เมื่อตอนหัวค่ำซักทุ่มกว่า ผมเดินผ่านขึ้นมาร้านเรือธงเห็นมีลูกค้ามานั่งฟังอยู่ 3-4 ราย ผมไม่ได้แวะเข้าร้านแต่เดินผ่านอยู่กระจกด้านนอกร้าน สายตาผมสบกับชายผูกไท ศีรษะเถิกพองาม ชายคนนั้นยิ้มให้ ผมยิ้มรับและรีบยกมือไหว้ ผมสะกิดเจ้าเบียสว่า "คุ้นๆว่ะคนนี้ กูว่าคล้ายอาจารย์ฤกษ์ แต่คนนี้ดูน่าชังกว่าในรูป avartar"
เจ้าเบียสบอกไม่น่าใช่จารย์ฤกษ์หรอกเฮีย แต่เดี๋ยวเข้าไปถามให้ แล้วเจ้าเบียสก็เดินเข้าไปสอบถามและตะโกนทะลุกระจกออกมาว่า เฮียๆๆ จารย์ฤกษ์จริงๆๆด้วย เท่านั้นล่ะผมรีบปรี่เข้าไปหาด้วยความดีใจที่ได้เจอขาเฮฟวี่ตัวจริงคนหนึ่งของเมืองไทย
ผมสอบถามประวัติจารย์ แลกเปลี่ยนพูดคุยกับจารย์หลายเรื่อง พบว่าจารย์ฤกษ์เป็นคอลัมนิสต์เขียนลงหนังสือแนวนวลนางหรืออะไรซักอย่างนี่่ล่ะที่เกี่ยวกับเฮฟวี่เมทัล และยังเขียนรีวิวฟรีให้กับนิตยสารอะไรอีกซักอันซึ่งผมจำชื่อไม่ได้แล้ว แต่เอาเหอะ ชายร่างเล็กไอ้นั่นใหญ่ ผู้หลงรักในเพลงเฮฟวี่คนนี้ เป็นชายที่น่ารัก น่าหยิก และมีอัธยาศัยดี ร่าเริง รวยอารมณ์ขำ....
