ช่วงบ่ายวันนี้ที่สาขาประตูน้ำ ผมเห็นชายร่างใหญ่กำลังง่วนอยู่กับการทดลองฟังหูฟังนางไม้กับ DAC ยี่ห้อเสี่ยงเจ๊ง (Xiang Sheng)ในร้านคุณหมูหวาน ด้วยความที่พี่คนนี้รูปร่างสูงใหญ่ แขนท่อนเบ้อเริ่ม โกรกผมสีทองพอสวยงาม ผมเลยชักหวาดๆ ยังไม่ค่อยกล้าเข้าไปชิดวงในเท่าไรนัก
จนพี่คนนี้ขยับอยากจะรู้ข้อมูลเพิ่มเติม ผมเลยเสนอหน้าตามประสาเซลล์แมนเก่า ด้วยการเข้าไปเล่าข้อมูลแนะนำ ผมพยายามตั้งใจให้ข้อมูลอย่างดีที่สุดในชีวิต เพราะผมคิดในใจว่า งานนี้ขืนกูให้ข้อมูลไม่ครบ กูไม่ได้กลับบ้านไปเห็นหน้าลูกเมียเป็นแน่แท้.....คุยกันไปนานสองนาน สุดท้ายคือหูฟังนางไม้จีนของมันหมดสต๊อก!!
ผมเลยขอจดชื่อไว้ก่อนว่างั้น......แล้วผมก็เอ่ยปากถามชื่อว่า "ประทานโทษครับ คุณพี่ชื่ออะไรครับ"
พี่ร่างใหญ่กล้ามใหญ่ ราวกับยักษ์วัดโพธิ์บอกว่า "จดไปเฮีย ผมชื่อไมค์"
ผมกระตุกนิดหน่อย ถ้าชื่อไมค์ ในเว็บบอร์ดนี่ไม่น่าจะมีหลายไมค์นัก แล้วสมองทึ่มๆ ของผมก็คิดออก จึงร้องถามโดยพลัน........"พี่ไมค์ !!! ไมค์ หมัดอัคคี ใช่ไม๊????"
ชายร่างใหญ่บอกกลับด้วยเสียงทุ้มฟังดูมีอำนาจ "ใช่ครับเฮีย ผมไมค์ ไมค์หมัดอัคคี ตัวจริงเสียงจริง"
พอรู้ว่าเป็นไมค์ หมัดอัคคี ผมก็รู้สึกถึงความปลอดภัย โล่งใจ เพราะอย่างน้อยเป็นคนเล่นอยู่ในเว็บ คงไม่ทำอันตรายผมแน่ๆๆ แล้วเราก็พูดคุยอีกมากมายเกี่ยวกับเรื่องหูฟังกับไมค์หมัดอัคคี พร้อมกับการร้องขอถ่ายภาพเพื่อเป็นที่ระลึกกับเว็บมั่นคง ไมค์หมัดอัคคีไม่รอช้า รีบเบ่งกล้ามแอ๊คชั่น ผมทำท่าเขินอายนิดๆๆ ไม่กล้าจับแขนพี่ไมค์แรง แค่แตะๆๆ และรู้สึกถึงความอบอุ่น.......
พี่ไมค์สูงใหญ่ แขนใหญ่แข็งแรง กลมกลึงใหญ่ราวกับขาโต๊ะบิลเลียดยี่ห้อไรเล่ย์ เมื่อยืนเทียบกับผม ผมรูปร่างเท่าลูกหมาในทันตา และหากให้ผมเดา...หุ่นใหญ่ขนาดนี้น่าจะเป็นเจ้าของร้านอาหารทะเลเผาแน่ๆ และกล้ามใหญ่ล่ำสันราวกับคีมโรงงานอุตสาหกรรม แข็งแรงแบบที่น่าจะแกะกระดองปูทะเลวันนึงได้เป็นเข่งๆๆ
หรือไม่แขนใหญ่ขนาดนี้ แต่ไม่ใช่เจ้าของร้านทะเลเผา ก็คงต้องเป็นเจ้าของสวนทุเรียน และคงรับหน้าที่ฉีกทุเรียนอยู่เป็นอาจิณ
ก็แขนพี่ไมค์มันแข็งแรงนี่นา..............
จบ
5555
