หลักใหญ่ๆๆถ้าหัวอ่านไม่เสีย ผมว่านอกนั้นมีอะไหล่ทดแทนครับ สมัยนั้นใครเล่น Laser disc นี่ ยิ่งกว่าผู้มีอันจะกินอีกครับ ผมเองตอนนั้นได้แต่ชะเง้อเองครับ แต่ถ้าจำไม่ผิด ผมว่ามันผ่านมา 30 ปีแล้วนะครับ 555

น่าจะกลับมายากแล้วครับ คล้ายๆกับการจากไปของ VCD เพราะปัจจุบัน Blu-Ray นั้นเหนือกว่าทุกอย่างเลย
ไม่เหมือนกับทางฝั่งเครื่องเสียง ที่มีการเอาเทป กับแผ่นเสียงลับมาเล่น
เพราะเนื่องจากวิธีการ Playback มันเป็น Analog ซึ่งต่างจากไฟล์แบบดิจิตอลครับ

ผมยังติดใจเทประบบ Beta ที่ SONY ทำสมัยก่อนอยู่เลยครับ จำได้ว่าภาพชัดมากๆเลย

ถ้าคิดว่าจะมีรีเทิร์นแบบแผ่นดำ หมดสิทธิ์

laserdisc ได้รับความนิยมจากคนกลุ่มเล็กๆ หรือผู้มีอันจะกินนั่นเอง อยู่ในช่วงราวๆปี 33-40 ด้วนราคาอันแสนแพง เครื่องเล่นใหญ่โต การเล่นก็ยุ่งยากจะดูซับที ต้องมีตลับต่างหาก มีดีที่ความคมชัด เมื่อเทียบกับยุควีดีโอสมัยนั้น แต่อย่างที่กล่าวมาข้างต้น ทำให้ไม่สามารถครองตลาดส่วนใหญ่ได้

จนเมื่อการเข้ามาของ vcd และdvd ด้วยความสะดวกสบายมากกว่า จึงได้รับความนิยมมากกว่า เมื่อได้รับความนิยม ราคาจึงค่อยๆขยับ มาอยู่ในระดับที่คนทั่วไปรับได้

ถึงแม้ทุกวันนี้จะมี bluray ทำตลาดมาหลายปีแล้ว แต่ด้วยกลไกด้านราคา จึงยังทำให้ dvd เป็นสื่อความบันเทิง ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในปัจจุบัน

เกิดมายังไม่เคยได้สัมผัสเลยครับ

มีคนเคยแสดงความเห็นไว้ในแนวทางว่า
เอาเงินไปซื้อแผ่น dvd ที่เอาหนังเก่ามาปั๊มใหม่ ประหยัดกว่าที่จะไปซื้อระบบเก่าๆครับ

งั้นคงต้องเก็บเข้ากรุต่อไป เพราะไม่มีเครื่องจะมาเล่นแผ่น เดี๋ยวนี้ไปหาร้านรับซ่อมก็ส่ายหน้ากันหมดเพราะหาอะไหล่ซ่อมไม่ได้แล้ว เคยเอาไปซ่อมครั้งนึงเปลี่ยนอะไหล่ใกล้เคียงกันแต่ขอบอกว่าภาพมันกระโดดๆครับไม่สมูทเหมือนเดิม บางทีข้ามแชปเตอร์(ตอน)ไปเลยก็มี เซ้งป๊าดเลย จำได้ว่าสมัยตอนที่ซื้อแผ่นแพงมากสองแผ่นต่อเรื่องน่าจะอยู่ราวๆสี่พันนิดๆ ต้องอดข้าวหลายมื้อเหมือนกันนะเลยทำให้ทุกวันนี้ผอมไม่อ้วนสักที (ฮ่าๆ) แค่แวะมาคุยบอกเล่าประสบการณ์ดีๆให้ทุกท่านฟัง นึกภาพเก่าแล้ว ก็มีความสุขแล้วครับ

LaserDisc เป็นสื่อบันทึกภาพยนต์แบบแรกๆ ที่เป็นแผ่น optical แทนที่จะเป็นแถบแม่เหล็กเหมือนวิดีโอเทป
LD มีความละเอียดภาพ 425 เส้น (วิดีโอเทปมี 240 เส้นในระบบ NTSC เหมือนกัน) ระบบเสียงสเตริโอความละเอียดเท่าแผ่น CD แต่ก็เข้ารหัสให้เครื่องเล่นเสียงเซอราวน์ได้เหมือนวิดีโอ แต่ด้วยสมัยนั้นยังไม่มีเทคโนโลยีบีบอัดข้อมูล ถึงขนาดแผ่นจะใหญ่ 12 นิ้วเท่าแผ่นเสียง แต่ก็บันทึกหนังได้แค่ไม่เกิน 1 ชั่วโมงต่อด้าน

ต่อมามีแผ่น VCD เกิดขึ้น แต่ผมว่ามันมาแทนที่วิดีโอเทปมากกว่า เป็นการเอา CD เพลงมาบันทึกข้อมูลภาพยนต์แบบดิจิตอล และมีการใช้การบีบอัดข้อมูลเพื่อให้เก็บข้อมูลลงในแผ่นที่เล็กลงได้ แต่ก็มีความละเอียดภาพแค่เท่าวิดีโอเทป และเสียงแค่สเตริโอเหมือนเดิม และบันทึกภาพยนต์ได้ไม่เกินด้านละ 1 ชั่วโมง ซึ่งส่วนตัวผมไม่ชอบภาพจาก VCD เพราะมักจะมีบล็อกโมเสกสี่เหลี่มเกินขึ้นเพราะการบีบอัดข้อมูล ยุคนั้นผมยังพอใจเล่นวิดีโอเทปมากกว่า

และต่อมาก็มีแผ่น DVD ซึ่งเป็นการเปลี่ยนที่ตัวแผ่นเลย คือขนาดเท่าเดิม แต่เปลี่ยนความยาวคลื่นแสงที่อ่านแผ่นจึงทำร่องข้อมูลได้เล็กลงและเพิ่มจำนวนร่องเก็บข้อมูลได้มากขึ้น ประกอบกับเทคโนโลยีบีบอัดข้อมูลรุ่นใหม่ จึงบันทึกภาพยนต์ทั้งเรื่องได้ในแผ่นเดียว ให้ภาพชัดเจนความละเอียด 480 เส้น (NTSC) คุณภาพเสียงเท่า CD แต่เป็นเซอราวน์ 5.1 ซึ่ง DVD เหนือกว่า LD ทุกด้านแถมแผ่นก็เล็กเล่นสะดวกกว่า LD จึงเสื่อมความนิยมไป

ทุกวันนี้คงไม่มีใครรื้อฟื้น LD มั้งครับ เพราะเป็นเทคโนโลยีที่ถูกแทนที่โดยสมบูรณ์ ถ้าจขกท.อยากย้อนอดีต คงต้องหาเครื่องมือสองที่ยังใช้งานได้มาเล่นแล้วล่ะครับ

เยี่ยมมากครับ ให้ข้อมูลแบบเน้นๆ ผมคงต้องไปเดินดูของมือสองมาใช้สักตัวนึงแล้ว กลัวก็แต่เวลาเอามาเปิดดูตอนกลางคืนเจ้าของเดิมจะมาทวงคืนนี่สิครับ บรื๋อ...

Laser Disc นี่ต่างจากแผ่นไวนิลเยอะ ถึงไวนิลจะเก่าขนาดไหน แต่เนื่องจากมันไม่ได้อาศัยกลไกอะไรมากมาย ทำให้แผ่นเสียงยังคงมีอยู่ต่อไป

นี่ผมเองยังนึกเซ็ง เพราะผมยังมีตลับวีดีโอทั้งใหญ่และเล็ก ซึ่งบันทึกภาพครอบครัวไว้แยะเลย แต่หาเครื่องเปิดไม่ได้ไปแล้ว TT

อ้าวววว..เฮียยังไม่ได้เอาเทปไปแปลงเป็น DVD อีกเหรอครับ ^^

ยังเลยครับน้าชา ผลัดวันประกันพรุ่งมาเรื่อย ว่าจะ ว่าจะ เผลอแป๊บเดียวลูกโตแล้วครับ 555

ยังจำได้ยุคที่วิดีโอเทปหนังแท้ยังแพง ผมชอบไปร้านหนังที่มาบุญครอง มีเทปหนังแบบซาวด์แทร็กซับไทยอัดจากเลเซอร์ดิสขาย ภาพคมเสียงชัดราคาประหยัด (จำชื่อร้านไม่ได้แล้ว) ทุกวันนี้ยังมีเก็บอยู่ในกรุหลายตลับเลยครับ

รูปแบบการถอดรหัสเสียงเซอร์ราวด์สมัยนั้น ตัวที่เด่นที่สุดคือ THX เป็นซอฟท์แวร์ DSP ทำหน้าที่ถอดรหัสเสียงจาก VHS หรือ LD ให้กลายเป็นระบบเสียงรอบทิศทาง เริ่มแรกใช้ในโรงหนังก่อน แล้วก้อใส่เข้ามาในแอมป์โฮมเธียเตอร์สมัยนั้น

25 ปีก่อนระบบโฮมเธียเตอร์มีราคาแพงมหาโหดมาก ทีวี 25 นิ้วราคาสามหมื่นกว่าบาท ไม่ต้องพูดถึงรุ่นโปรเจคชั่นจอใหญ่ 48 นิ้ว ราคาก้อใกล้ๆ แสน ถ้ารวมชุดเครื่อง LD แอมป์ ลำโพง ราคาก้อปาเข้าไปเกือบๆ ล้าน ต้องคนมีอันจะกินจริงๆ ถึงจะมีระบบนี้อยู่ในบ้าน

ร้านลูกแมวมาบุญครองอยู่หัวมุมบรรไดเลื่อน ติดกับแมงป่อง ร้านนี้เอกลักษณ์คือจะไม่มีหน้าปก เป็นกล่องสีขาวล้วนแบบสวม จะมีแค่สติกเกอร์ติดอยู่ที่ด้านข้างตลับ กับกล่องเท่านั้น และจะมีแค่ซับอังกฤษอย่างเดียว

เว็บบอร์ดที่นี่คุยเป็นกันเองดีนะครับ ผมแอบดูมานานแล้วแต่ไม่ได้เข้ามาคุย เพราะไม่รู้จะเริ่มคุยแบบไหนอย่างไร เห็นคนโพสน้อยมากเกี่ยวกับ แผ่นเสียง และ เลเซอร์ดิส ไม่ค่อยมีคนหยิบยกขึ้นมาสนทนากันเลย ส่วนใหญ่ที่คุยๆกันก็จะเป็นคนรุ่นใหม่ๆที่ใช้เทคโนโลยี่ล่าสุดอายุก็20-30โดยประมาณ เรื่องที่คุยกันก็เกี่ยวกับเครื่องเล่นเพลงพกพาอะไรประมาณนี้ซึ่งต่างจากยุคของผมซึ่งต้องฟังในบ้านและต้องจำกัดในห้องนั่งฟังเท่านั้น ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงไปหมดแล้ว ผมเห็นคนเดินถือเครื่องฟังเพลงอันสี่เหลี่ยมเล็กๆและหูฟังอันใหญ่ๆเดินตามท้องถนนทั่วไปถ้าเป็นเมื่อก่อนคงจะโดนจิ๊กโก๋แซวจนเสียคนเป็นแน่ 555 (จะมีใครใส่กางเกงยืนขาม้าอีกไหมนะรอดูอยู่นานแล้ว) อย่างไรก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ (เด็กใหม่ไม้ใกล้ฝั่ง) อีกนิดนึงนอกเรื่องมานาน ผมชอบการพรีเซ้นต์สินค้าของเฮียนะ มันดูแล้วตลกดี ออกแนวห้าวๆหน่อย มันแปลกไม่เหมือนใคร ใส่หมวกกับแว่นดำเอกลักษณ์สุดๆ คนที่ดูพรีเซ้นต์สินค้าแบบนี้รับรองว่าเข้าใจง่ายและจดจำได้เป็นอย่างดี เยี่ยมครับ

ก่อนจะนอนวันนี้แวะมาทักทายพูดคุยกันสักยี่สิบนาที ทุกท่านสบายดีไหมครับ เมื่อวานเข้าไปดูกระทู้Walkmanมาเลยมือคันวันนี้ไปค้นกรุ ก้มๆเงยปวดหลังแทบแย่ ได้มาชิ้นนึง เป็นโทรศัพท์ตะกูลวอคแมนด้วย ดูข้างกล่องระบุว่า SONY ERICSON W810i Walkman ซื้อมาร่วมสิบปีน่าจะได้ที่มาบุญครองจำไม่ได้ว่าเท่าไรหมื่นกว่าๆนี่แหละ ในกล่องมีครบเซ็ทเลย มีลำโพงแถมมาอีกหนึ่งตัวด้วย ด้วยความที่ว่าตอนนั้นมีโทรศัพท์ใช้งานอยู่แล้วจึงเก็บขึ้นหิ้ง แล้วก็ลืมมาถึงทุกวันนี้ สภาพก็99% เก่าที่กล่องนิดหน่อย ลองเอาแบตใส่เครื่องแล้วลองชาร์จดู เย้ใช้ได้ ตรงมุมบนขวามือรูปแบตมีสายฟ้าขึ้น ไม่น่าเชื่อว่าแบตเตอรี่ยังใช้งานได้อยู่ ผ่านไปสอง ชม.ไฟเต็ม ลองเปิดู เครื่องW810iก็ทำงานปรกติ เอาเพลงใส่เมมโมรี่การ์ดแล้วก็เอาเครื่องไปตั้งบนฐานต่อออกลำโพงเลย อื่ม เสียงออกใช้ได้ เร่งเบาเสียงก็ยังใสอยู่ไม่ค่อยเน้นเบส ลองต่อหูฟังที่แถมมา อื่ม เสียงแน่นตามแบบฉบับโซนี่วอคแมนเลยครับ ไม่น่าเชื่อว่า โซนี่จะเอาเรื่องเสียงเพลงที่เป็นเอกมาใส่กับโทรศัพท์มือถือและเสียงก็ดีมากด้วย ซึ่งถ้าไปเปิดเพลงฟังกับมือถือโนเกียราคาพอๆกันผมว่าเสียงเนี่ยคนละเรื่องเลย เห็นกระทู้มีแต่ คาสเซ็ทวอคแมน ซีดีวอคแมน เอ็มพีสามวอคแมน เอ็มดีวอคแมน วอคแมนยังมีอีกตัวนึงนะครับที่ไม่ค่อยมีคนพูดถึงนั่นคือโทรศัพท์วอคแมน ท่านใดมีโทรศัพท์ที่เป็นวอคแมนรุ่นเก่าสะสมใว้เอามาอวดผมหน่อยครับผมอยากเห็น อ้อยังมีอีกตัวนึงนะยังซิงๆเหมือนกันเลย ซื้อมาเพื่อสะสมเช่นกันจำได้ว่า W880i ประมาณนี้ เครื่องสีเงินๆบางๆ ถ้าค้นเจอจะมารายงานให้ทราบอีกทีครับพ๊ม

