พี่อยากจะบอกน้องว่า อย่าไปยึดติดกับคนอื่น ถ้าอยากจบมาแล้วไม่ตกงาน มีแต่คนวิ่งมาหา ให้ไปเรียนหมอ เรียนบัญชี

คนเก่งๆที่ประสบความสำเร็จในชีวิตหลายๆท่าน  ก็ไม่ได้ทำงานตรงกับสายที่เรียนมา  ดูอย่างพี่ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค  พี่ดู๋สัญญา   ขนาดบิลเกต ก็เรียนไม่จบ

คนที่จะประสบความสำเร็จได้  ต้องเป็นคนไม่งอมืองอเท้า  ไม่รอโชคลาภวาสนา  หมั่นขยันหาความรู้ใส่ตัวตลอดเวลา พร้อมที่จะยอมรับความเปลี่ยนแปลงได้ตลอด

สรุปคือ  พี่ขอให้น้องเลือกเดินตามทาง ที่น้องถนัดจริงๆ  ถึงแม้ว่าสายที่น้องเลือก จะมีการแข่งขันสูง แต่ถ้าน้องเจ๋งจริง  ไม่ต้องกลัว

อย่าลืมว่าน้องเองก็เคย เอาชนะสเปิร์มเป็นล้านๆตัวมาแล้วไม่ใช่เหรอ

ฝันให้ไกลแล้วไปให้ถึง

ถ้าไม่อยากกังวลเกี่ยวกับอนาคตให้เลือกเรียนศาสตร์แข็งครับ
เช่น แพทย์, วิศวะ ฯลฯ คือจบไปรู้เลยว่าต้องทำอะไรแน่ๆ

แต่ศิลปะ, ดนตรี, วรรณกรรม, การแสดง ฯลฯ พวกนี้เป็นศาสตร์อ่อนครับ
คือมันไม่มีอะไรรับประกันหลังการเรียนจบว่าต้องทำอะไรกันแน่?

ผมใช้เวลาเรียนศิลปะนับแต่ ปวช.จนถึงปริญญาเอก รวมแล้ว 26 ปีที่วนเวียนอยู่ในศิลปากร และทุกวันนี้ก็ยังคงศึกษาอยู่ตลอดเวลา
และไม่เคยสนใจสักวินาทีเดียวว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร? แต่ผมมีความสุขที่ได้เรียนและจะเรียนจนกว่าจะตายครับ ^ ^

"ถ้าจบสาขาวิชาดนตรีและธุรกิจบันเทิง ม.ศิลปากร ในอนาคตจะมีงานรองรับไหมครับ"? 
ตอบ: ไม่ทราบเหมือนกันครับ

คหสต. ถ้าเรียนสายวิทย์มา ก็ต้องแพทย์อย่างเดียวเลยครับถึงจะไม่มีวันตกงาน ถ้าวิศวะ สถาปัตย์ จบมาก็จะมีงานทำ แต่จะรายได้ไม่ดีถ้าเป็นพนักงานบริษัทครับ (ผมจบสถาปัตย์ครับ) นอกจากจะต้องเป็นคนที่เก่งในสายอาชีพและทุ่มเททั้งชีวิตกับงานมากๆจริงๆ จนสามารถสร้างชื่อเสียงและบริษัทของตัวเองได้

ถ้าชอบสายดนตรี ผมมองว่าต้องพลักดันตัวเองให้เข้าวงการบันเทิงให้ได้ เพราะนั่นจะเป็นหนทางทำเงินอย่างถาวรของนักดนตรี หรือผู้อยู่เบื้องหลังการทำดนตรี

ผมคงไม่กล้าเสนออะไรมากไปกว่านี้ แต่ไม่ว่าคุณจะเลือกเรียนอะไร ผมมั่นใจว่าการทำเงินในอนาคต ส่วนมากมันเกี่ยวกับอุปนิสัยและความทะเยอทะยานของตัวบุคคลมากกว่าความรู้และใบปริญญาที่ได้มาครับ แต่แน่นอนใบปริญญาเป็นใบเบิกทางที่ดีครับ

