แน่นอนว่านี่เป็นสิ่งที่หลายๆ ท่านรอคอยกันมานานแสนนาน อ่านจนรู้สึกว่าผมจะเพ้ออะไรนักหนาวะ รีบเข้าๆ เรื่องสักที (ฮา) คือสิ่งแรกที่ท่านจะสัมผัสได้เมื่อยามที่ยัดเจ้า LS50 นี่เข้าหูไปคือเสียงนักร้องที่แยกชั้นจากเครื่องดนตรีชัดเจน ศัพท์ทางการเขาว่าไงนะแบบนี้ น่าจะ "พุ่ง" ออกมาข้างหน้ามาก คือเห็นได้เลยว่า เออ นักร้องยืนตรงนี้นะ อะ ตรงนี้ชั้นของเครื่องดนตรี ไม่มีการหลบไปร้องหลังกลองชุด หรือแอบหลังมือแซคแล้วค่อยๆ กระมิดกระเมี้ยนร้องเบาๆ ประหนึ่งขมิบตูดแล้วกระมิดกระเมี้ยนตดกลางเวที

สิ่งต่อมาที่ท่านจะสัมผัสได้คือแรงปะทะของเบสที่มันใหญ่โตมโหฬารมาก แต่กลับไม่รู้สึกว่ามันหนาหรือมันเป็น "เบสแบบงานวัด" เลย คำพูดอันนี้ยืมเพื่อนผมมา มันบอกว่าเออ หูฟังเมิงนี่โคตร quality bass เลย คืออิมเมจใหญ่ แต่ไม่หนาจนขี้หูกระพรือ เสียงกระเดื่องมันตุ้บคือตุ้บจริงๆ ไม่ใช่เสียงเผละๆ ต่อมาที่ท่านจะสัมผัสได้ชัดเจนคือไลน์กีตาร์ที่เสนอหน้าออกมาอย่างเห็นได้ชัด มันแรง มันหนา อิมเมจเสียงกีตาร์ถ้าจะให้นิยามในแบบมือกีตาร์ด้วยกันเองคือเป็นหูฟังที่ให้เสียงกีตาร์ได้ "แสบดาก" มาก เอาจริงๆ ผมก็ไม่รู้จะขยายความคำว่า "แสบดาก" นี่ยังไงดี เพราะเอะอะอะไรเราก็มักจะแซวมือกีตาร์ในวงด้วยกันเองว่าแสบดากเสมอๆ อย่าง โหย ท่อนโซโล่เมิงแม่มโซโล่ได้แสบดากดีว่ะ ชอบๆ หรือ โหย เอฟเฟกต์ก้อนใหม่ที่เมิงเพิ่งออกมาแม่มแสบดากได้ใจเลยว่ะ หรือจะใช้ในบริบทเชิงด่าอย่าง "เชี่ย เสียงกีตาร์เมิงแม่มแสบดากไป ลดหน่อยๆ"

เอาจริงๆ ผมก็จนปัญญาที่จะหาคำจำกัดความสำหรับคำๆ นี้เหมือนกันครับ เพราะความหมายมันกว๊างงง กว้าง แต่ยังยืนยันคำเดิมว่าไลน์กีตาร์ที่ออกจากหูฟังตัวนี้มัน "แสบดาก" มาก พวกเครื่องกระทบอย่างกลอง แฉ อะไรพวกนี้คือโป้ะป๊ะสะใจมาก เสียงแฉเสียงสับไฮแฮทนี่ฉึบฉับสะใจวัยรุ่นอย่างผมดีจริงๆ นี่คือเท่าที่หูเลเวลน้อยๆ อย่างผมรู้สึกว่าไอ้ที่บอกไปนี่มันเด่นกว่าหูฟังตัวอื่น

เอ้อ เกือบลืม อีกสิ่งหนึ่งที่ผมอยากชมมันมากๆ เลยคือลักษณะของซาวน์สเตจของหูฟังตัวนี้นี่ล่ะครับ คือเบสใหญ่จริงนะ แต่รายละเอียดหยุมหยิมกลับไม่ถูกเบียดเลยแม้แต่น้อย การจัดวางเครื่องดนตรีคือเห็นชัดเจนว่าเออ นี่กีตาร์นะ นี่คีย์บอร์ดนะ นี่แก๊งเครื่องสายนะ ไม่ใช่ว่าเห็นเป็นมือกีตาร์ขี่คอมือคีย์บอร์ดเล่น หรือนักร้องนำมุดไปร้องในหลืบกลองชุด สเตจของหูฟังตัวนี้จะออกทรงกรวยไปด้านหน้า คือ มันกระจายออกอย่างเท่าๆ กัน ไม่รู้สึกว่าเครื่องดนตรีถูกบังคับให้ถีบออกในแนวกว้าง แต่ลำดับชั้นในแนวลึกถูกลดลงมา หรือถูกขยายแนวลึกออกไปจนมิติไกล้ไกลในแนวกว้างถูกลดทอน ผมรู้สึกว่าหูฟังตัวนี้สเตจมันกระจายออกแบบทรงกรวยน่ะครับ ถึงสเตจแนวลึกจะไม่ลึกมาก แต่เห็นการแบ่งชั้นชัดเจน