อีกรูปนึง ครบกล่องสวยงามมาก อ้อ ไม่ได้เอามาขายนะครับ อย่าเข้าใจผมผิด555

หูฟังที่ให้มามันเป็นสีขาว ผมชอบสีดำเลยซื้อมาเพิ่มอีกชุดรุ่นเดียวกัน คนขายทำหน้างง งง 555

อะแดปเตอร์สีขาวที่เสียบลำโพงกลับบ้านเก่าซะละ สายเปื่อยยิ่งกว่าเนื้อเปื่อยร้านรสดีเด็ดเลย ว่างๆจะไปด้อมๆมองๆที่มาบุญครองใหม่ เผื่อเจอแบบเดิมอีกสักตัว แต่มันก็ยังใช้งานได้อยู่นะครับ ตอนเสียบชาร์จผมโดนไฟดูดด้วยสองหนแน่ะ ผมหงอกร่วงเชียว555

ยินดีครับพี่ Chalerm 555

มีอะไรก็สามารถพูดคุยสอบถามหรือแจมกันได้ตลอดครับ ในนี้ส่วนมากจะเป็นวัยรุ่นชายจนถึงชายวัยฉกรรจ์อย่างผมกับพี่นี่ล่ะ 555 นานๆก็จะมีเด็กๆมาเกรียนบ้างเป็นบางครั้ง 555

มีสิ่งหนึ่งที่ผมดีใจมากๆๆ คือการเล่าประสบการณ์ครับ คนเล่นเครื่องเสียงไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็ก เก่าหรือใหม่ สิ่งที่มีค่าคือประสบการณ์ที่มีกับของเล่นนั้นๆ ซึ่งการถ่ายทอดให้คนรุ่นใหม่หรือเด็กรุ่นใหม่ๆได้อ่านเป็นความรู้ มันได้ประโยชน์ทั้งคนให้และคนรับครับ 555

ขอบคุณครับ พี่มั่น เอ๊ะ หรือเฮียมั่นที่เขาเรียกกันดีนะ 555 (คิดในใจ โลโก้สีเหลืองๆรูปเหมือนเนี่ยคิดนานไหมครับ เท่ฝุดๆ ดูกี่ทีก็คล้ายอุลตร้าแมนเลย555 ) ล้อเล่นครับพี่ก่อนนอนนะ

555 โลโกคิดอยู่แว๊บเดียว แต่ใช้เวลาร่างและแก้จนถูกใจครึ่งเดือนเลยครับพี่ 555

จริงๆผมต้องเรียกว่าพี่นะครับ เพราะตอนที่เลเซอร์ดิสต์มีขาย ผมยังเก็บเงินเล่นวอล์คแมนอยู่เองครับ 555

เท่าที่ผมอ่านกระทู้หรือรีวิวสินค้าเกี่ยวกับเครื่องเล่นไฟล์เพลงที่ให้คุณภาพๆระดับเทพกันในตอนนี้ ใจแวบนึงก็นึกอยากจะแอบเอาเงินค่าขนมลูกไปซื้อมาสักเครื่องนึง เพื่อทดลองฟังดู(เวลาฟังก็ต้องแอบๆฟังด้วยนะเพราะอายคนจะเห็นว่าปูนนี้แล้วยังจะสรรหาอะไรมาใส่หูฟังอีก555) ไม่รู้ว่าเพราะของสมัยนี้เขาเป็นแบบไหน อันไหนถึงเรียกว่าเพราะหรือไม่เพราะ แล้วเพลงที่ผมฟังถ้าเอามาเปิดเครื่องเล่นเทพสมัยนี้อีกไฟล์มันไม่ค่อยดีแล้วมันจะเพราะหรือ คิดไม่ตก แล้วแยอะจัง เอาเป็นว่าเฮียเป็นคนยุคเดียวกับผมอธิบายสั้นๆให้ผมหายจากข้อกังขาที ว่าเพลงยุค80ไฟล์mp3เนี่ยเอามาเปิดเครื่องเล่นอะไรก็ได้สักตัวเช่น ตัวอย่างเช่น X3 fiio เสียงมันจะดีกว่าเครื่องเล่นเพลงสมัยก่อนที่ผมเคยใช้ไหม นอนไม่หลับ สงสัยมาหลายวันแล้วครับ รบกวนหน่อยเภอะเฮียมั่น ถือว่าเอาบุญนะครับ เฮียฟังมาเยอะมากกว่าผมและเป็นมืออาชีพด้วยน่าจะไขข้อสงสัยให้ผมได้ในระดับนึงนะครับ อาจารย์ กำเสี่ย

ผมว่าพี่ไปอัมรินทร์เรือธงชั้น3 หาเซียนหลุยส์ไฮเรส หรือเทพตั้มหูทองคำเลยดีกว่าครับ เอาเพลงที่พี่ชอบไปด้วยนะ อยากรู้อะไร อยากลองอะไร บอกเทพทั้งสองคนเลย นั่งลองได้ตั้งแต่ 11.00-20.00 หรือฟังแล้วยังคาใจ วันหลังไปฟังอีกก็ได้ ที่สำคัญฟังฟรี อิอิ

ส่วนเรื่องการตัดสินใจ ว่าตัวไหนเสียงดีชอบไม่ชอบยังไง ขอให้มาจากความรู้สึกตัวเอง อย่าเอากระแสมาตัดสิน บางทีพี่อาจถูกใจของดีราคาถูก มากกว่าของแพงกระแสแรงก็ได้ อิอิ

ยินดีครับ ผมจะลองแนะนำดูตามความเข้าใจของผมที่มีต่อการฟังเพลงด้วยเครื่องเล่นพกพา และเทียบเคียงกับเครื่องเล่นเพลงรุ่นเก่าๆที่เราเคยใช้ให้นะครับ 555

ก่อนอื่นผมไม่แน่ใจว่าพี่ chalerm อายุมากกว่าผมหรือน้อยกว่าผม แต่เดาๆว่าน่าจะมากกว่า เพราะถ้าเคยมีเครื่องเล่นเลเซอร์ดิสแล้ว น่าจะทำงานก่อนผมและมีสตางค์ซื้อหาได้ ในขณะที่ตอนแผ่นเลเซอร์ดิสดัง ผมยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย 555

เพลงยุคก่อน ไม่ว่าจะเป็นยุค 50-60-70-80 เพลงส่วนใหญ่จะมีการรีมาสเตอร์และทำใหม่ออกมาเยอะมาก และรวมถึงการทำใหม่ในรูปแบบของไฟล์เพลงคุณภาพดีๆหรือที่เรียกว่าไฟล์ hires หรือไฟล์ DSD ซึ่งประเด็นที่กังวลว่าเพลงรุ่นเก่าๆที่เราฟังจะเป็นไฟล์ที่ไม่มีคุณภาพ อันนี้หมดความกังวลได้ หรือถ้าเรามีแผ่นซีดีต้นฉบับไว้ เราก็สามารถคัดลอกจากซีดีมาเก็บในรูปแบบไฟล์ ซึ่งก็ยังถือว่าคุณภาพดีมากอยู่ครับ

พอเรามีแหล่งที่มาของเพลงแล้ว ขั้นต่อไปก็คือการเลือกเครื่องเล่นที่เล่นไฟล์พวกนี้ได้ ปัจจุบันเครื่องเล่นราคาไม่แพงมาก (จริงๆพวกโคตรแพงก็มีครับ 555) เครื่องเล่นส่วนใหญ่เล่นไฟล์เพลงได้ครบถ้วนเกือบใกล้เคียงกัน สิ่งที่ผิดกันคือคุณภาพเสียงและวัสดุ รวมถึงความยากง่ายในการใช้งาน การเริ่มต้นกับเครื่องเล่นราคาย่อมเยาก่อน ผมถือว่าเป็นการชิมลางที่ดีที่สุด เพราะถ้าหากไม่ชอบการฟังเพลงในรูปแบบนี้ โอกาสจะถอยไปตั้งหลักก็ยังถือว่าดีอยู่ ไม่พลาดพลั้งอะไรจนเกินไป

พอเลือกเครื่องเล่นเพลงที่คุณภาพใช้ได้ดี สมราคา คราวนี้ก็ถึงการเลือกหูฟังที่ให้เล่นกับเครื่องเล่นเพวกนี้ได้ และก็เช่นกันครับ ปัจจุบันมีหูฟังหลายระดับราคาให้เลือกมากมาย ผมแนะนำว่าการเริ่มต้นเล่นอาจจะแค่ซื้อหูฟังที่เสียงดีแต่ราคาขำๆซัก 2-3000 บาทมาลองแแหย่หูเล่นๆก่อนว่าเราพอจะรับวิธีการฟังแบบนี้ได้หรือเปล่า ถ้ารับได้ก็จะได้ไปต่อ ถ้าไม่ได้ก็โยนทิ้งหรือให้เด็กๆเอาไปฟัง เท่ากับยังถอยไปตั้งหลักได้อยู่ดีเหมือนกับเครื่องเล่น 555

แล้วคุณภาพเสียงล่ะ มันเทียบเคียงได้กับอะไร ประมาณไหน มันจะเหมือนฟังจากเครื่องเสียงงานวัด หรือเทียบกับวิทยุกระเป๋าหิ้ว หรือจะเทียบเคียงกับฟังจากแผ่นไวนิล หรือฟังจากเครื่องเล่น sacd ดีๆหรือเปล่า หรือถ้าซื้อแบบแพงๆ มันจะเทียบกับเครื่องเสียงชุดเป็นล้านได้หรือไม่ ??

ตอบว่าต้องแยกตั้งแต่ตรงนี้เลยว่า การฟังเพลงจากหูฟังกับการฟังเพลงจากเครื่องเสียงบ้าน นั้นต่างกันมาก แต่ให้ความอภิรมณ์ได้คล้ายกัน 555 ในชุดหูฟังและเครื่องเล่นที่คัดเลือกมาแล้วในระดับหนึ่ง ราคาปานกลาง ผมบอกได้ว่ามันให้รายละเอียดได้สูงกว่าการฟังเครื่องเสียงบ้านมาก (เครืองเสียงบ้านราคาปานกลางเหมือนกัน) อะไรที่ซ่อนอยู่ในการบันทึก ชุดหูฟังแสดงได้ดีกว่าครับ

แต่ถ้ามาเป็นเครื่องเสียงบ้าน สิ่งที่ดีกว่าคือเวที ความสมจริง และความอลังการของขนาดเวที รวมถึงฟิลลิ่งที่สบายๆไม่ต้องมีอะไรมาเสียบหูให้หงุดหงิดหรือรำคาญ ซึ่งพฤติกรรมต่างๆที่คุ้นชินเหล่านี้ มักจะทำให้คนเล่นเครื่องเสียงบ้านแอนตี้และไม่ยอมรับการฟังเพลงด้วยหูฟัง แต่ก็มีคนเล่นเครื่องเสียงบ้านจำนวนมากที่เปิดใจลองฟังเพลงผ่านหูฟัง ซึ่งถ้าหากได้ลองฟังจากชุดที่เลือกมาอย่างดี ฟังจากไฟล์เพลงที่ดี หลายคนถึงกับพักการเล่นเครื่องเสียงบ้านไประยะหนึ่งก็มีให้เห็นกันบ่อยๆ

สิ่งที่การฟังเพลงผ่านหูฟังดีกว่าการฟังเครื่องเสียงบ้านก็คือความสะดวก การใช้พื้นที่เพียงเล็กน้อย เคลื่อนที่ได้ ให้ความเเป็นส่วนตัวยามที่ต้องการ และชุดหูฟังนั้น ต่อให้ดีที่สุดแพงที่สุด ราคาก็จบได้ ไปสุดได้ ต่างจากเครื่องเสียงบ้านที่ทุกวันนี้แต่ละคนยังนึกไม่ออกว่าปลายสุด(High End) มันอยู่ที่ตรงไหนกันแน่ 555

เพลงยุค 80 ถ้าเป็นไฟล์ MP3 (ไฟล์บีบอัดขนาด 128kbps) ถ้าเอามาฟังกับหูฟังหรือเครื่องอะไรก็ตาม ถือว่าเป็นไฟล์คุณภาพที่แย่ที่สุด ต่อให้ฟังกับชุดอะไรก็ออกมาไม่ดี เทียบเคียงกับเครื่องเสียงบ้านไม่ได้ เพราะเครื่องเสียงบ้านนั้นเราต้องเล่นเพลงกับต้นฉบับทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นซีดีหรือแผ่นเสียง

