ใจเย็นๆนะครับ

ตอนนี้ที่เริ่มทำได้คือ ทำใจยอมรับให้ได้นะครับ

อะไรก็ตาม ถ้าจะไปแล้ว เราฉุด เรายื้อไม่อยู่หรอกครับ

เค้าจะมีเหตุผล 100000 เหตุผลเลยหล่ะครับ

หายใจไม่พร้อมกัน ก็เอามาเป็นเหตุผลได้ครับ

สู้ๆและเข้มแข็งครับผม

ขอบคุณครับพี่
ฟังแล้วมันแย่กว่าเดิมอีก...

แค่รู้สึกไม่ใช่หรอครับ ยังไม่รู้ว่าที่เขาเปลี่ยนไปเป็นเพราะอะไรเลย ทำใจกลางๆไว้ครับเขาอาจจะมีปัญหาอะไรในใจก็ได้ ลองคุญดูก่อนดีไหม แต่อย่าลืมเผื่อใจไว้นะครับ

ถ้าจะแย่ ก็แย่ช่วงนี้ให้มันสุดๆไปเลยครับ แต่ต้องดูแลตัวเองด้วยนะครับ

ถ้าคิดจะทำอะไรประชด หรือให้เค้าหันมาสนใจ อันนี้ไม่ต้องคิดเลยจ้า เค้าไม่มัวมานั่งสนใจแน่ๆครับ

ล้มให้เต็มที่ แล้วรีบลุกขึ้นยืนให้เกร่งเหมือนเดิมครับ

ลูกผู้ชาย ต้องทำได้สิน่า ผมเป็นกำลังใจให้เต็มที่เลยจ้า


ถ้ายังพอที่จะคุยกันได้ ก็ลองดูสักตั้งครับ ใจเย็นๆ ดูช่วงจังหวะเวลาดีๆนะครับ

เดี๋ยวสัญชาตญาณเรามันจะบอกเองหล่ะครับว่าเค้าจะไปหรือเค้าจะอยู่

มันเดาอะไรไม่ได้เลยในตอนนี้ เวลาก็เริ่มไม่มีให้กัน ประเด็นมันอยู่ที่มีคนมาชอบเขาเหมือนกัน แลัวเรามันก็อยู่ไกลกันด้วยนะครับ..หึหึ

งั้นต้องคุยก่อนจ้า ถ้าปัญหาอยู่ตรงที่ไม่มีเวลา ก็ลองหาเวลาก่อนครับ ถ้าปัญหาอยู่ตรงที่ ไกลกัน ก็หาเวลาไปอยู่ใกล้ๆกันให้เร็วที่สุดเลยจ้า บางทีอาจจะช่วยให้อะไรมันดีขึ้นได้ แล้วถ้าคุยแล้ว ไม่ได้ผล ทีนี้ค่อยมาว่ากันต่อครับ ไม่ต้องห่วงครับผม กระทู้นี้ยาวแน่ๆครับ พี่ๆเพื่อนๆน้องๆทุกคนจะช่วยเป็นกำลังใจให้นะครับ

ไม่รู้จะให้คำแนะนำยังไง เพราะผมเองก็ยังจะเอาตัวไม่รอดอะครับ T_T

แต่ยังไงก็เป็ฯกำลังใจให้เน่อ เราผู้ชาย โดนทิ้งก็หาใหม่ได้ครับ

ผมเข้าใจจริงๆ ครับ ของพรรค์นี้ต้องคนเป็นแฟนกันมันจะรู้กันในทีจริงๆๆ ผมเดาว่าที่คุณ nut_motec เข้าใจนั้น น่าจะไม่ผิดล่ะครับ แต่สิ่งที่ดีที่สุดในตอนนี้คือนิ่งๆ ไว้ก่อนครับ

ยังไม่ต้องเร่งรัดหาคำตอบอะไรทั้งสิ้น เพราะถ้าของมันไม่ใช่ของเรา มันก็จะไม่ใช่ของเราอยู่ดีล่ะครับ จะให้เดือนนี้ หรือปีหน้า หรือยี่สิบปี มันก็ไม่ใช่อยู่ดี

มีวิธีคิดอีกแบบหนึ่งคือ คิดว่าจุดที่เลวร้ายที่สุดคืออะไร ถ้าเจอแล้วเป็นอย่างไร จะทำให้รู้สึกว่าเรื่องความรักเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรเลยล่ะจ้าๆๆๆ

