เหอ ะๆ ขอโทษ ครับอยากตั้งให้กระทู้ดูน่าสนใจเท่านั้นครับ
เรืองมีอยู่ว่าผมทำ Ipod Gen 4 ที่ผมรักที่สุด ตกลงชั้น 2

เหตุการณ์

ผมไปออกกำลังกายที่ ..XXXX..[ไม่ขอเอ่ยถึงสถานที่นะครับ]
ซึ่ง เป็นฟิตเน็ตที่ไม่ค่อยดังอยู่ใกล้บ้านคนไม่เยอะและราคาถูก อยู่ภายในตึก สนามแบตมินตั้น
ยิมนั้นตั้งอยู่บนชั้น 2 เป็นคล้าย ๆ ระเบียงแล้วมีเหล็กกั้นระเบียง

-ขณะที่ ผมกำลังเล่นท่า situp เอาเท้าสอดไปใต้เหล็กระเบียง นอน Situp กับพื้นั้นก็ผมฟังเพลงตามปกติที่ผมฟังไปออกกำลังกายไป
พอผมลุกจาก ระเบียงแค่นั้นก็มี เหตุการไม่คาดคิดเกิดขึ้น รู้สึกได้เหมือนหูฟังนั้นตึงกำลังเหมือนกำลัง ฉุด Ipod ที่ร่วงออกมาตอน นอนsitup
สักพักผมก็รู้สึก ว่าเพลงที่ผมฟังในช่วงเวานั้นมันขาด หาย ผมคิดว่า มัน ยังไม่หมดเพลงนี้หว่า[ผมฟัง30seconds to mars เพลง search and destroyอยู่ครับ]

พอมองลงไปที่กระเป๋ากางเกงเท่านั้นแหละ หูฟัง k319 เหลือแต่แจ๊ค ผมมองไปที่เท้าไม่เจออะไรเลยสักพักก็ได้ยินเสียง "แป๊ก!!!"เสียงนั้นคล้ายๆ กับกล่อง
ดินสอพลาตติกตกพื้น ที่ชั้นหนึง ข้างล่างที่พอดี

มองลงไปก็เห็น โลโก้ ซิลิโคลน ของ BElkin ผมคิดออกมาดัง ๆ [คือ อาการณ์ตกใจของผม คือพูดออกมาเบา ๆ กับตัวเอง] "ชิ*ปหายแล้วตู ไอ้พอด ตูลงไปนอนคว่ำ
หน้าอยู่ข้างล่าง ]
อาการออโต้ของมนุษย์ได้บังเกิดขึ้นกับผม ผมวิ่งไปหา ลงบันไดอย่างเร็วมาก เกือบหน้าทิ่ม กลิ้งลงมาจาก บันได หน้าพิตเน็ต แล้วผมนึกในใจสภาพMP4 ตัวเก่าของผม SOken
[อะไรไม่รู้จำไม่ได้ 2 กิ๊ก ใส่เมมโมรี่การด์ได้ด้วย ตอนนั้นล้ม ตอนเต้น บีบอย กับเพื่อน ๆ หน้ากาก ของ โซเค่น นั้นแตกกระจายเปิดเครื่องไม่ติด แล้วจอแตกอาการหนักมาก ๆ ราคาซ่อมนั้นไม่ต้องพูดถึงครับซื้อใหม่ถูกกว่า]

ผมเดินเข้าไปหา Ipod ของผมนั้น ผมทำใจไว้เรียบร้อยแล้วว่ามันคงใช้การไม่ได้อีกต่อไป มองมันสักพัก แล้วค่อย ๆ หยิบมันขึ้นมาจากพื้น " 6,000ของ
ตูที่ตั้งใจเก็บไว้เพื่อซื้อ มันละลายไปกับการใช้ เพียงแค่ ประมาณ 7 เดือน พอหันน้า ไอ้พอด ผมมาดู ผมเห็นเงาของ อลบั้ม This is war เป็นหน้าเสือแหกเขี้ยวอยู่ ผนลุ้นสุดชีวิต
แล้วลองลูบไล้ปุ่มของ I pod แสงสว่างจากจอ Ipod นั้น สว่าง เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดไม่เคยตกมาจากที่สูง อารมณ์ ของผมตอนนั้น เหมือนกับ อาการ ที่ผมเดินไปซื้อ Ipod
มันรู้สึกว่า เจ้าตัวนี้มันยังไม่อยาก หลับไปตลอดการ หรือ อีกอย่างตามชื่อกระทู้ เทวดา หรือ พรเจ้า ยังรัก Ipod gen 4 ของผมอยู่ หรือไม่ก็ หน้ากาก ซิลิโคลน ของ Belkin
ได้รักษาชีวิตของ Ipod ของผมไว้

ผมเดินขึ้นมาบนฟิตเน็ตชั้น 2 นั้งสำหรวจ แกะ ซิลิโคลนออก มาดู Body ipod นั้นมีรอยอยู่ที่มุมนิด ๆ ก็คงเป็นเพราะตอนตกลงไปชั้น 2 แล้วลองเปิดฟังไม่มีอะไรผิดปกติเลย แถมมันรู้สึกว่า เสียงจะดี
ขึ้นอีกต่างหาก

OS ของ ไอพอต ก็ทำงานปกกติ ไม่มีอาการณ์ที่บอกว่ามันบอบช้ำอะไรซักนิด

เจ้า Ipod ตัวนี้เวลาที่ผมทำอะไรผมจะมีความสุขไปกับมันทุกครั้ง มันทำให้ผมมีอารมณ์ ดี ทั้ง ๆ ที่ การเรียนของผมนั้นมันจะแสนสาหัสก็เถอะ
เสียงเพลงทำให้คมมีความสุขทุกครั้ง เพราะ ถ้า Ipod ตัวนี้ ถ้าวันนี้ผมเสีย เจ้านี่ไป ผมคง ไม่มีอะไรฟังไป อีกประมาณ 3-4 เดือนเป็นแน่
แต่แปลกนะครับ เวลาที่ เราใช้ทุกวัน อยู่กับมันทุกวัน เราจะเห็นว่า มันเป็นสิ่งของที่ให้ความบันเทิง แต่ผมเจอเหตุการนั้น เหมือนกับสิ่งที่ผมมีกำลัง
จะจากไป ผมก็รู้สึกว่า มันผูกผูกพันธุ์ กับของสิ่งนั้นอย่างสูงมาก ๆ ...

สุดท้าย
ก็ อยากให้ ทุกคนดูแล สิ่งที่ตัวเองรัก ให้ดีที่สุด อะครับ การที่เราเก็บตังซื้อเอง อย่างอยากลำบากไม่ขอ พ่อ แม่ มันเป็นสิ่งของที่น่าภูมิใจที่สุดครับ ..
อีกอย่างครับ ผมว่า Ipod ทรหดอดทนดีครับ ผมเป็นพวกที่ สมบุกสมบัน ใช้ข้าวของไม่ค่อยรักษาเท่าไร

ขอขอบคุณ เฮีย ครับ ที่ให้พื้นที่ ถ่ายทอดอารมณ์สำคัญ ๆกับ ของสำคัญๆ ที่เกือบ จะสูญเสียไป..^-^