เห็น เค้า เล่าๆ กันมา ว่า

เพราะ สมบัติ ของ เจ้ายักษ์ นั้น ก็ไปฆ่า และก็ ขโมย ชาวบ้าน

ค้ามา อีกต่อ นึงล่ะครับ

เอ่ ไม่ใช่เลี้ยงเป็ดที่ออกไข่เป็นทองคำหรอกหรอ จำได้ว่าแจ๊คไม่ได้ฆ่าตรงๆนิครับ ไปลักเป็ดเอาออกมาปีนลงตั่วถัว แล้วตัดถั่วเลยทำให้ยักษ์หล่นลงมานิครับ

แหะๆเป็ดหรือห่านจำไม่ได้ครับ ฟังมานานมากแล้ว จริงๆตัดต้นถั่วนี่เลวกว่าอีกนะครับ พวกลอบกัดแท้ๆ ถ้าสู้กันซึ่งๆหน้าแล้วฆ่ายักษ์ได้ยังพูดได้ว่าเก่ง แต่นี่เล่นลอบกัดฆ่าเจ้าทรัพย์ซะตายเลยไม่รู้ยกย่องคนประเภทนี้ได้ยังไง

ยังมีนิทานเจ้าหญิงนิททราด้วยนะครับ แบบว่าเคยอ่านจากการ์ตูนอะไรจำไม่ได้แล้ว เขาว่าสมมุติว่าถ้าคุณเป็นเจ้าชาย เดินเข้าป่าไป ไปเจอโลงมีผู้หญิงนอนนิ่งอยู่ในโลงเหมือนคนตาย คุณจะเข้าไปจูบไหม
แต่นี่เจ้าชายเช้าไปจูบ ในการ์ตูนเขาว่าเจ้าชายเป็นพวกโรคจิตชอบศพน่ะครับ ฮ่าๆๆ

คิดถึงเรื่องนี้แล้วนึกถึง นิทานก่อนนอน เมื่อตอนยังเด็ก เปิดฟังก่อนนอนทุกวัน หลับเคลิ้มจริงๆ

ว่าไป เดี้ยวไปหามาฟังดีก่า 55+

ปล.นอกเรื่อง

อะไรน๊ะ ปัญญาอ่อน / ขี้โขมย / แถมฆ่าเจ้าทรัพย์ทิ้ง / ลักหลับเจ้าหญิง / แถม...เป็ดอีก ...
ขนาดนั้นเลยหรอนี่

ที่ผมเคยอ่านมาไม่ใช่เป็ดนะครับ เป็นแม่ไก่ แล้วสมบัติทั้งหมดที่ยักษ์มีนั้นเป็นสมบัติของพ่อแจ็คอยู่แล้ว

แต่ยักษ์ได้ฆ่าพ่อของแจ็คและแย่งสมบัติไป แต่แจ็คก็ปัญญาอ่อนจริงๆแหละเอาวัวที่แม่ให้เอาไปขายจะได้

เอาเงินมาซื้ออาหารกินไปแลกกะถั่ววิเศษ เพราะฉะนั้น แจ็คไม่ได้เลวนะครับ 555+ แต่โง่ ...

ยังไงก็เถอะ เป็นนิทานสำหรับเด็ก อย่าไปสนใจเนื้อเรื่องมันมากเลยครับ แต่งกันไปเรื่อย

เรื่องจริงๆเป็นยังไงไม่รู้เหมือนกัน

555 เรื่องนี้ ผมว่ามันมาอีหรอบเดียวกับนิทานพื้นบ้านไทยล่ะครับ คือพล็อตต้องง่ายๆๆ เวลาเล่าต้องสั้นๆๆ เพื่อให้เด็กฟังก่อนนอน และนิทานก่อนนอนคงจะยาวเป็นสามก๊กไม่ได้ล่ะครับ 555

อันนี้เรื่องจริงครับ (ผมคิดเอง) และผมเชื่อว่านิทานเรื่องแจ๊คผู้ฆ่ายักษ์นี้ อย่างน้อยต้องเล่ากันมาหลายร้อยปีแล้วล่ะครับพี่ nopphong เสน่ห์ผมว่ามันมีพล็อตที่เด็กๆๆ ฟังแล้วสนใจอยากจะรุ้เรื่องต่อมากกว่าล่ะ...555




