
วันนี้เวลาประมาณบ่ายๆๆ ที่ประตูน้ำ ขณะที่ผมกำลังยืนเพลินๆ อยู่หน้าร้าน ผมมองเห็นใครคนหนึ่งเดินตรงเฉียดเข้ามาใกล้ๆๆ ร้าน สมองแว๊บแรกผมคิดว่า ผมไม่น่าจะรู้จักแน่ๆๆ เพราะดูแล้วคล้ายๆๆ และละม้ายพ่อค้าของเก่าแถวคลองถมกลางคืน.....
ผมมองการแต่งตัวก็ยิ่งแปลกใจ เฮ้ยใส่หมวกแบบนี้ กางเกงขาสั้นแบบนี้ รองเท้าหนังคีบแบบนี้ คาดเอวด้วยซองหนัง เฮ้ย...นี่มันพวกไหนล่ะเนี่ย ทำไมคล้ายกูวะเนี่ย แล้วชายหน้าเ้ยม หล่อสมวัย ก็ปรี่เข้ามาหาผมทันที...
"สวัสดีครับ เฮียมั่นคง.......ผมเฮียกวง !!" ชายหนวดเรียวแนะนำตัวกับผมแบบประชิดวงใน
ผมแทบไม่ต้องนึก เพราะคนที่จะใช้ชื่อกวงมันมีไม่กี่คน เด็กยุคนี้เค้าเลิกใช้ชื่อว่า "กวง" "เคี้ยง" "ลิ้ม" กันไปหมดแล้ว...."อ้าว สวัสดีครับ เฮียกวง จำได้คร้าบบบ"
ผมไม่ต้องรื้อความจำ เพราะมือระดับที่เก๋าและกร้านโลกขนาดนี้ สามารถโพสอะไรที่ผมเองก็ยังนึกไม่ถึง ไม่น่าจะจำยาก แล้วผมกับเฮียกวงก็คุยกัน โดยมีเพื่อนอีกท่านหนึ่งอยู่เป็นเพื่อยคุยกัน......คุยกันพักนึง เฮีบกวงก็ขยับเลี้ยงเบียร์สิงห์ 6 กระป๋องแรก....
ผมปฏิเสธว่ากินไม่เป็น...แต่เฮียกวงบอก ผมกินเป็น งั้นผมกินเอง....
เอ้า หลุยส์จัดไป 6 กระป๋องก่อน.......