อยู่ที่ประสบการณ์ละครับของแบบนี้ แค่แต่ก่อนที่เราจะมาเล่นหูฟังไม่ได้คิดถึงเรื่องรายละเอียดเสียงที่ยิบๆย่อยๆ พอเรามาเล่นหูฟังไปนานๆก็เริ่มชิน

ผมว่าฝึกฝนกันได้ครับ เรื่องพื้นฐานในการแจกแจงรายละเอียดอย่างที่คุณ lordjoon ว่าสามารถพัฒนาในเรื่องนี้ได้ นักวิจารณ์เครื่องเสียงหูฟังทุกคนผมว่าเริ่มต้นมาก็จับมาหมดแหละครับทั้ง หูฟังเครื่องเสียง 100 - แสน+

อย่างบทสัมภาษต์คุณ G7 ก็เคยเล่าว่าหัดฟังไล่กันทีละเสียงเลย

ประสบการณ์ + การได้ฟังหูฟัง(เครื่องเสียง) ที่หลากหลายราคาหลากหลายแบรนด์ มากเท่าไหร่วิเคราะห์มากเท่าไหร่ ผมว่าหูของคุณก็ยกระดับได้ครับ หูทองผมว่าไม่ใช่ว่าได้ยินเสียงระดับผีพลายกระซิบ เสียงที่คนไม่ได้ยินแต่สุนัขได้ยินผมว่าระดับนี้มันพรสวรรค์ประทานจริงๆ(เหนือมนุษย์เลย *.*)

แต่หูทองที่ผมเข้าใจคือ สามารถวิเคราะห์เสียงของหูฟัง(เครื่องเสียง) ได้ระเอียดเที่ยงตรงที่สุดเท่าที่จะอธิบายได้ (เพราะหูแต่ละ+ความคิดส่วนตัว มันหลากหลายมากๆครับ)

:-D

ได้ครับผม ฟังบ่อยๆ ค่อยๆสังเกตุ ค่อยๆแยกแยะ ไปเรื่อยๆครับ

แต่ผมนี่สิ จากหูธรรมดา ไปๆมาๆตอนนี้กลายเป็นหูขี้เหล็กขี้เลื่อยไปแล้วครับ ฟังอะไรก็เหมือนกันไปหมด ไอ้ที่เสียงดีๆ เราฟังก็เฉยๆ แต่ไอ้ที่คนอื่นเค้าบอกเฉยๆ เราดันบอกว่าโคตรดี...555
สงสัยจะฟังมั่วจัด

ปวดหัวกับตัวเองจริงๆ..

ของพี่ไก่ ไม่มีอะไรมาก
แค่ "วินเทจ" ก็เพราะหมด ใช่ไหมค่ะ หุหุ

555..ขอให้วินเทจ ก็เพราะหมดหล่ะครับ..อิอิอิ

555 หลายปีก่อนหูผมก็เป็นหูตะกั่วครับ

แต่พอนานๆๆ ปีเข้า ฝึกไปฝึกมา พัฒนาจนกลายเป็นหูขี้เลื่อยเหมือนเจ้าไก่ย์ไปอีกคนแล้วล่ะครับ 555




ปล.เฉพาะตามซ่อมวินเทจ เล่นเอาหูอื้อด้วยซ้ำไปเลยล่ะ 555

Like ครับ ผมก็เหมือนกันครับตะกั่วพอๆกัน:)

ผบ. ผมก็วินเทจนะ ไม่เห็นจะน่าสะสมเลย
ไปล่ะ... 55555

การฟังเป็นทักษะครับ
หัดเรียนรู้กันไปได้
ฝึกมากได้มาก
วิธีฟังที่ดีอีกวิธีหนึ่งคือ
พยายามฟังของจริงให้มาก ๆ ครับ

สำหรับผม แค่ฟังเพลงให้สนุกหรือสุนทรีย์ตามอารมณ์ก็พอครับ

ถ้าฟังแล้วอยากจับผิดแทนที่จะฟังแล้ว enjoy กับ character ของหูฟังนั้นๆเมื่อไหร่เนี่ย จะฟังเพลงไม่สนุกและไม่มีความสุขเอาได้ครับ