แต่ถ้าเพลงยุค 80 เป็นไฟล์คุณภาพสูงอย่าง 24bit หรือไฟล์ DSD ถ้าฟังกับชุดเล่นเพลงพกพาที่ดี หูฟังที่ดี ต่อให้ไม่ต้องแพงมาก ผมว่ามันฟังได้เหนือกว่าเครื่องเสียงบ้านที่ไม่แพงมาก (อันนี้ผมเทียบเคียงโดยไม่ได้ใช้ราคา แต่ใช้ความรู้สึกในการดูที่คุณภาพแบรนด์)

ต้องลองครับ ลองเริ่มต้นกับแผ่นซีดีที่มีอยู่ก็ได้ครับ ลอง rip ออกมาเป็น 16bit ไฟล์ Aiff ก็ได้ แล้วนำไปใส่ในเครื่องเล่น และหาหูฟังที่คุณภาพดี ผมว่าน่าจะได้คำตอบที่ดีได้ไม่ยากเย็นครับ 555

ฉึ่ก...เป้ง....เลย เข้าที่นี่เลย ตรงนี้เลย..กลางกระหม่อมผมเลย..ป๊าด อ่านหนเดียวรอบเดียว เข้าใจลึกซึ้งถึงรสพระธรรมเลยครับ แบบนี้สิถึงเรียกว่ามืออาชีพตัวจริงเสียงจริง (ว่าแต่ว่าไม่ได้ก๊อบคำพูดใครเขามาอีกทีนะ 555 ) แว๊บ?กิเลสด้านมืดดาร์ทเวเดอร์ครอบงจิตใจทันที อยากได้เลย คราวนี้คงต้องไปนอนศาลาวัดอีกแหง๋ๆเพราะซื้อกล่องนมโฟร์โมสต์ (เครื่องเล่น) กับหูฟังกันหิมะอันใหญ่ๆเข้าบ้าน5555 ขอไปนั่งทำสมาธิก่อนจิตใจสับสนว้าวุ่น ขอบคุณอย่างสูงที่อธิบายมาตั้ง34บรรทัดแน่ะ ขอให้กิจการเจริญๆนะเฮีย เยี่ยมยกนิ้วให้เลย

ยินดีครับพี่ สงสัยอะไรตรงไหน ถ้าตอบได้ผมจะตอบให้ทันที ถึงตอบไม่ได้ก็จะดำน้ำตอบให้จนได้ครับ 555

ผมดูจากคำถามแล้ว สิ่งที่ขาดไปอย่างเดียวคือการที่ยังไม่เปิดโอกาสให้ตัวเองทดลองสิ่งใหม่ๆครับ ซึ่งอาจจะมีเรื่องความไม่เชื่อว่าของเล่นแนวนี้จะให้ได้ ลองหาโอกาสแล้วทดลองให้รู้แจ้งเห็นจริงซักรอบครับพี่ แล้วจะทราบว่าเส้นทางเดินของนักเล่นนักฟังมันไปได้หลายต่อหลายทาง

และแต่ละเส้นทางล้วนรื่นรมย์มีอะไรให้ชื่นชมระหว่างทางที่ต่างกัน....

จาก 30 ปีก่อนจนกลายมาเป็นวันนี้ครับ 555

วอคแมนตัวนี้ผมยังไม่ได้ซื้อเลยนะ เสียดายเหมือนกัน แต่ตอนนั้นเขากำลังนิยมขี่CBR4ooRR แล้วเหน็บโมโตโรล่ารุ่นกระติกน้ำข้างหลังโผล่เสาสีดำๆยาวๆออกมานอกเสื้อ แบบหนังจีนผมเลยเปลี่ยนแนวจากนักฟังเพลงเป็นนักซิ่งช่วงนึงครับน้าชา...555 ตามยุคสมัยแหละนะ

Honda CBR ต้องแต่งลาย Rothmans หรือไม่ก็ REPSOL ด้วยไช่ไหมครับ 555

ส่วนใหญ่ผมฟังเพลงเก่าเหมือนกันครับ
แม้ไฟล์ส่วนใหญ่ที่ฟังคุณภาพไม่ดีนัก แต่หูฟังกับเครื่องเล่น(DAP)เดี๋ยวนี้พัฒนามาถึงจุดที่คุ้มค่ามากแล้ว ถึงราคาไม่สูง แต่ทำให้ฟังเพลงได้ง่ายและได้คุณภาพเสียงดีทีเดียวครับ สวนจะเล่นกันขนาดไหนก็ตามสะดวกของขนาดกระเป๋า(ตังค์)

ความเห็นส่วนตัวคือ เครื่องเล่นกลุ่มหมื่นกว่านี่จะเหนือกว่าระดับเริ่มต้นอย่าง X3ii,X1 พอสมควรนะครับ แม้จะฟังกับไฟล์เพลงเก่าก็ตาม อยากให้เริ่มที่จุดนั้น จะได้ไม่ต้องขยับในเวลาอันรวดเร็ว หรือถ้าไหวจะลองดูกลุ่มราคาประมาณ AK300ด้วยก็ได้ครับ ^ ^

หูฟังไปลองให้จุใจเลยครับ บรรยายไม่หมด ฟังเยอะๆฟังนานๆหน่อย ที่เรือธงอัมรินทร์น่าจะเหมาะกับการนี้ครับ

ขอบคุณครับคุณเหน่งบา สำหรับคำแนะนำแนวทางเล่นแบบตรงๆไม่ต้องอ้อมค้อมเพื่อไม่หลงทางเสียเวลา ผมน่ะไม่มีปัญหาใช้เวลาคิดแค่สามวิซื้อคือซื้อ แต่คนที่ยืนข้างหลังผมแล้วรู้สึกว่าตอนนี้จะถือตะหลิวอยู่นี่ในมือ จะอธิบายอย่างไรดีสำหรับของเล่นชิ้นที่3896นี่แหละปัญหา ค่ำนี้นอนไหน ดีไม่ดีอาจะจะได้ไปตะลอนทัวร์กับเจ๊มาดอนน่าก็ได้นะครับ 555 ว่างจะแวะไปฟังครับ

ผมดูหลายกระทูในหมวดจับฉ่ายแล้วยังไม่เห็นคนพูดเรื่องกล้องถ่ายรูปเลยนะครับ ผมขอเริ่มแบบพวกมือสมัครเล่นละกันกดปุ๊บถ่ายปั๊บอะไรแบบนี้ ชอบครับง่ายดี ไม่แพง ไม่ต้องตั้งค่าแสงและไม่อยากลงไปนอนเลือกมุมถ่ายเพื่อภาพเหล่านั้น (กลัวเสื้อเลอะน่ะ) เพราะเคยคิดจะดีทางนี้แล้วหนนึงแต่ถ่ายรูปหมีที่เขาดินทีไรเห็นแต่ก้นตลอด555

SONYชอบยี่ห้อนี้เพราะเป็นสาวกวอคแมนอยู่ก่อนแล้ว โซนี่ ไซเบอร์ช๊อต วัยรุ่นเมื่อก่อนนิยมสุดๆ ใครถือออกมาถ่ายเท่ชะมัด เริ่มจากกล้องดิจิตอลตัวแรกยี่ห้อนี้รุ่น P8 รุ่นนี้ความละเอียดสูงสุดสามล้านพิกเซล(นิดๆ)ราคาหมื่นปลายๆรวมอุปกรณ์เมมกับกระเป๋าใส่ร่วมสองหมื่นนิดๆ (เมมโมรี่พันห้า กระเป๋าใส่ใบละสองพันบาท) ซูมได้ด้วย โหเท่จริงๆ ถ่ายถาพชัดดีแต่ถ้าให้ชัวร์ยิ่งขึ้นใช้ขาตั้งดีกว่า

แค่ภาพVGAก็สวยกว่าภาพในมือถือสิบเท่า เมมโมรี่แพงไปนิดนึง128M ราคาก็ปาเข้าไปพันห้าแล้ว แบตเตอรี่ถ่ายเปิดไฟแฟลชด้วยได้หกสิบกว่าภาพ (ต้องพกก้อนสำรองตลอด) ใช้ไปสักพักออกรุ่นใหม่อีก P10 โห รุ่นนี้ห้าล้านพิกเซล จัดการเลยตัวที่สอง (ราคาสองหมื่นสามพันบาท) กระเป๋าใส่และเมมโมรี่อีกต่างหาก รุ่นนี้ปรับปรุงเรื่องภาพสั่นไหวดีกว่าเดิมเยอะ ถ่ายมือเดียวได้ ภาพไหวมีเสียงร้องเตือนด้วย ลูกเล่นเยอะจัดสีซีเปียก็มีไม่เคยใช้เลย

ละเอียดห้าล้านใช้จริงๆแค่VGAก็เหลือแหล่แล้ว ใช้ขาตั้งช่วยอีกเหมือนเดิมเพราะชัวร์กว่าถือถ่ายเอง ภาพชัดดีมาก เสียอย่างเดียวจอภาพสองนิ้วเล็กไปหน่อยมองไม่ค่อยเห็น ผ่านมาแค่สองสามอาทิตย์ดันออกรุ่นเดิมP10แต่เป็นรุ่นพิเศษบอดี้สีทองออกมาอีก อ้าวเฮ้ย ทำไมเพิ่มมาออกตอนนี้นะเพิ่งจะซื้อไปนี่นา คิดสามตลบ 555 ไปซื้ออีกตัวดีกว่าสีทองด้วยเพราะผมเป็นคนบ้าลัทธิสีสีทองมาตั้งแต่หูฟังทองของโซนี่และวอคแมนทองของไอว่าแล้ว (สามหมื่นห้าราคาค่าตัวสีทองรุ่นพิเศษ)

ถึงบ้านปุ๊ปเอาหนังสือพิมพ์มาห่อเหมือนเหมือนห่อมะม่วงที่ยังไม่สุกเลย (เหมือนเดิม) เก็บขึ้นหิ้ง555 วันเวลาผ่านไป บ่ายวันนึงเห็นประกาศทางทีวี บางเบาเท่านามบัตร โห จ๊าบแฮะ วันอาทิตย์ไปดูดีก่าที่มาบุญครอง เจ้าของร้านเห็นผมยิ่งกว่าเห็นโจวชิงฉืออีก ป๊าดล๊อกคอ+เฮดล็อกช๊าตเข้าร้านทันที เสียเงินอีก T-3จำไม่ได้ว่าเท่าไรหมื่นนึงน่าจะมี ตัวเล็กจริงบางเฉียบ จอใหญ่มองง่าย แต่ถาพสั่นไหวเยอะเพราะมันจับไม่ถนัดเล้กเกินไป (ไม่เป็นไรเก็บเอาใว้ให้ลูกใช้ตอนโตละกัน)

หลังจากนั้นไม่นานวันเกิดผมแฟนซื้อของขวัญมาให้ เปิดออกมาดู ป๊าดเลย T33 จะยิ้มหรือเซ็งดีนะ 555 (เป็นตัวที่สองของรุ่นที) รุ่นนี้ดีขึ้นนิดนึงแก้ไขเรื่องภาพสั่นไหวแล้ว ก็ยังไม่ค่อยชัดอยู่ดี แต่ดูถาพตอนที่ถ่ายไปแล้วรันภาพเร็วกว่าตระกูลPมาก แต่ทำไมไม่มีรูใ่ส่ขาตั้งมาด้วยนะ ลืมบอกไปว่ามีตัวท๊อปอยู่ชิ้นนึงรุ่น F717 ตัวนี้ไปได้มาตอนไปเที่ยวงานบีโอไอที่ที่จัดขี้นที่โคราช เดินวนเวียนอบู่นาน เขาเอามาโชว์ไม่ได้เอามาขายแต่ผมตื้อซะจนเขาเห็นใจและหามาให้ F717 ตัวนี้ท๊อปสุดในสมัยนั้น ซูมได้ เลนน์คาร์ไซส์อย่างดี

น้ำหนักได้ สุดท้ายคือเท่ ยังไม่มีขาย (จริงๆขอบอกตรงนี้แล้วเหยีบยใว้เลยนะ งูๆปลาๆไปงั้นแหละถ่ายไม่ได้เรื่องสักที ทำเป็นเท่ว่ามีไง555)ที่ผมเล่ามาเพื่อความสนุกอย่างเดียวเลยนะไม่ได้เน้นเรื่องสเป็กและเนื้อหาอะไร กูรูท่านใดที่รู้มากกว่าอโหสิให้ผมด้วยนะ เพราะผมเป็นผู้บริโภคเท่านั้นจริงๆ จบรายงานข่าวเพียงเท่านี้ครับ ขำๆนะอย่าซีเรียสจ๊ะ

อั๊ยย๊ะ...อาเฉลิมนี่แฟนพันธุ์แท้ SONY DC เลยนะครับ 555

เฮียมั่นก็เป็นเซียนเล่นกล้องเหมือนกันครับ
และชื่อ มั่นคง ของเฮียจริงๆแล้วก็คือชื่อ login ที่เฮียได้ใช้ในพวกบอร์ดคนเล่นกล้องและก็ในบอร์ดพันทิปนั้นละครับ ^^

555 พี่เหลิมผมนี่เป็นแบรนด์แอมบาสซาเดอร์ของ Sony ตัวจริงๆๆเลยนะครับ 555

ขอบคุณน้าชาที่ชมครับ จริงๆผมเป็นพวกชอบถ่ายรูปมาก แต่เอาเข้าจริงก็เอาดีไม่ได้ เลยต้องมาขายหูฟังแทนครับน้า 555

