ผมกินข้าวเที่ยงกับแฟน เกือบทุกวันครับ แล้วแต่สะดวก

เลิกงานก็กินข้าวเย็นกับแฟนทุกวัน บ้านแฟนบ้าง บ้านผมบ้าง

อาบน้ำ พักผ่อน อ่านหนังสือการ์ตูน ฟังเพลง กะเล่นเน็ต ก็ช่วง 2-4ทุ่มครับ

tv. ไม่ค่อยดูครับ ไม่ดูบอลด้วย ชอบดูแข่ง motoGP กะแข่งจักรยานมากกว่า

ดึกแล้วก็นอนกอดแฟนเกือบทุกคืนครับ

โอ้ว์!!! อิจฉา... สุดๆ อยู่บ้านเดียวกันมีความสุขน่ารักๆแบบนี้นี่เอง =^_^=

ผมนี่ มีเวลาให้แฟนอย่างน้อย ๆ ก็วันละ 5-6 ชั่วโมง มากสุดก็แทบจะ 12 ชั่วโมงได้

แฟนทำงานอยู่ผมก็ msn คุยกัน

กลับบ้านก็ skype คุยกัน

เป็นเวลานานเกือบจะ 10 เดือนแล้ว

เพราะผมอยู่เมืองนอก แฟนอยู่ไทย


ก็จะมีเหงามั่ง เซ็งบ้าง คิดถึงบ้าง

แต่ก็ยังรักกันดี ^^

555 เรื่องนี้ เป็นเรื่องใหญ่มากๆๆ เลยนะครับ ไม่ใช่เรื่องเล้กๆๆ ล่ะครับ เพราะการแบ่งเวลาให้เกิดความสมดุลย์ในครอบครัว ทำได้ไม่ง่ายนักและใครทำได้ไม่ดีพอ มีหวังหัวแตกเอาง่ายๆๆ ล่ะครับ

เอ้า ใครเป็นไงเล่าฟังกันมั่ง ผมจะได้จำเอาไปใช้บ้างเด้อ 555

55555555555555555555555555555...................
อยากจะขำให้โลกแตก....
ผมเลิกกับแฟนทุกคนเพราะคำว่าเวลาเนี้ยแหละครับ
555555555555....ทำไมพระเจ้าไม่ให้เวลากับผมบ้างค้าบ...........

สมควรได้รับเหรียญเชิดชูเกียรติครับคุณย่อง ที่ออกมารับสารภาพแบบลูกผู้ชายเช่นนี้...555


ผมว่าชายไทยมักจะประสพปัญหารุนแรงมากก็คือเรื่องเวลากับครอบครัวนี่ล่ะ ผมเองนั้นก็แทบแย่เช่นกัน คือมันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างจะอ่อนไหวมาก เป็นเรื่องปัจเจกบุคคคล คือคุ่ใครคุ่มัน หนักเบาไม่เท่ากัน 555 (วิจารณ์มาก เดี๋ยวมาอ่านเจอ ตายห่าอีกล่ะ 555)

โอย...เรื่องเวลานี่ ผมเห็นตีกันตาย และหนีตายด้วยการเลิกราไปแยะแล้วล่ะครับ 555

พักนี้กระทู้ น่าสนใจเยอะจิงๆเย็นๆ เจอกันจ้า

เหอๆๆ ผมนี่ 2 เดือนจะได้เจอกัน 2 วัน ในทุกๆวันแทบไมได้คุยโทรศัพท์กัน เพราะต่างคนต่างทำงานและรู้สึกเหนื่อยๆ แบะๆ

ไม่มีแฟนมาอ่านเทคนิคแต่ละคนเผื่อมีผู้หลงผิดหลุดเข้ามาอิอิ

.....เรื่องเวลากับครอบครัวนี่เรื่องใหญ่เลยนะครับ........

บางทีเรามองว่าไร้สาระ ก็คนมันทำงานจะเอาอะไรอีก



เมื่อถึงเวลาแย่ที่สุดผู้ที่อยู่กับเราคือครอบครัว........

ต้องเรียกว่าความรักแบ่งเป็นช่วงๆของวัยจากประสบการณ์

วัยเตาะแตะ-วัยรุ่น อยากเจอกันทุกวัน อยากไปเที่ยวทุกวันหยุด คุยโทรศัพท์กันได้ตลอดเวลาช่วงนั้นต้องยอมรับตรงๆ แบ่งเวลาไม่เป็นเรียนไม่ค่อยเรียน พอช่วงปลายๆเริ่มจะแบ่งเป็น

