วันก่อนมีเพื่อนท่านหนึ่งที่รู้จักผ่านทาง twitter บอกกับผมว่า....เห็นผมได้ลงปกหลังหนังสือเกี่ยวกับทวิตเตอร์ ผมฟังแล้วเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง........จริงเหรอ ใครจะเอารูปผมไปลง
ในใจก็คิดไปต่างๆๆ นาๆ เอ๊ะ เค้าจะลงเต็มหน้าไม๊ ลงเป็นภาพสีหรือขาวดำ เอ๊ะ แล้วพิมพ์ออฟเซ็ทออกมาจะชัดพอที่จะเห็นหน้าผมหรือเปล่า ใจก็นึกว่าเค้าจะเอารูปที่ยืนตะเบ๊ะนั่นแหละลงหลังปก คิดเข้าข้างตัวเองว่า กูได้เป็นพระเอกลงหนังสือละเว้ย...
ผมเลยให้เด็กมอไซด์วิ่งไปหาชื้อ โดยประกาศิตว่า ถ้าซื้อไม่ได้อย่ากลับมาให้เฮียเห็นหน้า...ปรากฏว่า
มันซื้อไม่ได้ แต่ก็ดันกลับมาให้ผมเห็นหน้า....555
แต่วันนี้ผมให้ไปซื้ออีกที พอมันยื่นหนังสือปุ๊บ ผมรับปั๊บ รีบดูเปิ๊บ ปรากฏว่า........
ใครตาดีๆๆ ช่วยมองทีเถิด...5555
