เข้าใจครับ รักครั้งแรกมันเป็นอะไรที่สุดๆ แต่ของอย่างนี้ถ้ามันจะใช่มันก็คือใช่ ถ้าไม่ใช่ยังไงก็ต้องเลิกกันอยู่ดี แรกๆก็ห่างกันมาก่อน ถ้าอนาคตกลับมาจูน กันใหม่ได้ก็ค่อยว่ากัน ถ้าอยากข้ามผ่าน ก็หาอะไรทำเยอะๆ อย่าปล่อยตัวให้ว่างมาก ไม่ต้องอะไรไกล พ่อแม่ของเรานี่แหละ อยู่บ้านคุณช่วยทำอะไรให้ท่านได้ก็ทำ เอาความรักความทุ่มเท ที่เคยให้แฟนมาลงที่พ่อที่แม่ให้หมด ถ้ายังไม่เลิกฟุ้งซ่านอีก ก็ออกไปเป็นจิตอาสาให้กับสังคมบ้าง จะบริจาคโลหิต ช่วยสุนัขจรจัด หรือ อะไรก็แล้วแต่จะสะดวก

+10

เฮียเข้าใจดีล่ะครับ ความรู้สึกเหมือนโลกมันจะถล่ม บางทีสับสนจนถึงขั้นอยากกระโดดหน้าผาหรือเอาเหล้ากรอกปากทีเดียว 2-3 ขวด แต่วิธีห่ามๆเหล่านี้ช่วยอะไรไม่ได้เลยแม้แต่น้อย วิธีแก้ไขคือให้เวลามันล่วงเลยไป แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไป มองหาคนอื่นใหม่ แล้วสิ่งใหม่ก็จะเข้าทดแทน ในที่สุดก็ลืมไปเลย....

ขอบคุณครับ เค้าบอกว่าเรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ แต่เอาเข้าจริงมันยากมากๆเลย ผมควรคุยกับเค้าต่อหรือถอยออกมาดีครับ