ส่วนไอ้หูฟัง 420 ที่ผมเอามาเปรียบเปรยนั้น ปกติคนไทยมักจะเข้าใจกันว่า อะไรที่มันเล็กๆๆ ตำแหน่งเล็กๆๆ หรือฟอร์มเล็กๆๆ ถ้าเกิดมันดีขึ้นมา หรือฟลุ๊กทำอะไรได้ดี หรือเอาชนะสิ่งที่ใหญ่กว่า โตกว่า เหนือมากกว่า...เรามักจะเปรียบเป็นแจ๊คผู้ฆ่ายักษ์มาโดยตลอด ซึ่งที่ผมเอามาเปรียบเปรยก็ประมาณนี้ล่ะจ้า.........


เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้เอย...555

ใครรู้โครงเรื่องละเอียด และถูกต้องจริงๆๆๆ เล่าให้ฟังทีซิ ผมจะเอาไปเล่าให้ลูกฟังมั่ง 5555

เอ้ามีทั้งเป็ดทั้งห่านทั้งไก่แล้ว ยังเหลือตัวอะไรที่ออกไข่ได้อีกล่ะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ

ส่วนเรื่องเจ้าหญิงนิทราเนี่ย

ไม่ใช่ศพนะครับ แต่เป็นเจ้าหญิงที่ถูกสาปให้หลับไหลไปร่วม 100 ปี

แล้วทะลึ่งมีเจ้าชายไปได้ยินเรื่องเล่านี้จึงบุกป่าฝ่าดงเข้าไปแล้วเจอเจ้าหญิงจริงๆเลยจูบเจ้าหญิงก็ฟื้น

เพราะฉะนั้นไม่ใช่ศพครับ แต่เป็นเจ้าหญิงถูกสาป แต่ถ้าคิดดีดี ก็อายุร้อยกว่าปีแล้วเนอะ 555+

คุยไปคุยมาลองไปหาดู ดันเจอครับ

เรื่อง Sleeping Beauty หรือ เจ้าหญิงนิทรา เนี่ยแหละ เป็นการ์ตูนนะครับ

ม้วนเดียวกับที่ผมเคยดูตอนเด็กๆเลย ยังเป็นวีดิโออยู่เลย 555+

มี 4 part ครับ ลงไว้เพื่อใครอยากดู ...

http://video.mthai.com/player.php?id=18M1236966613M0

http://video.mthai.com/player.php?id=18M1236970293M0

http://video.mthai.com/player.php?id=18M1237000294M0

http://video.mthai.com/player.php?id=18M1237003671M0

ดูผ่านเวปนะครับ เรียก part ให้ละ 555+ ย้อนเวลากันเถอะ ...

แป่ว...ตามไปดูคลิปมา ปรากฎว่าผมจำเรื่องผิดน่ะครับ เจ้าเรื่องศพกับโลงแก้วที่ว่าเป็นเรื่อง สโนวไวท์น่ะครับ ที่กินแอ๊ปเปิลเข้าไปแล้วสลบเหมือดไปเลย จนคนแคระนึกว่าตายไปแล้วเลยเอาไปใส่โลงแก้วเอาไว้น่ะครับ อิอิ

อยากเป็น คนแคระ

จะได้ ไป \"สโนไวท์\" บ่อยๆ

^
^
^
ระวังเทพโพเซดอนจะกริ้วนะครับ...

ขึ้นชื่อว่านิทานมันมีประเด็นสอนตรงท้ายเรื่องเสมอแหละ...
กลางเรื่องต้นเรื่องอย่าไปสนใจมันจริงจังเลยครับ...
สุดท้ายก็มาลงข้อสรุปตรงท้ายเรื่องอยู่ดี...
ความฝันวัยเด็กของฉัน \"OTL

ตอน เด็กๆ ผม ผ่าน ดิสนีย์ มาหลายเรื่องมากครับ

เรียกได้ว่าเป็นยุค ดิสนีย์ เลยทีเดียว

แต่ช่วง ประมาน 10 กว่าปี ที่ผ่านมา ผมดูแต่การ์ตูน ของ

Ghibli อย่างเดียวเลย ง่า

ตูจะบ้าตาย 5555

นิทานเด็กอยู่ดีๆๆ มีนางสโนไวท์แถวปิ่นเกล้าโผล่มา และยังมีเทพโพไซดอนแห่งรัชดาโผล่มาอีก 555