แนะนำครับ ยังไงก็เผื่อใจไว้ครับ สิ่งไหนมันจะเกิดก็ต้องเกิดครับผมเคยผ่านมาแล้วเหมือน จขกท.ครับ ยังไงก็เอาใจช่วยครับ ผู้หญิงทำร้ายเราได้แต่Gadgetไม่เคยทำร้ายเราครับ

อย่าไปคิดอะไรเอาเองนะครับ ควรจะคุยกันดีๆ ให้รู้เรื่องซะก่อน

แล้วถ้าเขาหมดใจกะเราจริง ก็ปล่อยเขาไปเถอะครับ

พยายามทำใจ อย่าไปโศกเศร้า หมดหวัง เรายังมีโอกาสพบคนอื่นอีกเยอะครับ

ที่สำคัญ อย่าทำอะไรที่เป็นการทำร้ายตัวเราเอง

ทำใจให้เข้มแข็ง ไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ เมื่อวันเวลาผ่านไปสักพักหนึ่ง

เราจะรู้สึกว่า เรื่องนี้ มันจิ๊บจ๊อยมาก.....

เป็นกำลังใจให้ครับผม

บางทีเหมือนเขาโกหกผมอยู่นะครับ ว่ายังเป็นเหมือนเดิมเขาออกไปเที่ยวมากขึ้น และลึกๆผมก็รู้ว่าคนๆนั้นไปด้วย

และตอนนี้ดูเหมือนว่าผมจะต้องยอมเขาทุกเรื่องเลย

แนะนำครับ ยังไงก็เผื่อใจไว้ครับ สิ่งไหนมันจะเกิดก็ต้องเกิดครับผมเคยผ่านมาแล้วเหมือน จขกท.ครับ ยังไงก็เอาใจช่วยครับ ผู้หญิงทำร้ายเราได้แต่Gadgetไม่เคยทำร้ายเราครับ

^
^
^

Gadget ไม่เคยทำร้ายเรา แต่ Vintage ทำร้ายผมจนแทบหมดตูดเลยล่ะคร้าบบ

คุณ nut_motec ครับ

ผมยังยืนยันให้นึกว่า ท้ายที่สุดคืออะไร จบอย่างไร คิดแค่ตรงนั้นแล้วจะคลายความกังวลได้บ้างครับ

อย่างดีคือแค่เลิกร้างกันไปเท่านั้นครับ แต่ตอนนี้สิ่งที่วกวนเวียนและสลัดไม่ออกจากสมองเราก็คือความกังวลว่าเค้าจะไปมีคนใหม่นั่นเอง สภาพนี้มันบั่นทอนชีวิตพอสมควร

กลุ้มได้ครับ แต่อย่ายอมอยู่ในสภาพนี้นานๆๆ นะครับ

Gadget ไม่เคยทำร้ายเรา แต่ Vintage ทำร้ายผมจนแทบหมดตูดเลยล่ะคร้าบบ
ู^
^
^
55555.....ผมไม่รู้เรื่องด้วยนะครับเฮียย์ เพราะผมก็โดนแผ่นเสียงทำร้ายแบบตูดฉีกเหมือนกันครับ

ปล่อย ...

วาง ...

คุณก็แค่ยึดติดกับสิ่งที่คุณไม่อยากเปลี่ยนแปลง...

ไม่มีใครพาคุณหลุดจากโมหะกิเลสที่หมุนวนอยู่รอบใจคุณได้ นอกจาก"สติ"ของคุณเอง

เดี๋ยวดึกๆมาตอบต่อครับ

เอานิทานไปอ่านก่อน

กาลครั้งหนึ่ง... มีเกาะแห่งหนึ่งรวบรวมความรู้สึกต่างๆของมนุษย์เราไว้ด้วยกัน
วันหนึ่ง ได้มีประกาศว่า อีกไม่นานเกาะแห่งนี้ จะล่มสลาย น้ำจะท่วมเกาะ ขอให้ทุกความรู้สึกจงเตรียมตัว...

เมื่อทุกความรู้สึกได้ทราบข่าวแล้ว ต่างก็หาวิธีการเพื่อที่จะเอาตัวรอด มีเพียงความรักเท่านั้นที่ไม่ได้เตรียมหาวิธีการเพื่อให้ตัวเองรอด
จนเมื่อน้ำท่วมมากขึ้นๆ ความรักจึงร้องขอความช่วยเหลือ พอดีกับที่ความเห็นแก่ตัวพายเรือผ่านมา ความรักก็บอกว่า "ความเห็นแก่ตัว ขอเราไปด้วยคนได้ไหม?"
ความเห็นแก่ตัวก็ตอบว่า "ไม่ได้หรอก ความรัก ตัวเจ้าเปียก ถ้าเจ้าขึ้นมาเรือข้าก็เปียกและเลอะเทอะน่ะสิ"
เมื่อพูดจบ ความเห็นแก่ตัวก็พายเรือจากไป...

