เรื่องมันมีอยู่ว่า
มันเป็นกราฟฟิกอยู่ที่ร้านทำป้ายที่พัทยา
ได้ค่าแรงวันล่ะแค่ 150 บาท
ต่ำกว่าค่าแรงขั้นต่ำซะอีก
แต่ผมก็ยอมอยู่ทำงานกับเค้ามาตั้ง 2 ปี (2 ปีนี่มีผมเป็นช่างกราฟฟิกอยู่คนเดียว)
พอเข้าปีที่ 3 พี่เค้าก็เริ่มรับคนเข้ามา
แต่ก็อยู่ได้ไม่กี่เดือนก็ออกมาหมด เร็วสุด 2 อาทิตย์ออก
ในใจผมก็คิดอยากจะลาออกมานานแล้วแหละครับ
แต่ก็นึกสงสารพี่เค้า ถ้าผมออกร้านก็คงต้องปิดแน่ๆ
ไอ้เรื่องเงินผมไม่ค่อยซีเรียสเท่าไหร่
เพราะผมไม่ค่อยได้ใช้เงิน คือไม่ใช่คนกินเหล้า เมายา หรือชอบเที่ยว
พึ่งจะมามีเรื่องใช้เงินก็หลังจากมาเล่นหูฟังนี่แหละครับ
ขนาดค่าแรงแค่วันล่ะ 150 ผมยังมีเงินเก็บสามารถออกหูฟัง หรือ เครื่องเล่น ตัวเป็นหมื่นได้
แต่ที่ผมหนักใจสุดก็คือ วันๆ พี่เค้ามักจะกินเบียร์มากกว่า ตื่นเช้ามาก็ถือขวดเบียร์แล้วครับ
จนลูกค้าที่มาแต่ล่ะคน ยังแซวเลยว่า "เห็นกินได้ทุกวัน" "วันนี้ไม่เมาเหรอ"
ลูกค้า กับ คนแถวนั้น เค้ายังแนะนำให้ผมไปเปิดร้านเองดีกว่า
แล้วก็เงินรายได้ที่ได้มาก็ไม่เคยเก็บไว้เป็นเงินร้านเวลาฉุกเฉินเลย
ได้มาหมื่นนึ่ง วันเดียวหมด 3-4 หมื่น 2 วันก็หมด
แล้วพอจะสื้นเดือนร้อนเงินขึ้นมา ก็ต้องมาลำบากผมอีก
ต้องมานั่งทำงานยันเที่ยงคืน ตี1 ตี2 ให้เค้า เป็นแบบนี้ประจำ
ผมก็เคยบอกๆ เตือนๆ ไปแล้ว พี่เค้าก็ไม่เคยฟัง
มีอยู่ช่วงนึ่งที่พี่เค้าวันๆ ไม่ทำอะไรเลย กินแต่เบียร์ทั้งวัน
ส่วนผมก็ทำงานอยู่คนเดียว ตอนเช้าออกแบบ ตอนกลางคืนออกไปติดตั้งหน้างาน ทำแบบนี้อยู่คนเดียวเป็นเดือน
แล้วพอผมเริ่มรู้สึกเพลียๆ บางวันก็นั่งหลับ แล้วพี่เค้าเรียกมาว่า มีคำพูดคำนึ่งที่ผมจำติดหูมาจนทุกวันนี้เลย คือ "เหนื่อยก็เหนื่อยเท่ากัน"
ไอ้การนั่งกินเบียร์นี่มันเหนื่อยด้วยเหรอ
ทำงานกับพี่เค้ามาก็ 2 ปีกว่าๆ เป็นไข้ 3 ครั้ง
ทั้งๆ ที่เวลา 10 กว่าปีมา ผมไม่เคยเป็นไข้เลย
และถ้าวันไหนที่ผมเป็นไข้ ต้องหยุดงาน ร้านก็ต้องปิดไปด้วย
วันหยุดก็แทบจะไม่มีเลยล่ะครับ วันนึ่งทำงาน 9-10 ชม. อาทิตย์นึ่งทำ 6 วัน
ส่วนวันอาทิตย์จะว่าหยุดก็ไม่เชิง เพราะอยู่รับงานที่ร้าน
ความหนักใจมันเริ่มซะสมมาเรื่อยๆ จนถึงวันนี้
ผมก็เลยตัดสินใจขอลาออก
พอผมบอกกับพี่เค้าว่าจะลาออก แล้วผมก็ออกมานั่งอยู่หน้าร้าน
ผมก็ได้ยินเสียงพี่เค้าทะเลาะกับแฟนเค้า ว่าจะแบ่งสมบัติกัน
ซักพักพี่เค้าก็ออกมา แล้วคุยกับผมว่า ถ้าผมออกร้านก็คงจะต้องปิดไป
ผมมานอนคิดหนัก แล้วก็รู้สึกเสียใจ อยู่ในห้อง
แต่ครั้นผมจะอยู่ต่อ มันก็จะทำให้หนักใจด้วยกันทั้งคู่อ่ะครับ
ใจผมก็สงสารอยากจะอยู่ช่วยต่อนะครับ
แต่พี่เค้าก็ไม่เปลี่ยนแปลงตัวเองซะที
ผมรู้สึกเสียใจจริงๆอ่ะ หลังจากที่ผมไปแล้ว
พี่เค้ากะแฟนเค้าจะเป็นยังไง
ร้านจะเป็นยังไง