ผมว่าคนเล่นของพวกนนี้ต้องชอบลงอ่างกันหลายคนแน่ๆ
เมื่อวันก่อนลูกค้าบอกนี่ช่างรู้หรือเปล่าว่าผมมาเจอร้านช่างได้ยังไง ผมคิดใจใจว่าคงมาจากเว็ปเฮียหรือไม่ก็เว็ป pda แต่ปรากฎว่าเขาบอกว่าเจอชื่อร้านผมอยู่ในเว็ปอ่างแห่งนึงน่ะครับ เป็นงั้นไป ดังข้ามวงการเลยผม ฮ่าๆๆ

อ่านไปอ่านมา รู้สึกว่า มันทะแม่งๆ ครับ จากนิทานเด็กกลายเป็นเรื่องอ่างไปซะได้......

ถ้าพูดถึงนิทานเด็กยอดฮิตมหาอมตะนิรันดร์กาล ที่ก็มี เจ้าหญิงนิทรา (Sleeping Beauty) กับ ซินเดอเรลล่า (Cinderella) ผมขอพูดถึง 2 เรื่องนี้นะครับ...

ในเรื่อง เจ้าหญิงนิทรา (Sleeping Beauty) เนื้อเรื่องมีการแต่งมาตั้งแต่สมัยยุคกลาง เช่นเดียวกับนิทานเรื่องหนูน้อยหมวกแดง โดยชื่อของผู้แต่งนั้นไม่ปรากฏนาม ลักษณะโครงสร้างของเนื้อเรื่อง ก็ไม่ได้เป็นเหมือนกับเทพนิยาย เหมือนในปัจจุบัน แ่เป้นเรื่องราวที่แสดงถึงความโหดร้ายของสังคมในยุคกลางที่ต่างคนต่างเอาตัวรอด อยู่กันอย่างหวดกลัว โดยอำนาจของขุนนางไม่กี่คน และอำนาจของทางศาสนจักร (ถ้าหากว่าหาต้นฉบับดั้งเดิมมาอ่านได้ ท่านก็จะรู้ว่าเรื่องราวจริงๆ แล้วมันไม่สวยงานอย่างในปัจจุบันครับ) ต่อมาเมื่อเข้าสู่ยุคฟื้นฟูศิลปะวิทยาการ (Renaissance) เรื่องราวก็ถูกดัดแปลงและแต่งขึ้นใหม่ ให้มีเนื้อหาที่ดูแล้วมีความสุขมากขึ้นเหมาะสำหรับวัยเด็ก (ในยุคกลางมีความเชื่อว่า เด็กก็คือผู้ใหญ่ย่อส่วน ดังนั้นเนื้อหาทุกเรื่องไม่ว่าดีหรือแย่ขนาดไหน เด็กก็รับรู้ครับ แต่ในสมัยถัดมาความคิดนี้ก็เปลี่ยนไป คือเด็กจะพัฒนาเป็นผู้ใหญ่) และเมื่อพี่น้องตระกูล กริมม์ (Grimm) นักแต่งนิทานชาวเยอรมันได้ดัดแปลงเนื้อเรื่องอีกครั้งจนมีเนื้อหาใกล้เคียงกับในปัจจุบันครับ.... นอกจากนี้ ยังมีการแสดงบัลเล่ต์ ในชุดเจ้าหญิงนิทราด้วยครับ ซึ่งแต่งโดยคตีกวีชาวรัสเซีย Peter Ilyich Tchaikovsky ครับ บทเพลงก็พรรณาถึงความเป็นเทพนิยายได้สนุกสนานดีทีเดียวครับ ทั้งบทเพลงในจังหวะวอลทซ์ (Waltz) หรือว่าจังหวะเร็วในงานเต้นรำครับผม.....