ความรักก็ยังคงร้องขอความช่วยเหลือต่อไป แล้วความโลภก็ผ่านมา
ความรักก็ตะโกนขอความช่วยเหลือโดยบอกว่า "ความโลภ ช่วยเราด้วยเถอะ ขอเราอาศัยไปด้วยนะ"
ความโลภรีบตอบว่า "ไม่ได้หรอก ถ้าเจ้าขึ้นมา ข้าก็เอาของไปไม่หมดน่ะสิ"
พูดจบความโลภก็จากไป

ความรักยังคงไม่ยอมแพ้ ยังคงรอคอยที่จะมีสักความรู้สึกรับตนไปด้วย แล้วความเกลียดก็ผ่านมา ความรักจึงร้องขอความช่วยเหลืออีกครั้ง "ความเกลียด ช่วยเราด้วย" ความรักร้องขอด้วยความอ่อนล้า
ความเกลียดมองหน้าความรักด้วยสีหน้าชิงชังโดยที่ไม่พูดอะไร แล้วก็จากไป

ความรักเริ่มหมดหวัง
ทันใดนั้นก็มีเสียงแก่ๆ เสียงหนึ่งตะโกนดังขึ้นมาว่า "ไม่เป็นไรความรัก เราจะช่วยเจ้าเอง" ความรักได้ยินดังนั้นก็ดีใจ รีบขึ้นเรือ และด้วยความอ่อนเพลียจากการเอาชีวิตรอด ความรักได้หลับไปตลอดการเดินทาง

จนถึงที่หมายที่ๆ แห่งใหม่ คุณยายได้ปลุกให้ความรักตื่น
แล้วบอกว่า "ถึงที่ๆ ปลอดภัยแล้วล่ะ ความรัก"
เมื่อความรักได้ยินก็ตื่นแล้วลงจากเรือ แล้วคุณยายก็พายเรือจากไป
เมื่อนึกขึ้นได้ ความรักก็คิดขึ้นได้ว่าตัวเองยังไม่ได้ขอบคุณคุณยายเลย
จึงตะโกนร้องเรียก เรียกเท่าไหร่ คุณยายก็ไม่หันกลับมา มีแต่จะเดินต่อไปข้างหน้า

ความรู้ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็บอกว่า "อย่าตะโกนเรียกไปเลย เขาไม่มีวันเดินย้อนกลับมาหรอก" ความรักหันมามองหน้าความรู้ แล้วถามด้วยความสงสัยว่า "เขาเป็นใครเหรอ?"...

"เขาคือเวลา" ความรักก็ถามความรู้ต่อว่า "แล้วทำไมเวลาเขาถึงช่วยเราล่ะความรู้"
...ความรักยังคงถามต่อไปด้วยความสงสัย

"ก็เพราะมีแต่เวลาเท่านั้น ที่รู้จักและเห็นคุณค่าของความรัก".....


แล้วตัวคุณล่ะ เห็นคุณค่าของความรัก มากน้อยแค่ไหนกัน....

สงสัยวันไหนอารมณืครึ้มๆ ต้องเอาเรื่องราวความรักของผมมาให้เฮียย์จัดเป็นกระทู้ปักหมุด ซะละมัง อิอิอิย์

ขอบคุณเฮียมั้นคงและทุกๆคนมากน่ะครับ สำหรับกำลังใจ

คุณ nut_motec อายุเท่าไหร่ครับ

ถ้ายังหนุ่มแน่น ผมบอกได้เลยว่า อาการไม่สมหวังหรืออกหักมันจะรุนแรงหน่อย จนกว่าอายุเริ่มมากขึ้น ผ่านเรื่องราวในชีวิตมากขึ้น ทุกอย่างจะเริ่มเล็กลงเรื่อยๆ ตามวันเวลาที่ผ่านไป

ไม่มีอะไรเป็นของเราซักอย่างแม้แต่ลมหายใจของเราเอง.......