เอาล่ะ บ่นไปหลายๆ ท่านก็อาจจะไม่เห็นภาพกัน เพราะฉะนั้นผมจะลองพาไปฟังเพลงแล้วลองเขียนความเห็นผมจากการฟังเพลงดูละกันครับ ออกตัวก่อนว่าผมเป็นคนที่ฟังเพลงแนวกว้างมาก เพราะฉะนั้นท่านอาจจะเกิดอาการปรับอารมณ์ไม่ทันตาม playlist ที่ผมหยิบมาทดสอบนี้ และสำหรับเพลงที่หยิบมาทดสอบ แน่นอนว่าจั่วหัวว่ามันคือพระกาฬอนิซอง เพราะฉะนั้น เพลงที่หยิบมาทดสอบก็จะเป็นหลายๆ เพลงที่ผมชอบฟัง เพราะแน่นอนว่าหูผมจะสามารถจับความเปลี่ยนแปลงของเสียงได้ทันทีเพราะผมฟังมันบ่อย

Que Sera Sera (Ponto-cho version) จาก fhana

หนึ่งเพลงปราบเซียนที่เล่นเอาหูฟังหลายๆ ตัวเอือมระอากันไปข้างกับเพลงในซิงเกิล moonriver ของ fhana ที่ถ้าอำนาจการแยกชั้นเสียงนักร้องกับเสียงเครื่องดนตรีของหูฟังท่านไม่เด็ดขาดพอ เสียงนักร้องจะจมหายไปกลางเครื่องดนตรีประหนึ่งโดนนักดนตรีทั้งวงจับเอาหัวกดน้ำให้ตายกันไปข้าง แต่ LS50 ตัวนี้เอาอยู่แบบฉิวเฉียดครับ ถึงจะมีบางช่วงที่นักดนตรีแอบโดนจับกดหัวลงน้ำไปบ้าง ไม่ถึงกับจมน้ำตายแต่ก็ยังได้ยินเสียงบุ๋งๆ อยู่ เลยถือว่ารอดแบบฉิวเฉียดครับ

Akatsuki no ito จาก Wagaki Band

ไหนๆ จะฆ่าจะแกงกันทั้งที เอาให้สุด ด้วยโคตรเพลงปราบเซียนที่ทำให้ท่านรู้สึกว่ารายละเอียดของหูฟังท่านดูดรอปลงไปเลยด้วยซาวน์สุดโหดโคตรรกจาก wagaki band ที่ไม่รู้ว่าจะขยันยัดรายละเอียดเล็กน้อยใส่อะไรมากันเยอะแยะ ซึ่งเอาจริงๆ ผมไม่ได้คาดหวังอะไรกับมันมากนะ แต่รายละเอียดเล็กน้อยในพื้นหลังมันโผล่มาให้เห็นเยอะพอสมควร ถึงแม้รายละเอียดหยุมหยิมจะต้องเพ่งมากๆ เหมือนกำลังนั่งจับผิดอะไรสักอย่างแต่ผมก็รู้สึกว่ามันโอเคนะ ไม่ได้โผล่มาชัดแจ้งแดงแจ๋หมด เพราะถ้าโผล่มาหมดผมคงเครียดตายเพราะรายละเอียดหยุมหยิมของเพลงนี้แน่ๆ

GLISTENING♭ จาก character song ของ saekano

หลังจากจับมันทรมาณทรกรรมไปพอสมควรแล้ว ให้มันได้พักผ่อนบ้างกับเพลงช้าๆ ฟังแล้วเคลิ้มจากอัลบั้ม character song ของอนิเมอย่าง saekano กันดีกว่าครับ (ซึ่งผมก็แอบรู้สึกว่าชื่อของ light novel ยุคหลังๆ นี่มันชื่อ light novel จริงๆ หรือชื่อวิทยานิพนธ์จบปริญญาโท ฮา) เป็นเพลงที่ผมมักจะเอาไว้ทดสอบเสียงร้อง ซึ่งสัมผัสได้เลยว่าเสียงร้องที่ออกมามันติดหวานมาก เบสเรียบร้อยลงเป็นลูกสวย พวกเครื่องสายที่คลออยู่ในฉากหลังเองก็ถือว่าเด็ดไม่แพ้กัน

