555

อารมณ์เดียวกันเลยครับ
เมื่อก่อนฟังอะไรก็เพราะ

แต่เดี๋ยวนี้....

กลับไปใช้หูแถมครับ 55








ไอ่เราก็เป็นเหมือนเค้านี่หว่า... - -"

เป็นเหมือนกัน ฟังเพลงตลาดบางเพลงทาง fm ผ่านวิทยุที่ร้าน โคตรชอบเลยว่ะ
แต่พอเอามาใส่ playerฟังกะหูฟัง แทบอยากเขวี้ยงทิ้ง

555

คร่าครวญมายาวเลยแฮะ แสดงว่าคับแค้นใจในหูตัวเองแล้วครับ


สิทธิการิยะท่านว่าให้หายาคลายเครียดมากินเพื่อบรรเทาอาการไปพลางๆๆ ก่อน...........55555




อาการแบบนี้ ผมเป็นเหมือนกันครับ แต่เราต้องพยายามแยกให้ออกว่า การฟังออดิโอไฟล์กับแผ่นบันทึกธรรมดานั้นต่างกัน การฟังออดิโอไฟล์จนติด เวลากลับมาฟังพวก pop-rock ทั่วไป แทบหมดอาลัยตายอยากจริงๆๆๆ คือมันเทียบกันไม่ได้.....

แต่เอาแบบนี้ ใช้แนวคิดแบบนี้

- แผ่นออดิโอไฟล์ เอาไว้ฟังเสียง
- แผ่นเพลงธรรมดา เอาไว้ฟังเพลง


คิดแค่นี้จบแน่ๆๆ ในระดับหนึ่งครั้บ...5555

555 ยิ่งเล่นก็ยิ่ง ละเมียดละไมขึ้นล่ะ ครับ 555 เห็นด้วยเลย ครับ เมื่อ ก่อนอุปกรณ์ อะไรไม่ต้องดีนัก เราก็ สุขได้แล้ว ครับ ผมยังจำได้จะไปไหนที พกเทป หลาย 10 ม้วน บางม้วนชอบฟัง

เพลงเดียวก็ต้องกรอ กันจนยืดก็มี ครับ 555 อาการแบบนี้ มันเกิดขึ้นเนื่องจากประสบการณ์ การฟังล้วน ล้วน ครับ ยิ่งฟังมาก ยิ่งเจอเสียงไพเราะ มาก มาก หูก็จะกลายเป็นหูประเภทหา

เรื่อง(เสียตังค์) ครับ 555 และความสุขง่าย ง่าย ในวันเก่า เก่า ก็เริ่มจะเลือนหายไป ครับ แต่

ผมว่า อาการแบบนี้เดี๋ยวก็หาย ครับ วันนึง ค้นพบสัจธรรมแห่งการฟัง(หมดตูดไงเล่า) 555 เมื่อนั้น อะไรก็ฟังได้ล่ะ .....................อิ อิ อิ

แยกความรู้สึกสิครับ อย่าไปจดจ่อกับการฟังมากนักถึงมันจะออกมาให้เรารู้สึกเอง และคิดตามเนื้อเพลง เดี๋ยวจะลืมเรื่องเสียงไปเองครับ….
ขอให้สนุกกับการฟังเพลงครับ อย่าสนุกกับการจับผิด.........
จงสนุกกับการจับผิดเมื่อเราต้องการที่จะซื้ออะไรใหม่ๆซักชิ้นมาเข้าระบบของเรา.........

นั่นก็แปลว่า ผมใกล้จุดนั้นแล้วสินะครับ เพราะปัจจุบัน แทบจะต้องรับประทานแกลบแทนข้าวแล้วครับ 5 5 5 ยิ่งเร็วๆนี้ มีโปรเจค Discovery SC1 + Pop Pulse อีก นี่ยังไม่รวม สาย กรองไฟ อะไรอีกสารพัดนะครับ คาดว่าบานแน่ๆ ทีแรกก่อนเข้ามาในวงการหูฟังเนี่ย ตั้งงบว่า 15k จบ ปรากฏว่าปัจจุบัน 65k ยังไม่จบ 5 5 5 งานนี้ ผมจนแน่ แต่ร้านรวยครับ อิอิอิ สมการของเครื่องเสียง หูฟังนะ ผมว่าจะต้องอยู่ประมาณ งบในใจ x 5 = เงินที่จ่ายจริง แน่ๆ อิอิ