เมื่อกี๊ลองเสริชดู ปรากฏว่ามีกระทู้เก่าๆๆในพันทิพ เป็นนายมั่นคงที่ถ่ายภาพแนวโลโม่ ก่อนที่จะเป็นนายมั่นคงที่ขายหูฟังอีกครับ 555

http://2g.pantip.com/cafe/gallery/topic/G2752605/G2752605.html

งั้นว่างๆต้องขอคำชี้แนะอีกแล้วครับเฮียมั่น มิน่าล่ะว่าเคยเห็นที่ไหนสักแห่งสมาชิกpantipนี่เอง ผมคงเอาดีทางนี้ไม่ได้หรอก แต่เตี่ยผมมือทองคำเลยนะครับกล้องไลก้าแต่ละตัวสีทองอร่าม เก็บใสตู้นิรภัยที่ธนาคารเลยนะ ผมแอบแตะทีไรโดนเขกหัวทุกที555 (จุๆมีใครที่พอจะเจาะเซฟของธนาคารเป็นบ้างไหมแบบในหนังน่ะอยากเข้าไปแต่ะกล้องนะจ้า555)
ขอบคุณครับน้าชา ที่จริงของสะสมของโซนี่มีเยอะกว่านี้อีกนะครับ แต่มีช่วงนึงผมติดสาวก็เลยขายออกไปเพื่อเอาเงินไปเที่ยวเตร่ พวกดิสก์แมนเนี่ยขอบอกว่าอย่างหนาเกินยี่สิบตัวเห็นจะได้ และก็นอนอยู่ในกล่องซิงๆเลยนะ วัยรุ่นใช้เงินเก่งเกินตัวเปิดเหล้าทีสองพันห้าสองขวดทุกอาทิตย์แถวๆสี่แยกสุทธิสารยันสีลมพลาซ่าไปหมด คิดแล้วอนาถใจ จริงๆแล้วผมก็ชอบนากามิชินะเสียงใสหนักดีไม่มีเสียงแทรกซี๊ดๆเลยช่วงเปลี่ยนเพลง แต่ไอ้เพื่อนเจ้ากรรมมันชอบมาแซวว่าเอาเครื่องเสียงเจ้าคุณปู่มาใช้ (หน้ากากมันสี่เหลี่ยมๆปุ่มกดสามเหลี่ยมเชย ไฟสีส้มๆด้วย มันเป็นอะไรที่แสนจะเชยเลยยุคนั้น ไฟสีส้มเหมือนยี่ห้อโปรตรอนของเกาหลีเลย) เท่านั้นแหละกลับบ้านจับเปลี่ยนเป็นอัลไพน์ทั้งชุดทันที555 เพิ่งมาสำนึกผิดตอนนี้ว่าไม่น่าเชื่อเพื่อนเล๊ย ของมันดีอยู่แล้ว ใช่ไหมครับเซียนนากา ฮ่อ

เอ....อาเฉลิมอาจจะเคยเดินชนไหล่กับผมที่เดอะพาเลสบ้างหรือเปล่าครับ
ผมกับพี่น้องผมชอบเอารถเทอร์โบไปไล่บี้พวกรถเครื่องแต่งคาบูที่ชอบป่วนเปี้ยนกันให้เต็มวิภาวดีกับรัชดาคืนวันเสาร์ครับ 555

อ้าว ชาว เดอะพาเลซ นี่เอง มิน่าล่ะน้าชาถึงหูทองขนาดนี้ (เครื่องเสียงในนั้นผมว่าไม่ต่ำกว่าสิบล้านบาทนะ ลำโพงเซอร์วินวีก้าที่ห้อยมาสี่ตัวเคยแอบไปถามร้านขายเขาบอกตัวละห้าแสนบาท อยากเอาไปใส่ในห้องนอนจิงๆ555) คารวะสองหน ว่าแต่ทำไมมันเจ๊งอะครับน้า ผมไม่อยุ่หกเดือนกลับมาปิดซะละรู้ไหมครับ
ไอ้รถที่น้าชาไล่บี้ตูดมีคันนี้ด้วยไหมครับ V6Turbo ไอ้มดแดงแรงฤทธิผมเอง (มิน่าวันนั้นมีรถมาจี้ตูด พอดีน้ำมันผมหมดครับ555)

ถ้าใช้ Calibra รุ่นนี้เป็นช่วงหลังปี 1990 ไปแล้ว อาเฉลิมก็น่าจะเป็นรุ่นน้องผมหลายปีเลยนะครับ 555
ช่วงรุ่นผมซิ่งหน้าเดอะพาเลซ7-8ปีก่อนนั้น ส่วนมากก็เห็นแต่โคโลล่า DX เครื่อง 4A แต่งคาบิววิ่งกันเป็นโขลงเลย
แต่ตั้งแต่กลางปี 84 ผมก็ไปเรียนอยู่ที่เมกาแล้ว
ที่นู้นผมก็เคยได้ใช้ '86 Camero Z28 อยู่พักนึงครับ 555

นั่ดูวัยรุ่นยุค 80's คุยกัน วัยรุ่นยุค 2000's ปลายๆ อย่างหนูไปไม่เป็นเลย

ที่น้าๆเขาคุยๆกันนี่แต่ละท่าน น่าจะวัยรุ่นยุค 70 นะจ๊ะ น่าจะพวกเด็กฮาร์ทนะ อิอิ

ท่านคห.40 รู้จักเด็กฮาร์ทด้วย!! แปลว่าต้องเคยเที่ยวลานสเก็ต(แบบมีล้อนะ) 555

อิอิ เคยแต่ฟังแกรนด์เอ๊กซ์ เล่นกีตาร์เพลงชาตรี ดูหนังลุงเปี๊ยก ไปสยามดูศุภักษร

ว่าแต่เราเคยเดินชนไหล่กัน แถวๆลานเซ็นทรัลลาดพร้าว ราชดำริ หรือเปล่าครับ น้าหูทองเหลือง อิอิ

ยุคเด็กฮาร์ทผมยังเป็นเด็กประถมอยู่ตจว.เลยคร้าบ
แต่พวกพี่ๆ ผมเค้าเข้ากรุงเทพ ไปแข่งรถกันหน้าเดอะพาเลสแล้วครับ

โห น้าชานี่สุดยอดเลยครับ ซูฮกจิงๆ Z28 ไม่เคยขับแต่ชอบมาก คอเดียวกันเลย จ๊าบ คืออย่างนี้ครับ พอดีหารูปรถสมัยนั้นหาไม่เจอเลยเอาคาริบร้ามาให้ดูซึ่งคาริบร้าน่าจะหลังจากเดอะพาเลซปิดไปแล้วแก้ขัดน่ะ จริงๆรถที่ใช้สมัยเดอะพาเลซเฟื่องฟู(ปีอะไรไม่แน่ใจ)น่าจะเป็นพวกKE10ผมใช้ตัวKe35Hardtopกะลิฟแบกสามประตูล้อวาตานาเบ้อยู่อะไรประมาณนี้(4AG twincam) แต่ไม่ได้ถ่ายรูปเอาไว้ เพราะไม่คิดว่ามันจะมีค่าในวันนี้ รถแฟนผมแรงกว่าผมอีกเธอใช้ BMW รุ่นE21เครื่องM20ล้อฮาเก้ ถ้าน้าชาเกิดก่อนปี2500ก็พี่ผมครับน้า
คุณหูทองเหลืองนี่ก็ไม่เบานะครับ สเก็ตผมก็ไปนะ แต่ชอบไปแถวมักกะสันมากว่าเพราะพื้นน้ำแข็งมันเย็นดี (สเก็ตน้ำแข็ง) เด็กฮาร์ดเนี่ยมันแปลว่าอะไรนะ555
นอกเรื่องนิดนึงพอดีติดใจมานานละ เจอเซียนเทปเด็คพอดี ถามนิสนึงว่า เมื่อก่อนนี้น่ะ เคยถ่ายเทปสู่เทปด้วยกัน แต่เสียมันแย่กว่าเดิมลงไปเรื่อยๆ ขนาดซื้อเทปเด็คอย่างดียี่ห้อเดียวกันมาถ่ายเสียงก็ไม่ดี เปลี่ยนยี่ห้อเทปเด็คยี่ห้ออื่นๆก็ไม่สวยสักทีเสียงเพลงห่วยลงๆ ถามคนขายแล้วว่าทำไม เขาตอบว่า เสียงมันหายไปในอากาศ ? เนี่ยข้องใจกับคำตอบนี้มานมนาน น้าชาเซียนเทปเด็คช่วยบอกไขข้อกังขา หรือเซียนท่านอื่นๆก็ได้ครับ บอกทีว่ามันเป็นแบบนั้นที่คนขายบอกน่ะจริงหรือ ท่านพี่

ที่จริงแล้วตอนนั้นผมไม่ได้ขับเองหรอกครับ แต่พี่ชายผมมี Liftback สีน้ำเงินลงเครื่อง 3TGTE Turbo ล้อออโต้บาน15" ส่วนญาติผมอีก 2 คันคือ Celica GT สีฟ้าลงเครื่อง 1G-GTE Turbo ล้อ BBS 15" และ Skyline Turbo อีกคันครับ ทุกคันให้ช่างไมดะอยู่รัชดาเป็นคนจูนเครื่องและใส่ท่อเงียบกันทั้งหมดจะมีเสียงออกมาก็ตอนทีเวสเกทเทอร์โปมันตัดเท่านั้นละครับ 555 และก็ยังมีรถในก๊วนเดียวกันอีกคือ Celica LT กับ Corolla DX อีก 2 คันครับ ^^
เออ...ผมปีขาลครับอาเฉลิมก็แก่กว่าผม5ปีซินะ 555
ส่วนเรื่องเทปก็คงเป็นตามที่นั้นละครับ เสียงมันหายไปในอากาศ 555
อันที่จริงก็คือหัวเทปมันมีลิมิตเรื่อง Frequency response ครับ
รุ่นเก่าๆมักจะอยู่ราวๆ 30-40Hz ไปถึง 15000-16000KHz
ดังนั้นเวลาเปิดเล่นเทปเสียงมันก็ดรอปไปแล้ว และตอนบันทึกลงเทปก็จะดรอปลงไปอีกทีครับ

พิมพ์ผิดไปหน่อยขอแก้ไขหน่อยนะครับ

15000-16000 Hz ไม่ใช่ KHz นะ 555

โหน้าชา ยังกลับมาแก้ไขอีก555 เยี่ยมจริงผมมองพี่ท่านไม่ผิดจริงๆ สุดยอด ถ้าบอกผม(ภาษาไทย)กิโลเฮิร์ตซ์เป็นกิโลฮูสผมก็เฉยๆนะ เพราะว่าผมไม่รู้เรื่อง ฮ่าๆ
เจ้าสำนักที่นี่ (เฮียมั่น)เค้าคงจะดีใจนะที่มีพี่ท่านคอยตอบคำถามให้ทุกคนทุกกระทู้เลยผมนี่ทึ่งเลย (วันๆไม่ทำอย่างอื่นบ้างหรอพี่ท่าน ปวดเมื่อยบ้างป่าวห๋า5555) ดีนะห้องสนทนาครึกครื้นดีไม่เหงามีคนเข้าๆออกๆมาคุยกันตลอดทั้งวัน ดูอย่างตลาดสดสิครับถ้าแม่ค้านั่งตบแมงวันเมื่อไหร่จบเลย มันต้องมีคนเดินพลุกพลานสิมันถึงจะดีแบบนี้ (ได้แต๊ะเอียอย่าลืมแบ่งผมมั่งนาน้าชา555) แหย่เล่นนะคับ
ย้อนถามหน่อยครับ คนที่ขับรถนิสสัน สกายไลน์รุ่นอะไร R32รึไม่ ถ้าใช่สีเทาดำชื่อเอ๋รึเปล่าที่บ้านทำทองส่งเยาวราช เป็นเพื่อนป๋องเจ้าของโรงหนังย่านรังสิต ไช่คนนี้หรือเปล่าครับ (เคยรู้จักน้องคนนึงขับรถรุ่นนี้อยู่สมัยเดอะพาเลซ) ถ้าใช่ติดต่อผมทีนะคิดถึง (ขออนุญาตตาหาคนหน่อยนะครับเฮียมั่น) กำเสี่ยๆๆ
วันก่อนไปเดินเล่นแถวกองปราบเก่าตาแวบไปเห็นเจ้าหุ่นนี้เลยจัดการเก็บขึ้นหิ้งอีกหนึ่งชิ้น จบการรายงานเท่านี้ครับ

ขอบคุณสำหรับการย้อนเวลาหาอดีตสนุกๆๆนะครับ 555 ยุคผมนี่ยังไม่มีตังค์ซื้อรถ ต้องนั่งรถสามล้อไปลงเธคชื่อเดอะดิสต์ราชดำเนิน แล้วดิ้นกับวงแกรนด์เอ็กซ์และแมคอินทอซ ยันตีสอง เรียกว่าตอนนั้นพี่แจ้ผอมเป็นพยาธิเลยครับ 555 ยุคผมจะเป็นยุคปลายของไนท์คลับแล้วครับ ซึ่งที่ทันเข้าก็โรฟีโน่ คิงเฮฟเว่น แบบที่มีพาร์ทเนอร์คอยเต้นลีลาศเป็นเพื่อน 555

และผมเพิ่งเข้าใจเองว่า ทำไมเวลาเรียน เค้าถึงบรรจุหลักสูตรลีลาศลงไปในชั่วโมงเรียนด้วย 555

