เครื่องเล่นแบบไขลานนั้น ใช้มือหมุนแขนที่ด้านในจะเป็นตัวเติมลานคล้ายๆนาฬิกาไขลานครับ ส่วนปากแตรนั้นทำหน้าที่ขยายเสียงที่ได้จากหัวเข็มให้ดังขึ้น หลักการเหมือนเอามือป้องปากครับ เสียงจะดังเพิ่มขึ้นเมื่อผ่านเจ้าปากแตรที่คล้ายดอกไม้อันนั้น

1. ผมไม่เคยทดลองจริงๆจังๆ แต่คาดว่าน่าจะได้นานเกินกว่า 7-8 นาทีครับ
2. คุณภาพของเครื่องเล่นแผ่นเสียงแบบนี้ขึ้นกับปลายเข็ม ซึ่งต่างจากเข็มในยุคหลัง ยุคนั้นเข็มแผ่นเสียงจะคล้ายๆตะปูแต่ตัวผอมกว่า และใช้การขูดไปบนร่องเพื่ออ่านสัญญาณ ส่วนที่ทำให้เสียงดี น่าจะมาจากการออกแบบปากแตรร่วมด้วยครับ รวมถึงแผ่นเสียง(แผ่นครั่ง)ที่ดีก็มีส่วนครับ
3. ไม่เคยเห็นปุ่มปรับลดโวลุ่มเหมือนกันครับ(ไม่แน่ใจ) แต่คิดว่าไม่มีครับ เพราะยุคนั้นเป็นแมคคานิคล้วนๆ น่าจะไม่มีอุปกรณ์ที่เพิ่มลดเสียงได้แต่อย่างใดครับ ^^

คลาสสิคจริงๆ อยากลองฟังสักครั้งนึง

ชมคลิปกันครับ ^^

555 น้าชาหามาฝากอีกแล้ว

เสียงมันอาจจะไม่ได้ดีเท่ากับเครื่องเล่นแผ่นเสียงยุคหลัง แต่ฟังแล้วได้อารมณ์ครับ ผมเองยังเคยซื้อไว้ตัวหนึงเลย ชอบอีกตรงปากแตรที่เป็นดอกไม้บานนี่ล่ะ ยิ่งขัดให้มันเงาแว๊บๆๆยิ่งสวยครับ

อยู่ที่ความสมบูรณ์ของเครื่องและลานข้้างในเครื่อง โดยปกติเขาไขกันทุกครั้งที่เล่น ตีว่าไขครั้งนึงแล้วเล่นได้ประมาณ 2 หน้า กำลังลานไม่พอเสียงจะเอื่อยลงไป

มีเครื่องแบบกระเป๋าหิ้วอยู่ แต่ไม่เคยหยิบมาเล่นเลย การเล่นด้วยหัวเข็มตะปู มันทำลายแผ่นมากๆ แผ่นก้หายยากขึ้นทุกวันๆ เก็บรักษาลำบากมีอยู่ประมาณ 40 แผ่น ประคองแทบแย่ยังมีแอบทำแตกไป 1-2 แผ่น เสียดายจริงๆ

ถ้าอยากจะฟังเพราะๆต้องใช้เครื่องไฟฟ้าและหัวเข็มที่ใช้กับสปีด 78 ดดยเฉพาะ อย่างของ Grado Shure

ในเครื่องไขลานอาศัยการสั่นสะเทือนของ Diafram ที่หัวที่โยกไปมา ปรับเสียงไม่ได้นะครับ

เครื่องแบบปากแตร ส่วนนึงเป็นของผลิตใหม่เลียนแบบของเก่า ของเก่าจริงๆแท้ทุกชิ้นหายากครับ