น่าจะประมาณว่าเอาแปรงขยี้ฉาบแล้วเสียงเหมือนตอนเราทอดปลาอะนะ (ตามความรู้สึกผมนะ) ฟู่ ๆ ซ่า ๆ อะไรยังงี้มั้ง

คือการที่ฟังตอนสิ้นจังหวะเสียงแล้วจะได้ยินเสียงคนคุยกัน บางตัวฝอยมากๆถึงขนาดโดนครูทำโทษให้ไปยืนคาบไม้บรรทัดอยู่หลังห้องก็มีครับ

ลองฟัง pk2 ดูครับ ลายละเอียดเสียงปลายพวก กี้ต้าไฟฟ้า จะชัดเจนดี มัน solo แอดๆๆ ขาดจากกันมาก เห็นไลน์กีต้าชัดเจน ออกเป็นฟอยๆ แตกเป็นเม็ดๆ ( คือ เสียงกีต้าไฟฟ้า เสียงจะหยาบๆ ถ้าหูฟังดี จะสามารถโชว์ความหยาบตรงนี้ได้อย่างเต็มที่ นึกถึงเสียงไวโอลิน มันจะไม่ต่อกันๆไปเรื่อย ในจังหว่ะ ที่เค้าสีไปมา ลงน้ำหนักเสียง หนักเบา ต่างกัน สีสั้นยาวต่างกัน

เสียงตรงที่เป็นฟอย เสียงจะบางๆ ลอยๆตัวเหมือน ฟองน้ำโลยเต็มไปหมด แล้วฟองน้ำที่ลอยอยู่ก็ทยอยแตก เป๊าะๆๆๆ ว่างั้น ตามความรู้สึกผม

ให้ลองสังเกตุตรงปลายแฉครับ พวกหูฟังที่ตอบสนองเสียงย่านสูงหรือเสียงแหลมไม่ค่อยดี เวลานักดนตรีหวดไปที่แฉ มันจะดังชิ้งแล้วเงียบหายวับ แบบนั้นแสดงว่าปลายแหลมกุด หรือด้วนตรงปลาย นั่นหมายถึงหูฟังให้เสียงแหลมที่ดีไม่ได้

ส่วนแหลมที่ดี เวลาฟังเสียงฉาบหรือแฉ เราจะได้ยินเสียงชัดเจนว่ามันละเอียดและสั่นอยู่พักนึงก่อนจะเงียบไป เสียงที่เราได้ยินว่ามันสั่นหรือเหมือนมีปลายแหลมเป็นฝอยคาอยู่ หมายความว่าหูฟังตัวนั้นต้องให้เสียงแหลมที่ดีถึงจะได้ยินครับ

พวกบรรยากาศต่างๆ หรือ Ambient หรือเสียงสะท้อนเบาๆ นั่นก็คือเสียงปลายแหลมที่ดีที่ทำให้เราได้ยินและจินตนาการตามได้ครับ แหลมยิ่งดีเท่าไหร่ รายละเอียดของเพลงที่ได้ยินยิ่งมากเท่านั้นครับ ^^