ส่วนในเรื่องของซินเดอเรลล่า ก็เช่นเดียวกับแต่ขึ้นในช่วงยุคกลาง เนื้่อหาก็ค่อนข้างเลวร้ายทีเดียวครับ ตอนจบไม่ได้เป็น Happy-Ending ครับ แต่ออกแนวโศกนาฏกรรม (Tragedy).... (หาอ่านต้นฉบับเองนะครับ) .... แล้วก็มีการแก้ไขเรื่องราวในหลายๆ ครั้งต่อมา เช่นเดียวกับเรื่องเจ้าหญิงนิทรา.... นอกจากนี้ เรื่องซินเดอเรลล่า ก็มีอีก Version หนึ่งที่ต่างจากเรื่องเดิม (ออกแนวขำขันมากกว่า) เป็นบทโอเปร่า ที่แต่งโดยกวีชาวอิตาลี ชื่อว่า Gioacchino Antonio Rossini ครับ ได้แต่งโอเปร่าบทนี้ไว้่ เนื้อหาก็ออกแนวบ้าๆ บอๆ ครับ โดยนางเอกถูกรุมกลั่นแกล้งจากบรรดาตัวอิจฉา เจ้าชายปลอมตัวเป็นคนรับใช้ เพื่อแสวงหารักแท้ การใช้กำไลเสี่ยงทาง (ไม่ได้ใช้รองเท้าแก้ว) และจบด้วยเรื่องราวที่หักมุมที่นางเอก กลับไปตกหลุมรักคนรับใช้ของเจ้าชายเสียเอง.... ก็เลยเป็นอีก Version ที่แปลงกประหลาดไปครับ.. ^ ^

ดังนั้นนิยายพวกนี้มีการปรุงแต่งรสชาติเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ให้เหมาะสมกับยุคสมัยและการเวลาครับ.... ดังนั้นจบดีกว่า... ราตรีสวัสดิ์ นอนหลับฝันดี...... OTL

สงสัยเหมือนกันหลังจากดูพวกนิทานคลาสสิคแล้ว Walt Disney เอามาทำเป็นเรื่องยาวๆเขาทำได้อย่างไร

เพราะเราพลิกหนังสือก็แค่ยี่สิบกว่าหน้า...

แต่ส่วนใหญ่ก็ต้องเจอเพลงในการ์ตูนเข้าไปประมาณ 4 เพลงขึ้นแล้วล่ะ...

ถ้าเป็นการ์ตูนหลังๆของดิสนีย์ไม่ค่อยเจอเรื่องที่ขัดแย้งกับความเป็นจริงเท่าไหร่แล้วครับ...

ผมชอบ Enchanted ตรงเพลงมากๆเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย... แต่ทำไมพระเอกนางเอกสลับคู่กันได้ไวจริง... ความเป็นจริงมันทำใจได้เร็วงั้นเลยหรือเนี่ยเวลาเจอคนที่ปิ๊งแรงๆแบบเนี้ย...

เรื่อง Enchanted นี่ ผมปิ๊ง Amy Adams ตั้งแต่แรกเลยล่ะครับ

พอเจ๊แกมาเล่น Night At the Museum 2 ยิ่งปิ๊งเข้าไปใหญ่

^
^
^
ตอบคุณ SquidMan.ExE... ไม่ต้องไปแปลกใจขนาดนั้นหรอกครับ พวก โอเปร่า เรื่อง ซินเดอเรลล่า กับบัลเล่ต์เจ้าหญิงนิทราฉบับเต็มๆ ก็ยาว 3-4 ชั่วโมงแล้วครับ... ฟังกันให้หลับไปข้างนึงเลยครับ....

ถ้าสนใจฟังเพลงบางส่วนของ บัลเล่ต์เรื่องเจ้าหญิงนทรา โดย Tchaikovsky ก็บอกได้นะครับ (มีเพลงอยู่)

นิทานพวกนี้ จบไม่ค่อยสวยเท่าไรนักหรอกครับ เค้ามาแต่งเติมทีหลังเพื่อให้เข้ากับเด็ก

เช่น หนูน้อยหมวกแดงความจริง โดนหมาป่ากินเรียบทั้ง ย่าและหลาน
ซินเดอเรลล่า ตอนที่พิสูจย์ตัวจริงตัวปลอมกัน พวกพี่ๆใจร้ายเล่น ตัดนิ้วเท้าเพื่อให้สวมรองเท้าแก้วกันเลยทีเดียว
สโนไวนี่ก็โหด นิทราแล้วยังโดนข่มขืนอีก

ไม่อยากเล่าต่อเดียวไปทำร้ายความฝันวัยเด็กใคร

นิทานบ้านเรา
ผมก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมขุนแผนทำไม่ดีตั้งหลายอย่าง...
เช่นฆ่าคน ทำคุณไสย มีเมียเยอะ...
แล้วทำไมถึงทำเป็นเครื่องลางให้คนสักการะกันได้อันนี้ก็น่าแปลกนะครับ
แถมนิทานยังนำเสนอเชิงว่าขุนช้างอ่ะแย่กว่าขุนแผนตั้งหลายอย่าง
ทั้งที่จริงๆแล้วมันไม่ได้สอดคล้องแบบนั้น...

