ใครที่เคยนั่งฟังเพลงคนเดียว ตอนดึกๆ แล้วรู้สึกเหมือนมีคนเดินผ่านหรือมายืนข้างหลังบ้างป่าว....เหอะ
เหอะ ผมเจอประจำเลย พูดแล้วขนลุก เคยหันไปดูมันก็แว่บไป กล้าๆกลัวๆเหมือนกัน มีเรื่องนึงเล่าให้ฟัง
เมื่อตอนปี 43 ปลายปี ผมไปช่วยพี่คัดของที่คลังสินค้าแถวรังสิต ย่านคลองหลวง
เสร็จงานประมาณ ตี 2 กว่าๆ ผมก็เลยขอตัวกลับก่อน ระหว่างทางที่ขับกลับมันต้องผ่านซอยเปลี่ยวมาก แต่ผมก็ไม่ได้กลัวอะไร ก็ขับกลับมาคนเดียว
ตามันดันไมเหลือบเห็น ผู้หญิงคนนึง ยินร้องไห้อยู่ริมทาง เธออยู่ในชุดเสื้อขาว กระโปรงสีแดง ก้มหน้าก้มตา แต่ห่างออกไปไม่ไกล มันมีร้านก๋วยเดี๋ยวเปิดไฟอยู่ ประมาณ 500 เมตร
ผมเลยทำใจดีสู้เสือจอดรถ ทั้งๆที่กลัวว่าเธอจะเป็นผี รึป่าว แล้วก็ลดกระจกลงถาม
" จะออกปากซอยเหรอครับ " ผมเห็นใจเค้า เพราะแถวนั้นเปลี่ยวมาก
" ค่ะ อ๋อ พอดีทะเลาะกับแฟน แล้วจะไปหาแม่ที่บ้านค่ะ " เออ คงไม่ใช่ผี หรอกเพราะพูดกันรู้เรื่อง ผมเปรยในใจ ผมเลยถามกลับไป
"แล้วบ้านแม่อยู่แถวไหนล่ะครับ " ผมถามด้วยความห่วง
" อยู่ มีนบุรีค่ะ " อ้าว ทางเดียวกะเราเลย ไปกับผมมั๊ยครับ พอดีผมผ่านทางนั้นพอดี
ผมก็เลยบอกว่าไม่ต้องกลัวหรอกครับ ผมทำงานอยู่ในคลังท้ายซอยนี้เอง........
เธอก็ยอมขึ้นรถ แต่ผมให้เธอนั่งด้านเบาะหลัง.....
ผมก็คิดไปตลอดทางว่าทำไมเธอถึงยอมมากะเรา ว๊ะ.. กลัวๆเหมือนกัน ขับไปมองกระจกหลังไป ตลอดทาง
ชวนเธอคุยก็ไม่คุย เธอก้มหน้าก้มตา ผมก็ขับไปเรื่อยๆไม่ได้สนใจอะไร
เชื่อมั๊ยครับ ไอ้สิ่งที่ผมคิดไว้ มันเป็นจริงๆ ผมมองไปในกระจกส่องหลัง เธอหายไป ไม่มีคนนั่งข้างหลังรถ บรื๊อ...อ...อ โดนเข้าแล้วกรู
ทันทีทันใด ด้วยความตกใจและกลัวสุดขีด มือกำพระ ขาขวาเหยียบเบรค สุดแรงเกิดเลย เอี๊ยด...ด...ด
ภาพที่ผมมองไปอีกครั้งในกระจกส่องหลัง
จมูกเธอเต็มไปด้วยเลือด เลือด สดสด ไหลพรากออกมากลบปากเธอ
แล้วทันใดนั้น เธอก็ยื่นมือมาตบที่หัวผมอย่างแรง..ง
แล้วก็ตะโกนออกมาว่า....
" พี่มึงจะเบรคหาห่าอะไร เล็บทิ่มรูจมูก..กรู เลือดออกเลย
อุตส่าห์มีมารยาท ก้มลงไปแคะขี้มูก มองอยู่ได้มองตลอดเลยอ่ะ "
ไอ้เราก็นึกว่า ..... เป็นผี หายตัวได้ ที่ไหนได้ ก้มลงไปแคะขี้มูก โถ.... สรุปไม่ได้โดนผีหลอก กำ
