ผมรู้จักรุ่นพี่คนหนึ่ง แกเป็นนักเล่นเครื่องเสียงบ้านระดับฮาร์ดคอร์ ซิสเต็มของแกราคาเกินล้าน ถ้าว่างผมมักจะหาเรื่องไปเยี่ยมบ้านแกเพื่ออาศัยฟังเพลง และฟังแกโม้เรื่องเครื่องเสียง ซึ่งเรามักจะถกกันเรื่องข้อดีข้อเสียระหว่างการเล่นเครื่องเสียงบ้านกับการเล่นหูฟังอยู่บ่อยๆ เมื่ออาทิตย์ก่อนนี้ก็เช่นกัน แต่ตอนผมไปถึง แกยังไม่ว่างจึงเปิดแอร์ในห้องฟังให้ผมไปนั่งรอก่อน ผมจึงควักไอพ็อดคลาสสิคพร้อมอินเอียร์ Shure SE535 คู่ใจออกมาฟังพร้อมกับนั่งอ่านหนังสือเครื่องเสียงที่พี่แกสะสมไว้เป็นตู้ๆไปด้วย พอพี่แกเสร็จธุระก็เข้ามาในห้องฟัง เห็นผมนั่งอ่านหนังสือพร้อมฟังเพลงไปด้วย แกก็โวยวายขึ้นมาว่า พวกเล่นหูฟังก็เป็นแบบนี้เหมือนกันหมด ฟังเพลงไปด้วยทำอย่างอื่นไปด้วย แล้วจะไปเข้าถึงอรรถรสของเสียงเพลงได้อย่างไร แกบอกว่าพวกเล่นหูฟังเป็นนักฟังเพลงที่ฉาบฉวย อาศัยการเปิดเพลงดังๆเอามันสะใจเท่านั้น ต่างจากนักฟังเพลงอย่างจริงจังที่เล่นเครื่องเสียงบ้านอย่างกลุ่มฮาร์ดคอร์ของแกที่แทบทุกคนเวลาฟังเพลงจะนั่งนิ่งๆทำตัวตรงและไม่ทำกิจกรรมอย่างอื่นเลย (ยกเว้นตอนผมไปฟังเพลงกับแกที่แกฟังเพลงไปด้วย คุยโม้เรื่องเครื่องเสียงไปด้วย บางครั้งกำลังฟังเพลงเพลินๆ แกก็สะกิดบอกว่า นั่นๆ ได้ยินเสียงนั่นไหม เสียงนี่ไหม) แกบอกว่าเวลาฟังเพลงแกจะตั้งใจทำสมาธิจดจ่อกับเสียงเพลงอย่างเดียว ราวกับเข้าฌาณ ห้ามลูกเมียมากวนเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะจับจุดเด่นจุดด้อยของซิสเต็มที่ใช้อยู่เอาไปคุยกับพวกเซียนๆด้วยกันไม่ได้ เพราะแกมักจะนำเอาสายเคเบิลและแอ๊กเซสซอรี่แปลกๆมาลองกับซิสเต็มของแกเสมอ

ผมฟังแกโม้แล้วก็รู้สึกทึ่งในความจริงจังในการเล่นเครื่องเสียงของแก แต่ไม่ค่อยแน่ใจว่าแกจะมีความสุขในการฟังเพลงเท่านักเล่นกิ๊กก๊อกอย่างผมหรือไม่ ผมเล่นชุดพกพา , ชุดหูฟังฟูลไซส์พร้อมแอมป์ตั้งโต๊ะ และ ชุดเครื่องเสียงบ้านพร้อมลำโพงขนาดเล็ก ทั้งหมดรวมกันราคายังไม่ถึงหนึ่งในห้าของแกเลย ตอนฟังเพลงก็มักทำงานอย่างอื่นไปด้วย แทบไม่เคยนั่งฟังเพลงเพียงอย่างเดียวเลย ยกเว้นตอนเข้านอน แต่ก็มีความสุขดี

แล้วท่านละ ตอนฟังเพลงทำอะไรไปด้วยหรือไม่