ผมจะชอบอยู่สองแบบครับ แบบเยู่ตรงกลางพอดี ๆ กับ ถอยหลังนิด ๆ ฟังแล้วกำลังดี ฟังง่าย ฟังได้นาน ไม่ล้าหูเร็วครับ

ชอบตรงกลางระหว่างชิ้นดนตรี แต่ไม่ได้เรียงเป็นเป็นหน้ากระดาน (ชอบแบบสามมิติ) มันให้ความรู้เหมือนนั่งดูวงดนตรีบรรเลงเพลง มีบรรยากาศที่ดี ไม่อึดอัด ส่วนแบบรุกหน้าขึ้นมาฟังแว็บแรกก็รำคาญหน่อย ๆ แล้วครับ มันรุกเร้าเกินไป ฟังนาน ๆ ก็เหนื่อย
ส่วนแบบถอยหลังก็คล้ายๆกัน มันทำให้รู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย บางทีต้องเร่งระดับเสียงเพิ่ม เพื่อให้ได้อิมเมจเสียงร้องที่ใหญ่ขึ้น กลายเป็นว่าเหนื่อยเหมือนกัน 

ปล. ประสบการณ์หูฟังดีๆผมยังน้อยครับ บอกได้เท่าที่เคยฟังมา และพฤติกรรมการเร่งโวลุ่มตามสไตล์เสียงที่ชอบ คือได้ยินทั้งเสียงดนตรีและเสียงร้องแบบครบ ๆ

แล้วแต่เพลงครับ

-ถ้าแนวvocalแบบถงลี่ ต่ายอรทัย ชอบร้องนำ
-ถ้าแบบซิลลี่ฟูล เมทัลลิก้า  ชอบกลางกรือถอยนิดๆ

ใช้เลยครับ 

ลักษณะเสียงแบบไหนดีกว่ากัน อันนี้ขึ้นกับความชอบส่วนตัวจริงๆครับ ชี้ลำบากว่าแบบไหนดีกว่า

แต่ถ้าเป็นผม ผมชอบเสียงที่ต้องมีความเป็น 3 มิติก่อน ตื้นลึกต้องมี ช่องไฟต้องมีความโปร่ง และเสียงกลางต้องถอยหลังหน่อย เพราะกลางพุ่งส่วนมากฟังแล้วเหนื่อยและรำคาญครับ แต่กับเพลงบางแบบถ้าเสียงกลางไม่เปิดพุ่งก็ฟังแล้วเนือยๆขาดความสดครับ

ชอบเสียงร้องอยู่ตรงกลางพอดีๆครับ