ปกติผมเป็นคนที่ไม่ค่อยซื้อ CD เท่าไหร่ครับ เนื่องจากว่า CD เพลง Classic นั้นแพงจริงๆ และยังติดนิสัยหาจาก bit แต่ก็มีบางครั้งที่ได้อุดหนุนร้าน CD บ้าง อาจเป็น Gram หรือ INT แล้วแต่โอกาส แต่ที่ผ่านๆมาไม่เคยได้ซื้อแผ่นจากค่าย Telarc เลย จะมีก็เคยแต่"โหลด" อัลบั้ม Ein Straussfest เสียงก็ดีจริงๆครับ แต่คิดว่าเป็นเฉพาะอัลบั้ม(Y_Y) ...

Ein Straussfest
[img]http://g-ecx.images-amazon.com/images/G/01/ciu/49/b6/5abfeb6709a0ef50eee22110.L.jpg[img]


แต่แล้ววันนี้อะไรดลใจไม่ทราบ พอมีกระสุนเหลือนิดหน่อย ประจวบกับได้เข้าเมืองพอดี และทุกครั้งที่ได้เข้าเมืองก็ไม่รู้เป็นอะไรเดี๋ยวนี้ต้องเดินโฉบร้านซีดี ทุกที ดูไปดูมาทำไมวันนี้เห็นแผ่นจากค่าย Telarc นี่เยอะกว่าปกติ (ปกติบน Shelf จะเต็มไปด้วย DG Decca ไม่ก็ EMI เป็นปกติอยู่แล้ว) ว่าแล้วก็หยิบมา 2 แผ่นเลยครับ เป็น Telarc ทั้งคู่เลย แต่ขอกราบประทานอภัย ไม่ได้เลือกเพราะค่ายหรอกครับ แต่เลือกเพราะแผ่นหนึ่ง (Parker) รู้จักเพลงแล้ว อยากรู้ว่ามีใครเล่นดีกว่า Argerich ไหม กับอีกแผ่น (Firebird) ลองเข้าไป check ที่ amazon แล้วเห็นเรทติ้งแผ่นนี้ดีมาก แถมเคยได้ยินเพลงของ Stravinsky เล็กน้อย ชอบตรงที่งานมีความเป็น Modern แฝงไปด้วยความสดใสและจินตนาการ เอาก็เอา สุดท้ายก็ได้มาสองแผ่นนี่ครับ

The Firebird (Shaw)





และ

Tchaikovsky Piano Concerto#1 กับ Prokofiev Piano Concerto#3










พอได้กลับบ้านมาลอง rip ฟังดู ตกใจมากครับ เสียงที่ได้มีความแตกต่างจากอัลบั้มทั่วไปจาก DG EMI หรือ Decca ไปมากครับ (แม้แต่แผ่น SACD ที่ทำโดย DG เช่น Beethoven's Complete Symphonies โดย Karajan ก็ยังรู้สึกว่าเสียงไม่ดีเท่านี้ครับ) ถามว่าดีอย่างไร ก็ต้องตอบว่า เสียงใส รายละเอียดครบถ้วน แต่พื้นสงัดดีมาก เสียงมีความโอ่อ่า มีมิติที่ดีมากๆ ที่สำคัญ Dynamic ดีมากๆ ต้องลองฟังเสียง Piano โดยเฉพาะใน Prokofiev#3 ครับ ความรู้สึกนี้แทบจะหาได้ยากจริงๆ

ํTelarc มีมนตร์อะไรหนอ กลัวจริงๆว่าต้องจำกัดซื้อแต่แผ่น Telarc เสียแล้ว

ว่าแล้วก็เสียดายที่ว่าเพลง Classic ที่ดีที่ชอบนั้น มีองค์ประกอบมาก ถ้าในระดับ CD ที่ขายๆกันเพียงพิจารณาเรื่องคุณภาพเสียงกับคุณภาพผู้เล่นก็ปวดหัวมากแล้ว ครับ มีแผ่น SACD หลายชุดที่อัดดี ยอมรับว่าอัดดีเป็น audiophile แต่ว่า คนเล่นก็ไม่ใช่ว่าเล่นแย่หรอก แต่บางทีอารมณ์สู้พวกที่อยู่ค่ายธรรมดาไม่ได้ ส่วนพวกแผ่นจากค่ายธรรมดา บางแผ่นก็ดีมากหาการแสดงได้ยาก หรือเล่นได้ถึงกึ๋นจริงๆ ให้กลับมาแสดงใหม่ก็คงทำไม่ได้เทียบเท่าแล้ว หรือพวกแผ่น Legendary เจ้ากรรมก็ดัน Noise กระจาย กรอบแกรบกรอบแกรบ มิติอะไรนี่ใช้ไม่ได้ก็มี

ก็ต้องเลือกตัวเลือกที่ Compromising ครับ ซึ่งแต่ก่อนก็ไม่รู้ว่าจะเลือกอะไร แต่พอมาเจอค่าย Telarc นี่ (จากที่ฟังมาสามอัลบั้ม) ผมว่าดีทั้งการอัดและศิลปินครับ (แต่จะดีมากถ้า Argerich อัดกับ Telarc )

ก็มาเล่าสู่กันฟังเฉยๆครับ ผมขอตัวไปฟัง Overture ของ Prince Igor ในแผ่น Firebird ก่อนนะครับ ไพเราะมากๆ เสียงทิมปานี่กระหึ่มจริงๆครับ

:)