ทั้งนี้ทั้งนั้น ความสนุกที่ผมชอบเป็นอย่างมากสำหรับการเล่นหูฟังคือ การหาหูที่ใช่ในราคาที่เอื้อมถึงได้ง่ายมากกว่าเครื่องเสียงบ้านเป็นอย่างมากครับ

ขอให้สนุกกับการฟังเพลงและหาหูที่ใช่ในราคาที่ชอบได้นะครับ ^^

เมื่อก่อนผมก็ฟังแค่ได้ว่า เสียงทุ้ม เสียง แหลม ดีเนาะ,แย่เนาะ แต่พอผมได้เจ้า SHP8900 บอกตรงๆครั้งแรกที่ฟัง ทำไมเสียงมันก๊องแก๊ง ยังงี้อ่ะเบสก็ไม่มี(เมื่อก่อนวัยรุ่นชอบแต่เสียงเบส) แต่พอฟังไปๆ ใช้ "สมาธิ"มากขึ้น สังเกตุมากขึ้น ฟังทีละเสียง ฟังไปทุกวัน เทียบกับหูฟังธรรมดาตัวสองร้อยกว่า แล้วก็ฟังมันเข้าไป ฟังไปเปิดเว็บเฮียไป ก็ได้ค้นพบ โลกใบใหม่...

การฟังฝึกได้ แต่อย่าฟังดังมากไปนะครับ เดี๋ยวจะฟังได้ไม่นาน ^^

เมื่อก่อนผมก็ตะกั่วนะ ตอนนี้สงสัยจะเป็นพวกหูหนวกแทน แบ๊ะๆๆๆๆ

555 อ้าวเฮ้ย ทีมมั่นคง กลายเป็นหูพิการไปหมดทุกคนแล้ว นี่ถ้าถามเจ้าเบียส สงสัยหูน่าจะตึงอีกคน เพราะโดนเมียดึงบ่อยๆๆ 555

เจ้าของกระทู้คงเคยอ่านรีวิวผ่านตาหรือเห็นเพื่อนสมาชิกคุยกันเรื่องหูฟังรุ่นนี้
แยกชิ้นดนตรีได้ขาด หูฟังรุ่นนั้นแยกแยะชิ้นดนตรีไม่ค่อยเด็ดขาดทับซ้อนกันมั่วไปหมด
เสียงเหมือนมีหมอกปกคลุม อะไรประมาณนี้ คงมโนภาพตามไปได้บ้าง
ไม่ได้บ้าง เวลาคนอื่นคุยกันเรื่องเสียงเรามักจะจินตนาการตามเป็นภาพซะส่วนใหญ่
ประโยคเหล่านี้คนที่รักการฟังเพลงเป็นชีวิตจิตใจเมืออ่านพบเข้าก็ชักจะเริ่มสนใจ
อยากจะพัฒนาการฟังของตัวเองขึ้นไปอีก

คือจากชอบฟังเพลงแบบ music lover
กำลังจะพัฒนาตัวเองไปเป็นฟังแบบ audiophile ผู้เริ่มต้นเอาจริงเอาจังใหม่ๆ
มักตั้งคำถามแบบที่คุณถามนี้ แล้วเราจะเริ่มฝึกฝนอย่างไรกันดีฟังไปเรื่อยๆ
แล้วจะเก่งขึ้นเองเหลอ แล้วอีกกี่เดือนกี่ปีล่ะ ฟังอีกซักกี่เที่ยวหรือฟังเพลงอีกกี่พันเพลง
กันล่ะกว่าเราจะพัฒนาจากหูตะกั่วไปเป็นหูเทพหูทอง และสามารถมโนภาพตามได้
ทุกอย่างที่คนหูเทพหูทองเค้าคุยกัน

หากจะเริ่มต้นการฝึกมันต้องมีหลักให้จับให้พิจารณาก่อนครับ คือ มีแผนที่ในการเดินทางก่อน หากไม่มีแผนที่ในการนำทางเดินไปเลื่อยๆ กว่าจะเจอจุดหมายปลายทางที่มุ่งหวังไว้อาจล้มเลิกความตั้งใจไปเสียก่อนสำหรับบางคน