พูดแล้วก็นึกออก แต่ก่อนเนี่ย ผมโอเคกะ MP3 แม้กระทั่งที่ 128K นะ ฟังไม่เห็นต่างกะ audio-cd เลย ไม่เคยสนใจว่าจะมา 128 192 256 320 vbr ogg แต่เดี๋ยวนี้เนี่ย apple lossless กะ flac ยังไม่เอา เลยอ่ะ -_-! รู้ทั้งรู้นะว่ามันเป็น lossless แต่ฟีลมันก็ไม่เหมือน audio-cd จริงๆ... ตั้งแต่เล่นหูฟังมาเนี่ย หมดไปราวๆ 65k กับ system ปัจจุบัน แต่อีกราวๆ 20-30k ได้ กะ แผ่น... พูดแล้วก็เศร้าใจ ทางที่ดีที่สุดเนี่ย เห็นจะต้องไปสมัครเป็นพนักงานร้านเฮีย ได้มาขา write แผ่นจากเฮีย แล้วขอหูฟัง ลำโพง เป็นโบนัสประจำปี...

จะว่าโชคร้ายก็ได้นะครับ คือผมเล่นดนตรีอ่ะครับ และเกิดมาพร้อมกับ relative pitch ในขั้นที่ดีพอสมควรเลย (ใกล้กับ perfect pitch) ตรงนี้มันเป็น genetic อ่ะครับ เลือกไม่ได้ คือใครจะมีมันก็มีเลย แต่บางคนฝึกแทบตายมันก็ไม่มี นั่นก็คือ เวลาที่ผมได้ยินเสียงผมค่อนข้างจะทราบทันทีว่านี่คือโน้ตตัวอะไร คีย์อ่ะไร และถ้าอะไรเพี้ยนแม้เพียงนิดเดียว ผมก็จะจับได้ทันที และเกิดอาการทนไม่ได้ เช่นเปียโนผม เวลาเพี้ยนหน่อยเดียว ผมก็จะเล่นไม่ได้แล้ว เวลาเล่นอยู่ในวงก็เหมือนกันครับ ทำให้ชีวิตมันลำบากขึ้น แต่ที่สำคัญที่สุด เสียตังค์มากขึ้นครับ 5 5 5

ว่าแต่ว่าใครมี SR60 จะปล่อยบ้างป่าวครับ ผมสนใจจริงๆนะเนี่ย...

มาฟังลูกทุ่งครับเพราะดี
ทุกวันนี้ฟัง ต่าย ก็อต ชุดเก่าๆ คาราวานก็ดี
กลายเป็นตอนนี้ตามล่าหาฟังแต่เพลงเก่า
รู้สึกว่าตัวเองแก่ๆไงก็ไม่รู้
เพลงใหม่ๆซื้อมา10แผ่น
ฟังได้ไม่ถึง10เพลง
ยิ่งซื้อแผ่นรวมเพลงฮิตยิ่งเน่าหนักเสียงบีบเค้นฟังแล้วปวดหัว
ลองกลับไปฟังของห่วยกว่าเดิมก็ไม่ได้จะทุรนทุรายว่าเสียงห่วย
คิดถึงตัวที่เสียงดีที่เรามี วงการนี้เข้าได้ออกยาก
วานนี้เปลี่ยนคอมใหม่โอนเพลงลงMP3ยังเซงคอมตัวเก่าเสียงดีกว่าซะงั้น
รู้สึกได้แบบไม่ต้องจับผิด ทั้งๆที่คอมตัวใหม่สเปกดีกว่าทุกอย่าง

บางครั้งความสุขจากการฟังเพลงไม่ได้มาจากความสมบูรณ์ของเสียงนะครับ มันมาจากความชอบ,ประทับใจบทเพลง,คำร้อง,ทำนอง,ศิลปิน,เทคนิคการเล่น,การบันทึกเสียง และยิ่งมีความหลังหรืออดีตที่ฝังใจ ยิ่งอินเข้าไปใหญ่
ตอนผมฟังไม่ว่าจะเป็นวิทยุ(tanin)แบบใส่ถ่าน หรือใน ipod ผมจะมีความหลังกับเพลงยุค 80 เป็นพิเศษ ย้อนกลับไปถึงรายการnitespotที่หม่อมรุจ กับวิโรจน์ ควันธรรม ฟาก british music มีความสุขทุกครั้งทีได้ฟัง
บางเพลงเราสามารถย้อนเวลาได้ ว่าเราทำไรอยู่ตอนนั้น คุณจะไม่ได้สนใจหรอกว่าไฟล์มันกี่บิท เครื่องเล่นไฮเอนด์ขนาดใหน หูฟัง,ลำโพงยี่ห้อไร แค่introมาคุณก็สุขแล้วครับ เพียงแต่อุปกรณ์ต่างๆที่คุณเฟ้นหามาใช้นั้น แค่ช่วยเสริมความสุขให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้นเท่านั้น และคุณจะรู้ความสุขจริงๆมันอยู่ตรงไหน