วัยรุ่นตอนปลาย-วัยผู้ใหญ่ เป็นช่วงที่เข้าสู่ความเป็นผู้ใหญ่ มีภาระหน้าที่ไม่ว่าจะเรียนหรืองาน เริ่มมีความคิดมากขึ้น มีความเข้าใจและมีเหตุผลมากขึ้น งองแงงน้อยลงมาก เป็นช่วงเวลาที่ถ้าทั้งสองฝ่ายว่างก็เจอกันได้ Accident ก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องโทรศัพท์ทุกวัน ส่ง Message ข้อความแทนใจก็พอ

ตอนนี้ต้องขอยอมรับว่าเลิกกับแฟนเมื่อไม่นานมานี้เองจ้า เพราะอายุน้องเค้าน้อยกว่า
ภาระเราก็มากมี เรียนก็ใกล้จะจบแล้ว แต่บางทีเค้าอาจจะยังไม่เข้าใจเหตุผลของเราเท่าไหร่ ทำให้ต้องเลิกรากันไป แ่ต่อย่างไรก็ตามก็เคยคิดว่าจะเลิกหลายครั้งแล้ว(แอบชั่วนิ) เพราะกลัวว่าถ้ายังมีแฟนขณะยังอยู่ในประเทศไทยก็ไม่กล้าที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศ

ส่วนตัวคิดว่าเวลาไม่สำคัญหรอก แต่สิ่งสำคัญคือ เราใช้เวลากับคนนั้นๆแล้วมีความสุขได้มากแค่ไหน บางที 1 นาที บางคนก็อยู่ด้วยกันเป็นวันๆ ไม่ว่าจะน้อยหรือมากขอให้เราสองคนมีความสุข ณ เวลานั้นๆก็เพียงพอแล้ว

ท่านแพะเหมือนผมเลยครับต่างคนต่างทำงาน ของผมเดือนนึงเจอกันไม่เกิน 2 ครั้ง

แต่มันข้อดีอย่างนึง มันทำให้เวลาที่เราได้เจอกันเหมือนเป็นเวลาที่พิเศษทุกครั้ง (แม้ว่าเราจะเลี้ยงหนังเค้าทุกครั้งก็ตามทีเถอาะ)

ตอนยังไม่มีแฟนก็อยากมีพอมีแล้วรู้สึกว่า เราได้อย่างแต่มันก็ย่อมเสียอย่างเสมอ อิอิ

55555555555555555555555555555...................
อยากจะขำให้โลกแตก....
ผมเลิกกับแฟนทุกคนเพราะคำว่าเวลาเนี้ยแหละครับ
555555555555....ทำไมพระเจ้าไม่ให้เวลากับผมบ้างค้าบ...........

พระเจ้าให้เวลาทุกๆคนเท่ากันครับ แต่ว่าแต่ละคนใช้เวลาไม่เหมือนกันครับ อยู่ที่ว่าเราให้ความสำคัญอะไรมากกว่ากัน
\" No sacrifice, no victory\". อิอิ อิอิ อิอิ :)

555 เค้าว่ากันว่า คนจะใช้ ชีวิตมีความสุขได้ต้อง สามารถ จัดสรรเวลา เก่ง ครับ 555 เค้า บอกว่าหาก แบ่ง เวลา เป็น 3 ส่วน เท่ากัน ให้ ส่วน ที่
1 เป็น เวลา ของการทำงาน
2 เป็นเวลาของ ครอบครัว
3 เป็นเวลา ส่วนตัว

ถ้าใครสามารถ แบ่ง เท่ากันได้เนี่ย คนนั้น จะมีความสุข มาก เลย ครับ 555 สำหรับผมไม่เคยแบ่งได้สำเร็จเลยล่ะ 555 แต่ไม่เป้นไร ครับ ถ้าครอบครัว เราสามารถ เข้าใจมันได้ คิดว่า ไม่มีปัญหา แน่ละ จ้า เอ้า สู้ กันต่อไป ครับ .........อิ อิ อิ

ใช่ครับคุณ ANUBIS เวลาเจอหน้าแฟนที ผมอายเค้าทุกที ไม่รู้ทำไม.....แบะๆ

!!!!! ของผม ตกลงกับเจ้านายว่าเวลาทำงานต้องให้ผมฟังเพลง ถ้าผมจะใส่หูฟังห้ามมาว่าผม
ผมก็เลยได้งานที่ชอบ ได้ฟังเพลงพักผ่อนในเวลางานไปด้วย ที่เหลือก็ให้กับแฟน
1 week เจอแฟน2วันขึ้น ออกกำลังกาย1วัน กำลังปรับจะเพิ่มเวลาออกกำลังกายหน่อย

เรื่องจัดสรรเวลาสำหรับชาวเน็ตอย่างผมนี่ช่างยากเสียจริง...
เพราะบนอินเตอร์เน็ตแทบจะไม่มีแบ่งแยกกลางวันกับกลางคืนเลยล่ะ...
แต่แฟนผมแทบไม่ได้จับคอมพิวเตอร์เลย... เรียกว่าเดินบนทางแห่งความจริงสุดๆ...
ไม่ได้มีชีวิตบน Cyberspace เลยล่ะ...
ยังดีที่ทำงานหาเช้ากินค่ำก็เลยได้ใช้เวลาปกติเป็นบ้าง...
ทุกวันนี้ไม่เจอก็ยังโทรหาทุกวัน...