รองเริ่มต้นแบบง่ายๆ ก่อนก็ได้ครับ ผมก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรนะครับเพียงแต่เข้าใจ
ความรู้สึกคนถาม เพราะคำถามนี้เคยเกิดขึ้นในใจผมมาก่อน พวกนักฟังที่เรียกกันว่า
พวกหูเทพหูทองอะไรเนี่ย ผมว่ามันเหมือนคำพูดเย้ยหยันประชดประชันซะมากกว่า
จะเป็นคำชื่นชมในความสามารถ เพราะจริงๆ พวกหูเทพหูทองคนเหล่านั้นหากพาไปตรวจ
ความสามารถในการได้ยินเสียงแต่ละความถี่ ที่แผนกหูตาคอจมูกของโรงพยาบาล

เผลอๆ ผลตรวจความสามารถในการได้ยินอาจสู้เจ้าของกระทู้ไม่ได้ก็เป็นได้ครับ เพราะความสามารถในการได้ยิน ในการมองเห็นของแต่ละบุคคลไม่เท่ากัน แตกต่างกันมากน้อย
แล้วแต่บุคคล และวัยหรือความเสื่อมของสังขารก็เป็นอีกปัจจัยหนึ่งในการได้ยินด้วยเช่นกัน

สำหรับผมคำว่า.....พวกหูเทพ หูทอง.....เป็นคำประชดประชันกันซะมากกว่าคำชม
จริงๆ เป็นความสามารถในการสังเกตุมากกว่าครับ เปรียบเหมือนความคิดของแต่ละบุคคล
บางคนก็คิดได้ละเอียดละออรอบคอบ บางคนก็คิดได้แค่ตื้นๆ ให้คิดอะไรที่ซับซ้อนคิดไม่ได้

การฟังก็เช่นกันบางคนบอกความต่างได้เป็นวรรคเป็นเวร บางคนบอกฟังยังงัยก็เหมือนกัน ยกตัวอย่างเรื่องตะกั่วบัดกรีมีผลต่อเสียง บางคนบอกบ้าแล้วไอ้พวกนี้มันฟังเสียงตะกั่วออกด้วยวุ้ย แม่มพวกนี้มันหูทิพย์หูเทพให้มา ฟังเสียงตะกั่วได้ด้วยว่ะ 55555 เป็นงั้นไปก็มีจริงๆ ในความหมายมันไม่ใช่เสียงจากตะกั่วหลอกครับ มันคือความเปลี่ยนแปลงของเสียงที่เกิดจากตะกั่วแต่ละชนิดของส่วนผสม หรือแต่ละยี่ห้อต่างหาก เค้าฟังความเปลี่ยนแปลงที่ได้ยินแล้วสรุปออกมาเป็นประโยคพูด แต่คนที่ไม่เข้าใจหรือไม่เคยศึกษาความหมายของประโยคที่เค้าพูดกันมาก่อน จะเข้าใจว่าคนพวกนี้เค้าฟังเสียงตะกั่วออกคนละเรื่องเดียวกันเลย



กล่าวมาซะเยิ่นเย้อเข้าประเด็นเลยดีกว่า ลองฝึกจากแผนที่นำทางง่ายๆ สำหรับชั้น
อนุบาลหูทองกันก่อนเลยดีกว่า ที่จะกล่าวต่อไปนี้เป็นตำราส่วนตัวของข้าพเจ้าเอง
ไม่มีเผยแพร่ที่ไหนเพราะกลัวเอาความสะเหล่อของตัวเองมาประจานซะมากกว่า

เริ่มจากรองฝึกฟังโดยเอาสมาธิไปจับกับเครื่องดนตรีแบล็คกราวดูทีละชิ้นเช่น กลอง ขลุ่ย
กีต้าเบส เครื่องเคาะ เครื่องสาย โดยไม่สนใจเสียงนักร้องดู แล้วลองพิจารณาดูว่าในเพลง
มีเครื่่องดนตรีอะไรอยู่บ้างเท่าที่หูจับได้ ย้ายสมาธิไปจับเครื่องดนตรีชิ้นโน้นบ้างชิ้นนี้บ้าง
เสียงเครื่่องตนตรีแต่ละชนิดมันแยกห่างออกจากกันหรือเกาะกันเป็นแพติดๆ กันไปหมด

