ใช่เจ้าหน้าที่ท้องถิ่น แต่เป็นพนักงานในสังกัดเครือข่ายธุรกิจที่ใหญ่ครอบคลุมยุโรป

วิกิพีเดีย ให้ข้อมูล Merlin Entertainments อย่างน่าตื่นตาตื่นใจมาก กิจการของเขาไม่ได้มีแค่ Sealife Aquarium แต่ยังเป็นเจ้าของพิพิธภัณฑ์หุ่นมาดามทุซโซ เป็นเจ้าของชิงช้าสวรรค์ยักษ์ London eye เป็นเจ้าของ Alton Towers ธีมปาร์คที่มีลูกค้าปีละกว่า 2.8 ล้านคน เป็นเจ้าของปราสาทเก่าแก่ Warwick Castle ซึ่งมีนักท่องเที่ยวเข้าชมจำนวนมากเป็นเจ้าของ Legoland ตัวต่อพลาสติกที่เด็กทั่วโลกรู้จักคุ้นเคยดี และ ฯลฯ

พนักงานในเครือเมื่อปี 2007 มี 1.3 หมื่นคน !!

จากนั้นได้พบว่าเจ้าของกิจการ Merlin Entertainments ซึ่งเป็นเจ้านายของ “หมึกพอล” ชื่อว่า Nick Varney

Nick Varney เป็นมหาเศรษฐีหนุ่มเจ้าของกิจการนันทนาการที่ใหญ่ที่สุดลำดับสองของโลกรองจากกลุ่มดีสนีย์ ถ้าจะพูดถึงนายคนนี้โดยละเอียดคงต้องแยกบทความออกมาอีกบทหนึ่ง เอาเป็นว่าเขามีสไตล์รุกเร็ว ไล่ซื้อ ไล่กวาดและมีโครงการใหม่ในมือมากมายเช่นจะสร้างชิงช้าสวรรค์ยักษ์ที่อเมริกาอีกสองสามแห่งรวมทั้งที่นิวยอร์ค ออสเตรเลีย

แต่ที่สุดหัวใจของธุรกิจนันทนาการซึ่งแปลหยาบ ๆ(โดยไม่ปรึกษาราชบัณฑิต) จากภาษาฝรั่ง Amusement Parks ก็คือความสนุกสนานเพลิดเพลินที่มนุษย์สร้างขึ้น แม้จะมีสิ่งที่เป็นธรรมชาติอย่างสัตว์น้ำแต่ก็ต้องสร้างสิ่งแวดล้อมของ Aquarium และสิ่งประกอบอื่น ๆ ส่วนสวนสนุกรถราง ชิงช้าสวรรค์ ฯลฯ นั้นล้วนแต่มนุษย์สร้างขึ้นทั้งสิ้น

หัวใจของธุรกิจนี้ประการหนึ่งคือเข้าถึงก้นบึ้งความสนใจของลูกค้า ทำให้เขาสนใจ เพลิดเพลิน ผ่อนคลาย อย่างเช่นเรื่องเจ้าหมึกพอลที่โด่งดังทั่วโลกนี่ก็มาจากการไอเดียสร้างสรรค์ของมนุษย์นี่แหละ หาใช่จู่ ๆ เจ้าหมึกพอลร้องขอว่าจะเสี่ยงทายผลฟุตบอลแต่อย่างใดเลย

ฟุตบอลโลกเป็นกิจกรรมที่ยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติและก็เป็นธุรกิจที่ยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติพร้อมกันไป ไม่เชื่อก็ให้ไปถามเฮียฮ้อแห่งอาร์เอส.ได้เลยว่ามันเป็นธุรกิจใหญ่จริง ๆ ปรากฏว่ากิจการของ Nick Varney ไม่ต้องจ่ายเงินแพง ๆ เป็นสปอนเซอร์หลักแต่ก็สามารถหาช่องทางโหนกระแสบอลโลกได้อย่างน่าตื่นตาตื่นใจ ยิ่งคนเยอรมันอยากจับเจ้าพอลให้ฉลามกิน หรืออยากจับมาปิ้งกินเท่าไหร่ ธุรกิจของเขาที่นั่นก็ดูจะมีสีสันขึ้น


ที่สุดแล้วเจ้าหมึกพอล ก็ไม่ต่างจากพนักงานที่มหาเศรษฐี Nick Varney เลี้ยงไว้หาเงินในธุรกิจของแกนั่นแหละการเสี่ยงทายกินหมึกของเจ้าพอลก็คือการทำงานเรียกคนดูนั่นเอง และที่สำคัญเจ้าพอลทำงานในเครือข่ายกิจการระดับโลก หาใช่ทำให้สวนสัตว์เล็ก ๆ หาได้สนุกเล่นกันตามประสาแต่อย่างใดเลย.

โดย บัณรส บัวคลี่

http://manager.co.th/Home/