อ้าว หาย... เอาใหม่ละกันครับ

จากกระทู้https://forum.munkonggadget.com/detail.php?id=25247

ที่หลายท่านสงสัยว่างานเขียนตามสะพาน เสาตอหม้อ พื้น และที่อื่นๆมาจากไหน ใคร ฯลฯ มีคนไปถามมาแล้วนะครับ

ตามลิ้งค์ด้านล่างครับ


http://bangkok.coconuts.co/2016/09/23/homeless-man-quest-scribble-illuminati-conspiracies-ratchathewi-bridge-photos

จากการถามเจ้าหน้าที่ตำรวจ คิดว่าลุงเป็นบ้า ลุงชื่อ เสมอ พีรชัย อายุ 61 (สะกดผิดขออภัยครับ จากภาษาอังกฤษ)

ตอนเข้าไปถามคุณลุง ก็ดูลุงเป็นปรกติดี ยิ้มให้ พอบอกว่ามาเช็คงานศิลปะพวกนี้ ลุงยิ้มใหญ่เลย

พอถามถึงความหมายของงานเหล่านี้ ลุงเสมอ ก็บอกว่า แล้วแต่ว่าเราคิดกับงานเหล่านี้ยังไง และ จินตนาการไปว่าอย่างไร (ผมว่า....ลุงติสต์มั่กๆ) 

คุณลุงเป็นคนเร่ร่อน เก็บขยะเพื่อประทังชีพ เป็นคนเหนือ จากจังหวัด พะเยา เคยเรียนศิลปะจาก เทคนิคพะเยามาก่อน ที่ชีวิตแย่ลงเริ่มจากตอนที่ ภรรยา พาลูกหนีไปครับ

เล่าคร่าวๆจากที่อ่านครับ ฉบับเต็มลองเข้าไปอ่านกันดูครับ

ผมดูจากผลงานแล้ว น่าจะเป็นศิลปินคนละท่านกัน ลุงท่านนี้ก็มีสไตล์การเขียนเป็นแบบตัวเอง ส่วนอีกรายที่ผมถ่ายรูปมา อันนี้ก็อีกแนว(แต่คล้ายกัน) 555

โอ้โห เฮียนี่แฟนพันธุ์แท้ 555

ตอนแรกนึกว่าเขียนหลายแบบครับ อาจจะต้องรอดูว่ามีการพบ เจ้าของงานในตำนาน ตัวจริงตอนไหนครับ เผื่อมีการสัมภาษณ์ขึ้นมาจริงๆครับ

งานลักษณะนี้เรียกว่า Art Language ครับ

คือมีลักษณะเป็น Conceptual โดยการเขียนตัวอักษรเพื่อให้เกิดมโนทัศน์ เหมือนศิลปินที่วาดรูปแต่ใช้ตัวอักษรทางภาษาแทน

คนทำงานลักษณะนี้บางทีเขามองภาษาแล้วเห็นเป็นรูปภาพ อย่างรามานุจัน  อัจฉริยะทางคณิตศาสตร์เขามองเห็นตัวเลขเป็นสีครับ

งานชิ้นนี้เป็นของศิลปินชื่อ Barbara Kruger    ครับ

ชิ้นนี้ของ Jenny Holzer ครับ

ชิ้นนี้ของ On Kawara ครับ

ในทางการแพทย์มีการเรียกคนที่เห็นตัวอักษร, ตัวเลขเป็นสีหรือรูปทรงว่า " ซินเนสทีเซีย " ซึ่งเป็นความผิดปกติของสมอง ในการแปรค่าความหมาย

ตัวอย่างรูปทางซ้ายคือการมองของคนปกติ ส่วนทางขวาเป็นการมองของคนเป็น ซินเนสทีเซีย คือเห็นเป็นสีและเป็นรูปทรงด้วยครับ

ในทางดนตรีก็มี ซินเนสทีเซีย เหมือนกันคือได้ยินเสียงโน๊ตดนตรีเป็นสี หรือหนักกว่านั้นคือรู้สึกเป็นรสชาติหวาน
ไม่รู้ใครเป็นบ้างครับ 555

ยกตัวอย่าง วินเซนต์ แวนโก๊ะ ก็ได้ยินดนตรีเป็นสีครับ 

ถ้าเป็นแบบ คห 11 นี่อิ่มทั้งวันเลยนะครับ

อ้อ ลุงคนนี้เองน่าจะเป็นคนเขียนแผนผังนี้

ที่อาจารย์ Ahura เอามาให้ดู ถือว่าเป็นศิลป์อีกแขนงหนึ่งเลยก็ว่าได้ ส่วนที่ผมไปเห็นมานี่ น่าจะเป็นสัดส่วนผสมระหว่างนักคณิตศาสตร์และศิลปินผสมกันครับ 555

มีภาพยนตร์เกี่ยวกับรามานุจัน ดูแล้วก็นึกไม่ถึงว่าคนที่มีความสุขกับสมการยาวเหยียดเขาจะทุ่มเทชีวิตให้กับตัวเลขขนาดนี้ครับ

จริงของเฮียจริงๆด้วยครับ
คนนี้ไม่ใช่แนวอาทแบบ abstract แต่เป็นอาทแบบเ่ล่น typography หรือไม่ก็เป็นแบบที่ อ.Ahura ว่ามาจริงๆ
คนวาดลายมือสวย ชอบเส้นตรงและวงกลมที่เป๊ะแบบเลขาคณิต เป็น pattern และ repetitive ที่แน่นอนกว่า

ถ้าคนแรกจบ art มา ผมเดาว่าคนนี้จบสถาปัตยแล้วไปต่อโทบัญชี แต่มาเอาดีทางด้านเดาหวยและโหราศาสตร์ครับ 555

ดูรามานุจัณเสร็จ ต่อด้วย beautiful mind ของศาสตราจารย์แนชอีกเรื่องครับ ฟิน!!!

ใครสนใจเรื่อง Synesthesia เพิ่มเติม แนะนำรายการ podcast ตอนนี้ครับ ^^
WiTcast – episode 4 : Synesthesia Special | WiTcast

แถวบ้านผมก็มี Mr. Choi อยู่คนนึง โด่งดังมา 40 กว่าปีแล้ว จนทุกๆคนเรียกแกว่า The King of Kowloon ครับ 555

http://travel.cnn.com/hong-kong/play/king-kowloon-lives-251575/
https://www.pinterest.com/pin/128211920616271430/