กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพระราชา อ๊อด องค์หนึ่ง มี พระธิดา กุ้งกิ้ง ที่สวยมาก

มีปราสาทที่ใหญ่โตสวยงาม อยู่มาวันหนึ่ง พระราชาอ๊อดได้รับทหารใหม่

เข้ามาทำงานในวัง 1 คน เดิมเรียกกันว่าทหาร มิก แต่ด้วยความไม่พอใจในความบ้ากามของทหารใหม่ (แถมยังมีชื่อจริงคล้ายลูกสาวตนอีก)

กลัวว่าจะมาทำอะไรลูกสาวตน จึงตั้งชื่อใหม่ให้ทหารคนนั้นให้น่าเกลียดว่า



' หมอย'

ทหารมิก หรือทหาร หมอย ทำงานอยู่ในวังแห่งนั้น เห็นพระธิดาที่งดงามทุกวัน

จนรู้สึกหลงรักพระธิดาขึ้นมาจับใจ



จนวันหนึ่ง ' หมอย' ตั้งใจว่าจะต้องเผด็จศึกพระธิดาให้จงได้

คืนนั้นเอง 'หมอย' ได้สำรวจปราสาทอย่างละเอียดจนรู้ว่า

พระธิดาจะนอน ห้อง 339 ของประสาท ห้อง 246 เป็นห้องพระราชินี

พระราชาจะนอน ห้อง 247 ' หมอย' จึงปีนข้ามหอพักที่ตนพักอยู่ ข้ามไปยังปราสาท และขึ้นไปยังชั้น 3

หวัง ลักหลับ ธิดากุ้งกิ้งกลางดึก แต่เมื่อ ' หมอย' ปีนจาก 305 ไปหาที่ 339 ไปถึงห้องธิดากุ้งกิ้งกลับผิดคาดเพราะธิดากุ้งกิ้งยังไม่หลับ

และหันหน้ามาทางหน้าต่างพอดี ธิดากุ้งกิ้งจึงร้องขึ้นว่า



'เสด็จพ่อเพคะ หมอยขึ้นเพคะ' พระราชาอ๊อดได้ยินดังนั้นจึงตะโกนกลับมาว่า



'มันเป็นเรื่องธรรมชาตินะลูก'



ทหาร ' หมอย ' ตกใจมากจึงร่วงตกจากชั้น 3 ผ่านชั้น 2

ราชินี (แห่ง) ฝน เห็นพอดีจึงตะโกนไปว่า



'เสด็จพี่เพคะ หมอยร่วงเพคะ'

ราชาอ๊อดจึงตะโกนกลับไปว่า



'มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติอีกนั่นแหละ เราแก่แล้วนะแม่'

ทหาร ' หมอย' ตกลงถึงพื้นชั้น2 ดังพลั้ก กระเด็นไปถึงหน้าห้องราชาพอดี (ปราสาทแห่งนี้ ห้อง 246 กับ 247 อยู่ห่างกันพอสมควร)

ราชาเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นจึงตะโกนสั่งทหารในวังด้วยความโกรธว่า



'ทหารทั้งหมดกำจัด 'หมอย' เดี๋ยวนี้'

เมื่อสิ้นคำสั่งราชาทหารทั้งวังก็นั่งลงจัดการถอนหมอยของตนเองตาม ๆ กัน

ทำให้ทหารมิก เอ้ย ทหาร 'หมอย' ตัวแสบหนีจากวังได้อย่างปลอดภัยไม่มีใครจับตัวได้555555

อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