ขอนำเพลง "เด็กฮาร์ด" มาฝากให้หายคิดถึงหน่อยนะครับคุณหูทองเหลือง 555

โอ้โห... เด็กฮาท์ร เพลงนี้ผมลืมซะสนิทเลยครับเฮีย 5555

อาเฉลิมครับ นิสสันสกายไลน์คนละคันกันครับ คันที่ผมบอกเป็นของญาติผมเองซึ่งเป็นรุ่นที่เก่ากว่า R32 เยอะเลยครับ ถ้าผมจำไม่ผิดก็เป็นรุ่นประมาณปี 75 Skyline GT สีเขียวขี้ม้าประมาณนั้นครับ

ผมเดาว่าอาเฉลิมน่าจะเคยเห็นหูฟังรุ่นนี้ที่เด็กปั่น BMX ใส่อยู่ในภาพยนตร์เรื่อง ET นะครับ 555



https://youtu.be/oR1-UFrcZ0k

อีกภาพครับ

เฮียมั่นครับ เพลงเด็กฮาร์ทนี่ผมจำได้ไม่ลืม เพราะโดนครูจับให้เต้นบนเวทีงานโรงเรียน ชุดเต้นต้องมีผ้าคาดหัวด้วยครับ 555

น้าชามีหูฟังรุ่นดังกล่าวหรือครับ? มันพิเศษอย่างไรหรือว่าอำผม แน่ๆๆๆ ผมไม่สันทัดครับหุฟังเนี่ย บอกหน่อย แต่บ้านผมมีอยู่อันนึงของเตี่ยผม ก้านมันเป็นเหล็กเส้นๆสองเส้นตัวหูฟังใหญ่มาก ไม่แน่ใจว่าขนาดกี่นิ้ว แต่ที่จำได้คือมันมีปุ่มวอลลุ่มหมุนด้วยครับสองข้างและมีหางปลาใยกเปิดปิดข้างนึง ตัวหูสีออกเทาๆฟ้าๆ นาชาเคยผ่านตาบ้างไหมครับ เด็กฮา์ทเนี่ยผมจำไม่ได้จริงๆ ไม่รู้ตอนนั้นทำอะไรอยู่ แล้วที่เฮียมั่นพูดถึงลีลาสเนี่ยผมนึกถึงวังสราญรมย์กะสวนลุมเลย วังสราญรมย์เคยไปดูเขาเอาปลาโลมาแสนรู้มาแสดงกระโดดลอดห่วงโชว์ ส่วนสวนลุมทุกวันอาทิตย์พ่อผมจะไปเล่นเครื่องร่อนบังคับด้วยมือที่นั่นและให้ผมนั่งรอดูคนเต้นลีลาสนั่งกินก๋วยเตี๋ยวแขกกับไอติมDUCKที่นั่นทุกอาทิย์ผมน่าจะสองสามขวบน่าจะได้ เสร็จแล้วก็จะพาไปเดินประมูลของเก่าที่หลวงรักษาไม่แน่ใจว่าตรงไหนแต่คงบริเวณสีสมเนี่ยแหละครับ พูดถึงETผมนึกถึงหนังเรื่องjaw กับ King kong77 เลยนะ ยินดีที่ได้เสวนารื้อฟื้นความหลังนะครับทุกท่าน ราตรีสวัสดีครับ

มารายงานตัวครับรุ่นพี่ทุกท่าน สบายดีกันไหมไม่ได้เข้ามาหลายวันเพราะไม่ว่าง (จริงๆขี้เกียจทำงานเลยหนีไม่เที่ยวพักร้อนมากกว่า555) วันนี้รุ่นน้องได้สมัครเรียนอนุบาลเรียบร้อยแล้วครับ เนี่ยไงคุณครูเขาจัดบทเรียนมาให้เรียนแบบเบสิก (ตามรูปเลยครับ) เอาแบบที่เรียนง่ายๆสบายๆไปก่อน เน้นว่าค่าเทอมต้องไม่เกินหมื่นนึง ไม่รู้ว่าจะเรียนถึงระดับไหน (ถ้าหูไม่หนวกซะก่อน555) ค่อยๆไต่เต้าไปเรื่อยๆ (จริงๆถ้าพูดถึงเรื่องไต่เต้าก็มีตั้งหกเต้าให้ไต่อยู่แล้วนะ...ไม่น่าจะเดือดร้อนเลยนี่ ฮ่า อย่าคิดลึกนะไม่ดีๆ) ถอนๆคำพูด เออ ต้องพูดใหม่เพิ่มระดับคลาสไปเรื่อยๆจนจบประถม มัธยม ปริญญา ถ้าหัวไม่แตกด้วยตะหลิวซะก่อน วันนี้ไปเดินเล่นเจอคนรู้จักเพราะสมัยก่อนเคยเป็นหัวQCของที่ทำงานเตี่ยผม เขาผันตัวมาขายเครื่องเสียงคุยไปคุยมาได้อารมณ์เก่าๆเลยมีคำถามมากมายเกี่ยวกับเจ้าเครื่องเล่นและแอมป์พกพาที่ผมสนใจอยู่ เขาก็เลยจัดมาให้ชุดนึงดังรูป มาลองเล่นดูฟรีๆสองสามเดือน (จริงๆไม่ฟรีหรอกล้อเล่นใครที่ไหนจะบ้าให้ของกับคนอื่นมาฟรีๆเนอะ) ถ้าฟังแล้วชอบแล้วค่อยโอนเงินให้เขาเมื่อไหร่ก็ได้ เท่านั้นแหละ ข้อเสนอศูนย์เปอร์เซ็นต์ไม่มีดอกเบี้ยไม่มีระยะเวลาชำระแบบนี้ใครล่ะจะห้ามใจไหว หัวแตกก็ยอมวะวันนี้ เสียวๆหลังอยู่เหมือนกันครับ555 เดี๋ยวทุกคนหลับหมดก่อนจะแกะกล่องดูว่าข้างในจะแจ่มแจ๋วแค่ไหน แล้วจะมารายงานให้ทราบคับพ๊ม
(ออกตัวอีกทีครับ นักฟังระดับเบสิกนะครับ อย่าเพิ่มหัวเราะเยาะผมนะครับ)

ค่อยๆลองครับพี่เหลิม ของที่มีอยู่ลองทดสอบให้ครบๆก่อน ลองหาไฟล์เพลงที่ดีที่สุดมาลงก่อน หรือลองหัดริปไฟล์เพลงจากซีดีที่มีอยู่มาลงในเครื่องเล่นเพลง ลองฟังหูฟังเปรียบเทียบกันด้วยตัวเองซัก 2-3 ตัว รับรองว่าแป๊บเดียวจะสอบเปรียญ ๙ ได้แน่นอนครับพี่ 555

นี่เลยครับอาเฉลิม วิทยุหูฟังรับคลื่น AM/FM ใช้ถ่าน 9โวลต์ เป็นหูฟังรุ่นเดียวกันกับตัวในภาพยนตร์เรื่อง ET ซึ่งผมมีมาก่อนหนัง ET จะเข้าโรงออกฉาย 3-4 ปีอีกด้วยครับ ^^
ในตอนนั้นผมใช้จนรางถ่าน 9 โวลต์มันแตกและผมก็เก็บทิ้งไว้ในตู้มาจนถึงปัจจุบันนี้ละครับ
สภาพภายนอกก็ยังดูดีสมบูรณ์อยู่ จะมีสีถลอกบ้างตามมุมๆ แต่เนื้อพลาสติกของบอดี้ก็ไม่มีกรอบแตกแต่อย่างไรเลย
ผมเดาว่าในโลกนี้คงมีเหลืออยู่ไม่กี่ตัวแน่ๆครับตอนนี้ 555

เยี่ยมมากๆครับน้าชาเก็บอีกนิดนึงนะรอแป๊ปนึง ถ้าวันนึงผมเข้ายึดอำนาจจากเตี่ยผมได้แล้ว ผมเปิดพิพิธภัณฑ์ของเก่าที่ผมเก็บมาทั้งหมดออกโชว์วันนั้นผมจะขอเรียนเชิญทุกท่านในที่นี่ ทยอยนำสิ่งของรักที่สะสมหวงแหนนำออกมาสลับกันโชว์ และใส่รูปพร้อมชื่อเจ้าของที่สละเวลานำของรักมาโชว์เพื่อเป็นวิทยาทานแก่คนรุ่นหลัง น้าชาอย่าลืมนำเจ้าหูฟังอันนี้มาด้วยนะครับ 5555 เฮียมั่นอย่าลืมแว่นกะหมวกและกระเป๋าอินเดียน่าโจนส์นะครับ ว่าแต่ว่าเตี่ยผมแปดสิบกว่าละยังไม่ยอมลงจากบังลังก์ซะที เฮ้อ ความคิดนี้คงต้องขยายเวลาออกไปก่อนนะฮ้า 555
คุณปามมี่เธอหายไปไหน ไม่เห็นหลายวันละสลายดีไหมครับ
(กระซิบเบา) ไอ้เจ้าเครื่องเล่นFiio+ampเนี่ยมันซ๊าดไฟนานกี่ชั่วโมงครับลูกพี่นี่สี่ชั่วโมงแล้วไฟสีฟ้ามันยังไม่ดับซะที ... อยากจะฟังแล่วจ้า

เจ้าหุ่นกายสิทธิ์ ผมก็มีแต่เป็นของใหม่ตัว 40th Anniversary ครับ 555

กล่องครับ ^^

ปล. เรื่องช๊าตไฟส่วนมากผมก็เสียบแช่ข้ามคืนไปเลย ถึงเช้าตื่นมาค่อยดึงออกครับ 555

อ๊ายหย๋า...น้าชาก็มีด้วยแฮะ ถามจริงๆมีเงินเก็บมั่งไหมครับเนี่ย555 เล่นสะสมทุกแนวเลยนะตัวเอง (คิดในใจ) ถ้าน้าชาเป็นนักสะสมของบรู๊ซลีอีกคนนึงเรานี่ตายแหง๋แก๋เลยนะฮ้า มีมั่งป่าวเจ้าไทเกอร์เหลืองคาดดำน่ะ มีม๊ายๆ (ห้ามบอกว่ามีนะผมเป็นลมเลย555) วันนี้เข้ามารายงานตัวครับรุ่นพี่ทุกท่านและเฮียมั่นด้วยนะครับ วันนี้มาถามนิดนึงครับ ใครตอบก็ได้ เครื่องเล่นไฟล์เพลงพวกนี้เนี่ยต้องเล่นนานแค่ไหนเสียงถึงจะดีขึ้น ตามที่ผมเข้าใจ รถยนต์,มอไซค์ยังต้องรันอินเลย ไม่งั้นมันวิ่งไมออก ใช่ไหมครับ เสียงที่ฟังได้คือไม่รู้จะบอกยังไง คือไม่เพราะเท่าไร มันออกจะแนวดังอย่างเดียว เบสก็ไม่เห็นว่าจะสะใจเท่าไร ธรรมดาๆแค่ดังขึ้น ถ้าเพิ่มสายสัญญานจะมีผลแค่ไหน เข้าใจครับว่ารุ่นที่ใช้คือมันได้แค่นี้ มีทางไหนอีกไหมครับที่จะอัพเกรดเสียงได้บ้าง ขอบคุณครับ

เจ้าไทเกอร์เหลืองคาดดำน่ะ ผมไม่มีครับ 555
แต่ก็ไหนๆแล้ว ผมก็ขอโชว์ภาพในตู้ที่วางของพวกนี้เอาไว้นานกว่า 30 ปีแล้วแบบไม่ได้ขยับย้ายที่กันเลย ทั้งรถทั้งเรือทั้งเครื่องบินและหุ่นยนต์ก็ล้มระเนระนาดไปกันหมดแล้วครับ 555


เรื่องรันอินกับของพวกนี้ก็ต้องมีทำด้วยเหมือนกันครับ
พวกเพลเยอร์กับแอมป์ก็ใช้งานไป 40-50 ชั่วโมงไปก็น่าจะอยู่ตัว
หูฟังต้องรันอินกันนานหน่อย อย่างน้อยก็เป็นร้อยชั่วโมงละครับ
ส่วนที่ว่าเบสไม่ค่อยมีนั้นผมขอเดาว่ามันเป็นที่หูฟังชนิด earbud ที่ให้แรงประทะของเสียงเบสไม่ได้มากเท่าที่ต้องการอะครับ

สวัสดีครับทุกๆท่านสบายยดีไหม
ผมเห็นของเล่นน้าชาก็รู้เลยครับว่า เก่ามาก ปอร์เช่928ถ้าเป็นของทามิย่าผมเคยต่อนะนานมาแล้ว นานโขล่ะ มอไซค์วิบากกะเอฟวัน33(แมคลาเร็นเก่ารถสีขาวรหัส33)ใช่โมเดลประกอบป่าวครับ พวกเรือ เครื่องบิน รถถังเนีี่่ยผมไม่ถนัดทำปืนใหญ่หักประจำ(มือหนักเล่นไม่ได้) เคยต่อ F4U (คอร์แซร์) ล้อใต้ปีกหักจำได้เลย เห็นน้าชาเล่นวอคแมนเทปเลยอดใจไม่ไหว ไปค้นๆของเก่าๆดูได้มาห้าอันแต่มันเสียหมดแล้วนะ ดังรูป ถ้าเป็นน้าชาจะเอาไปซ่อมน้าชาจะเลือกอันไหน ขอเหตุผลง่ายๆเข้าใจ (ไม่เอาเทคนิคแบบวันก่อนที่บอกว่าหัวเทปอ่านค่าเป็นกิโลเฮิรต์อะไรแบบนั้นนะผมสมองน้อย555) แล้วก็มีหูฟังด้วย มันเสียอ่ะ ไม่รู้ว่ารุ่นอะไรด้วยมีโซนี่ตัวนึงและก็ไอว่า แปลกดีไไม่ได้เล่นก็เสียนะครับ คือเปิดแล้วมีเสียงนะแต่เบามากๆ น้าชาว่ามันซ่อมได้ไหมทั้งหูฟังและวอคแมนเทปน่ะ คุ้มกับการรีเทิร์นมันหรือเปล่า ชอบๆๆพวกของเล่นที่สุด มีพวกเครื่องบินบังคับ รถ เรือ มีไหมอยากดูอ่ะครับเอาแบบ6Chเลยนะน้า โชว์ออฟเพื่อนๆหน่อย เยี่ยม5555