ถ้าทุกอย่างเป็นจริงอย่างที่คุณ nut_motec คาดไว้ ก็ให้นึกว่าช่างหัวมัน Let it be แล้วเดินหน้าไปหาเอาใหม่ คนใหม่พร้อมจะเดินเข้ามาในชีวิตได้ตลอดเวลา

สิ่งที่ลูกผู้ชายพึงจะแนะนำลูกผู้ชายด้วยกันได้ มันมีแค่นี้จริงๆครับ

^
^
โอว....จาก ย์ สู่ ย์

^
^
จากด้านหน้า สู่ด้านหลังย์

คือว่าเวลามันบีบผมด้วยในตอนนี้ เพราะเดือน พ.ย.นี้ ผมต้องไปทหารอะ ผมเองก็อยากให้มันจบอย่างเร็วที่สุดอะครับ ยิ่งจบเร็วผมก็จะได้มีเวลาเตรียมตัวทัน (ผมอายุ25มาดๆเลย)

^
^
เปลี่ยน(ปลด)ทุกข์ เป็น (เสียว)สุข

ถ้าหาทางเข้าไม่เจอ ก็ให้ไปเข้าที่ทางออก แง๊วย์....

ขออภัยด้วยหากใช้ภาษาไม่ถูกต้อง รีบพิมพ์ไปหน่อย

โธ่..ไอ้น้องเอ๊ย ยังหนุ่มยังแน่น

มาหมกมุ่นกับคนที่ไม่มีใจให้เรา ตื่นได้แล้ว

อะไรที่ผ่านก็ผ่านไปแล้ว ไม่กลับมาแล้ว ยังจะละเมอเพ้อฝันไปทำไม

เหรียญมีสองด้าน เก็บแต่ด้านที่ดีเอาไว้ ทิ้งส่วนที่ไม่อยากจำออกไป

เริ่มต้นหาสิ่งดีดีให้ชีวิตตัวเองได้แล้ว

ไม่ต้องเคลียร์เคลออะไรแล้ว มันจบไปแล้ว

ไปทู้ชิจัง แล้วสมัครเป็นแฟนคลับได้เลย

เอาคำของพี่ ไปคิดดูดีดี

ไปเป็นทหารเถอะ nut ดีเหมือนกัน เคลียร์เรื่องรกสมอง แล้วไปเริ่มต้นใหม่ในค่ายทหาร จึ๋ยๆๆๆ

what ever will be will be, (จำโฆษณามา)

ผมเคยสิงอยู่ในเวปเฮียมานานตั้งแต่งเริ่มเล่นหูฟัง น่าจะ3-4ปีแล้ว ซื้อขายก็บ่อย มาจนถึงวันนี้ผมก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมครับกับสิ่งดีๆที่มีให้กันในวอดแห่งนี้ ช่วงหลังๆผมไม่ค่อยได้เข้ามาเพราะมัวแต่ไปสนใจกล้องเพิ่งจะหัดเล่นครับ

ผมติด ทอ.ผลัด2 ครับ ยังไม่รู้เลยว่าจะถูกส่งไปไหนผมเกิดกรุงเทพครับ
มีใครรู้บ้างว่าส่งตัวไปไหน ขอบคุณครับ

eeman2 ขอบคุณครับผม

มาให้กำลังใจครับ

หลังจากเคลียร์เรียบร้อยแล้วด้วยดี

เวลาไปฝึกนะ ...​ให้ตะโกนดังๆนะ ว่า ...

I WILL SURVIVE... 555


ป.ล. ดูให้จบนะครับ ... ถ้าหมิ่นเหม่ ลบได้ครับเฮียย์ ...

เป็นกำลังใจให้ผ่านไปได้นะครับ ผมเชื่อว่าเกือบทุกคนต้องเคยผ่านประสบการณ์ แบบนี้หรือคล้ายๆ กันนี้ แต่เวลาผ่านไป มองกลับไป

มันซิวๆ จริงๆละจ้า

ถ้าหญิงมันไม่ดี ก็ลองหา หนุ่มๆใน ทอ. เลยครับ
เผื่อติดใจ ^^

^^
^^เมื่อตอนที่รู้ว่าติดทหารใหม่ๆ เขาก็กลัวว่าจะไปมีคนใหม่เหมือนกัน ผมก็งงๆ(คิดได้ไงว่ะ)

เออ เฮ้ย ตอนผม 25 ผมก็อกหักเหมือนกัน ช่วงนั้นจำได้ว่าต้องเลือกคือ ไม่เลิกตอนนี้ อีกหน่อยก็เลิก พอคิดได้ว่า มันเหมือนกันอยู่ดี สุดท้ายก็ไม่รู้สึกเสียใจเลยแฮะ ..แบ๊ะๆๆๆ

สงสัยอีกหน่อย ผมต้องลองตั้งกระทู้ว่า มีใครไม่เคยอกหักมั่ง ยกมือขึ้น !!!!


