ตดของชาวมั่นคง...อ่านเถอะนะ...ขอร้อง
ตามตำราโหงวเฮ้งโบราณ พิจารณานิสัยใจคอคนจากการผายลมได้ดังนี้
คนใจเย็น คนที่กลั้นผายลมจนถึงจุดระเบิด
คนไม่จริงใจ คนที่ผายลมแล้วหันไปจ้องหน้าเด็กคนข้างๆ
คนงก คนที่ชอบยืนดมกลิ่นผายลมของตัวเอง
คนขี้โอ่ คนที่ผายลมเสียงดังสนั่น แล้วยืนหัวเราะชอบใจ
คนโชคร้าย คนที่พยายามผายลมขณะเอามือตบโต๊ะไปด้วย แต่พลาดจังหวะ
นักวิทยาศาสตร์ คนที่สามารถวิเคราะห์ได้ หลังจากสูดกลิ่นผายลมเข้าไปว่าอาหารก่อน
หน้านั้นประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรตโปรตีนไขมันอย่างละกี่เปอร์เซ็นต์
คนซาดิสด์ คนที่ผายลมในผ้าห่มแล้วกดคู่นอนให้เข้าไปดม
คนเจ้าเล่ห์ คนที่ผายลมพร้อมกับไอกระแอมเบาๆ
คนสุภาพ คนที่กล่าวขอโทษก่อนและหลังการผายลม แม้จะอยู่เพียงคนเดียว
ผู้ดี คนที่กลั้นผายลมไว้หลายชั่วโมงจนท้องอืด เพื่อเก็บไว้กลับไปผายลม
ที่บ้าน
คนอำมหิต คนที่ผายลมไร้เสียง แต่กลิ่นเหม็นร้ายกาจ
คนดีแต่พูด คนที่ผายลมดังปัง แต่ไร้กลิ่น
คนหลายใจ คนที่ผายลม ปัสสาวะ และอุจจาระในเวลาเดียวกัน
แพทย์ คนที่ล้างมือก่อนผายลม
คนใจบุญ คนที่ยืนผายลมเหนือลม ให้ทุกคนได้รับอานิสงส์โดยทั่วกัน
คนตาย คนที่ไม่เคยผายลมในปัจจุบัน แต่เคยผายลมในอดีต
คนมั่นคง (ตดของชาวมั่นคง) คนที่ผายลมเป็นจังหวะสม่ำเสมอแต่มีหลายเสียงเหมือนโน๊ตคนตรี ต่อเนื่องและยาวนาน เสียงต่ำดำดิ่งล้ำลึกจนแก้มก้นสั่น แต่เก็บตัวเร็ว
เสียงกลาง อยู่ประมาณรูก้น แต่ อิมเมจประทะเป้ากางเกงจนรู้สึกได้ เสียงแหลมเป็นประกายทอดยาว เป็นประกาย
เสตจกว้างมาก จนเดาแหล่งที่มาขอตดได้ยากว่ามาจากที่ใด เรื่องของกลิ่น..โอ้ว์สวดยอด...ก็ ตด มันเปง ลม ผ่านขี้ นี่ หว่า......อิอิ
แถมด้วย กลอนตด
ตดดีๆ มีศิลป์ กลิ่นไม่เหม็น
ตดไม่เป็น ดังป้าด สาดเป็นฝอย
ตดวิบาก กากกระเซ็น เหม็นทั่วซอย
ตดอร่อย ตดเป็นเพลง บรรเลงเพลิน
ตดของเรา รุ่นเก่า เป็นเสียงเบส
มีบางวัน เหมือนทรัมเปต ที่แผดเสียง
ส่วนคืนนี้ ที่รัก ต้องคอเอียง
เพราะตกเตียง ด้วยตดเรา เป่ากระเด็น !
พูดเรื่องตด เราคอหด ตดเกือบหาย
ตดไม่ดี ไม่ยอมถ่าย ไม่เป็นผล
อยากจะตด ต้องตดให้ ได้ยินยล
ว่าตดเรา ออกจากก้น พ่นสวยงาม...
ตดให้ดัง จังหวะ ชะชะช่า
ตดดังกว่า ต้องแรง แบบแท็งโก้
ตดแนวใหม่ ใช้แร็บ แต็บแต็บโชว์
ตดแบบเก่า แนวโก๋ แบบโคชรา
ตดของผม ดมได้ ไม่มีเสียง
ไร้สำเนียง รบกวน ชวนสยอง
แค่มีกลิ่น เล็กน้อย ให้คอยมอง
เราช่ำชอง ตดขมิบ กว่าสิบปี
ตดในตุ่ม ทุ้มเสียง เคียงเสนาะ
ตดในตู้ คงเพราะ แต่เก็บเสียง
ตดลิฟท์ ขมิบแผ่ว แว่วสำเนียง
ตดแล้วเถียง ว่าเราป่าว คงเข้าที
ตดแล้วปล่อย ลมหวน ให้ชวนหาว
ตดแล้วนั่ง ดูดาว ยามคราวเหงา
ตดแล้วนั่ง อุดTood ปู้ดเบาเบา
ตดแล้วเรา นั่งเศร้า เหงาคนเดียว