เเสดงว่าผมเนคนที่โชคดีคนนึง ที่ฟังไรแล้วก็รู้สึกเพราะไปหมดเลย

ถ้าเราขอบตัวนักร้อง ชอบเสียงร้อง ทำนอง เพราะว่า ผมฟังเเบบผ่อนคลาย และเพือ่ผ่อนคลายครับ

Beatles ฟังยังไง กับอะไร ก็เพราะ
อิอิ

พิมพ์ ทีพิมพ์ยาวเลยนะเพื่อน

เฮ้ย... ไฟแรงนะเฟ้ย 555+

อ่านแล้วเห็นใจคุณ Poor จริงๆๆ เพราะไอ้ความที่มีโสตสัมผัสที่ดีนี่ล่ะทำให้เราเสียสตางค์ได้มากกว่าคนอื่น

เพราะไอ้ความที่มีประสพการณ์เหนือกว่าคนอื่นนั่นแหละ ทำให้ต้องแสวงหาอยู่ร่ำไป 555



ยิ่งผมเห็นว่าเร็วๆๆ จะมีโปรเจ็ค SC-1 กับ Pop Pulse ผมยิ่งช็อค เพราะว่านั่นไม่ใช่แค่จุดเริ่มต้นนะ แต่เป็นประตูสู่ความสิ้นเปลืองเลยล่ะ........ผมเองขนาดไม่ยอมจะกลับมาเล่นเครื่องบ้าน แต่ว่างๆๆ แล้วมันก็คิดถึง ก็หากลับมาเหมือนเดิม หมดตูดไปอีกพอควร

ซึ่งเอาเข้าจริงแล้ว พอซื้อกลับมากลายเป็นว่าไม่ได้ฟัง เพราะไม่มีเวลาฟังอยู่นั่นเอง........


5555


ตอนนี้ ของที่ผมใช้คุ้มก็คือไอ้คอมเก่าๆๆ Pentium 4 นี่ล่ะ........

เก่งจิงๆ

อ่านแล้วรู้สึกอิจฉาในความสามารถครับ(+ชื่นชม^^)
ผมมีความสามารถด้านดนตรีต่ำมากครับ ร้องเพลงยังไม่เคยถูกคีย์เลย
ตอนนี้เริ่มเข้าวงการ เริ่มเล่นหูฟังระดับ1000-2000แระคับ

ถ้าผมฟังไปเรื่อยๆ หูผมจะพอแยกเสียงต่างๆได้ดีขึ้นมะคับ
พอดีที่คณะ เพื่อนๆในกลุ่มเดียวกันอยู่ชมรมดนตรีหมดเลยครับ
แต่ในชมรมไม่ค่อยมีคนจัดการเรื่องเครื่องเสียง มิกซ์เสียง ตั้งเสียงเวลาออกงาน
เลยอยากเข้าไปทำบ้างอ่ะครับ จะได้ทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนๆได้

ผมพอจะมีความหวังมั้ยเนี่ย= =

สนใจเรื่อง perfect pitch มากๆอ่ะครับ มีวิธีฝึกแนะนำบ้างมั้ยครับ
ได้หรือไม่ได้ค่อยว่ากัน
เวลาแกะเพลงจะได้ง่ายๆหน่อย ตอนนี้ยากเหลือเกิน T_T

พยายามแยกกันครับ
อรรถรสทางดนตรีส่วนหนึ่ง
รายละเอียดทางดนตรีอีกส่วนหนึ่ง
อย่างอัลบั้มบางอัลบั้ม เช่น ซู่เฟยหยาง ชุด 40 ํ North
ใช้กีตาร์หลายตัว หูฟังดี ก็แยกแยะเสียงให้ผมได้ยินความต่าง
ของกีตาร์แต่ละสกุล เช่น สกุลโลกใหม่ (ออสเตรเลีย)
หรือสกุล tradition (สเปน)
ส่วนเรื่องมิติเสียง หรืออะไรนั่น
บางทีก็ลืม ๆ แล้วดีเอง

เรื่อง โพรดิวเซอร์นี่
บางทีก็คิดว่า มันเซ่อจริงๆ
นักร้องมีบุคลลิกเฉพาะตัว
โดนมาให้ร้องซะกลายเป็นเพลงตลาด
เสียงเหมือน ๆ กันไปหมด
กรณี ยัยแก้ม นี่ ใช่เลย
เสียดายเสียง....