รูปนี้หูฟังเก่าครับ เสียงมันค่อยมากแทบไม่ได้ยิน ถ้าซ่อมแซมจะคุ้มไหมครับลูกพี่บอกหน่อย หรือท่านใดก็ได้ครับยินดี

โอ้โฮ ทั้ง 2 น้านี่เป็นคนละเอียดอ่อนจริงๆๆ คือเป็นคนรักการสะสม นับถือๆๆๆครับ 555

จริงๆผมก็อยากเห็นของสะสมของเฮียมั่นด้วยนะครับ เพื่อนๆในนี้ว่าไง เอ้าโชว์ออฟหน่อยครับ เฮีย ของเล่นมีไหม อย่าบอกว่าน้องหนูๆ(18ปี)ที่สะสมเป็นของเล่นนะครับ 555

คนที่เห็นการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยี่ตั้งแต่ช่วง 70-ปัจุบัน นี่โชคดีมากครับ

ปัจุบันพวกสื่อเป็น Micro SD หรือ cloud แล้ว ผมยังนึกไม่ออกว่า สื่อในอนาคตจะเป็นแบบไหน

เห็นน้าเหลิมถามว่าทำไมพาเลสปิด

ถ้าจำไม่ผิด ผมเคยอ่านที่ลูกเจ้าของไทยรัฐให้สัมภาษณ์ว่า ไทยรัฐเองได้สนับสนุนการศึกษาโดยสร้างโรงเรียนขึ้นมามากมาย และสร้างประโยชน์ให้สังคม แต่ในขณะเดียวกัน เดอะพาเลส หนึ่งในธุรกิจที่เป็นธุรกิจอบายมุข ซึ่งขัดกับสิ่งที่ทำด้านช่วยเหลือสังคม เลยตัดสินใจปิดกิจการ

ตอนนั้นก็รู้สึกเสียดายมากมาย เพราะผมก็เป็นแฟนพาเลสด้วยคนนึง กินข้าวต้ม กินก๋วยเตี๋ยวไก่รถเข็น ก่อนเข้าเที่ยว ออกมามาอัดรถต่อ เฮ้อ... สนุกจริงๆยุคนั้น

อาเฉลิมครับ
พวกเทปวอคแมนจะเอาไปซ่อมคงต้องรอให้น้องปามมี่มาตอบดีกว่าครับเพราะน้องแกคล่องแคล่วทางนี้(ส่งไปซ่อม)มากเลยครับ 555 แต่ถ้าเป็นผมนะผมก็จะเอาเจ้าโซนี้ตัวกลางแถวบนนั้นไปซ่อมก่อนเลยเพราะที่เคยๆได้อ่านมาเห็นคุยกันว่าโซนี่ซ่อมง่ายกว่าไอว่าครับแต่จริงเท็จแค่ไหนก็ต้องรอผู้ชำนาญแนวนี้มาช่วยคอนเฟิมอีกทีนะครับ ^^

พวกโมเดลพลาสติกที่เห็นทั้งตั้งทั้งนอนในตู้นั้นผมเล่นมาตั้งแต่ตอนเรียนอยู่ชั้นป.7โน้นครับ เตี๋ยผมคงพยายามให้ผมได้มีสมาธิความตั้งใจในการทำอะไรสักอย่างให้ตลอดรอดฝั่งก็เลยเริ่มซื้อพวกโมเดลเครื่องบินรถเรือต่างๆมาให้ต่อเล่นไปคงเพราะผมเป็นเด็กใจร้อนอยู่ก่อนมั้งครับ 555 ตอนแรกๆก็มักจะเป็นพวกเรือและเครื่องบินสเกล1/144หรือ1/72ที่เป็นสเกลระดับง่ายๆสำหรับเริ่มต้นครับ หลังจากนั้นปีสองปีผมก็เริ่มไต่ระดับไปหาพวกโมเดลรถของทามิย่าก็ฟอมูล่า1คันที่เห็นนั้นละครับต่อเสร็จไม่พ่นสีแล้วแปะสติ๊กเกอร์น้ำลงไปเลย555 หลังจากนั้นพอผมมีเงินอีกหน่อยก็ไปสอยทามิย่ามอเตอร์ครอส Yamaha YZ250 คันนั้นมาอีกครับ จากนั้นผมก็หยุดช่วงเล่นพวกโมเดลไปและเปลี่ยนไปขี่จักรยาน BMX มีทีมแข่งขันที่พี่ชายผมเป็นหัวหน้าทีมอยู่ซ.โชคชัยร่วมมิตรซึ่งในตอนนั้นเป็นช่วงบุกเบิกการแข่งขันจักรยานวิบากในประเทศไทยกันครับและในปีแรกที่ทางชมรมจักรยานแห่งประเทศไทยได้ทำการจัดแข่งเก็บคะแนนสะสมสำหรับแชมป์นักปั่นจักรยานวิบากก็พี่ชายของผมเองครับที่ได้เป็นแชมป์จักรยานวิบากแห่งประเทศไทยเป็นคนแรกครับและหลังจากนั้นทีมของพวกผมก็ได้สปอนเซอร์เป็นทีมจักรยานวิบากยี้ห้อเมอริด้าจากเฮียธานินทร์ที่วรจักรเอเย่นต์จักรยานเมอริด้าครับและจากจักรยานวิบากที่เป็นจักรยานติดโช้คก็เปลี่ยนแปลงไปเป็น BMX แทนมาจนถึงทุกวันนี้ละครับ

สมัยก่อนเขาแข่งจักรยานกันแบบนี้ครับ

โปรดสังเกตุจักรยานและชุดแข่งครับ

นั่นละครับรถจักรยานวิบาก เมอริด้าโนโนโช้ค ที่สุดของที่สุดแล้วในสมัยโน้นนนน 555

กระทู้นี้เพลินมากครับ ชอบจริงๆ ^ ^

หนูยังอยู่ดีค่ะน้าเฉลิม ช่วงนี้งานเยอะค่ะเลยไม่ได้เข้ามา จะบอกว่ากองวอล์กแมนทั้งหลาย แนะนำให้ซ่อมโซนี่แถวบนตัวกลาง กับไอว่าตัวล่างซ้ายมือค่ะ อะไหล่น่าจะยังพอหาได้บ้าง

ทักทายๆๆโบกมือไหวๆ มาแล้วครับทุกๆท่าน โหวันนี้ครึกครื้นจังเลย ดีๆครับ มาคุยมาโชว์ออฟกันหน่อยคิดว่าสนุกๆก่อนนอนแล้วกันคลายเครียดดี จัดไปสองตัวได้เลยครับคุณปามมี่ เดี๋ยวผมจะขี่ BMX (ตัวถีงปรีดาเหลือง) ไปซ่อมที่อมรครับ (อ้าวแล้วหูฟังสองตัวที่เสียงมันเบามันซ่อมไม่ได้หรอครับ) อิอิ คุณYoYoซิ่งรถอะไรครับตอนนั้นโชว์รูปหน่อยจ้า ผมก็แฟนก๋วยเตี๋ยวไก่หน้าพาเลซคนนึงนะครับ น้าชาอยู่ทีมเมอริด้าหรือครับ คุ้นๆจัง ผมไร้สังกัดนะตอนนั้น ช่วงแข่งครั้งแรกๆผมก็ลงขี่นะครับแต่ไม่ได้รางวัลอะไรเลยมีแต่แผลกลับมาบ้านด้วย (บัตรประจำตัวนักแข่งของสมาคมจักรยานก็ยังเก็บใว้อย่างดีเลยตอนนี้) รู้สึกว่าจะจัดแข่งตรงข้ามกรีนสปอร์ตแถวๆคลองตันอะไรนี่แหละใช่หรือเป่าไม่แน่ใจนะ จำได้ว่าสนามแข่งสุดโหดเลยอ่ะ เล่นเอาสนามของมอไซค์วิบากมาจัดแข่งจักรยาน ปั่นขึ้นเนินแทบไม่ไหวต้องจูงกันข้ามเนินเลยจำได้ แดดร้อนมากๆด้วย ผมเริ่มจากจักรยานวิบากมีโช๊คล้อหลังก่อน ไม่เวิค เลยเปลี่ยนเป็นบีเอ็มเอ็กซ์ช่วงนั้นนิยมเมอริด้ากับปรีดา แล้วก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆสุดท้ายที่จำได้เป็นของคูวาฮาร่า ใช้บันไดกับสเตอร์ของชิมาโน่ เบรกโอคเล่ย์สองนิ้ว ประมาณนี้ ขี่ออกไปซื้อขนมจอดแป๊ปเดี๋ยวเท่านั้นหายต๋อมเลยเลิกขี่เลย แต่ทุกวันนี้ทักษะการจั๊มข้ามเนินและยกล้อหน้านานๆก็ยังทำได้อยู่ครับ แก่แต่มีไฟนะเออ 555 วันนี้เอารูปของเล่นพวกโมเดลมาให้ดูครับ จริงๆมีมากกว่านี้นะ แต่ลูกชายของผมเนี่ยมือทำลายของเล่นชั้นเซียนอย่างดีเลยนะ เหลือแค่นี้ก็บุญโขแล้ว555 ภรรยาผมเปิดตู้โชว์เอามาให้ลูกผมเล่นทุกวันๆละคันจนหมดเกลี้ยง ดูจากภาพก็พอเดาได้ว่าไม่มีชิ้นดีเลย เยินสุดล้อหักทุกคันหลังคาแตกหมอไม่รับเย็บ ทามิย่าเป็นทามีย่ำ เหลืออยู่แค่นี้ครับ555 (ยิ้มทั้งน้ำตาเคยเห็นไหมครับ)

อีกรูปครับ ปี70กว่านักร้องเพลงโฟลค์ซองที่ดังเป็นพลุแตก มีคนนี้อยู่ด้วยครับ เพลงเพราะมากยังจำได้ไหมเอ่ย รื้อฟื้นความทรงจำกันใหญ่เลยกระทู้นี้ 555

จักรยานปรีดา BMX ของผมก่อนที่จะอัพเกรดไปเป็นเมอริด้าและก็ไปสุดที่ REDLINE ครับ 555

บ่ายๆแดดร้อนก็นั่งหลบแดดกันซิลๆกับลูกทีมครับ
อาเฉลิมดูเด็กใส่หมวกคนนั้นที่นั่งอยู่กับผมซิครับ ใครเอ่ย ^^
ใบ้ให้หน่อยก็ได้ครับ น้องคนนั้นใช้รถเบอร์ 50 ครับ 555

อาเฉลิมฟัง Agnes Chan ก็ต้องมีฟัง Tina Charles ด้วยซิครับ 555




https://youtu.be/ur87rztp8pQ

และก็ต้องไม่พลาดเพลงนี้ของ Paul Anka แน่ๆครับ ^^



https://youtu.be/CPT3s2RwF2o

ตามไปอีกด้วยเพลงนี้ครับ 555




https://youtu.be/z93UobSy_IA

เจอเพลงของเจ๊ทีน่าชาลส์ แล้วนึกถึงลานสเก็ตลูกล้อ หลังโรงหนังโคลีเซี่ยมเลยครับ เพราะในนั้นชอบเปิดเพลงแบบนี้ ดิ้นกันแหลก ผมขี่แมงกะไซค์ฮอนด้า 125 (รูปแทน)พาสาวไปเล่นสเก็ตที่นั่น ตอนนั้นใบขับขี่ยังไม่มีด้วยซ้ำ เอารถของพ่อผมแอบหนีซิ่งประจำ (ถนนโล่งตำรวจไม่ค่อยมีเหมือนสมัยนี้) เล่นสเก็ตเสร็จก็จะไปกินขนมบ๊อกเกี๊ยะที่บางลำพูกัน จำได้ๆอยู่ รูปที่ถามว่าใครขับรถเบอร์50 ผมไม่รู้ครับ คริสมาส วิไลโรจน์หรอครับ อันนี้ไม่รู้จริงๆ ส่วนเรื่องพอลแองก้าเคยมาแสดงคอนเสริท์ที่เมืองไทยผมไปดูนะครับ ที่ รร ดุสิต สิบกว่าปีแล้ว แก่ลงไปเยอะเลย แต่เสียงยังดีอยู่ เมื่อเร็วๆนี้มาดอนน่าเพิ่งมาแสดงผมก็ไปดูนะครับ แต่เจ๊แกไม่ค่อยมีไฟเท่าไรแล้ว เซื่องๆลงไปเยอะเลย แก่แล้วว่างั้นเถอะ น้าชาเล่าอีกสนุกดีครับ

ที่มาที่ไปของคนที่ขี่รถเบอร์ 50 และเรื่องราวในสมัยบุกเบิกการแข่งขัน BMX ของไทยครับ ^^

http://www.thaimtb.com/cgi-bin/viewkatoo.pl?id=23237
http://www.thaimtb.com/cgi-bin/viewkatoo.pl?id=23572
http://www.thaimtb.com/cgi-bin/viewkatoo.pl?id=24038
http://www.thaimtb.com/cgi-bin/viewkatoo.pl?id=24876
http://www.thaimtb.com/cgi-bin/viewkatoo.pl?id=26567

เห็นยางนอกล้อจักรยานBMXสีแดงทั้งวงนี้แล้วคิดถึง ยางนอกที่แต่ก่อนนิยมแก้มสีน้ำตาลตรงกลางสีดำเลยนะครับ ใครใช้ตัวถังสกอร์เปี้ยนสีเงินโครเมี่ยม ตะเกียบแท๊งค์ คอจับแฮนด์สี่จุด แล้วก็จานเลื้อย สวยงามจริงๆใครขี่มานะเท่สุดๆ ของผมคือเอาทุกแนวนะ แต่ไม่ได้เรื่องสักแนว ย้อนกลับมาเรื่องพอลแองก้าก็ยังมีอีกเพลงนึงนะ PAPA เพลงนี้ใครเล่นกีต้าร์ก็รู้ดีเพราะใช้สองสามคอร์ดทั้งเพลง อาศัยการหยุดเสียงดีดที่มือขณะจับปิ๊ก ช่วงนั้นมีอีกเพลงนึงนะที่มาพร้อมๆกัน นึกชื่อเพลงไม่ออก แต่จำว่าคนไทยเอาทำนองมาแปลงแล้วตั้งชื่อว่า เพลงงัวหาย ประมาณนี้ (ใช่ Tell laura i love her รึเปล่าไม่แน่ใจ) ยุคเดียวกันนี่แหละครับ ยิ่งนึกยิ่งอมยิ้มนะ สมัยเด็กๆทำเรื่องมากมาย สนุกๆทั้งน้าน555 น้าชาเนี่ยน่าจะจบวิดวะใช่ไหมครับ เพราะบรรลุแก่นแท้ทุกเรื่องเลย เยี่ยมครับ ฮ่อ
รูปไทเกอร์สีเหลืองเนี่ย เป็นรุ่นที่ผลิตมาจำกัดจำนวน น้าชาเห็นแล้วเก็บเลยนะครับ...

