“B” โดยฝีมือของพี่ชิมนั่นเองครับ!!
ก่อนอื่นต้องขอบอกว่านี่เป็นการรีวิวที่เกิดขึ้นเพราะประทับใจในเสียง ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการค้าใด ๆ ทั้งสิ้นของพี่ชิมนะครับ เพราะผมก็เสียสละเงินก้อนค่าขนมจากการทนกินมาม่าเพื่อให้ได้มาครอบครองโดยมิได้รับส่วนลดใด ๆ ทั้งสิ้น! ฮา หูของกระผมนั้นก็มิได้ดีเลิศอะไร จะเรียกว่าหูกระหลั่วก็ไม่ผิด 555+
จุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมสนใจในเรื่องของสินค้าที่พี่ชิมทำนั้น คงเพราะเจ้าเพื่อนตัวดี (Fullmoon) หรือเจ้ารุต ซึ่งเป็นเพื่อนเก่าแก่มากมายรู้จักกันมาตั้งแต่ก่อนอนุบาล (จริง ๆ นะ!) จนบัดนี้ก็ยังเป็นสหายซี้ปึ้กได้ลองเอา PK2 ที่ Mod โดยพี่ชิมมาให้ผมลองฟัง โอ้วพระเจ้า ... ครั้งแรกที่ฟังก็ทำให้ผมประทับใจจนทุกวันนี้ เพราะตลอดชีวิตผมมานั้นมีเจ้า Bose in Ear เป็นหูฟังที่ราคาแพงที่สุดที่ผมเคยลองซื้อมาโดยไม่เคยแตะตัวอื่นที่ราคาเกิน 500 แม้แต่น้อย
ถามว่าถูกใจไหม? ถูกใจ ... ชอบไหม? ชอบ ... แต่ใช่แนวไหม จะว่าใช่ก็ไม่ใช่ จะว่าไม่ใช่ก็ไม่เชิง (เริ่มพิมพ์เอง งงเอง) คงเพราะคุ้นเคยกับเสียงสไตล์ของ Bose มาซะมากกว่า แต่นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ได้รู้จักกับ “พี่ชิม” หลังจากนั้นไม่นานนัก เจ้ารุตก็โทรมาแจ้งพิกัด!
“บอส ๆ ! พี่ชิมปล่อย Bose on Ear ที่ Mod ไว้!”
“เท่าไร!!?” ผมรีบถามด้วยความรวดเร็วราวกับถามคะแนนผลสอบเอนฯ
“*,*** ว่ะ!”
“เอา! ฝากบอกพี่ว่าขอจองคิวแรกโลด!”
“โอเช !”
และหลังจากนั้นไม่นานนัก ผมก็ได้ Bose on Ear Mod by พี่ชิม มาครอบครองด้วยความปลื้มปิติ เอาล่ะ ลองมาเทสกันเลย ! อือหือออออออออออ อ่าหา ! โอ้ว อู้ว อา ! และแล้วมันก็กลายมาเป็นหูฟังคู่กายสุดหวงของผมที่ไม่ยอมให้แม้แต่ผบ.ได้ใช้ฟัง!! (อ้าว เฮ้ย อธิบายหน่อยดิ !!) ครั้งแรกที่เสียงของมันเข้ากระทบหูผม (ต่อตรงนะครับ กับ iPod Touch Gen 2) เสียงอันคุ้นเคยสไตล์ Bose ซึ่งอันเก่าของผมกล่าวลาโลกรอวันชุบชีวิตไปแล้ว ก็ทำให้ผมปลาบปลื้มอีกครา แต่ความแตกต่างนั้นก็มีมากขึ้น! เสียงของโบสนั้นผมว่าเป็นแบบฟังสบาย เรื่อย ๆ แต่ว่าสำหรับ Bose on Ear ตัวนี้ผมรู้สึกถึงความอลังการที่ปรากฎขึ้นถึงแม้ว่าหูผมจะห่วยแตกแค่ไหน สเตจที่กว้างราวกับเวทีขนาดใหญ่ เสียงเครื่องดนตรีที่มีมิติและนุ่มลึกสไตล์แบบโบส แต่กลับแฝงไว้ด้วยความชัดเจน เปรียบได้ดั่งราชสีห์ที่ถูกขังไว้ในกรง รอวันจะได้กลับมาเป็นเจ้าป่าอีกครา (เริ่มเว่อ) เพลงหวาน ๆ นั้นก็หวานหยดย้อยเสียจนขนลุกและทำให้ซาบซึ้งไปกับบทดนตรีที่ถูกรังสรรค์ขึ้นอย่างปราณีตได้อย่างไม่ยากเย็น
หลังจากนั้นผมก็เริ่มบ้าหูฟัง Bose ตัวนี้เป็นหูฟังที่ผมรักมาก ไม่เอาออกนอกบ้านเลย เพราะกลัวจะเสีย เวลาออกนอกบ้านก็มักจะพก Hifiman – RE 0 ไปไหนมาไหนซะมากกว่า แต่อยู่บ้านน่ะรึ Bose ตัวนี้เท่านั้นที่ “เติมเต็ม” ผมได้ ผมเชื่อว่าสิ่งไหนก็ไม่เท่าสิ่งที่เราชอบและพอใจกับมัน ผมเคยได้ลองฟัง MX 980 กับตระกูล Grado ผมว่าเสียงดีและชอบ แต่ผมก็กลับชอบสไตล์นี้ซะมากกว่า
“เรายินดีเพื่อที่จะเสียเงินเพื่อสิ่งที่ทำให้เราพึงพอใจ แค่นั้นมันก็พอแล้ว ... สิ่งที่คนอื่นพอใจอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราพอใจ และสิ่งที่เราพอใจก็มิใช่สิ่งที่คนอื่นอาจจะพอใจ จงเชื่อตัวเอง จะดีที่สุด ...”
