เห็นด้วยคนแรกเลยครับ 555

ได้ข่าวมาว่าถ้าขายไม่หมดจาให้กินหูฟังแทนด้วยนิคับ

อันนีคิดว่ามะเจงนะ เพราะทุกวันนี้เฮียรับประทาน ซุบ กราโด้ เป็นประจำ แกล้งด้วยสตู vsonic ยังมีสเต๊ก 35 อีกนะ อ้อ ตอนนี้เพิ่มซาลาเปาไส้ yuin อีกด้วยย 555+ หูฟังที่ร้านคงไม่อร่อยเท่าที่ทานตอนนี้แล้วมั้ง 555+:123::131:

5555 เข้าใจวางพล็อตของหนัง 5555

ผมเองยังงงเลยว่าทำไมถึงกลายมาขายหูฟัง


นิยามมันเริ่มตั้งแต่ตอนผมเริ่มแสวงหาหูฟัง ซื้อเยอะมากจริงๆ แต่ไม่ขอบซักกะอัน


จนไปได้ KSC35 ซึ่งมันมหัศจรรย์ว่า ไอ้สารรูปเฮงซวยแบบนี้ มันเสียงดีได้ไง

พอซื้อมาได้ 1 ตัว ก็ไปรีวิวเล่นๆ ในพันทิพ ซึ่งคนอ่านก็ชอบกันมาก ทีรนี้ก็มีคนหลังไมค์มาบอกช่วยฝากซื้ออันนึง

ผมก็งงๆ อยู่ เพราะมันฝากกันมาหลายคน ก็เลยลองสั่งมาขายเล่นๆ 3 ตัว ปรากฏว่าหมดเกลี้ยงในพริบตา


นี่แหละทำให้ผมต้องมาลำบากขายหูฟังจนทุกวันนี้ 55555


ส่วนที่ไม่ต้องควักเงินซื้อ โดยที่ขายเองซะเลยให้มันรุ้แล้วรู้รอด นั่นคือผลพลอยได้ครับ 555

ผมเองเมื่อก่อนก็เคยอยู่ร้านขายเครื่องเสียง ไฮเอนท์
เมื่อสัก สิบกว่าปีที่แล้ว ตอนที่ B&W กำลังเริ่มบูม
แล้วหูฟัง ยี่ห้อ Sennheiser ก็เพิ่งเข้ามาครั้งแรก ได้ลองฟังอยู่หลายตัวเหมือนกัน
ก่อนที่มันจะหายไป พักใหญ่ ถึงจะกลับมาอีก

เลยพอจะเข้าใจว่า การได้อยู่คลุกคลี กับ ไอ้ของพวกนี้ มาก ๆ มันทำให้เกิดความลุ่มหลง
จนโง หัวไม่ขึ้น จริง ๆ
ได้คุยกับ นักเล่นเครื่องเสียง ส่วนใหญ่ ก็จะมี นิสัยเหมือน ๆ กัน คือมีความสุข กับการได้ทดลองฟัง เครื่องเสียงไปเรื่อย ๆ
แล้วก็มานั่งฟังเสียง น้ำลายแตกฟองในคอ นักร้อง จาก ชุดเครื่องเสียงของตัวเองที่บ้าน

มีความสุขซะ ไม่มีงะ

คนเล่นเครื่องเสียงมักจะมี 2 กลุ่ม

- คือพวก music lover หรือฟังเพลงเป็นหลัก ชุดจะดีหรอืไม่ดี ไม่ใช่แก่นของชีวิต สามารถฟังได้ทั้งนั้น

- พวกจับผิด พวกนี้มีทุกข์ พวกนี้มักไม่ค่อยฟังเพลง พยายามจะฟังว่าเครื่องตัวเองมีข้อบกพร่องตรงไหน จะได้ซื้อเครื่องใหม่มาแทน 555


ผมเองอยู่ในประเภทหลัง คือไม่มีความสุขจากการฟังเพลงเลย แต่มีความสุขกับการทดลอง ค้นคว้า ทดสอบ ว่าอะไรมันดีหรือไม่ดี แล้วจะทำไงให้มันดี 5555



นี่ดีว่า ไม่ได้เล่นเครื่องเสียงบ้านแล้ว เพราะมันแพง อัพเกรดบ่อยๆ ไม่ไหว เล่นหูฟังค่อยยังชั่ว นึกอยากจะอัพเกรดเมือ่ไหร่ก็ทำได้ ไม่สิ้นเปลืองนัก 5555