ผมจบม.ศ.ปลายจากอ.น.ศ.สมัยเจ้าพ่อขาสั้นแห่งทุ่งพญาไทที่มีคู่อริไปทั่วกทม.เลยครับ 555 จากนั้นก็ทำบริหารการตลาดต่อครับ ส่วนความรู้อื่นๆสารพัดในหัวผมก็เป็นฮ๊อปบี้ที่ผมชอบทั้งนั้นครับหรือจะเรียกว่าทุกอย่างได้มาจากประสบการล้วนๆส่วนรองเท้าผมไม่เคยเล่นสะสมเลยครับ 555




https://youtu.be/pTjQgkHzbTk

น้าชาเป็นศิษย์เก่าชมพูม่วงหรือครับ เจ้าพ่อขาสั้นในตำนานนี่เอง เคยยกพวกไปบุกศิริสาสตร์รึเปล่า ข่าวดังเลยนะเมื่อสามสิบปีก่อนยึดรถเมล์สามคันนักเรียนสองร้อยกว่าคนปิดถนนปาระเบิดขวดหน้าโรงเรียนเขา ดูจากข่าวว่าโดน911กับ สห เกือบร้อยคนล้อมจับนักเรียน อนศ ได้สองร้อยกว่าคนใช่ไหม ผมนี่เวลาขี่แมงกะไซค์ผ่านแยกศรีอยุธยาไป รพ สงฆ์ เสียวสันหลังทุกทีสิน่า555 ลูกพี่ลูกน้องผมก็จบที่นี่นะปี2527 รหัส626_ _ อะไรนี่แหละจำไม่ได้ละ น้าชารหัสอะไรครับ ที่ผมพอรู้เรื่องนี้เพราะว่าเวลามีงานกาชาดที่สวนอัมพรที่ไร ลูกพี่ลูกน้องผมก็จะชวนไปนั่งกินเบียร์ทุกปี ขอบอกว่าที่อื่นคนนั่งน้อยแต่ที่สมาคมศิษย์เก่าอำนวยศิลป์คึกครื้นสุดๆเพราะใครๆก็รู้ว่ามีที่นี่ที่เดียวที่จะมีหางเครื่องออกมาเต้นใส่ชุดเปิดเผยน่ะคับ555โต๊ะเต็มแถมคนยืนมุงดูออกมาริมทางเดินเลยล่ะ สุดๆ รอดไม้ทีของช่างกลอุเทนมาได้ไงครับน้าชา555

ปีที่ยกพวกกันไปปิดสิริศาสน์นั้นผมก็อยู่มศ.ปลายที่นั่นละครับแต่ผมก็ไม่ได้ยุ่งมากกับพวกนักรบพวกนั้นเท่าไรหรอกเพราะผมกำลังบ้าเรื่องแข่ง BMX มากกว่า ทุกวันเลิกเรียนก็ตรงแน่วกลับบ้านแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาปั่นแต่ BMX จนมืดเลยครับ 555 ผมจบปี 2524 รหัสก็เลข 6 ขึ้นหน้าเหมือนกันครับ

น้าชานี่โคตรเก๋าเลยครับ 555

ทีมจักรยานวิบากของพวกผมหลังจากได้คว้าแชมป์ประเทศไทยแล้วก็ได้มีคณะถ่ายทำโฆษณาทีวีมาติดต่อให้ถ่ายโฆษณาของลูกอมโอเล่เลมอนด้วยครับ 555
ในภาพรถเบอร์ 48 ก็คือ Kuwahara BMX คันแรกในเมืองไทยที่พี่ชายผมวานให้เฮียธานินทร์เอเย่นต์เมอริด้าช่วยสั่งให้ตรงจากญี่ปุ่นกันเลยครับ ^^ คนที่แต่งตัวนักแข่งเต็มเครื่องยืนคล่อมรถอยู่ก็คนเดียวกันกับในภาพ คห.69 ที่ใส่เสื้อกล้ามกางเกงยีนส์พับขารองเท้าแตะกำลังเหินข้ามเนินนั้นแหละ 555

ถ่ายโฆษณาครั้งนั้นผมเองก็มีส่วนร่วมเป็นตัวประกอบฉากเหมือนกันแบบว่าทำท่ายืนเชียร์ตอนกำลังแข่งและก็ทำเป็นคนปรบมือกระโดดโลดเต้นตอนแชมป์ขึ้นยืนแป้นรับถ้วยด้วย อิอิ
ผมก็คนในภาพที่ยืนอยู่ข้างหลังเห็นหน้าด้านข้างใส่หมวกแค๊ปอยู่นั้นแหละจ้าาาาา 555

อื่ม แล้วทำไมน้าชาออกจากวงการครับ อีกอย่างผมจำไม่ได้ว่าอยู่ๆBMXก็เสื้อมถอยและหายไปในที่สุด คนเลิกนิยมไปแบบง่ายๆเลย ผมก็เลิกขี่เหมือนกันนะ ไปขี่เสือหมอบชิมาโน่ประมาณนี้ (ตอนนั้นเสือหมอบไม่แพงนะห้าหกพันบาทเอง) ขี่ได้ไม่เกินหกเดือน ก็จอดทิ้งๆ อาจจะเป็นเพราะตอนนั้นมีรถยนต์และมอไซค์ให้ขับแล้วมั้ง อีกอย่างเริ่มติดสาวพาณิชย์แล้วด้วย กันเที่ยวแถวสยามนั่งคุยกันหน้าสลอนเหล่สาวๆกินไก่ A&W กับ Mister Donut ประมาณนี้ จำไม่ค่อยได้แล้วครับ

ผมชอบกระทู้นี้จริงๆครับ เข้ามาติกตามทุกวันเลย

คุณหนึ่ง สมารถคุยแนะนำและโชว์ออฟได้นะครับ มีอะไรที่ประทับใจ คุยได้หมด ทุกๆท่านด้วยนะครับ ยินดี ผมชอบดูเหมือนกันเรื่องอดีตที่ประทับใจของแต่ละคน.... เห็นแล้วปลื้มแทน ครับ (มีใครเป็นนายแบบโดมอนมั่งไหมนะ555)

หลังจากคลุกคลีอยู่กับ BMX และซิ่งรถหน้าเดอะพาเลสจนไม่เป็นอันได้เรียนหนังสือ สุดท้ายก็ต้องโยกย้ายเส้นทางชีวิตไปเรียนต่อที่อเมริกาแทนครับ รถคันแรกของผมเองเลยก็ Buick Regal ราชาแห่งสต๊อกคาร์ครับ 555 แต่ผมใช้ไปได้ไม่ถึง2ปีก็ไปตำท้าย yellow cap ที่ midtown manhattan จนหน้ารถผมบู้บี้ไปหมดและก็ยกให้เซียงกงไป ส่วนเจ้า yellow cap คันนั้นไม่มีถลอกเลย มันน่าชีช้ำกระหล่ำปลีซะจริงๆเลย TT

กลายเป็นกระทู้ให้เหลาความหลังวัยเยาว์ไปแล้ว 555 งั้นผมขอแซมๆบ้างนะครับ

ใครทันได้ดูทีวีจอตู้บ้างครับ ตอนเด็กๆที่บ้านผมเคยใช้ทีวีธานินทร์รุ่นนี้เลยครับ (ขอเอารูปมาจากในเน็ต)
ตัวจริงจะมีขาตั้งสี่ขาตั้งกับพื้น ใช้เป็นโต้ะวางของได้ในตัว เวลาไม่ใช้งานก็เลื่อนฝาปิดได้ด้วยครับ
เวลาดูพวกพี่ๆน้องๆก็จะมานั่งๆนอนๆดูกันหน้าทีวี รุ่นนี้ที่เปลี่ยนช่องเป็นลูกบิด และแน่นอนว่ายังไม่มีรีโมท
แล้วเวลาจะเปลี่ยนช่องล่ะ มีเทคนิคครับ คนหลังก็บอกคนที่นอนดูอยู่ข้างหน้า คนหน้าก็ไม่ต้องลุกครับ แค่ใช้นิ้วเท้า!!คีบลูกบิดแล้วหมุนเปลี่ยนไปช่อง 3 5 7 9 ตามต้องการ 555 ยังจำได้จนทุกวันนี้...

เรื่องใช้นิ้วเท้าบิดเปลี่ยนช่องนี้ต้องใช้วิทยายุทธระดับก๊วยเจ๋งดาบมังกรหยกด้วยนะครับไม่งั้นไม่มีทางบิดได้แน่นอน 555

จากคห.37ที่อาเฉลิมนั่งเท่ห์บนหัวไอ้มดแดงนั้นผมก็ได้ไปพยายามค้นหารูปเก่าๆที่ผมเคยถ่ายเจ้าแดงจนเพิ่งมาเจอเมื่อกี้นี้เองครับ เจ้าแดงคันนี้เป็นของน้องชายแฟนผม ตอนนั้นบีเอ็มของผมส่งเข้าอู่ก็เลยเอาเจ้าแดงมาใช้ไปพลางๆอยู่พักนึงครับ

น้าชาน่าจะเป็นรุ่นท้ายๆ แล้วที่เป็นชั้น ม.ศ. รู้สึกตอนนั้นหลักสูตรการศึกษาแห่งชาติ 2521 ออกแล้ว น้าชาน่าจะอายุน้อยกว่าแม่หนูหน่อยนึง แม่หนูจบม.ศ. 5 ปี 1979 รับราชการปี 1984

สมัยที่น้าชาไปอยู่เมกา วัยรุ่นที่โน่นสมัยนั้นใช้ชีวิตแตกต่างจากบ้านเราตอนนั้นยังไงบ้างคะ พวกซาวเบาท์นี่ฮิตเหมือนที่บ้านเรารึเปล่าคะ

โห ธานินทร์จอสี ด้วย555 ไม่มีจอขาวดำโชว์หรือครับ บ้านผมก็มีคล้ายๆคุณเลยครับคุณหูทองเหลือง(สงสัยว่าทำไมต้องทองเหลืองด้วยครับ) น้าชา คาริบร้า93นี่น่าจะฝาดำแปดวาล์วเครื่องสองพันเดาจากล้อแม็กนะ มีซันลูฟด้วย เท่ชะมัดยาดเลย แต่ก่อนผมชอบเล่นเกมเซก้ามีรถสี่คันในเกมนี้ผมเลยชอบ ตามหารถจริงๆขับเลย ขับได้แค่สองรุ่นคือ เซลิก้าตากลมกับคาริบร้านี่แหละ อีกสองคันไม่ได้ทดลองขับ เพราะที่บ้านบ่นใหญ่แล้วเรื่องรถที่เปลี่ยนบ่อยๆ ทุกสองสามเดือน (ก็มันไม่ชอบอ่ะ) ไปค้นเจอรุปนึงไม่รู้สมัยไหน เป็นของรถญาติกัน เป็นรถคันแรกๆเลยนะที่หัดขับคันนึง ผมขับไปได้พักนึงทำเครื่องยนต์เขาพังเลยต้องซื้อต่อเขามาแสนสี่ พอเป็นของผมปุ๊ป ผมก็เอาไปลงเครื่อง12A โรตารี่ เปลี่ยนเบรกและช่วงล่างของซาวาน่า โหลดลงต่ำสุดแบบก้อนหินไม่สามารถผ่านได้ ล้อขอบ13ฮายาชิ ยางพีรารี่700 คันนี้ออกซิ่งทุกศุกร์หน้าอังรีดูนัง เครื่องโรตารี่แรงจัดออกตัวเกียร์สามยังมีเอี๊ยดแต่ไม่อึดขับได้สองสามรอบก็สะดุด ก็เปลี่ยนคันต่อไป....
คุณปามมี่ วอคแมนเอาไปซ่อมแล้วครับสองเครื่องตามที่บอกแต่หมอ(อมร)ไม่รับอ่ะครับ เขาบอกไม่มีอะไล่สายพานอ่ะ...ไปซ่อมที่ไหนดีครับ