ถ้าหูฟัง หรือ player รุ่นที่เป็นที่นิยมหรือฮิตติดตลาดบนมักจะแยกแยะชิ้นดนตรีได้
ห่างออกจากกันจนฟังออกได้ว่ามันห่างกันไม่ได้ติดกันเป็นแพยกตัวอย่างหูฟังถูกๆ เช่น
pk2 ก็แยกชิ้นดนตรีได้ดีในระดับหนึ่ง ยิ่งหูฟังที่มี 2 ถึง 3 driver ยิ่งฟังออกง่าย
หูฟังหรือ player ที่ดี หูเราจะสามารถระบุตำแหน่งของเครื่องดนตรีเป็นมโนภาพได้ว่า
อยู่ด้านซ้ายด้านขวาอยู่ห่างกันมากน้อยอย่างไรไม่ใช่รวมกันอยู่กลางหัวแล้วแผ่ออกไป
ซ้ายขวาด้วยความดังเพียงอย่างเดียว หูฟังหรือเครื่องเล่นที่ดีเปิดดังพอประมาณก็สามารถ

มโนภาพได้ว่าอยู่ห่าง หรืออยู่ลึกตื้นใกล้ไกลจากตัวเราไปมากน้อยแค่ไหนเครื่องดนตรี
แต่ละชนิดมีตำแหน่งลึกตื้นต่างกันอย่างไร ลองฝึกเอาเบื้องต้นแค่นี้ก่อนเชื่อว่าในที่สุด
ก็จะสามารถต่อยอดพัฒนาการฟังไปได้มากกว่านี้เอง สิ่งที่ผมแชร์ให้ฟังถือเป็นแผนที่
ใช้เริ่มต้นในการเดินทางเท่านั้น ส่วนเสียงร้องถอยจากตัวเราไปหนึ่งก้าวหรือขยับขึ้นมา
ข้างหน้า 1 สเต็ปอะไรประมาณนี้มันสังเกตุง่ายเพราะอยู่ตรงกลาง ส่วนเสียงหวานไม่หวาน

อันนี้แล้วแต่จินตภาพของแต่ละบุคคลคำว่าหวานในความหมายของแต่ละคนเชื่อว่าน้ำเสียง ที่เปรียบนี้ไม่น่าจะมีความถี่เหมือนกันทุกคน อย่าไปมโนภาพเทียบกับความหวานของน้ำตาล เพราะน้ำตาล 100 ชิ้มก็ว่าหวาน แต่เสียงหวานน่าจะหมายถึงความชื่นชอบในร้องของแต่ละบุคคล ไว้ค่อยไปหาความหวานที่ตัวเองชอบอีกทีภายหลัง เริ่มต้นฝึกแยกแยะความต่างของเครื่องดนตรีเบื้องต้นไปก่อน จากนั้นเชื่อว่าคุณจะต่อยอดได้เองโดยอ่านจากรีวิวหรือการคุยกันของคนอื่น

คือเข้าใจเป็นภาพตรงกันกับคนหูทองหูเทพเวลาเค้าคุยกันเบื้องต้นพอแยกแยะได้ประมาณหนึ่งแล้วก็จะสามารถ เข้าใจได้ว่าหางเสียงที่ทอดยาวไปไกลจากแม่ฮ่องสอนยันปัตตานีหมายถึงอย่างไร เสียงเบสเก็บตัวเร็วแบบรีบเล่นรีบเลิกหมายถึงอย่างไร ซึ่งในการฝึกดังกล่าวนี้การฟังไปเลื่อยๆ เดี้ยวก็เก่งเองไม่ได้ตีคลุมถึงการฟังจากหูฟังตัวเดียว หรือ player ตัวเดียวที่ใช้อยู่นะครับ ต้องลองไปฟังหูฟังรุ่นสูงๆplayer รุ่นสูงๆ ด้วยเพราะบางทีหูฟังหรือ player ที่เรามีอยู่มันถ่ายทอดไม่ได้จริงๆ

นั่งสมาธิฟังก็แยกแยะไม่ออก หูฟังหรือ player รุ่นสูงๆ จะโดดเด่นเรื่องความเป็นสามมิตินี้
ไม่ได้โดดเด่นไปในทางทุ้มหนัก แหลมใสทางใดทางหนึ่ง ที่คนส่วนใหญ่นิยมเล่น ipod
ก็เพราะปัจจัยการแยกแยะดังกล่าวข้างต้นนี้ แล้วคุณก็จะเป็นอีกคนที่หันมานิยมความ flat
และเลิกคบกับ EQ ไปในที่สุด สังเกตุได้จากเครื่องเสียง hi end

