ก็อปจากอีกกระทู้มาวางไว้นะครับ:

ต่างประเทศจะใช้คำว่า Defence ในการนำเสนอวิทยานิพนธ์
และในระดับปริญญาเอกต้องเปิดให้สาธารณชนเข้าฟังและซักถามข้อสงสัย

ขณะเดียวกันนักศึกษาต้องทำหน้าที่ตอบข้อซักถามเหล่านั้น ประหนึ่งความรู้และความคิดกำลังถูกโจมตีจากความสงสัย
การตอบคำถามจึงเป็นประหนึ่งการป้องกันหรือปกป้องวิทยานิพนธ์ และกรรมการจะทำหน้าที่ตรวจสอบและประเมินความสามารถในการตอบคำถามหรือคลายข้อสงสัยของผู้ชม ถ้านักศึกษาผู้นั้นอึกอักไม่สามารถให้ความกระจ่าง หรือแสดงความไม่มั่นใจในงานของตนก็จะถูกประเมินตก (ต่ำกว่า Good หรือ B+) และต้องสอบใหม่เพื่อแสดงความเข้มแข็งของวิทยานิพนธ์ครับ

แต่ในประเทศไทย เราก็มักใช้แค่คำว่า สอบวิทยานิพนธ์เฉยๆ ซึ่งไม่ได้แสดงนัยยะดังที่ผมกล่าวมาในข้างต้น
ผมจึงเป็นคนแรกของหลักสูตรทางศิลปะที่นำคำนี้มาใช้และแสดงออกจริง (คนอื่นสอบกับกรรมการเองแบบเงียบๆ)

แต่เป็นที่น่าเสียดายว่า นิสัยคนไทยไม่ค่อยกล้าแสดงออกเหมือนฝรั่งที่ชอบตั้งข้อสงสัย การตั้งคำถามท่ามกลางคนหมู่มากอาจกลัวถูกมองว่าไม่มีความรู้ ไม่ฉลาด ดังเห็นได้จากเด็กๆที่ไม่กล้ายกมือขึ้นถามในห้องเรียนเวลาสงสัยในการสอนของครู
การปกป้องวิทยานิพนธ์ในวันนั้นจึงเป็นในลักษณะการแสดงความรู้แบบ one way ไม่มีแง่มุมที่น่าตื่นเต้นหรือเข้มข้นทางวิชาการอย่างที่ผมคาดหวัง และปิดเกมส์ได้โดยง่ายเกินไปครับ

อ้างอิง : ความคิดเห็นที่ 3 - Ahura

ผมก็แนบสูฯ ไปอ่านเล่นเล่มนึงครับ
แต่ม้าเร็วจะเข้ามาเอาวันพฤหัสฯ เห็นบอกติดสอบ 555

อ้างอิง : ความคิดเห็นที่ 10 - Ahura

อ้างอิง : ความคิดเห็นที่ 12 - สมัครเล่น

อ้างอิง : ความคิดเห็นที่ 15 - Ahura