น่าสนุกดีนะครับ กระทู้นี้... รื้อฟื้นความจำสมัยม.ต้นได้เยอะเลย...

เรื่องขุนช้างขุนแผนนั้นมีคนเคยวิเคราะห์ไว้ก่อนหน้าแล้วว่า....รูปหล่อแบบขุนแผนนั้นไว้ใจไม่ได้นัก ตั้งแต่มีเมียหลายคน ตั้งแต่ทำพิธีย่างกุมารทอง ทำทุกอย่างเพื่อถีบตัวเองให้เก่งและขมังเวทย์ และรวมถึงกลอุบายต่างๆๆ ที่ขุนแผนล้วนแต่ช่ำชองใช้ในทางไม่ดี....ซึ่งขุนแผนก็เปรียบแล้วเป็นฮีโร่ในสังคมไทยล่ะครับ

ผิดกับขุนช้าง ซึ่งรักเดียวใจเดียว ว่านอนสอนง่าย ถึงจะรูปชั่วตัวดำ หัวล้านไปบ้าง แต่ก็ทำไปเพราะความรักจริง.......5555 (คนหัวโล้นอย่างผมสมควรอนุโลมว่ามีความดีข้อนี้กับเค้าบ้าง 555)


เอ้า จัดไป.... จากแจ๊คผู้ฆ่าเยี้ยว...เอ๊ย แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์ มาจนถึงขุนช้างขุนแผนกันแล้วล่ะ 555

ถ้าเจ้าแจ็ค ดันโง่ เอาห่านที่ไข่เป็นทองมาต้มซุปกินตอนจบ คงจะฮานะครับ

ขุนช้างขุนแผนในสายตาผมคือ
ขุนแผนมันเลว
ส่วนขุนช้างมันเจ้าเล่ห์ครับ
สรุปว่าพอกันคือขุนแผนเลวที่มีเมียหลายคนไม่ซื่อสัตย์ (แต่สมัยก่อนคงไม่คิดว่าเลวเพราะสมัยก่อนเมียหลายคนนี่ถือกันว่าเก่ง)
ส่วนขุนช้างก็เจ้าเล่ห์ อยากได้เมียเขาก็เลยหาทางให้ขุนแผนไปรบ แล้วตัวเองแกล้งว่าขุนแผนตายแล้วสวมรอยสมรสซ้อนเสียเลย ซึ่งจริงๆแล้วถ้าคนเขาแต่งงานแต่งการไปแล้วสมควรตัดใจได้นี่ยังใช้กลอุบาย ถือว่าไม่ซื่อครับ

การมีเมียหลายคนสมัยก่อนถือว่าไม่ผิด เพราะลองคิดดูว่าสังคมสมัยก่อนเป็นสังคมเกษตรกรรม ทำงานปลูกข้าวมันต้องใช้แรงงาน ถแล้วผู้ชายสมัยก่อนทั้งไปรบทั้งป่วยตาย ทำให้ปริมาณผู้ชายต่อผู้หญิงน้อยมาก ลองคิดดูว่าผู้หญิงตัวคนเดียวจะทำไร่ไถนาก็เรี่ยวแรงไม่มี ไหนจะมีโอกาสถูกรังแกจากพวกโจรผู้ร้าย ดังนั้นการที่ผู้ชายมีเมียหลายคนเห็นว่าเป็นประโยชน์กันทั้งชายหญิง สมัยก่อนจึงไม่ถือว่าผิดครับ เพิ่งจะมาถือตามอย่างตะวันตกกันเมื่อไม่นานมานี้เอง
มาในปัจจุบันปริมาณชายหญิงใกล้เคียงกัน แถมสังคมก็ไม่ได้ต้องใช้แรงงานแบบเดิมผู้หญิงก็ไม่มีความจำเป็นต้องพึ่งพาผู้ชายแบบเดิม ดังนั้นความหวังที่จะให้ธรรมเนียมมีเมียได้หลายคนแบบเดินคงจะริบหรี่เต็มทีครับ ฮ่าๆๆๆ