Centimeters จาก seven oops! อัลบั้ม Setsuna Emotional 

อีกหนึ่งซิงเกิลที่่ค่อนข้างนอกกระแสจากวง seven oops คงเพราะเหล่าบรรดาผู้ที่ฟังอนิซองอย่างเราๆ ท่านๆ มักจะรู้จักเพลงจากอนิเมที่ตาม หรือจากศิลปินที่รู้จักจากอนิเมที่ตามมาก่อนหน้านี้ ทำให้ centimeters ค่อนข้างเป็นซิงเกิลของ seven oops ที่ถูกลืม เพราะเราจะรู้จักวงนี้จากซิงเกิลอย่าง orange กันซะส่วนใหญ่ สำหรับเพลงช้าแบบนี้เจ้า LS50 มันทำออกมาได้ดีมากครับ เสียงเครื่องสายที่ลอยอยู่ไกลๆ เบสที่อยู่เป็นที่เป็นทางไม่ล้นมาชนหรือเบียดเครื่องดนตรีตัวอื่นให้เสียความรู้สึก นักร้องนำเสียงใสลอยกลางเวทีแยกชั้นจากเครื่องสายชัดเจน โอวววววววววววววว

Twinkle Snow จาก White Album2

สุขใดเล่าจะเท่าฟัง Twinkle Snow กับ LS50 เสียงแซคจากอัลบั้มนี้นั้นเป็นแซคที่มีเสน่ห์อยู่แล้ว ชนิดที่ว่าถ้าผมเป็นผู้หญิงผมคงหลงมือแซคคนนี้ตายห่านไปนานแล้ว (ฮา) กับเสียงนักร้องนำหวานๆ นี่เคลิ้มมาก ยิ่งเปิดฟังกับช่วงอากาศเย็นๆ นะ โอ้ยยยยยยยยยย โคตรเคลิ้มมมมมมมมมมม

Kantan Katan จาก Kalafina

เวลาฟังเพลงนี้กับ LS50 ผมกลับไม่รู้สึกว่าเบสมันบวมล้นจนเสียอารมณ์โดยรวมของเพลงนะ คือ เบสก็อยู่เป็นที่เป็นทางของมัน เครื่องสายที่คลอก็ออกมาสวยงาม เสียงนักร้องพุ่งเด่นกลางเวที ถือว่าโอเคเลยสำหรับการหยิบมาฟังเพลงช้า

Outside of Melancholy จาก fhana อัลบั้ม Outside of Melancholy

เป็นอีกหนึ่งเพลงที่ผมชอบที่สุดของ fhana ที่มักจะหยิบมาลองหูฟัง เพราะเป็นอีกเพลงหนึ่งที่ผมฟังบ่อยที่สุด สำหรับเจ้า LS50 กับเพลงนี้นั้นถือว่ามันทำได้ดีเลยแหละ เบสไม่หนามาก รวมกับรายละเอียดเล็กน้อยในฉากหลังที่แสดงออกมา

Ryuusei Dance floor จากซิงเกิลของ oresama 

เมื่อจับเพลงช้าฟังจนอิ่มเอมไปตามๆ กันแล้ว เรามาค่อยๆ เร่งจังหวะให้ครึกครื้นกับซิงเกิลใหม่ของ oresama ที่ถูกนำไปเป็น op ของภาคต่ออนิเมสมัยพระเจ้าเหากันดีกว่าครับ ซึ่งในเพลงสนุกๆ แบบนี้ LS50 ยังคงทำหน้าที่ของมันได้ดีเช่นเดิม ด้วยแรงปะทะของเบสและความเด่นของไลน์กีตาร์ที่สร้างความรู้สึกครึกครื้นร่วมกับจังหวะเร็วๆ ของเพลงนี้ได้ดี ฟังเพลินๆ นี่มีแอบโยกหัวหรือเคาะโต๊ะตามแบบไม่รู้ตัวได้เลยสำหรับเพลงนี้

