ขออนุญาติเล่าเรื่องไร้สาระนะครับ (เป็นเรื่องสมมติ)

มีชายหนุ่มคนนึงซื้อหูฟังราคาแพงจากร้านขายหูฟังชื่อดังที่มีความน่าเชื่อถือ ประกันศูนย์ไทย 1 ปี เมื่อเวลาผ่านไปครึ่งปีปรากฎว่าหูฟังเกิดเสียขึ้นมาดังอยู่ข้างเดียว เขาจึงนำหูฟังไปเครมกับศูนย์แต่ผลออกมาก็คือ ไม่สามารถเครมหูฟังดังกล่าวได้เนื่องจากหูฟังนั้นเป็นของปลอม เขาคิดว่ามันจะเป็นไปได้ยังไงเพราะตอนซื้อพนักงานก็แกะกล่องหูฟังใหม่ๆที่ชีลอย่างดีต่อหน้าต่อตา มันทำให้เขารู้สึกเสียหน้ามากๆที่เอาหูฟังของปลอมมาเครม ด้วยความโมโหเขาจึงกลับไปที่ร้านขายหูฟังชื่อดังนั้นอีกครั้งเพื่อไปต่อว่า ทางร้านไม่ได้รับผิดชอบอะไรอีกทั้งยังต่อว่าชายหนุ่มว่าเอาของปลอมมาหลอกเปลี่ยนของจริงกับทางร้าน หวังหากินทางลัด เกิดการทะเลาะกันขึ้น ชายหนุ่มพยายามประกาศให้ลูกค้าคนอื่นๆในร้านได้ทราบเรื่องราวของตนเองว่าร้านนี้หลอกเอาของปลอมมาขาย จนลูกค้าหลายคนเริ่มเกิดความสงสัย คนที่กำลังตัดสินใจซื้อสินค้ากลับเปลี่ยนใจแล้วเดินออกจากร้าน เหตุการณ์นี้ทำให้เจ้าของร้านโมโหเป็นอย่างมากจึงฟ้องร้องนายคนนี้ในข้อหาหมิ่นประมาทจนทำให้ร้านเสียชื่อเสียง สุดท้ายชายหนุ่มก็แพ้คดีเสียค่าปรับไปกว่า 2 หมื่นบาท ยังโชคดีที่ไม่ติดคุก ซื้อของก็ราคาเป็นหมื่นแต่ดันได้ของปลอมมา ไปท้วงกับทางร้านก็โดนฟ้องเสียไปกว่า 2 หมื่นบาท

คิดว่าเรื่องนี้มันผิดที่ใครกัน
1.ผิดที่ลูกค้าโง่ ไม่รู้จักศึกษาให้ดีก่อนว่าของจริงของปลอมแตกต่างกันอย่างไร กว่าจะรู้ตัวก็ซื้อของมาแล้วกว่าครึ่งปี ถ้าตัวหูฟังไม่เสียชาตินี้ก็คงไม่รู้ว่าใช้ของปลอมอยู่
2.ผิดที่ร้านฉลาดเกิน แอบสับเปลี่ยนของข้างในออกและชีลใหม่ได้อย่างแนบเนียน
3.หรือว่าทางร้านก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าของที่ขายอยู่มันเป็นของปลอม ปลอมมาก่อนที่จะรับมาขายแล้ว

(บอกอีกครั้งครับกว่าเข้าใจผิดกัน เป็นแค่เรื่องสมมตินะ)