สมชายกับสมศรีเพิ่งจะแต่งงานกันใหม่ และแล้วในคืนวันฮันนีมูนที่หวานชื่น ซึ่งทั้งสองจะไปฮันนีมูนกันที่เกาะภูเก็ต

สมศรีจึงโทรศัพท์ไปหาแม่แล้วบอกว่า &dquot;คุณแม่ขาพรุ่งนี้คุณสมชายจะพาหนูไปเกาะภูเก็ดค่ะ คุณแม่ช่วยซื้อช่วยจัดกระเป๋าให้หนูด้วย แล้วก็อย่าลืมซื้อชุดนอนใหม่ให้ด้วย 1 ชุดนะคะ&dquot;

เมื่อวางโทรศัพท์คุณแม่ก็รีบกุลีกุจอไปจัดกระเป๋าให้ลูกสาวสุดที่รัก และแล้วก็ล้มตัวหลับไปจนเช้า

รุ่งเช้าคุณแม่ก็นึกขึ้นมาได้ว่ายังไม่ได้ซื้อชุดนอนชุดใหม่ให้แก่สมศรี
ทำให้รู้สึกกังวลเป็นยิ่งนัก ทันใดนั้นก็เกิดความคิดเฉียบพลันขึ้นมาในสมอง

คุณแม่จึงเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าของตนเองหยิบชุดนอนสีชมพูซึ่งเป็นชุดนอนตัวโปรด­ที่แสนรัก และใช้เมื่อครั้งตนเองส่งตัวเข้าหอ...จัดเตรียมใส่ไปในกระเป๋าสมศรี

เมื่อสมศรีมาถึงบ้านก็คว้ากระเป๋าขึ้นรถไปทันที จากนั้นไม่นานก็มาถึงที่เกาะภูเก็ต

สมชายขอตัวบอกว่า
&dquot;ผมขอตัวอาบน้ำอาบท่าก่อน คุณอย่าเปิดประตูดูผมหละ&dquot; ว่าแล้วก็เข้าไปอาบน้ำ สมศรีจัดเสี้อผ้าจากกระเป๋าเข้าตู้ ด้วยความอยากรู้ว่าคุณแม่ซื้อชุดนอนอะไรให้ เมื่อเปิดกระเป๋าและหยิบชุดนอนขึ้นมาก็ต้องร้องอุทาน! ขึ้นมาด้วยความนึกไม่ถึงว่า &dquot;อุ้ย! แม่เจ้า สั้นก็สั้น ย่นก็ย่น เ่ยวก็เ่ยว แต่...ยังดีนะที่เป็นสีชมพู &dquot;

ว่าแล้วเธอก็หยิบชุดนอนแขวนเข้าตู้

เมื่อสมชายได้ยินที่สมศรีพูดก็ตะโกนออกมาจากห้องน้ำทันทีว่า

&dquot; ..ผมบอกแล้วว่าอย่าพึ่งดู...อย่าพึ่งดู...ก็ไม่เชื่อ &dquot;