Welcome to the *fam จาก EGOIST

พูดถึง EGOIST เราก้มักจะนึกถึงซิงเกิลที่โด่งดังอย่าง departures จากอนิเมอย่าง Guilty Crown หรือเพลงอย่าง Namae no nai Kaibutsu ที่เป็น ED ของอนิเมอย่าง Psycho Pass หรือเพลงช้าที่หนึ่งในใจผมสำหรับ egoist อย่าง All alone with you แต่ถามว่าทำไมผมถึงหยิบเพลงนี้มา? แน่นอนครับ มันพักผ่อนมาเยอะพอแล้ว ได้เวลาสร้างเวรสร้างกรรม จับมันมาทรมาณทรกรรมต่อ! 5555 ซึ่งเพลงนี้นั้นผมเอาไว้ทดสอบการล้นชนของเบส ที่ถ้าเบสของตัวหูฟังหนาไป มันจะล้นและกลายเป็น "เบสงานวัด" ที่จะออกแนว "บึ่มๆ" แทนที่จะ "ดึ่มๆ" ไปโดยปริยาย ซึ่งจุดนี้ LS50 เอาอยู่อย่างไม่ต้องสงสัยครับ

ยาวยืดเกินไปแล้ว สรุปเลย ถามว่าหูฟังตัวนี้มันเหมาะกับผู้ฟังแบบไหน?

ในเมื่อบ่นไปเป็นพิธีแล้ว ต่อมาคือการสรุปตัดจบแบบละครไทย เพราะถ้าปล่อยให้ผมร่ายยาวกว่านี้ท่านคงได้ใช้โควต้าอ่านหนังสือปีละ 8 บิตตัวอักษรหมดเป็นครั้งที่ล้านแน่ๆ (ฮา) สรุปมาซิว่าหูฟังตัวนี้เหมาะกับผู้ฟังแนวไหน

- คนที่กำลังหาหูฟัง in ear ที่ฟังนานๆ แล้วไม่ล้าหู ผมกล้าแนะนำตัวนี้เลย เพราะด้วยความที่แหลมเขาแหลมไม่คมจัดมาก เลยรู้สึกว่าหูล้าช้ามาก คนที่คิดว่าเบสใหญ่ๆ จะทำให้หูล้าเร็วนี่คิดผิดครับ ฟังได้นานมากสำหรับตัวนี้

- คนที่กำลังหาหูฟังมาฟังอนิซอง ผมว่าตัวนี้ฟังขึ้นที่สุดในบรรดาหลายๆ ตัวที่ผมไปลองมา

- มนุษย์ผู้บริโภคเบสสามเวลาหลังอาหารเช้า กลางวัน เย็น แบบที่ยังอยากได้รายละเอียดหยุมหยิมติดไม้ติดมือมาด้วย นี่คือเนื้อคู่ของคุณใน range ราคานี้ครับ แต่สำหรับบางท่านที่ชอบบริโภคเบสมากจะยังรู้สึกว่าแรงปะทะมันยังสะใจไม่พอในบางครั้ง

- หากคุณเกลียดเบสเข้าใส้ คุณจะรู้สึกว่าตัวนี้เบสมันน่ารำคาญมาก

- หากคุณชอบฟังเพลงช้าๆ มากกว่าเพลงเร็วๆ คุณจะแอบรู้สึกว่าบางครั้ง เบสมันก็น่ารำคาญจริงๆ นั่นล่ะ

สรุปอีกรอบ ตามที่ผมเกริ่นนำไปหัวกระทู้ นี่ก็เพียงแค่ความเห็นของผมเท่านั้น ถ้าท่านเกิดสนใจจริงๆ ท่านไปลองฟังกันได้ นั่งฟังนานๆ ลองฟังดูเฮียเขาคงไม่ว่าหรอกครับ ขนาดผมขอลอง DAP ตัวเรือธงอย่าง AK380 พนักงานร้านเฮียแกยังไม่ว่าอะไรเลย ถถถถถถ ของแบบนี้ท่านต้องสัมผัสด้วยตัวเองครับ เพราะ taste ในการฟังเพลงเราไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะชอบแบบโน้น บางคนจะรู้สึกว่าเออแบบนี้มันโอเค สรุปว่า ท่านไปฟังเอง แล้วท่านจะตอบได้ว่าเออ หูฟังตัวนี้มันเหมาะกับเราจริงๆ หรือเปล่า?

ตัดบทความจบดื้อๆ แบบละครไทย ไว้พบกันใหม่เมื่อผมเกิดนึกคึกอยากเขียนอีกรอบ สำหรับวันนี้ลาไปก่อน สวัสดีครับ!