เข้าท่าเหมือนกัน ไว้ไปตั้งเป็นกระทู้ใหม่ครับ จะได้รู้ว่าจริงๆแล้วมันมีผู้ชายคนนั้นอยู่ในโลกหรือเปล่าจ้าๆๆๆ 555

ผมครับผม แต่กะลังจะหักซ้อนจากคุณมิ้ม กะชิจังนี่แหละ 555555 เขิล

เป็นนักรบ......ใยต้องกลัวบาดแผล!!!!
^
^^
^^^

555 แต่จริงๆ แล้วเห็นหลายๆท่านแล้วพอมีชีวิตคู่ ผมขออยากโสด ดีกว่าล่ะงานนี้ แบ๊ะๆๆๆ

เห็นจากผู้หลักผู้ใหญ่ใกล้ตัว ทั้งสองท่านเลยรึเปล่าครับ แพะย์จัง
~ แบ๊ะๆๆๆๆ ~

(ไอ้ไอคอนรูปหัวใจมันกดยังไง ใครบอกผมได้มั่ง ขี้เกียจไปก็อปมาจากที่อื่นแล้ว)

เรื่องแบบนี้ ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไร ไม่ว่าคำถามจะมีกี่เหตุผล
.......สุดท้าย คน 2คนจะต้องเป็นคนให้คำตอบ

เอาใจช่วยละกันครับ

ขอบคุณครับ

มันจะเป็นกระทู้ที่ผมจดจำไปอีกนาน เพราะมันดีแต่สิ่งดีๆจริงๆ

บางที่การที่เราต้องการรักเขาให้เขาอยู่กับเราเพราะคิดว่าเราดีพอสำหรับเขา จริงๆแล้วมันคือความเห็นแก่ตัวมากกว่าความรักนะครับปล่อยเขาไปเขาอาจจะได้เจอคนดีมีความสุข และเราอาจจะเจอคนที่ดีกว่าเขาและรักเรามากกว่าเขาก็เป็นได้ครับ

ขอเอาเรื่องผมมาเป็นตัวอย่างเลยล่ะกันครับ
ผมกับแฟนคบกันมาได้10ปีตั้งแต่เรียนอยู่ ม.3 ทุกวันนี้เลิกกันมา3ปีแล้วครับแต่3ปีที่ผ่านมาผมพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เขากลับมา แต่เขาก็ไม่กลับมาแม้เขาจะยังไม่มีใครใหม่(เพื่อนเขาที่สนิทกับผมคอยรายงาน)แต่ปัญหาคือเขาติดเพื่อนมากหลังจาก10ปีที่คบกันมาเราอยู่ด้วยกันตลอดไม่เคยห่างกันครับ แต่ว่าหลังจากเรียนจบผมกลับมาทำงานที่บ้าน(กาญจนบุรี) เขาได้งานที่กรุงเทพ แรกๆก็ไม่มีอะไร แต่ผ่านไปปีกว่าๆความห่างจากที่เจอกันทุกวันก็เจอกันแค่เสาร์-อาทิตย์ จนทะเลาะกันบ่อยครั้ง และสุดท้ายก็แตกหักกันเพราะเพื่อนเขาเพราะผมคิดว่าเพื่อนเป็นสาเหตุที่ดึงเขาไปจากผม คือเขากลับมาบ้านที่กาญที่ไรพอผมไปหาสักพักเพื่อนก็มาและเป็นอย่างนี้เกือบทุกครั้งที่เขากลับมาบ้าน
ทุกวันนี้ทำใจได้บ้างแล้วอาจจะลำบากนิดนึงเพราะเป็นคนบ้านเดียวกันต้องเจอญาติเขา ผ่านแถวบ้านเขา แต่ก็คิดว่าเวลาที่คบกันมา 10ปี กับอีก3ปีที่ง้อเขาผมได้ทำทุกอย่างที่สามารถทำได้แล้วก็ไม่มีอะไรมานั่งเสียใจอีก
เวลาผ่านจุดนั้นมาได้ทำให้ผมเห็นอะไรหลายๆอย่างครับ
1.ถ้าเขากลับมาอยู่กับผมเขาก็ต้องเลิกคบกับเพื่อนเขาเกือบทั้งหมด เพราะเพื่อนเขาบางคนมีปัญหากับผม
2.ถ้าแต่งงานกันแล้ว(จริงๆก็มีโครงการแล้วแต่เลิกกันเสียก่อน) เขาคงต้องลำบากแน่ๆเพราะงานทางบ้านผมเยอะมากๆทุกวันนี้แทบจะไม่มีเวลาพพักผ่อนเลย คิดแล้วก็สงสารเขา
3.ปัญหาเรื่องทางบ้านอีกบ้านผมเป็นคนจีน ส่วนเขาเป็นคนไทยถ้าแต่งมาแล้วเขาจะไปยุ่งเรื่องทางบ้านเขาแทบจะไม่ได้อีก เหมือนหมดอิสระภาพครับ