ในปัจจุบันชุดหนึ่งราคาเลือนแสนยันหลักล้านได้ปุ่มปรับมาแค่ 3 ปุ่ม ปรับเสียงอะไรเพิ่มไม่ได้เลย คือ มีปุ่มเปิดปิดเครื่อง วอลลุ่มปรับความดัง สุดท้ายเป็น Selector ไว้เลือกช่องสัญญานเข้าเครื่อง เมื่อก่อนยังมี balance ไว้แก้ปัญหาความสามารถในการได้ยินของหูซ้ายกับหูขวาสำหรับบางคนที่หูมีปัญหาในการได้ยินไม่เท่ากัน

หรือ ลำโพงด้านใดด้านหนึ่งชิดกำแพงทำให้เกิดเสียงสะท้อนเข้ามาเสริมเสียงด้านใดด้านหนึ่งให้ดังกว่าอีกด้านลูกบิด balance จึงถูกสร้างขึ้นมาเพื่อแก่แก้ปัญญาดังกล่าวนี้แต่หลังๆ พบว่าลูกบิด balance มีผลต่อคุณภาพเสียงเป็นอย่างมากเนื่องจากปัจจัยทางกายภาพของลูกบิดเองรวมถึงปัจจัยด้านทางเดินของสัญญานที่ยาวสู้ทางเดินสัญญานที่สั้นไม่ได้ แถมปัจจุบันยังมีอุปกรณ์ซับเสียงลดเสียงสะท้อนแก้ปัญหาการก้องของเสียงสารพัดที่ถูกพัฒนาสร้างขึ้นเพื่อชดเชยหรือแก้ปัญหาดังกล่าว

หลังๆ จึงตัดลูกบิด balance ออกไปจากระบบเพื่อรักษาคุณภาพ และลดทางเดินของสัญญานให้สั้นที่สุด คุยกันเลื่อยเปื่อยเลอะเทอะไปกันใหญ่ ถูกบ้างผิดบ้างขออภัยท่านหูเทพหูทองไว้ ณ โอกาสนี้หากเข้ามาอ่านแล้วมีอะไรที่ผมกล่าวผิดกล่าวมั่วไปบ้างก็อย่าถือสา เพราะผมก็เป็นคนหูธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่านั้น เพียงมาแชร์ความคิดความเห็นส่วนตัวร่วมกับเพื่อนสมาชิกด้วยกันแก้เหงาไปวันๆ เท่านั้น มิได้มีเจตนาอวดคุณวิเศษที่ไม่มีในตนแต่อย่างใด

ขอให้มีความสุขกับ รูป รส กลิ่น และเสียง ตราบเท่าที่ยังมีเพศภาวะเป็นมนุษย์ด้วยกัน
ทุกท่าน ทุกคนเทิญ

ขอบคุณทุกท่านมากครับ โดยเฉพาะคุณ pap นะครับ ตอนนี้ผมขอเริ่มแบบอนุบาลไปก่อนนะครับ เพิ่งเข้าเว็บนี้มาได้2-3วัน ก็รู้สึกว่า"เข้าถึง"ได้ง่ายกว่าที่อื่น
เกิดมาก็เพิ่งรู้นี่ล่ะครับว่ามันมีแอมป์หูฟังด้วย สั่งซื้อแอมป์ลู กอ๊อดมาเพราะชื่อมันน่ารักดี พรุ่งนี้หูฟังที่แพงที่สุดในชีวิตผม sony mdz300 ก็จะมาถึง(ซื้อเพราะรีวิวของคุุณชาช่า) ใช้ฟังคู่กับมือถือ se ไปพลางๆก่อน (ตอนนี้เริ่มสนใจ sony walkman จากที่เมื่อก่อนเคยคิดว่า เค้าทำเครื่องเล่น mp3 ออกมาทำไม ในเมื่อมือถือก็ฟังได้)

ปล.อยากฝากถึงเฮียมั่นคงว่า ถ้าเพิ่มระบบการสั่งซื้อด้วย paypal จะดีมากเลยครับ เพราะคงมีหลายคนแบบผม ที่ชอบซื้อของผ่านเน็ต และไม่สะดวกที่จะออกไปโอนเงิน