น้าเฉลิม ติดต่อช่างจันเลยค่ะ เฟสแก ช่างจัน หูฟัง ค่ะ

อะฮ้า... มาซด้า323เครื่องโรตารี่12Aดังสุดๆที่อังรีดูนังคันนี้นี่เอง ผมก็ได้ยินคำร่ำลือมาเหมือนกันครับ 555 ช่วงหลังปี90ผมย้ายไปอยู่ที่ซิดนีย์ทางบ้านแฟนผมครับและก็ได้บีเอ็มมาประจำกายเป็นคันแรกหลังจากที่แบ่งกันใช้เจ้า Saab900GLE อยู่5-6เดือน หลังผมได้บีเอ็มมาไม่ถึงปีก็จับไปลงช่วงล่างใหม่จากเดิมชุด M Sport ไปเป็นชุด Alpina sports แทนซึ่งเดิมทีช่วงล่าง M ก็เตี้ยกว่าสแตนดาร์ดเกือบนิ้วแล้วพอเป็น Alpina ก็ต่ำลงไปอีกครึ่งนิ้วจนขอบยางP7ล้อ15จวนจะถูตัวถังเลยครับแต่ผมออกมาก็ขับมันส์ขึ้นเยอะเลย ^^

บีเอ็มคันนี้ก็ใช้อยู่หลายปีเหมือนกันแต่แฟนก็ชอบบ่นว่ารถมันเตี้ยและก็แข็งไปนั่งไม่สบายจนต้องไปถอยปาเจโร่มาให้นั่งกันทั้งสูงทั้งนิ่มสบายก้นกันไปเลยครับ 555

ฮ่า น้าชามีทายาทด้วย หล่อนะเนี่ย ผมก็มีครับ คนนี้เป็นลูกคนเล็กกับภรรยาคนปัจจุบันครับ ไหนหล่อสู้ลูกน้าชาได้ไหมเอ่ย อิอิ

อีกรูปครับ เด็กคนนี้แหละมือพระกาฬที่จัดการกับของเล่นที่ผมสะสมมาตลอดชีวิต เละเป็นชิ้นๆตามภาพ ( คหที่73) ส่วนรูปขวามือคือเตี่ยผมอุ้มผมตอนหนึ่งขวบ เปรียบเทียบกับรูปซ้ายที่ผมอุ้มลูกผมตอนหนึ่งขวบเช่นกัน) ขออนุญาตปิดบังหน้านะครับตามกฎหมายที่ระบุเอาไว้ อิอิ
น้าชาผมถามหน่อยนอกเรื่อง ทำไมมีคนขายหูฟังยี่ห้อ Grado กันเยอะเลย ขอความเห็นด้วยครับ ผมสนใจอยู่ แนะนำมาเลยครับเอาแบบชัดๆฟันธงเลยนะดีไม่ดีอย่างไรรุ่นไหนไม่ต้องเกรงใจผมเลย พูดเลย ท่านศิษย์พี่ เอาเลย นิดนึง หรือท่านใดก็ได้ครับ อยากรู้ครับ
ขอบคุณครับคุณปามมี่ เดี๋ยวว่างๆจะติดต่อไปครับ

ลูกชายผมคนเดียวเท่านั้นครับตอนนี้ก็โตทำงานไปแล้วผมถึงได้ว่างมานั่งเล่นบอร์ดเฮียมั่นทุกวันนี้ไงครับ 555 เมื่อตะกี้นี้เพิ่งเอารถเข้าอู่ไปเปลี่ยนแบตมาลูกนึง นั่งรอไป40นาทีจิบน้ำชา MB ไปชื่นใจไป 555 ^^

เก็บภาพเสือภูเขา MB มาให้ชมกันเล่นๆจ้าาาาา ^^

เรื่องหูฟัง Grado มันมีสไตล์เสียงของมันเฉพาะตัวซึ่งถ้าชอบก็ชอบเลย บางคนไม่ชอบก็ไม่ชอบจริงๆเอาเลยละครับ แต่ที่แน่ๆหากเป็นแฟนเพลงร็อคแท้ๆผมขอบกว่า Grado เป็นหูฟังที่ให้เสียงออกมาฟังร็อคได้มันส์มากๆเลยครับ แต่ก็มีหนึ่งอย่างที่ต้องพึงระวังเอาไว้สำหรับหูฟัง Grado คือมันไม่เก็บเสียงเอาเลย ทั้งคนฟังและคนอื่นๆรอบข้างจะได้ยินเสียงเหมือนกันหมดนะครับ 555

โห น้าเฉลิม สุดๆ ไปเลยค่ะ ทั้ง Nissan GT-R R35 ทั้ง Benz W221

ของน้าชาก้อรถในฝันของหนูเลยค่ะ BMW E36 ของน้าชาเปนรุ่นไหนคะ 318i หรือว่า 325i คะ

320i เครื่อง M50B20 6 สูบ 24V ธรรมด้าาาา ธรรมดา ไม่มีโบ จ้าาาาน้องปามมี่ 555

สงสัยเวอร์ชั่นที่ขายที่ออสกับที่ไทยคนละเวอร์กัน บ้านเรามีแค่ 318 กับ 325 มั้ง

อยากให้น้าชาเล่าเรื่องตอนที่ไปเรียนที่เมกาให้ฟังหน่อยค่ะ

สวัสดีครับ เฮียมั่นท่านเจ้าของเว็บ น้าชาผู้อาวุโส คุณปามมี่จอหงวน และท่านอื่นๆ วันหยุดยาวแบบนี้ไปเที่ยวไหนกันมาบ้างครับ โชว์รูปหน่อยจ้า นี่ครับ ของผมกับครอบครัวหยุดยาวห้าวัน ดังรูป เขื่อนขุนด่าน ภาพมุมกว้าง

ผมไปเที่ยวเมืองกาญจน์มาครับ ไปรำลึกอดีตน้ำตกเอราวัณ และไปเที่ยวเขื่อนศรีนครินทร์ ไปถ้ำกระแซ ไปดูต้นจามจุรี สนุกดีครับ ไปกัน 4 คนพ่อแม่ลูก 555 (อุ้มลำโพงไปถ่ายโฆษณาขำๆๆมาด้วยครับ 555)

ทางผมไม่ใช่วันหยุดแต่ก็ยังพอว่างลงมือทำการริปเพลงจากStreamingออกมาเอาไปไว้ฟังในรถแถมลูกชายผมพอได้ฟังเสียงแล้วยังบอกว่าเสียงดีจริงๆ 555 ^^

โห สุดยอดครับ ท่านเจ้าสำนัก 5555 ฮ่าๆๆๆ นับถือๆๆ (ผมก็ขายของเหมือนกันนะครับ แต่ยังไม่กล้านำสินค้าที่ขายออกไปถ่ายภาพนอกสถานที่เลย ซูฮกเลยอ่ะ 5555 นี่แหละพ่อค้าตัวจริงเสียงจริง ชอบภาพถ่ายให้ห้องน้ำนะ ลูกชายผมเห็นปุ๊ปฮากลิ้งเลย คิดได้ไงครับ
น้าชา เครื่องอะไรครับเยอะแยะไปหมด ไม่รู้จักหรอก วิธีการมันทำไรรึครับ
อีกภาพครับ คราวนี้ ถ่ายที่เมืองสามหมอก เพชรบูรณ์

แฮ่ะ แฮ่ะ จริงๆผมแค่พกลำโพงไปฟังตอนเที่ยวน่ะครับ แต่ไหนๆแบกไปเที่ยวแล้วก็จับทำประโยชน์ด้วยการถ่ายโฆษณาซะเลย 555

แต่ก็ดีนะครับ ทำให้มีอะไรทำตอนไปเที่ยวด้วยครับน้าเหลิม 555

ผมเห็นบรรยากาศภาพของเฮียแล้วผมมานึกเล่นๆว่า เฮียน่าจะพาเชฟแยมไปด้วย แบบขนเตาขนเขียงขนหม้อขนกระทะไปทำแกงกะเหรี่ยงกันกลางเขื่อนเลยว่างั้น ^^
ปรุงแกงไป เปิดเพลงไปให้ดังลั่นเขื่อน น่าจะสนุกกันสุดๆไปเลยครับ 555


อาเหลิมครับ พวกเพลง on line ที่ฟังแบบ Streaming มันเอาออกมาฟังกับเครื่องอื่นตรงๆไม่ได้ผมก็เลยทำแบบแปลงเสียงดิจิตอลให้ออกมาเป็นอนาลอคโดย Hugo แล้วก็เอาอนาลอคนั้นมาต่อเข้าโซนี่เพื่อเปลี่ยนกลับเป็นดิจิตอลอีกครั้งครับ การทำแบบนี้เหมือนเดินอ้อมโลกแต่เสียงที่ได้ออกมาก็ดีไม่แพ้ตอนฟัง on line หรือจะดีกว่าอีกด้วยเพราะเสียงอนาลอคที่ออกมาจาก Hugo มันมีไดนามิคสุดๆเลยครับ ^^

555 น้าชานี่เล่นได้ซับซ้อนจริงๆครับ อันนี้ถือเป็นนักเล่นตัวจริง คือเล่นมันทุกแง่มุมที่มีให้ทำได้ นับถือๆๆๆครับน้า 555

น้าชารู้อยู่ว่าผมเป็นคนในลัทธิคลั่งโซนี่ ไม่น่าเอาอะไรมาให้ดูเลยจริงจิ๊ง ว่าแต่ว่าเจ้าเครื่องโซนี่เรคคอร์ดเนี่ย มันดีอย่างไรครับน้าชา ช่วยบอกหน่อยสนใจอย่างยิ่ง (เห็นกระทู้ท่านอื่นๆในนี้บอกว่ามันอัดได้และเล่นเพลงได้ดีกว่าเครื่องเล่นพกพาในระดับราคาเท่าๆกันจริงไหมครับ ทำไม เพราะอะไร ช่วยฟันธงหน่อย แฮ่ๆๆ อยากได้อ่ะครับ ผมห่างหายจากเทคโนโลยี่มายี่สิบกว่าปีเพราะทำงานสร้างฐานะอย่างเดียวอย่างอื่นก็ไม่แตะต้องเลย ใครจะว่าล้าสมัยก็คงจะใช่ครับ ไมค์ลอยด้านบนเครื่องมันปรับทิศทางได้ด้วยรึ เท่ชะมัดยาดเลย (ดูใหญ่ๆเครื่องมันหนักกว่าโค๊กลิตรไหมนะ555)
รูปภูทับเบิกครับเพิ่งไปมา

เฮียครับผมก็ทำเหมือนตอนผมเด็กๆนั่งหน้าวิทยุเทปหูหิ้วตามรายการเพลงพอเพลงเริ่มก็กดปุ่ม record พอถึงตอนจบเพลงก็กด pause พอเพลงใหม่ขึ้นอีกก็กดอัดไปอีกจนกว่าดีเจจะบอกว่า เอาละครับท่านผู้ฟัง...เวลาหมด...หมดเวลา..กระผมขอลาไปก่อนสวัสดีครับ 555


อาเหลิมครับ โซนี่ตัวนี้ออกมาได้ 2 ปีแล้วนะครับผมเดาว่าอีกไม่นานคงต้องมีรุ่นใหม่ออกมาแทนที่เจ้าตัวนี้แน่ๆครับ
การใช้งานหลักๆก็ไม่มีอะไรซับซ้อน คือเราจะอัดตรงจากไมล์หรืออัดจาก Line in ก็ได้โดยที่เราสามารถเลือกประเภทของไฟล์ที่ต้องการจาก mp3 ไปจนถึง DSD2.8 เลยครับ
และเครื่องก็มี play back ไว้ให้เล่นไฟล์ที่เราอัดไว้หรือจะเป็นไฟล์เพลงที่เราจัดลงไว้ในการ์ดก็ได้
เจ้าโซนี่ตัวนี้สามารถใช้เป็น dac amp ได้ด้วยครับ โดยรับ optical input จากอุปกรณ์เครื่องเล่นอื่นๆ แต่เราไม่สามารถทำการ record สัญญานจาก optical input นะครับ
แต่ในด้าน output จะมีให้ 3 ช่องทางคือ ช่องหูฟัง ช่องLine out และ optical out ครับ
ฟังชั่นหลักๆก็ตามนั้นละครับซึ่งผมไม่ขอกล่าวถึงสารพัดฟังชั่นอื่นๆซึ่งจะเป็นข้อปลีกย่อยการเซ็ทติ้งต่างๆอีกเยอะแยะไปหมดครับ
น้ำหนักของเครื่องก็เกือบๆครึ่งกิโลได้ ขนาดตัวค่อนข้างใหญ่เรียกว่าล้นฝ่ามือเลยครับ
เรื่องคุณภาพเสียงจากช่องหูฟังก็ใช้ได้เลยครับ แต่จะเรียกว่าดีกว่าเพลเยอร์อื่นๆก็ไม่เชิงเพราะ2ปีที่ผ่านมามีเพลเยอร์ใหม่ๆเสียงดีๆออกมาตรึมเลย

โอววว น้าชาพูดขึ้นมาทำเอาผมจำได้เลยครับ 555 สมัยก่อนผมจะมีวิทยุกระเป๋าหิ้วเล็กๆยี่ห้อ sanyo และผมต้องมานั่งรอกดอัดเพลงจากรายการวิทยุเพื่อจะลงเทป พอเพลงที่ถูกใจมาปุ๊บก็กดอัดปั๊บ เวลาหลังเคารพธงชาติจำได้ว่าจะเป็นคลื่นวิทยุจุฬา ชื่อรายการ Yester Pop ไม่รู้ว่าพอจะมีใครจำกันได้ไม๊ครับ 555