อ้อ! เพิ่งนึกออก! มีอีกอย่างนึง ซื่งตัวผมเองก็มาค้นพบเมื่อสาย(แก่)ไปแล้ว คืออาชีพนักบิน อาชีพนี้ ไม่ตกงาน รายได้เริ่มที่ประมาณสองแสนกับสายการบินในประเทศ ถ้ามาอยู่แถวตะวันออกกลางจะมีรายได้สี่ถึงหกแสนต่อเดือนและไม่ต้องเสียภาษี ถ้าอยากมีชีวิตดี มีงานรองรับแน่ๆ เงินเยอะ สาวเยอะ และเอาเงินที่ทำได้ไปซื้อเครื่องดนตรีมาเล่นที่บ้านเพราะความชอบส่วนตัว ผมขอแนะนำอาชีพนี้ครับ เรียนไม่ยากกว่าเรียนหมอแน่นอน ทำงานเดือนละไม่ถึงสิบห้าวัน ลองพิจารณาเป็นทางเลือกดูครับ อายุยังน้อยยังมีโอกาศเลือกเรียนครับ (ไม่รู้ทำไมตอนผมเด็กๆไม่มีคนมาบอกผมแบบนี้ม่างน้า ^^)

งานมีอยู่แล้วครับ สื่อภาพและเสียงใช้ดนตรีเป็นองค์ประกอบทั้งนั้น แต่คุณก็ต้องมีความสามารถด้วยนะ และดิ้นรนมากกว่าคนอื่น ถึงจะได้มากกว่าคนอื่น เคยอ่านข่าวไหมว่าคนจบมหาวิทยาลัยตกงานเป็นแสนคน จบอะไรก็ตกงานได้ถ้าไร้ความพยายาม  ไม่ยอมพัฒนาตัวเอง ชีวิตรักสบาย  พวกนี้คือรอตกงาน รอเปลี่่ยนอาชีพ

ขณะเดียวกัน ต่อให้ไม่ได้เรียนเกี่ยวกับดนตรี แต่ดิ้นรน ฝึกฝน พัฒนาตัวเอง ก็มีตัวอย่างให้เห็นเต็มไปหมด  ตำนานเมืองไทยหลายๆคนก็ไม่ได้จบสายดนตรี แต่ทำดนตรีเก่งจนร่ำรวย

ความรู้คืออาวุธ  แต่อาวุธมีหลายอย่าง ความรู้เป็นแค่บางอย่างที่ต้องมี

ทั้งวิทยาศาสตร์ และ ศิลปะศาสตร์ เป็นศาสตร์ที่ใช้พรสวรรค์สูงที่สุดในโลกนี้ล่ะครับ

เข้าใจทั้ง วิทย์ และ ศิลป ได้ ก็คือ เข้าใจแก่นแท้ เข้าใจธรรมชาติ ยิ่งเข้าใจความเป็นจริงของโลกได้มากยิ้งขึ้นเท่านั้น

ดูอย่าง เลโอนาโด ดาวินซี ก็ได้ครับ เป็นทั้งสุดยอด Genuis Artist และ Genius Scientist ควบคู่กันเลย ก็สามารถเปลี่ยนแปลงพัฒนาโลกนี้ได้ในระดับ ริเริ่มยุคเรเนซอง พลิกหน้าประวัติศาสตร์ยุโรปไปเลยครับ


ถ้าจะเรียนไปทำอาชีพ แนะนำให้เลือกที่ตัวเองถนัดที่สุดแหละครับ ทำงานที่ตัวเองถนัดชีวิตจะมีความสุขมากยิ่งขึ้นและง่ายยิ่งขึ้นครับ ถ้าห่วงเรื่องเงินไปเป็นพ่อค้าออนไลน์ดีกว่าครับ 555

เป้าหมายสูงสุดของ วิทยาศาสตร์ร์คือ ทำให้ผุ้คนมีความสุข โดยเข้าใจธรรมชาติ

เป้าหมายสูงสุดของ ศิลปศาสตร์คือ ทำให้ผู้คนมีความสุข กับความสวยงามของธรรมชาติ


ถ้าไม่เข้าใจ ยังหวงแต่เรื่องเงิน คือยังไม่บรรลุธรรม ยังไม่ตื่นรู้หรือ Awakening  แต่ถ้าเข้าใจได้ดีล่ะก็ ค่อยมาเลือกเรียน วิทยาศตร์ หรือ ศิลปศาสตร์ได้เลยครับ 555