ใช่ครับ เคยได้ยินว่าเส้นทองแดงฝอยในสายพวกนี้มีการชุบน้ำยาให้มีคุณสมบัติเป็นฉนวนไฟฟ้าเพื่อไม่ให้ช็อตกันเอง ดังนั้นก่อนจะเอาไปบัดกรีก็ต้องลนไฟเพื่อให้น้ำยาที่ว่านี้มันระเหยไปให้หมดก่อนครับ

ดูตรงนาทีที่ 3:00 เป็นต้นไปครับ

พี่ครับ  น้ำยาบัดกรีเครื่องเสียง เค้านิยมใช้ แบบไหน รุ่นไหนครับ

มันมีเทคนิคเล็กๆน้อยๆที่ทำได้ไม่ยาก แต่ผมลองทำหลายทีแต่ก็ทำไม่ได้เหมือนกัน 555

สายหูฟังปกติจะเป็นเส้นทองแดงอ่อนเส้นเล็กๆเคลือบฉนวนแต่ละเส้นแล้วนำไปตีเกลียวหลวมๆในแต่ละสี หากเราจะบัดกรี และไม่รู้เทคนิค มันจะบัดกรีไม่ติด เทคนิคก็ไม่ยากอะไร ฉนวนที่เคลือบเส้นลวดทองแดงอยู่ จะละลายออกเมื่อเจอกับอุณหภูมิตั้งแต่ 175 องศาขึ้นไป ถ้าเราจะเอาเปลวไฟเผาก็ได้ แต่ต้องเร็ว ไม่งั้น ลวดเส้นเล็กๆจะโดนเผาจนกุด จะยิ่งบัดกรียากขึ้นไปอีก ทำง่ายๆโดยใช้หัวแร้งแช่ที่วัตต์สูงสัก 30 วัตต์ขึ้นไป ให้นำปลายหัวแร้งไปละลายเส้นตะกั่วให้พอกหนานูนจากปลายขึ้นมาจนเต็ม ถ้าพอกหนากว่านี้ตะกั่วที่พอกจะหยดหลุดออกจากปลายหัวแร้ง ที่ต้องพอกตะกั่วที่ปลายหัวแร้งให้หนา เพราะเราต้องการให้ตะกั่วมีอุณหภูมิสูงกว่าปกติ จากนั้นนำปลายลวดทองแดงไปจุ่มลงในน้ำตะกั่วที่นูนอยู่บนปลายหัวแร้ง แช่ไว้ประมาณ 3-5 วินาที ดึงลวดออกจากหยดตะกั่ว ถ้าตะกั่วอาบปลายสายทองแดงก็ถือว่าใช้ได้ ต่อจากนั้นจะนำปลายสายที่เคลือบตะกั่วแล้ว ไปบัดกรีตำแหน่งไหนก็สะดวกมาก 
  การบัดกรี เป็นทักษะที่ต้องฝึกฝนทำจริงๆ บ่อยๆ จะเกิดความชำนาญไปเอง
  เราต้องรู้จักเลือกปลายหัวแร้งให้เหมาะกับงานด้วย แม้ว่าหัวแร้งเราจะมีวัตต์เพียงพอในการบัดกรีแล้วก็ตาม เช่น กรณีสายหูฟัง หากเราใช้ปลายแหลมเล็ก จะบัดกรีไม่ติด หรือลำบากมาก เราจะต้องใช้ปลายป้านตัด เพื่อให้ปลายหัวแร้งเป็นตัวสะสมอุณหภูมิในตะกั่วที่ละลายพอกอยู่ให้สูงพอละลายฉนวนที่เคลือบบนสายทองแดง

ขอบพระคุณ  ช่างมากครับ  ที่มอบเทคนิคส่วนตัว  มาเป็น    วิทยาทาน