สูงสุดคืนสู่สามัญ

โอววววว เซียนระดับลึกๆๆ แวะมาเลยนะนั่น...555

555 เซียนเพียบ เลย เยี่ยม เยี่ยม ทั้ง น้าน.............อิ อิ อิ

เรื่อง Perfect Pitch นี่ ฝึกได้ลำบากครับ ถึงฝึก ก็จะมี perfect pitch เพียงชั่วคราวในช่วงที่ฝึกเท่านั้น อย่างไรก็ตาม relative pitch สามารถฝึกได้และมักจะติดตัวเราไปได้ตลอดครับ

คนที่เกิดมาพร้อม perfect pitch นี่ จะเหมือนกับเวลาที่เรามองสีอะครับ เราจะรู้ว่านี่เป็นสีขาว สีเหลือง สีดำ คนที่มี perfect pitch เค้าก็มองแบบนั้นกับตัวโน้ตได้เหมือนกัน ฉะนั้นเมื่อฟังปุ๊ป เค้าจะสามารถรู้ได้ทันทีโดยไม่ต้องคิดว่าตัวนั้นเป็นโน้ตอะไร เนื่องจาก "สี" ใน "เสียง" ที่เขาเหล่านั้นมองเห็นครับ

Perfect Pitch ก็มีหลายขั้นนะครับ บางคนหากไม่ได้ฝึก อาจจะฟังได้แต่ melody แต่บางคนจะสามารถฟัง harmony ออกด้วย การที่มี perfect pitch นี้มีประโยชน์มากกับการเล่นดนตรี แต่ไม่มีประโยชน์เลย อาจจะเป็นผลเสียด้วยซ้ำไป กับการฟังเพลงครับ

ข้ามเรื่อง perfect pitch ไปชั่วคราวละกันครับ ไปเข้าสู่เรื่องการฟังดีกว่า :D

ผมหลงรักในเสน่ห์เพลง audiophile ไปแล้วครับ จึงค่อนข้างยากเลยล่ะ ที่จะกลับมาฟังอะไรที่เป็นปกติ... เพราะอะไร???

ก่อนหน้านี้ ผมไม่เคยได้ยินเสียงเหยียบ sustain pedal เปียโน ผมไม่เคยได้ยินเสียง key release ผมไม่เคยได้ยินเสียง string resonance ของเปียโน ผมพึ่งมาได้ยินครั้งแรก ก็หลังจากซื้อชุดหูฟังนี่ล่ะครับ เสียงที่ผมพูดนี่หมายถึง

Sustain Pedal -> ปกติเวลาที่เราเล่นเปียโน เราจะใช้ pedal ขวา ซึ่งเหยียบเพื่อให้ note นั้น sustain บ่อยที่สุดครับ ซึ่งเวลาที่เราเหยียบแล้วปล่อยเนี่ยมันจะมี pedal noise มาด้วย ก่อนหน้าที่มาเข้าสู่วงการนี้ ผมไม่เคยได้ยินเสียงนี้เลยครับ recording ก็ยังเป็นเพียง recording แต่หลังจากที่ผมมีชุดหูฟังนี้ ได้ยินเสียงนี้ เสียงนี้มันเกินขอบเขต recording มาแล้วครับ เหมือนผมกำลังนั่งฟังซะมากกว่า :)

Key Noise -> เวลาเราปล่อยนิ้วจากคีย์นี่ ด้วยกลไกของมัน จะทำให้มี noise ครับ เป็นเสียง ตึกๆ แน่นอนที่สุด ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย จนกระทั่งเล่นหูฟัง

String Resonance -> บนเปียโนนั้น เวลาเรากดโน้ต C กับ E พร้อมกัน มันจะไม่เท่ากับโน้ต C + E นะครับ เพราะมันจะเกิดการ resonance ขึ้นกับสายอื่น ทำให้ได้เสียงที่เป็นเสียง C กับ E ไม่ใช่เสียง C + E ซึ่งกับหูฟังนี่ ผมได้ยิน string resonance นี่จริงๆ! ซึ่งผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยครับ....