ไม่เหมือนตอนเรียนมหาลัยเมื่อก่อน...กลางวันคือกลางคืนกลางคืนคือกลางวัน...
ผลคือคนกลางวันไม่เข้าใจคนกลางคืน...
จบกันที่เวลาไม่ตรงกัน...

^
^
ทั่น Tanan มีไปฟิตเนสกับแฟนด้วยหรือครับ...
กิจกรรมสร้างสรรค์สุดๆ... อยากไปออกกำลังกายตามสวนสาธารณะบ้างจัง...
แต่วันไหนหยุดแทบไม่อยากตื่นเช้าๆเลย...

ของผมเวลาเป็นสิ้นไร้ค่าครับ ปล่อยไปเรื่อยเปื่อย ทิ้งเวลาเป็นว่าเล่น 555+

เวลามีก็จะมานั่งอ่านบอร์ด ฟังเพลงบ้างเล็กน้อย จากนั้นก็ดูโทรทัศน์

ดูข่าวตอนตี 1 ข่าวจบ ไม่มีถ่ายกีฬาก็นอนดูซี่รีย์เกาหลี นอนอ่านการ์ตูนบ้าง เมื่อยก็ดูซี่รีย์

ง่วงก็นอนแต่กว่าจะนอนก็ ตี 3+ ตื่นก็ 10โมง+ นั่งล้างจานเป็นกาละมัง จากนั้นก็ไปแถข้างนอก

เช่าหนังสือการ์ตูน อยากดูหนังก็ไปดู เสร็จภารกิจกลับบ้าน มารอทำงาน ช่วงเย็น ทำจน 2 ทุ่ม โดยประมาณ

แล้วก็มานั่งเปิดเวปเล่นฟังเพลงเปิดละครแล้วก็หันไปดูเป็นซีนๆ พอโฆษณาก็มานั่งอ่านบอร์ด 4 - 5 ทุ่ม

มีรายการอะไรก็นอนดู+อ่านหนังสือการ์ตูน ห่มผ้าเปิดแอร์เปิดพัดลมป่าอีก โทรศัพท์จะมีคนโทรเข้าก็

เดือนละหน โทรออกก็เดือนละครั้งสองครั้ง จนไม่รู้จะมีไว้ทำไม แบตก็ต้องชาจแม่งทั้งปี เสื่อมก็ต้องเปลี่ยน

ไปไหนก็ชอบพก ทั้งๆที่รู้ๆว่าไม่มีคนโทรเข้า เห้ย ... ไปใหญ่ละ นี่มันชีวิตซังกะตาย 555+ ผมใช้ชีวิตแบบนี้แหละ

อาจจะมีไปงานวัดเกิดเพื่อนมั้ง ถ้าโทรมาชวนก็ไป เรื่อยๆ ... อนาคตจะเป็นยังไงก็ค่อยว่ากันตอนนั้นละกัน

ตอนนี้ก็เรื่อยเปื่อยก็สบายดี อยู่ได้ ... ไม่ตายหรอก

คุณแพะครับ ผมก็อายน่ะ หลายๆเรื่อง แถมนึกขำด้วยว่า ไม่เลิกกันซักทีทั้งๆที่ห่างเหิน

มันอาจจะเป็นเพราะว่าเราไม่ไช่พวกเด็กๆวัยรุ่น ที่ต้องตัวติดกัน 24 ช.ม พูดง่ายๆต่างคนต่างเริ่มเป็นผู้ใหญ่อิอิ

โทรคุยกันไม่เกิน 10 นาที เลิก จบ...เค้าเหนื่อยเราก็เหนื่อย 555+

ก็คุยกันเมื่อว่างอะงับประมาณ2-5ชม.อะ55+

จริงครับ... หลายอย่างทำให้ท้อ...

แต่หลายๆอย่างมันก็ทำให้มีความสุข...

บางอย่างคุยกันแล้วก็กลายเป็นว่าที่ผ่านมาไม่เข้าใจกันปรับความเข้าใจกันเสร็จก็ดีเหมือนเดิม...

ไม่เหมือนตอนเรียนมหาลัย... เธอจะไป...

ฉันก็พร้อมไปเหมือนกัลลลล์์...

โสดครับ.....(หึ...ก็โสดนิ T^T)

ความรักแบ่งให้ครอบครัว กับพี่น้องชาวเว็บมั่นคงครับ...

ยังแบ่งไม่ได้เลย เพราะเราไม่รู้ว่าตกลงเราคบกันแบบไหน