เริ่มจากinearอันเก่าของผมยางเจือกหลุดตอนใส่ในกระเป๋าเกงยีนส์แล้วหายไปไหนไม่รู้(เครียดจัด!!!)

ประกอบกับมีงบอยู่นิดหน่อยพอดีก้อพุ่งไปร้านเฮียเลย(ไกลโครต)

คิดในใจว่าวันนี้กุจะหวดEarbudซักตัวหรือไม่ก้อinearตัวใหม่ไปเลย

ไปถึงเจอเพ่ปิงปิงนั่งดูโป้อยู่ที่คอมแล้วก็ลุงที่ไหนมะรู้นั่งลองอยู่ที่โต๊ะคนเดียว

คิดในใจเหอะๆสบายกุละจะลองให้หมดโต๊ะเลย

แต่ผมมะช่ายพวกหูทองจึงได้ถามเพ่ปิงปิงอย่างนั้นอย่างนี้(ถามลุงคนนั้นด้วย)

นั่งลองอยู่ชั่วโมงกว่าได้ตัดสินใจตะโกนลั่นร้านเลย"เพ่คับPK3ตัวนึง"(กะหล่อ)
เสียงตอบกลับมาว่า"เอ่อ...ของหมดอ่ะคับ"

เครียด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ปล่อยให้เราลองตั้งนานจนอยากได้จัดแล้วมาบอกว่าของหมด จะเอาตัวที่ลองก้อไม่ขายแงแงแงแงแง

เลยถามว่าPK2อ่ะเพ่ลดได้เท่าไหร่เอาจริงๆ(ใจจริงอยากได้PK2ด้วย)

เอ่อ..ได้2พันห้าสิบสุดๆแล้ว....เง้อออ 2,050 เหรอพี่เอาเลยผมเอา

เพ่ปิงปิงบอกว่ามะช่ายลดได้2450มะกี้พูดผิด(เวงกำลดมาตั้ง40)

สุดท้ายงบที่เตรียมไว้ไม่พอเพราะต้องเอาไปซื้อข้าวกินเลยต้องลงชื่อกะเบอร์โทรรอPK3มาอีก10วัน

ไปร้านเปงครั้งที่2แล้วคับรู้สึกกันเองมากชอบมากอ่ะคับไม่รู้สึกเสียดายเวลาเลยที่นั่งรถไปเสียดายอย่างเดียวของไม่มีแงๆๆๆๆ

นี่กะลังชั่งใจอยู่อ่ะคับว่าจะเอาPK2แล้วยอมกินมาม่าแทนข้าวดีหรือเปล่า

มาเล่าให้ฟังเล่นๆอ่ะคับ