ขอบอกก่อนว่ากระทู้ออกแนวเผ้อเจ้อ และ หาเพื่อนคุยมากกว่านะครับ อย่าถือเป็นจริงเป็นจังมาก
เรื่องของเรื่องคือ ช่วงนี้ผมเป็นอะไรไม่รู้ รู้สึกว่าฟังเพลงไม่สนุกและไพเราะเหมือนก่อน เมื่อก่อนฟังเพลงจากอะไรก็ได้ ที่ไหนก็ได้ รู้ตัวอีกทีก็ผิวปากหรือฮัมเพลงตามทุกที แต่หลังๆสังเกตุตัวเองว่าพอฟังเพลงทีไรอยู่ในท่ากอดอกทุกที พอมานึกดูเป็นอาการนี้ตั้งแต่ซื้อ Hifiman RE600
ผมทบทวนตัวเองอยู่หลายวันก็พบว่า เนื่องจากเมื่อก่อนอุปกรณ์ฟังเพลงราคาไม่กี่ตัง หรือ ซื้อเพราะว่ามันดังและสวยถูกใจก็พอแล้ว หลังๆนี่ผมลงทุนกับอุปกรณ์ฟังเพลงมากเกินกำลังของตนเอง (กำลัง...ที่เรียกว่าสบายๆกลายเป็นต้องพยายาม)ทำให้มีปรากฏการอย่างนึงเกิดขึ้น คือ
สิ่งที่เรียกว่าการคาดหวังและใช้ให้คุ้ม
สองสิ่งนี้จะเกิดขึ้นเมื่อเราได้อะไรมาอย่างต้องพยายามมากกว่าปกติ ทำให้ผมต้องตั้งใจฟังเพลงมากขึ้น ชนิดเรียกว่า(ไม่รู้ตัวหรอก)ต้องเพ่งเพราะว่ากลัวว่าเสียงที่ได้ยินมันจะไม่คุ้มกับความพยายามที่ผมลงทุนลงไป พอคิดได้อย่างนี้ผมเลยพยายามที่จะไม่เพ่ง แต่จิตสำนึกมันไม่ยินยอมสุดท้ายรู้ตัวอีกทีก็นั่งกอดอกฟังเพลงอีกแล้ว
ขอสารภาพตรงๆ อีกอย่างคือ ผมฟังความแตกต่างอุปกรณ์ที่ผมใช้ได้อย่างไม่ชัดเจน ผมหมายถึง หูฟังตัวแรกที่ผมใช้เป็น FZ คือ Sony Mdr-1r ผมซื้อหูตัวนี้ได้ 1 เดือน ก็มาซื้อ earbud Sennheiser MX985 ผมรู้สึกว่า(รู้สึกครับ) MX985 ฟังเพลงได้เพราะกว่า Mdr-1r แล้วผมก็ไม่ค่อยได้จับ Mdr-1r อีกเลยในที่สุดก็ต้องปล่อยไป
หลังจากได้ MX985 มาอีกแค่ 1 เดือนผมก็รู้สึกว่า(รู้สึกอีกแล้ว)MX985 มันใหญ่ไปกับรูหูของผม ใส่ไปก็ไม่สบาย ในที่สุดก็ไปคว้า Hifiman RE600 ทั้งๆที่ความเป็นจริงแล้วผมแยกความแตกต่างของ MX985 กับ RE600 ออกแค่เล็กน้อยเท่านั้น หลังจากที่ได้ RE600 มา 2 เดือนผมก็รู้สึกเหนื่อยมากกับการฟังเพลงของผมอย่างที่เล่าให้ฟัง
หูฟังที่ผ่านหูผมไปทุกตัวดีหมด ทำงานได้อย่างที่ควรจะเป็น ปัญหาคือ ผมยังเรียนรู้ไม่พอที่จะแยกแยะเสียงต่างๆที่หูฟังทำได้อย่างดี ผมนั่งคิดเรื่องนี้อยู่เป็นอาทิตย์ๆ ในที่สุดผมก็ยอมปล่อย Hifiman RE600 แบบเสียดายสุดๆ แล้วผมก็ไปคว้า YUIN PK2 มาวันนี้เอง
ตอนนี้ผมรู้สึกว่าฟังเพลงไม่ต้องเพ่งอีกต่อไป แต่......ขอฝึกหูให้แยกแยะเสียงให้ดีกว่านี้ และ แตกฉานในคำว่า สเตจ เบสมีอิมแพค เสียงแหลมกังวาลไปได้ไกลมีประกายสดใส ผมจะได้ไปไล่ซื้อ Hifiman RE800 ในปีหน้า 555555+