น่าจะเป็นภาค 2 ของสุดติ่งกระดิ่งแมวครับ 555

จริงๆคำแปลกๆพวกนี้ก็มาตามยุคสมัยครับ เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ไม่มีอันไหนเก่าหรือเชย มันเป็นคำพูดที่ฮิตในช่วงนั้นๆครับ อย่างคำว่า "เซ็ง" คำนี้มาประมาณ พ.ศ. 2518 ซึ่งน่าประหลาดมากว่าเวลาผ่านไปนานหลายสิบปี แต่คำว่า "เซ็ง"ก็ยังถูกใช้อยุ่ในคำพูดประจำวัน

แต่หลายๆคำอาจจะเลือนหายไปจากพจนานุกรมของวัยรุ่นบ้าง แต่มีคำพูดอีกประเภทที่อยู่ชั่วนิรันดร์ นั่นก็คือคำด่าครับ 555 ผมจำได้ว่าคำด่ากันของเด็กวัยรุ่นเมื่อรุ่นพ่อ หรือรุ่นปู่ ตอนนี้ก็ยังใช้อยู่แบบปกติ ซึ่งต้องยอมนับถือในการลิขิตคำของปูชนียบุคคลท่านแรกจริงๆๆ 555

มีคลิปที่เคยทำไว้อยู่ครับ

ผมคิดให้อีกคำ  "สุขจัด ปลัดขิก" 555

เซ็งเป็ด....ล่ะครับเฮีย...ขอที่มา 555

สโมสรเปล่าครับ

จริงๆในเชิงภาษาไทย คำว่าเซ็งเป็ด น่าจะเป็นคำสมาสครับ 555

มันเพี้ยนจากรากศัพท์ดั้งเดิม และนำมาผสมผสานกับศัพท์ยุคใหม่ ทำให้รู้สึกว่าเป็นคำที่นุ่มนวลลง(ได้อย่างประหลาด) คนไทยเป็นชาติที่เก่งเรื่องนี้ครับ ความจริงคำว่าเป็ดก็คือการแปลงคำด่าที่รุนแรงในอดีต

รูปประโยคน่าจะราวๆๆนี้

- เ_็ดแม่ ทำให้นุ่มลงเป็น เ_็ดเป็ด (ซึ่งคำนี้มีมาเกิน 40 ปีแล้วครับ)

แต่ดูเหมือนก็ยังมีคำหยาบปนอยู่ ก็ถูกนักภาษาศาสตร์ปรับคำให้นุ่มนวลลง โดยดึงคำว่า เซ็งทาแทนที่ และเอาคำว่าเป็ดร่วมสมาสเข้าไปเพื่อให้กระชับ และยังคงสื่อความหมายถึงรากศัพท์เดิมแต่ไม่หยาบเหมือนเดิม

ก็เลยเป็น เซ็ง+เป็ด ด้วยประการฉะนี้เอย........555

นับถือ....นับถือ....เฮียนี่ผู้รู้ตัวจริง...

เรื่องศัพท์เกิดใหม่ ที่ผมตาม ๆ อยู่ มีที่มาหลากหลายครับ เช่น

1. คำเลี่ยง - เกิดจากต้องการพูดคำหยาบแต่ไม่สามารถหยาบได้แบบ 100% เลยต้องเลี่ยงไปใช้คำอื่นที่สื่อได้ถึงคำนั้นแต่ฟังหรืออ่านได้ลื่นกว่า บางครั้งเกิดจากผู้มีความรู้ทางภาษาที่จะโชว์สกิลการเหน็บ เช่น แม่เยอะ พ่อสับสน (พ่อมึงตาย -> พ่อมึง -> พ่อง -> พ่องงง -> พ่อสับสน) พ่อคุณตัวเย็น/hp หมด (พ่อมึงตาย) 

2. ภาษาพาไปหรือคำสร้อย - อันนี้เป็นสกิลเฉพาะตัวคนไทยที่ว่ากันว่ามีความเป็นกวีในสายเลือด บางครั้งก็หยิบคำใกล้ตัวหรือชื่อคนดังมาสร้อยคำ เช่น สุดจัดปลัดบอก โสภาสถาพร แจ่มแจ้งแดงแจ๋ 

3. ติดปากตาม ๆ กันมา - เกิดจากคนดังหรือคนบางกลุ่มที่อาจจะสร้างคำแปลก ๆ มาพูดเล่นกัน แล้วพูดติดปากตาม ๆ กันมาจนกระจายเป็นวงกว้าง ที่ชัดสุด คือ กลุ่มเพศทางเลือก ที่ชอบประดิษฐ์คำแซ่บ ๆ ออกมา แล้วกลายเป็นคำฮิตในวงกว้าง เช่น รองต๊ะ ลำไย นก กบบด อ๊บไสไม้

4. การพยายามเลียนเสียงคำที่ตั้งใจพูดเพี้ยนเพื่อเพิ่มเอกลักษณ์หรือการแอ๊บแบ๊ว เช่น น่าร็อกอ่ะ (น่ารักอ่ะ) ตะเอง (ตัวเอง) ตัลล๊าคคค (ตลอด) ตะเร้ก (ตัวเล็ก)

5. ศัพท์เฉพาะทางอื่น ๆ ที่อาจมีที่มาจากภาษาต่างประเทศหรือคำเฉพาะวงการ เช่น เกลือ ตัวซับ โอตะ

555 จริงๆ ที่รุ้เพราะอยู่นานครับคุณหมอ เลยเห็นวิวัฒนาการของรากศัพท์ต่างๆๆ 55

แต่ที่คุณ taung เล่ามาก็ถูกต้องนะครับ ภาษาเป็นอะไรที่ดิ้นได้ ไปตามสมัยและยุคเวลา การเล่นคำอาจจะเกิดจากกลุ่มเล็กๆ และถ้าคำมันฮิตมันก็จะกระจายขยายกว้างขึ้นในเวลาอันสั้น แต่ถ้าคำไหนเริ่มเก่า หรือผู้ใช้รู้สึกว่ามันไม่ใช่ คำๆนั้นก็จะค่อยๆเลือนหายไป