หลังจากนั้นไม่นานนัก เป็นเวลาสองสามเดือน ผมก็คิดที่จะลองก้าวขึ้นไปอีกครั้ง ด้วยความมั่นใจที่ผมยังมีให้พี่ชิม ตอนช่วงนั้นเองที่พี่ชิมเปิดแบรนด์ “Chim” โดยมีการวางสินค้าขายที่ร้านพี่เจ็ท และจากการลองคุยโทรศัพท์คุยกับพี่เขาเพื่อหาความรู้รวมทั้งสนทนาปราศรัยกับเจ้ารุตด้วยหัวข้อที่ว่า “Bose ตัวนี้มันจะอัพขึ้นไปได้อีกได้ไหม ...”
จากปากของสหายรักและจากการปรึกษากับพี่ชิม ก็คิดว่าแอมป์ “B” ตัวนี้นั้นน่าจะตอบคำถามนี้ได้ดีที่สุด เพราะว่า “B” นั้นเป็นแอมป์ที่มีนิยามว่า คึกคัก! ฟังสนุก! และเมื่อมันมารวมกับ Bose on Ear Mod โดยพี่ชิม ที่ผมคิดว่ามันนุ่มสบาย ฟังเพลินและหวานหยดย้อย มันจะเป็นเช่นไรกัน!!?
และผมก็เริ่มเก็บเงิน ... ซองมาม่าในบ้านเริ่มมีปริมาณมากขึ้นถึงขึ้นที่ว่าถ้าเอาไปส่งชิคโชคก็มีลุ้นเลยทีเดียว ...
และวันที่ผมเก็บเงินได้! ก็มาถึง ผมรีบโทรหาพี่เจ็ทพร้อมถามว่า “พี่ครับ! แอมป์ B กับสายเชือก V.3 มีของไหมครับ!!?”
พี่เจ็ทก็ตอบกลับผมมาด้วยประโยคที่ทำให้รอยยิ้มฉายขึ้นบนใบหน้าของผม “สายเชือก V.3 มีของครับ ...” ก่อนจะจบด้วยประโยคที่ทำให้รอยยิ้มจางหาย
“B ตัวสุดท้ายเพิ่งโดยเอาไปเมื่อกี้เองครับ”
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!
คงเพราะความตื่นเต้นที่จะได้แอมป์ตัวแรกจากเงินเก็บของตัวเอง ทำให้ผมโทรหาพี่เจ็ทแทบทุกวัน ซึ่งก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับหากโทรถี่มากเกินไป ขนาดของเข้ามาแล้วผมยังโทรถามหมายเลข EMS ทุกวัน ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าพี่เจ็ทก็มีงานเยอะเหมือนกัน และแล้วเมื่อวาน ... ของที่ผมรอคอยมานานก็มาถึงเชียงราย!! ผมบึ่งมอไซค์เข้ามหาลัยอย่างรวดเร็วเพื่อเข้าไปเอาของที่ไปรษณีย์ !
แว่บแรกที่ได้มา ... ทำไมมันเบาจังวะ ! เอาน่า ๆ ... แอมป์คงน้ำหนักเบาแบบนี้แหละ
กลับมาบ้านไม่สนอะไรทั้งสิ้นค่อย ๆ แกะอย่างบ้าคลั่ง? และแล้วผมก็ได้พบกับมัน ... อ่า ... แอมป์ B ที่ผมรอคอย ...