นิทานที่เล่าต่อๆกันมาทุกเรื่องทั้งโลกมาจากต้นต่อเดียวกันหมดครับ แค่เปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนตัวละคร แต่อารม หรือ ปัจจัยของเรื่องยังคงอยู่ครบครับ มันไม่มีเรื่องไหนจริงหรอกครับ มันอยู่ที่คนเล่ามากกว่า
อย่างเช่น สัตว์ ประเถทมังกร ทำไมในตำนานหรือนิทาน ทั้งโลกนี้ต้องมีมังกร เหมือนกัน
แต่รูปร่างมังกร ไม่เหมือนกันแน่นอน
ส่วนเรื่องนิทานนั้น มีหลายประเภทครับ เล่าเพื่อสนุก เล่าเพื่อคติสอนใจ

ไหน ๆ ก็คุยกันเรื่องนิทานแล้ว ผมขออนุญาติถามคำถามเกี่ยวกับนิทานหน่อยนะครับ

คือตอนเด็กประมาณ ประถมผมได้เคยอ่านหนังสือรวมนิทานเล่มนึง ตอนนี้จำชื่อหนังสือกับชื่อเรื่องในนั้นไม่ได้แล้ว
เรื่องที่ผมติดใจ และเป็นที่มาของคำถามมีข้อมูลที่จำได้ดังนี้

พระเอกซึ่งยังเป็นเด็กชาย เป็นบุตรชายคนที่เจ็ดของพ่อ และพ่อของเขาก็เป็นบุตรชายคนที่เจ็ดของปู่ (7ของ7)
ตั้งแต่เด็ก จำความได้ เขาจะได้ยินเสียงลม คุยกับเขาเสมอมา และแน่ล่ะ เขาเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังก็ไม่มีใครเชื่อเขา
เมื่อเด็กชายเติบใหญ่เข้าสู่วัยหนุ่ม เจ้าลมที่คุยกับเขา ก็กรอกหูเขาตลอดด้วยเรื่องเดิม ๆ ว่า
เจ้าเป็นคนที่มีโชคชะตาให้ต้องออกไปผจญภัยเสี่ยงโชค
เขาก็ทนฟังทุกวันจนวันนึง ทนไม่ไหว(แล้วโว้ย) ก็ได้ออกจากบ้าน ขึ้นเรือเดินสมุทรออกทะเลไป
จนถึงเมือง ๆนึง เมืองนี้เกิดเรื่องไม่ดีขึ้น คือเจ้าหญิงถูกสาปให้ เป็นไบ้ หูหนวก ตาบอด ไม่สามารถสื่อสารอะไรได้
พระราชา กับพระราชินีก็หาทางรักษาทุกวิธีทางการแพทย์ แต่ไม่สามารถช่วยได้ จึงออกประกาศหาคนช่วยแก้คำสาป
พระเอกเรารู้ข่าวจึงเข้าวังไปเสนอตัว เมื่อพระเอกได้พบหน้าเจ้าหญิง ก็อึ้งกิมกี่ในความงาม แต่ด้วยไม่สามารถ
สื่อสารใด ๆ กับเธอได้ จึงได้ขออนุญาติพระราชาจับมือ เจ้าหญิง
เพียงได้สัมผัส มือกัน เจ้าหญิงก็รู้สึกถึงความรู้สึกอยากช่วยจากพระเอก จนน้ำตาไหลเอ่อออกมาเอง
(ผมชอบตรงนี้แหละ โรแมนติกมาก)
พระเอกได้ขอเวลาไปแก้คำสาป และออกจากวังไป เจ้าลมที่เคยคุยด้วย ก็ช่วยนำทาง
จนถึงทางที่ต้องข้ามทะเล แต่ไม่มีเรือ อยู่ ๆ พวกหอยในทะเล ก็มาก่อตัวกันเป็นทางเดินให้พระเอกเดินเหยียบไป