แก้ไข หูฟังเป็นรุ่น mdr-zx300 นะครับ (เรียกยังไม่ถูกเลย)

ขออนุญาต Quote ครับ

"สำหรับผม แค่ฟังเพลงให้สนุกหรือสุนทรีย์ตามอารมณ์ก็พอครับ

ถ้าฟังแล้วอยากจับผิดแทนที่จะฟังแล้ว enjoy กับ character ของหูฟังนั้นๆเมื่อไหร่เนี่ย จะฟังเพลงไม่สนุกและไม่มีความสุขเอาได้ครับ

ทั้งนี้ทั้งนั้น ความสนุกที่ผมชอบเป็นอย่างมากสำหรับการเล่นหูฟังคือ การหาหูที่ใช่ในราคาที่เอื้อมถึงได้ง่ายมากกว่าเครื่องเสียงบ้านเป็นอย่างมากครับ

ขอให้สนุกกับการฟังเพลงและหาหูที่ใช่ในราคาที่ชอบได้นะครับ ^^"

ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งครับ +1000

ตอนนี้ผมคิดว่า จขกท. คงอยากจะเข้าใจที่หลายๆ ท่านพูดถึงกันว่า "มันเป็นยังไงหนอ เสียงที่เขาพูดๆ กันน่ะ" สำหรับส่วนตัวผมก็เคยคิดแบบท่านมาก่อน จนเดี๋ยวนี้เริ่มสะสมหูฟัง(ซื้อมาไม่เคยปล่อยตัวไหนออกไปเลย ยกเว้นบางตัวที่ให้ไปฟรีๆ) แล้วเอาหูฟังที่มี มาฟังเปรียบเทียบกันตัวต่อตัว ทดลอง diy เอามาฟังเทียบกันอีก ทดลองไปเรื่อยๆ แต่ก็ยังอยู่ในงบประมาณที่ควรจะเป็น คือไม่มากเกินไป บวกกับการศึกษาหาข้อมูลเพิ่มเติมอีกนิด (ส่วนใหญ่ผมก็ถามจากอาจารย์กู (Google) นั่นแหละครับ) แล้วเอาหูตัวเองนี่แหละเป็นเครื่องทดลอง ฟังแล้วลองจับอาการแบบที่เขาว่าไว้ ส่วนมากแล้วเมื่อฟังไปนานๆ หรือประสบการณ์หูมากพอสมควรแล้ว จะออกแนวฟังแล้วจับผิดมากกว่า ทำให้หมดอรรถรสในการฟังเพลงไป

ส่วนตัวผมแล้ว ผมคิดว่าการฟังเพลงเป็นเรื่องของการผ่อนคลาย เป็นการพักจากการงานที่วุ่นวาย แล้วมานั่งในมุมสงบ เปิดเพลงที่ชอบ เป็นงานอดิเรกอย่างนึง ซึ่งทำแล้วไม่มีผลกระทบต่อกระเป๋าตังมากนัก แต่ก็ยังหาความสุขเล็กๆ น้อยๆ กับเสียงที่ได้ยิน ได้ในแบบชอบที่ไม่ยาก เมื่อได้ชุดที่ลงตัวแล้ว ก็คงจะหยุดการสะสมได้ (หวังว่า) ครับ

สำหรับพี่แป๊ะครับ ผมเห็นด้วยกับการที่เราๆ ทั้งหลายต้องเสพ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส อยู่ เพราะมันจำเป็นสำหรับปุถุชน และการฟังเสียงที่ชอบ ก็เป็นความสุขแบบที่มีโทษน้อย (ถ้ายังอยู่ในเกณฑ์ที่พอดี) ครับ

ขออนุญาตปรับวรรคตอนให้พี่ Pap ครับ และต้อขอบคุณพี่ pap มากๆๆ ที่ช่วยแนะนำอธิบายความหลายๆๆ อย่างใ้ห้ทุกๆๆท่านได้อ่านและเข้าใจดียิ่งขึ้นไปอีกจ้า


ขยายความเพิ่มต่อจากพี่ pap อีกหน่อยครับ คือเรื่องที่คุณ lordjoon สงสัยว่าตัวเองจะทราบได้ไงว่าเสียงแบบไหน คือเสียงที่ดีกว่า และเราจะออกหรือเปล่า ว่าเสียงที่ดีกว่าคืออะไร