สายเชือกสีแดงงดงามราวกับกำมะหยี่อันสูงค่า (โคตรจะเพ้อ) อ่าเร๊ะ ... ทำไมแอมป์มันเล็กจังเลย อูยยยย ถูกใจ ไม่ต้องพกอันใหญ่ ๆ ไปไหนมาไหน (โดนไปอีก 1 ดอก) โว้ว ! เบาอีกต่างหาก ! แถมฟังได้นาน 40 ชม. + อีกด้วย! (อู้ว อ่า ....)
เอ้า ๆ ! ลูกคนใหม่ของพ่อ มา ๆ มาถ่ายรูปกันหน่อยน้า (บ้าเห่อ)

อ่า ๆ อีกสักมุม ...


เอ้า ๆ มารวมกันนะลูกน้า

เอาล่ะ ! เข้าเนื้อหาสักที ... (แล้วที่ผ่านมาเอ็งฝอยอะไร หา!) ลองเสียบฟังดูเลยละกัน! เปืดเพลงโปรดเลย เพลงจากเรื่อง Dreamgirls เพลง Listen หลับตาและตั้งใจฟัง ...
โว้ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ !! สิ่งที่เปลี่ยนขึ้นมาได้อย่างชัดเจนคือความชัดเจนของเสียงนักร้องและเครื่องดนตรี ที่ชัดขึ้นแต่กลับไม่ทำให้พลังและความหวานของเพลงหายไป แต่กลับทำให้รู้สึกมีพลังที่มากขึ้น อูยยยยย ถูกใจมาก! เอ้า ขอเปลี่ยนเพลงเป็นเพลง Unholy Warcry ของ Rhapsody of Fire ซิ!
ฟังแล้วแทบจะโยกหัวให้หูฟังหลุดกระเด็นไปข้างนึงเลยทีเดียว ...
โอ้ว! สมแล้วที่เป็นแอมป์ที่คึกคัก ผมว่าเพลงร็อคหรือแนวเมทัลมันช่างเหมาะเหลือเกิน เพราะเสียงเพลงที่คึกคักมากขึ้น ฟังสนุกมาขึ้น เสียงร้องชัดเจนแต่ไม่จัดจ้าน รู้สึกได้ถึงอารมณ์และจิตวิญญาณของดนตรี!!
เอาล่ะ ... ตามคำแนะนำของพี่เจ็ทและพี่ชิม ผมจะลองเปิดเบิร์นไว้สัก 20 ชม. ก่อน แล้วจะมารายงานผลเพิ่มเติมต่อนะคร๊าบบบบบบบ !!
สุดท้ายนี้รีวิวที่ผมเขียนขึ้น (หรือฝอย) มันเกิดจาก “ความรู้สึกของผม” เอง และบรรยายผ่านออกมาเป็นตัวอักษร จะมีเว่อบ้างเพ้อเจ้อบ้าง แต่ผมกลับรู้สึกเช่นนั้นจริง ๆ และอยากจะบอกว่า อย่าเชื่อรีวิวนี้มากนะครับ แต่อยากให้ลองเองมากกว่า เพราะต่อให้อ่านรีวิวสักร้อยฉบับ กลับลองไปฟังเอง ผมว่าลองไปฟังเองจะเข้าใจอะไรมากกว่า แต่ที่ผมประทับใจ คือไม่รู้สึกผิดหวังเลยแม้แต่น้อย เพราะผมเองก็ไม่ได้ลองฟังมาก่อน อยู่เชียงรายเลยไม่รู้จะลองฟังยังไง แต่ก็เชื่อในฝีมือของพีชิมเขา (เชื่อฝีมือพี่เขาตั้งแต่ PK2 กับ Bose on Ear แล้ว) จึงได้ลองตัดสินใจหลับตาและก้าวขึ้นไปอีกขึ้น
และพบว่าก้าวที่ผมเดินขึ้นมานั้น ก็ไม่ได้ทำให้ผมผิดหวังเลยแม้แต่น้อย แต่กลับรู้สึกว่า ได้ถูก “เติมเต็ม” มากขึ้นไปอีก ...
ขอบคุณทุกท่านที่ทนอ่านจนจบครับ สุดท้ายนี้ขอขอบคุณบอร์ดมั่นคงและทุก ๆ คนครับ ^_^/ ส่วนพวกที่ไม่ยอมโผล่หน้าที่แท้จริงชอบใส่แต่กระโปรงออกมาเห่า ผมก็ขอแผ่เมตตาไปให้ละกันครับ เผื่อจิตใจมันจะดีขึ้น
ปล. อย่าเชื่อรีวิวนี้จริงจังจนกว่าจะได้ลองฟังเอง ...
ปล 2. อย่าถือสานะครับหากบางท่อนมันออกมาเหมือนจะเพ้อเจ้อ เพราะผมชอบแต่งนิยายจนเป็นคนเพ้อฝันอยู่แล้ว ฮาย์
ปล 3. รักทุกคนครับ จุบุ ๆ ย์