วันนี้ว่างๆเบื่อๆ เลยแว่บงานมานั่งฟังเพลงด้วยชุดโปรด(ในตอนนี้) CIEM 1964Q ต่อตรงกับ Cowon X7 นั่งฟังไปคิดอะไรไปเลยชวนเพื่อนๆมาคุยกันหน่อยครับ

ว่าหลังจากที่เราผ่านร้อนผ่านหนาวกับ IEM มาหลายตัว (ผมเชื่อว่าเราน่าจะผ่านหูกันมาหลายตัวกันเยอะอยู่แน่ครับ) พอเราสนใจ CIEM และได้ครอบครองมันมา การฟังเพลงของเราเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหนครับ

ผมเองจากเริ่มต้นจริงจังด้วย in-ear Shure530 แล้วก็ขยับขึ้นมาที่ Sony EX1000 กะว่าคงจะปิดจ๊อบได้แล้ว พอดีไปเจอ 1964Q มือ2ตัวแรกในไทย 555 ที่คุณออมขาย ราคาน่าสนใจเลยจัดมาลองดูให้รู้ซักที แล้วก็ได้คุณ Saminbox ทำ GB รีโมลที่ UM

กลายเป็นว่าปัจจุบันนี้ผมฟัง in-ear ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ไม่ใช่เรื่องของเสียงมันไม่ถูกใจนะครับ แต่มันหลอนตัวเองในเรื่องของการสวมใส่มากกว่าครับ

In-ear ทุกตัวที่มีใส่ๆฟังเพลงกลายเป็นว่าสมาธิเราไม่ได้อยู่กับเสียงเพลงอย่่งเต็มที่จริงๆจังๆเหมือนฟังด้วย CIEM ครับ มันคอยพะวงกับความไม่พอดีของจุกที่ใส่ จริงๆแล้วมันไม่ได้หลุดออกมานะคนับ แค่มันให้ตัวอิสระได้มากกว่า เลยทำให้เราย้ำคิดย้ำทำขยับจุกให้แน่นขึ้นอยู่เกือบตลอดเวลา

กลายเป็นว่าเดี๋ยวนี้ผมกลับไม่ชอบการฟังเพลงด้วย in-ear ไผ่เงิน ที่ๆมีอยู่ก็ปล่อยออกไปสมทบทุนชุดคอมโบเซตให้รู้แล้วรู้รอดไปปิดจ๊อบกันเป็บอย่างๆไปซะ

เพื่อนผมอีกคนหนึ่งที่ยุ JH16Pro เค้า ตั้งแต่ได้มากลายเป็นตัวหลักที่ใช้ประจำติดตัวไปทุกที่เหมือนกัน เดิมใช้ Shure อยู่ มี 530 ก็ใช้จนสายแข็ง มี 535 ก็ใช้จนพังไปข้างหนึ่งจนต้องซื้อมาอีกตัวใช้งาน พอได้ลอง JH16Pro ก็ชมเรื่องความฟิตพอดี ไม่ต้องมากังวลกับการจับยัดให้แน่นๆเรื่อยๆเหมือนก่อน

ทีสมัยก่อนเรากลับไม่รู้สึกว่าย้ำคิดย้ำทำเรื่องจับยัด แต่มาตอนนี้กลับรู้สึกพะวักพะวงกับมันมากๆไปแล้ว

แปลกใจตัวเองดีเหมือนกันครับ เพื่อนๆที่เคยใช้หรือลองใช้ CIEM มีอะไรแตกต่างเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมบ้างมั๊ยครับ

อ้อ ตัวผมเองอีกอย่างที่เปลี่ยนไปมากเลย ลักษณะของไฟล์เพลงที่เสพครับ ช่วงนี้กลายเป็นคนชอบฟังเพลงที่มีดีเทลรายละเอียดกรุ๋งๆกริ๋งๆเยอะๆเลย พวกเพลงจีนหรือเพลงฝรั่งแนว Audiophile แล้วฟังเพลงทีก็จะใช้สมาธิกับมันอย่างเต็มที่จริงๆ เหมือนโดนสะกดโดยไม่รู้ตัว 555