เช้าของวันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553 ผมตื่นมาประมาณ 7 โมงเช้ากว่าๆ
คิดว่าวันนี้จะตั้งใจไปบริจาคเพื่อที่จะได้ทำบุญให้กับตัวเองด้วย ผมตั้งใจว่าจะไปบริจาคเลือดที่สภากาชาดไทย
ดังนั้นเพื่อไม่ให้เสียเวลาเพราะว่าตอนบ่ายนั้นตัวกระผมเองมีเรียน
ผมรีบอาบน้ำ แต่งตัว กินข้าว แล้วรีบขับรถออกจากบ้านโดยเร็ว
บ้านผมนั้นอยู่แถวๆปากเกร็ดครับ แล้วตัวผมเองจำได้ว่า สภากาชาดไทยอยู่ใกล้ๆ กับคลีนิกนิรนาม
เนื่องจากเพื่อนผมนั้นเคยชวนไปตรวจเอดส์เพราะว่าเพื่อนของผมไปใช้บริการ อาบ อบ นวด
แล้วถุงยางดันแตกขณะมีเพศสัมพันธ์กับหญิงค้าบริการ
ผมจึงเลยรู้จักสภากาชาด ผมก็เลยขับรถขึ้นทางด่วนคิดว่าจะไปลงแถวๆสยาม แล้วก็ขับอีกนิดเดียวถึง
พอขับขึ้นทางด่วนมาจนถึงด่านเก็บเงิน ปรากฏว่า ผมไม่มีเงินติดตัวเลยสักบาท บาทเดียวก็ไม่มี
เลยเปิดกระจกถามคนเก็บเงินว่า ไม่ทราบว่ารับบัตรเครดิตไหมครับ
แล้วพี่ก็ตอบมาว่า เดี๋ยวน้องขับรถไปจอดตรงข้างๆนะครับ
ปรากฏว่าพี่คนนั้นไปตามพนักงานมาพาผมเข้าไปในตึก
แล้วก็ให้ใบสั่งมาเนื่องจากไม่มีเงินจ่ายค่าทางด่วน ผมก็เลยต้องลงตรงบริเวณประชาชื่น แล้วขับทางปกติไป
แต่เนื่องจากสยามมันไกลจากที่นี้มาก ก็เลยคิดว่าจะไปโรงพยาบาลราชวิถีล่ะกัน เพราะว่าหมอเก่งๆที่นั้นเยอะ


สุดท้ายก็ได้ไปที่โรงพยาบาลราชวิถีครับ.....


พอไปถึงที่ๆให้บริจาคเลือด ก็ให้กรอกข้อมูลต่างๆ เพราะว่าผมไม่ได้นำบัตรบริจาคเลือดมา
ก็เลยต้องทำใหม่ พอกรอกข้อมูลเรียบร้อยแล้ว เจ้าหน้าที่ก็เรียกผมเข้าไปในห้อง

ผมสังเกตมีคนเจาะ 2 คนคือ

ป้าแก่ๆ กับนักศึกษาแพทย์หญิงหน้าตาน่ารักเลยทีเดียว ผมไม่ต้องคิดมากครับ ไปนั่งเบาะที่นักศึกษาคนนั้นเลย

เธอหันมาพร้อมๆกับมือนุ่มๆมาจับแขนของผม
แล้วก็เอานิ้วตบๆเพื่อหาเส้นเลือดที่จะเจาะแล้วนักศึกษาคนนั้นก็ได้เจาะเลือดผมครับ

แต่อยู่ๆ เลือดของผมก็ไม่ไหลซะงั้น นักศึกษาคนนั้นบอกว่าเส้นเลือดมันแตกค่ะ ต้องเจาะใหม่นะค่ะ

ผมก็ไม่ว่าอะไร เธอก็ดึงแล้วเจาะใหม่ แต่คราวนี้เจ็บมากๆ แล้วเลือดก็ไม่ไหลอีก

เธอก็บอกว่าป้าค่ะๆ พี่คนนี้เส้นเลือดยุบตัวอีกแล้วค่ะ ป้าคนนั้นก็บอกว่า งั้นเจาะอีกข้างก็แล้วกัน

ตอนนั้นผมไม่อยากจะบริจาคแล้ว เพราะว่ามันเจ็บไปทั้งแขนแล้ว แล้วจะให้เจ็บอีกแขนนึงหรอไง

ป้าก็เดินๆมา แล้วก็แทงไปอีกแขน ตอนนั้นผมร้อง ซีดดดด มาเบาๆ เนื่องจากเจ็บมากๆ

แต่ต้องแสดงความเป็นชายเพื่อไม่ให้อายนักศึกษาหญิงแสนน่ารักคนนั้น

แล้วเลือดก็ไม่ไหลอีก

ตอนนั้นป้าคนนั้นก็เริ่มหาวิธีให้เลือดไหลโดยการควงเข็มไปมาทั้งๆที่เข็มมันจมไปในเส้นเลือดแล้ว


ตอนนั้นผมก็ร้อง ซีดดดด มาเบาๆอีกครั้งเนื่องจากเจ็บมากๆครับ

และแล้วป้าก็เริ่มคิดวิธีประหลาดนั้นคือ จะเอาเข็มมาอีกสองเข็มแล้วเจาะมันสามเส้น เส้นไหนไหลก็เอาเส้นนั้น
พอผมได้ยินป้าบอก ผมบอกเลยว่า งั้นเดี๋ยวผมกลับมาให้เลือดวันหลังได้ไหมครับ เด๋วตอนบ่ายผมมีเรียนครับผม

ป้าบอกงั้นอีก 2 อาทิตย์ค่อยมาใหม่ล่ะกันนะ วันนี้ไม่เอาแล้ว ผมโล่งเลยครับ เพิ่งรู้ว่าสวรรคมันเป็นแบบนี้นี่เอง
หลังจากนั้นผมก็ต้องนั่งพักให้แขนหายเจ็บก่อน แล้วจึงขับรถกลับมหาวิทยาลัยครับผม แต่ก่อนที่ผมจะออกจากห้องบริจาคเลือดมานั้น ผมสังเกตว่า ไม่ค่อยมีคนมาบริจาคเลือดซักเท่าไร ไม่รู้ว่าคนอื่นไปบริจาคที่สภากาชาดอย่างเดียวหรือเปล่า เลยไม่รู้ว่าตามโรงพยาบาลก็มีที่ตั้งรับบริจาดเลือดด้วย


อ๋อขากลับนี่ผมต้องกลับไปเสียค่าปรับทางด่วนด้วยครับไม่งั้นแย่แน่ๆครับ