คนเราเกิดมาคนเดียว ตายก็ไปคนเดียวลูกรักเมียรักเอาไปด้วยไม่ได้ ผมเคยแย่ยิ่งกว่าคุณ และหลายคนที่แย่ยิ่งกว่าผม เราไม่ได้วิเศาเหนือใครเลยอะไรร้ายๆที่เกิดกับคนอื่นได้วันนึงก็ย่อมเกิดกับเราได้เหมือนกัน ความโชคร้าย ความผิดหวัง ความทุกข์จะเป็นครูที่ดีของเรา วันนึงข้างหน้าเราจะได้มีภูมิต้านทาน เสียใจก็คงไม่นาน ถ้าเราเข้าใจชีวิต

ขอยืมคำของท่าน ว.วชิรเมธีนะครับ
ไม่เที่ยง ไม่ทน ไม่แท้

ขอให้ผ่านอะไรร้ายๆไปโดยเร็วครับ

เป็นกำลังใจให้นะคะ ตั้งสติไว้ ยอมรับสถานการณ์ แล้วสู้กะมันนะคะ


เฮีย สร้างห้องใหม่ ปักหมุด กระทู้ทางใจ ให้กะลังใจ กันดีแมะ

สู้ๆครับ พี่~ยิ่งเจ็บยิ่งเข้มแข็งครับ

^
^
ยิ่งเจ็บ ยิ่งแข็ง โอววววว ... mdit เวลาไปติวย์ อย่าลืม โซ่ แส้ กุญแจมือ พกไปให้พร้อมนะจ๊ะ .... ยิ่งเจ็บ ยิ่งแข็ง ♥~แง๊วย์~♥

ไล่อ่านคำตอบของผู้คักแหน่ (เชี่ยวชาญและผ่านประสบการณ์มาอย่างช่ำชอง เอ้ย โชกโชน) เป็นมุมมองที่ลึกซึ้งและเข้าใจชีวิตแบบมองความจริงกันเลยล่ะครับ

ไม่ว่า เฮียมั่น พี่อีแม้น พี่ jomjom พี่ไก่ย์ ล้วนแล้วแต่เอาเรื่องราวมาสังเคราะห์สรุปให้ฟัง เท่าที่ผมผ่านมาเช่นกัน ทั้งหมดนั่นคือความจริงที่เราต้องทำเพื่อหลุดพ้นล่ะครับ

คำว่า อย่าได้แคร์ นี่ก็พอได้นะครับ วันนึงที่ผ่านไปแล้ว มองกลับมา มันช่างขำตัวเองได้ว่า เออ ทำไมกรูต้องเป็นแบบนั้นด้วยวะ นะครับ อิอิ

^
^
^
พี่แมนย์ย์คิดไปได้ 555555555555555555555555555

5555 ผมขำอยู่อย่างนึง พวกเราแต่ละคนยิ่งแก่ยิ่งไม่อยากมีเมีย จริงเปล่าพี่อีแมนๆๆๆ 555

555 วันนี้เฮียห้ามพูดแบบนี้ครับ วันนี้พี่ทศย์คึกจัด มาท็อปฟอร์มเลยเฮีย ดูคลิปที่แกปล่อยมาสิ แกต้องเห็นต่างกะเฮียแน่เรย น่าจะบอกว่า อยากมีเยอะๆๆๆๆๆๆๆน่ะสิครับ 55555

สู้ๆครับน้อง

อาร๊ายยยยยยย พี่อีแม้นนนย์ก็ 55555

ไม่ต้องทำอะไรเดี๋ยวเวลาจะเยียวยาความรู้สึกเราเอง

(ชอบเวบนี้จริงๆ อยู่กันแบบญาติดี...)

ไม่รู้จะพูดยังไงดี......