......จำได้แค่นี้แหละครับ
ใครทราบบ้างว่าเรื่องอะไร ผมอยากหามาอ่านอีกรอบจัง จำตอนจบไม่ได้แล้วด้วย
เสียดายหนังสือมันหายตอนผมย้ายบ้าน หน้าปกจะเป็นรูปวาดแมวตัวยาว ๆ สีเหลือง ๆ น่ะครับ

ปล.ขอโทษที่ออกนอกประเด็นนะครับพี่

อย่างที่คุณหยกบอกคือนิทานมักจะมีคติสอนใจเสมอ เช่นซินเดอร์ อันนี้สอนว่าคนดีต้องได้ดี หรือหนูน้อยหมวกแดงก็สอนว่าคนฉลาดย่อมไม่ตกเป็นเหยื่อของใครง่ายๆ
แต่เรื่องของแจ๊กเนี่ยผมงงจริงๆว่ามันสอนอะไร ใช่สอนว่าโง่ๆเข้าไว้แล้วไปเป็นโจรเถอะน้องจะได้สบายไปทั้งชาติหรือเปล่านะ ฮ่าๆๆ

^
^
ถ้าเรื่องของแจ๊กที่เป็นโจรเนี่ยครับ...
ผมว่าตอนนี้มันมี 3 ภาคน่าติดตามทุกภาคครับ...

ล่องเรือแบล็คเพิร์ลออกอ่าวซะแล้ว!!!

ฮ่าๆ

มีคาวมสนุก

ตอนเด็กๆก็ไม่ชอบเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ = =\" สงสารยัก

อย่างขุนช้างขุนแผน พอไหว เพราะจริงๆมันเป็นนิยายผู้ใหญ่ ไม่ใช่นิทาน แต่ว่าอย่างพระอภัยมณีเนี่ย เช้าก็ไม่ชอบนะ นางยักน่าสงสารจะตาย พระสังฆ์ก็ด้วย นางยักผิดตรงไหน T_T

ส่วนเจ้าหญิงนิทรานี่ เจ้าชายเคยเจอเจ้าหยิงก่อนนอนแอ้งแม้งนี่คะ 555

ส่วนตัวชอบงานของ ชาล แอนเดอร์ซั่นค่ะ พวกลูกเป็ดขี้เหร่ อะไรเช่นนี้

งานที่ไชคอฟสกี้ เอามาทำเพลงเช้าก็ชอบ เคยมีโอกาสได้ไปนั่งดู nut cracker + swan lake ชอบมากๆค่ะ

งานของวอลดิสนี่ เช้ามักจะชอบอ่านเรื่องออริจินัลมากกว่า มันอาจจะไม่ได้สวยงามแบบของดิสนี่ แต่มันดูไม่ฝันหวานจนเกินไป

ตอนเด็กๆอีกสองอย่างนิทานที่ชอบอ่านคือ Grim Fairy tale กะ เทพนิยายกรีกค่ะ

โตๆแล้วชอบดูกาตูนของจิบลิ ล่าสุดนี่เป็น Ponyo น่าร๊ากกกกกกกกก (Ponyo Ponyo Ponyo sakana no ko~)

ผมเดาเอานะ ยักษ์ก็คือขุนศีกศักดินาสมัยกลาง แจ้คก็คืกชาวไรชาวนาทั่วไปที่ใฝ่ฝันจะล้มยักษ์ที่อยู่บนฟ้าที่ใช้ ม. 309 คุ้มครองแม้กระทั่ง ปปช. ก็ตรวจสอบไม่ได้

555 รู้จักทุกเรื่องที่ผ่านมา

ยกเว้นทุกเรื่องของน้องเช้า...555


ผมว่านิทานก็เป็นตัวสะท้อนภาพของสังคมและวัฒนธรรมนั้นๆนะครับว่า เรายกย่องหรือคนแบบไหนที่เราเรียกว่าเป็น HERO...

ผมว่านิทานไทยๆ เนี้ยพระเอกหรือฮีโร่เนี้ย ไม่ได้เรื่องสักคน ขุนแผนก็เจ้าชู้ เหลี่ยมจัด เล่นของคาถาอาค, ศรีธนณชัย ก็เจ้าเล่ห์, พระอภัยมณี ทำอะไรไม่เป็นสักอย่างนอกจากเป่าปี่ มีเรื่องอะไรอีกล่ะ นึกไม่ออก

เห็นมั๊ยครับว่าสังคมไทยอ่อนแอ ขาดเรื่องราวของฮีโร่ที่จะใช้เป็น Rold-model ในการดำเนินชีวิตมากแค่ไหน...

