“ คน นักเรียนมีความรู้ไม่พอ มีความรู้ไม่พอเพราะว่ารากฐาน ฐานรากของการเรียนไม่พอไม่ดี แล้วฐานรากจะมาจากไหน ก็มาจากโรงเรียน ตั้งแต่ชั้นอนุบาลจน กระทั่งชั้นประถม ชั้นมัธยมและชั้นอุดมศึกษา ต้องพัฒนาให้ดี และพัฒนาวิธีความคิด วิธีคิด ให้มีความซุกซนในความรู้ คือ ซุกซนอยากรู้สิ่งที่เป็นประโยชน์อันนี้เป็นสิ่งสำคัญ ” ( พระราชดำรัส เมื่อ ๔ ธ.ค.๔๖ )
“ประโยชน์ที่แท้นั้นมีอยู่ ๒ อย่าง คือประโยชน์ส่วนตัวที่ทุกคนมีสิทธิจะแสวงหาและได้รับ แต่ถูกต้องวิถีทางที่สุจริต และเป็นธรรมกับประโยชน์ส่วนรวม ซึ่งเป็นประโยชน์ของชาติที่แต่ละคนมีส่วนร่วมอยู่ การทำงานทุกอย่างจะต้องได้ประโยชน์แท้ ทั้งส่วนตัว และส่วนรวม ประโยชน์นั้นจึงจะสมบูรณ์ และมั่นคงถาวรเป็นผลดีแก่ชาติบ้านเมืองอย่างแท้จริง ” ( พระราชดำรัส เมื่อ ๕ ธ.ค.๔๐ )
“ เมืองไทยของเราประกอบด้วยคนหลายจำพวก หลายวัย หลายความคิด หลายหน้าที่ ซึ่งทั้งหมดจะต้องอาศัยซึ่งกันและกัน ไม่ใช้ว่าคนหนึ่งคนใดจะอยู่โดยลำพัง” (พระราชดำรัส เมื่อ ๔ ธ.ค.๑๗ )