นอกจากนี้แล้ว ใน audiophile recordings ทั้งหลายแหล่ มันดีจนกระทั่งว่าผมสามารถฟังได้เลยด้วยซ้ำว่า เปียโนหลังที่เค้ากำลังเล่นอยู่ เป็น Steinway Model D Hamburg หรือ New York เป็น Bosendorfer หรือเป็น Yamaha รุ่นอ่ะไร CFIIIS C7 C5 หูฟังนี่มันฟ้องขนาดนั้นเลยจริงๆนะครับ

ผลคืออะไร? ผมก็คือ ทำให้ผมรู้สึก involved หรือ เป็นส่วนหนึ่งมากๆ ใน recordings ที่ดีครับ และทำให้ผมไม่อยากฟัง crappy recordings ไปเลย เวลาที่ฟังเพลงแล้วเราไม่รู้สึกเป็นส่วนนึงเนี่ย ผมว่า ไม่ฟังดีกว่า 5 5 5

Perfect Pitch เป็นเรื่องยากจริง ๆ
จำได้แค่เสียงสำหรับตั้งสาย 1 เท่านั้นครับ
พอไม่ได้เล่นหลาย ๆ เดือน ก็จะลืม
คงต้องเป็นคนที่เล่นดนตรีต่อเนื่องจริง ๆ ถึงจะแม่นเสียงตลอด

ที่เล่ามาให้ฟัง ก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ครับ
หูฟัง+เพลงที่อัดมาเยี่ยม ๆ
ทำให้เราได้อรรถรสมากกว่าปกติ
ใกล้เคียงไปนั่งฟังของจริง
ยิ่งในกรณี เครื่องดนตรีน้อย ๆ ชิ้น
พาเคลิบเคลิ้มได้ง่าย ๆ
ได้ยินถึง Overtone หรือ ฯลฯ
อย่างกรณีของ Chesky
ในอัลบั้มชุด Larry Coryell+John Abercrombie+Badi Assad
สามกีตาร์ชั้นเยี่ยมมาพบกัน
ก็แจ้งไว้ว่า ถ้า System คุณเยี่ยมจริง ๆ จะได้ยินเสียง Heater ในโบสถ์อัดเสียง
ครางเบา ๆ (อะไรจะขนาดนั้น)

เป็นที่มาของทำไม คนชอบฟังแบบนี้
ถึงไม่ค่อยแลเพลงไทย
ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ ไม่ได้ไม่ชอบเพลงไทย

ขอบคุณครับ
คุณ PoorHeadfier แลกเปลี่ยนความรู้กัน

.... ทุกวันนื้ผมฟังแบบผ่อนคลายครับ แบบว่าฟังแล้วคิดถึงอดูด เอ้ยอดีตที่ผ่านๆมาครับ
ไม่ได้ฟังแบบจับผิดแล้วคร้าบ..

ไม่รู้บุญหรือกรรมกันแน่นะคุณPoorHeadfier แต่สำหรับผมจากประสพการณ์ทั้งเล่นดนตรี ฟังสด ผมมักจะใช้จินตนาการร่วมด้วยครับ ทั้งเครื่องเสียงบ้านหรือหูฟัง มันก็ช่วยได้เยอะนา
ยกตัวอย่าง อาผมเป็นนักไวโอลินประจำวงดุริยางกองทัพบก ตั้งแต่เด็กผมจะจำลักษณะเสียง การกำทอนของสาย หรือความสากที่คันชักถูกสีลงบนสาย แต่ยังไม่เก่งขนาดรู้ไปถึงยี่ห้ออะไรรุ่นอะไร มันจำลักษณะเหล่านั้นได้ เวลาที่ผมนั่งฟังเครื่องเสียงที่บ้าน หรือกับหูฟังผมจะไม่ฟังในลักษณะที่ว่ามันเหมือนหรือต่างกับของจริง(มันไม่มีทางทีเครื่องเสียงจะทำได้อยู่แล้ว)ผมจะใช้ประสพการณ์เหล่านั้นมาช่วยจินตนาการในการฟังแต่ละครั้งนั้นให้มีความไพเราะมากยิ่งขึ้น จริงอยู่ที่ว่าถ้าแผ่นบันทึกมาดี ผ่านเครืองเสียงดีๆ ทำให้ช่องว่างตรงนั้นแคบลง และเพิ่มอรรถรสในการฟังมากขึ้น
แต่ผมว่าที่สำคัญกว่านั้นคือ จินตนาการครับ ผมว่าคนเล่นดนตรีหรือฟังเล่นสดบ่อยๆ(โดยเฉพาะดนตรีอคูสติค)น่าจะได้เปรียบเรื่องจินตนาการนา มันเหมือนดาบสองคม แต่มันทำให้มาตรฐานและความสุขในการฟังเพลงเพิ่มขึ้นด้วยนะครับ