ของพวกนี้แปลกมาก คือแค่เราสนใจและเริ่มต้นมาลองฟัง ผมว่าทุกอย่างมันถูกเริ่มต้นตั้งแต่วินาทีแรกที่เราหันมาสนใจฟัง พอเราฟังไปได้ซักพัก หูเราจะเริ่มเรียนรู้ว่าความถี่แบบไหนคือความถี่อะไร และคุณภาพที่ได้มันดีพอหรือเปล่า

อาจจะบอกได้ว่า บางทีไม่ต้องมีใครแนะนำเลยด้วยซ้ำ แต่สมองจะรับรู้และคัดกรองเองได้ว่า อะไรคือเสียงที่ดี แบบไหนคือเสียงที่ดีไม่พอ และแบบไหนคือเสียงที่ดีขึ้นไปกว่า

ไม่ต้องกังวลใจครับ การฟังเพลงเป็นงานอดิเรก เล่นกับมันเหมือนมันเป็นเพื่อนคนหนึ่ง แต่ไม่ต้องไปกังวลใจกับมันเหมือนมันเป็นนายเราครับ ไม่ังั้นมันจะอึดอัด ค่อยๆ ฟังไป ทุกๆคนมีทักษะส่วนตัวกันทุกๆๆคนแน่นอนเลยจ้าๆๆๆ

5555

แบบ ผม ต้องเรียกว่า หูถั่ว ครับ แยกแยะ ไม่ค่อยออก (ยิ่งกว่า หูตะกั่ว)

ตอนไปซื้อ ที่พันทิพงาม เลือก 3ตัวตัวมาฟัง pk2 โซนี่ 888 senn 760 ฟังอยู่นานเลย แยกไม่ออก ดีทั้ง 3ตัวเลย

เมื่อแยกไม่ออก เลย เอาเจ้า senn 760 กลับบ้าน เสียงเหมือนกัน เลย จ่ายถูกไว้ก่อน...ผม หูถั่วครับ

ตอนงาน แคมจอย ไปฟัง pk2mod by chim แยกไม่ออกอีก เลยผ่านมาที่ v-friend แยกไม่ออกอีก ราคา ต่างกันแค่ ศูนย์ ตัวเดียว
เลยถอย เอา v-friend กลับบ้าน

แล้วเลยไปร้านเฮีย ที่สยาม กะไปถอย senn 980 เมื่อฟังเทียบกับ bose ie2 เพราะทั้งคู่ แยกไม่ออกอีก

เลยถอยเอา bose กลับบ้าน

สรุป ผมหูถั่ว ครับ.....ก็ดีไปอย่าง จ่าย ถูกลง แต่ได้ เสียงที่ ถูกใจ เหมาะกับหูถั่วอย่างเรา

ตอนหลัง เลยลองเล่น ผีไทยบ้าง...หูช่างจัน ไงละครับ ผีจีน กับ ผีไทย แยกไม่ออก เลย เล่นผีไทย....ครับ

จัน1 กับ จัน2...ฟังยังแยกไม่ออกเลย.....

อย่างงี้ ต้องเรียกว่า หูถั่วขั้นเทพ..............ครับผม......อิอิ

^
^
^
+100

ขอน้อมตัวเป็นศิษย์ด้วยครับ

(หูถั่วขั้นเทพ ประหยัดกระตังค์ 555)

ผมว่าคนฟังไม่ออกนี้โชคดีแล้วครับ จะได้ไม่สิ้นเนื้อประดาตัว =_="

ของผมเป็นหูพลาสติกอยู่ดีๆ โชคร้ายหูหาเรื่อง ดันไปฟังหูไม้แล้วทะลึ่งแยกแยะออกว่า ไม้มันสุดยอดกว่าพลาสดิก กลายเป็นหูไม้ไปซะงั้น

เมื่อก่อนก็ฟังพอออก แต่ตอนนี้ชักฟังไม่ออกมากกว่าเดิมอีกละจ้า ออกแนวหูตึง นัยตาหย่อน
ละจ้า ลองฟังแทบทั้งหมดแต่จำเสียงไม่ได้สักตัว หุหุ