ยังดีนะครับที่เรามีพระมหากษัตริย์นักประพันธ์อย่างในหลวงรัชกาลปัจจุบัน ที่พระองศ์ท่านเองก็ทรงเล็งเห็นถึงปัญหาเรื่องนี้ จึงทรงมีพระราชนิพนธ์นิทานดีๆออกมาให้พวกเรา..ใช่แล้วครับ...เรื่อง\"พระมหาชนก\" ที่เป็นตัวอย่างของความเพียรที่จะนำความสำเร็จมาสู่ชีวิต...

นอกจากนี้ยังมีนิยายเรื่อง\"ติโต\"ที่พูดถึงความมุ่งมั่นในการทำความดี ความถูกต้องอย่างกล้าหาญ เรื่องนี้ผมอยากให้นักการเมืองไทยอ่านจริงๆ....


ว่าแต่เขียนมาตั้งเยอะเกี่ยวไรกับ แจ็คผู้ฆ่ายักษ์ หว่า....พาออกเรืออีกแล้ว...เหอ เหอ

ไม่เลวหรอกมันเป็นอุบัติเหตุ เเถมแจกไม่ได้ปัญญาอ่อนหรอก เเต่บ้านของเเจ๊กจน เท่าที่จำได้คนที่นำถั่วมาเเลก บอกว่าเเป้นถั่ววิเสด เเจ๊กเลยยอมเเลก

งั้นผมมีถั่ววิเศษถุงนึง ขาย 50000 สนใจซื้อไหมครับ เอาเงินคืนไม่ได้ แจ้งตำรวจไม่ได้นะครับถือว่าสมยอมกัน วิเศษยังไงก็ไม่บอก ทดลองก็ไม่ได้

ผมว่าใครที่ซื้อ ต้องปัญญาอ่อนแน่ๆครับ ต่อให้จนแค่ไหนก็ตามเหอะ

แจ๊คในเรื่องเนี่ย ขี้ขโมยจริงๆครับ


ผมว่าไปเอาตำรวจมาจับเลยดีกว่า

เห็นด้วยกับคุณวิเชียรมากๆ ค่ะ

ส่วนตัวแล้ว ไม่ชอบศรีธนณชัยที่สุด มีความรู้สึกว่า เป็นตัวละครที่น่ารังเกียจที่สุด

แต่ไม่รู้เป็นไง ... สงสัยศรีธนณชัยคงออกลูกออกหลานไว้เยอะ พวกนี้มีชื่อเล่นว่า \" แถ \"

เพราะเดี๋ยวมีคนแบบนี้อยู่เยอะเลยค่ะ สมัยนี้ยิ่งเพิ่ม option นอกจากจะ แถ แล้ว

ยังหาเหตุผลไม่เจออีกด้วย แย่จัง.....

ผมกลับมองว่า ศรีธนญชัย นั้นเป็นตัวอย่างว่า คนโง่ย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาดกว่า ดังนั้นเราควรตั้งใจเรียน จะได้ฉลาดๆ ส่วน แจ็ค ยังเด็กอยู่อะครับ ผมว่าน่าจะเอาไปซื้อของเล่นมากกว่าจะไปซื้อถั่ว หรือว่าจ็คจะชอบถั่ว โดยเฉพาะอัดถั่ว 555 อย่าไปซีเรียสเลยครับ มันทำให้เด็กหลับได้ก็เล่าไปเถอะ พอหลับแล้วจะได้ทำการบ้าน เอ๊ย!!! เล่นเว็บเฮียได้ไงครับ 555+

มันมากมากเลย น๊ ค๊

(สนุกมากมาย)

จะมองข้ามนิทานนี้ไม่ได้เพราะตัวนิทานก็ดีและสนุกมากเพราะมันเป็นตัวนิทานที่ทุกๆคนก็ชื่นชอบเพราะเหล่านิทานก็มีคนชอบเยอะเหมือนกันน่ะค่ะ555+