ฝากให้ผู้หญิงที่เข้ามาแอบอ่านด้วยนะ... :121:
ชีวิตเปลี่ยน
เมื่อยังสาว เธอจัดว่าเป็นผู้หิงที่สวยระดับนางงาม ไม่ใช่เรื่องยากที่เธอจะได้ชายที่หล่อ เก่ง และรวยมาเป็นสามี
เส้นทางชีวิตของเธอราบรื่นและสบายเหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่ละวันหมดไปกับการเที่ยวห้าง แต่งผม สังสรรค์ เช่นเดียวกับหิงไฮโซฯทั้งหลาย พอถึงหน้าร้อนก็ไปท่องเที่ยวต่างประเทศ และขนของที่ช้อปปิ้งกลับมาทีละหลายกระเป๋า
แต่หลังจากที่แต่งงานมาได้เกือบ 20 ปี เธอก็พบความจริงว่าสามีที่แสนดีนั้นปันใจให้แก่หิงอื่น หิงคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน หากเป็นแม่ครัวประจำบ้านนั่นเอง แม้หิงผู้นั้นจะเป็นสาวปริา ไม่ได้ทำงานกวาดถูอย่างสาวใช้ทั่วไป แต่ก็ต่ำชั้นกว่าเธอ เธอจึงยากที่จะทำใจได้ที่เขาไปลุ่มหลงหิงผู้นั้น นับแต่นั้นวิมานก็กลับกลายเป็นนรกทันที ไม่มีวันไหนที่เธอจะไม่รู้สึกชิงชังทั้งสองคน
แล้ววันหนึ่งสามีก็ชวนเธอไปเที่ยวทะเลที่เขาหลัก แน่นอนเขาอยากไปเที่ยวกับชู้รักมากกว่า แต่เธอก็ยอมไป เพราะบังเอิมีเพื่อนฝรั่งมาเยี่ยมเธอ เธอจึงถือโอกาสนี้พาเพื่อนฝรั่งไปสัมผัสทะเลอันดามันอันลือชื่อด้วย
เช้าวันที่ 26 ธันวาคม 2547 ขณะที่เธอกำลังนั่งเล่นกับเพื่อนฝรั่งอยู่บนเรือนอกฝั่ง คลื่นสึนามิก็ถาโถมมาอย่างไม่ทันตั้งตัว เรือพลิกคว่ำทันที มารู้ตัวอีกทีเธอก็อยู่ใต้ท้องเรือ เธอตื่นตระหนกตกใจมาก เพราะสำลักน้ำเข้าไปเต็มที่ ชั่วขณะนั้นเองก็ได้ยินเสียงเพื่อนฝรั่งตะโกนให้กำลังใจ ตอนนั้นเธอคิดว่าคงไม่รอดแล้ว ในวินาทีวิกฤตนั้นคลื่นยักษ์ก็ซัดสาดอีกทีจนทั้งเรือและคนลอยละลิ่ว มาได้สติอีกที เธอก็อยู่บนฝั่งแล้ว
เมื่อคลื่นนรกสงบลง เธอตามหาเพื่อนทันที แต่กลับพบเขาในร่างที่ไร้วิาณ ชะตาชีวิตดูเหมือนเล่นตลก เธอน่าจะตายตั้งแต่ตอนอยู่ใต้ท้องเรือแล้ว แต่ทำไมถึงรอดมาได้ ส่วนเขากลับตาย
เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไป หลังจากที่ได้สัมผัสใกล้ชิดกับความตาย เธอเห็นชัดเลยว่าความทุกข์ที่เธอได้พานพบมาก่อนหน้านั้น โดยเฉพาะความทุกข์ที่สามีปันใจให้หิงอื่นนั้น นับว่าเล็กน้อยมาก จากเดิมที่เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนมีเคราะห์ ตอนนี้กลับเห็นว่าตนเป็นคนโชคดี ยิ่งกว่านั้นทัศนคติของเธอต่อทั้งสองคนนั้นก็เปลี่ยนไปด้วย แทนที่จะเกลียดเหมือนก่อน เธอกลับขอบคุณหิงสาวผู้นั้นที่ปรนนิบัติเธออย่างดีตลอดหลายปีที่ผ่านมา หาไม่แล้วชีวิตของเธอคงไม่สะดวกสบายอย่างนี้ ขณะเดียวกันเธอก็ขอบคุณสามี เพราะรู้ดีว่าการที่เธอได้รับการปฏิบัติอย่างดีจากสาวคนนั้น เป็นเพราะ บารมี ของสามียิ่งกว่าอะไรอื่น
บ้านที่เคยเป็นนรกตอนนี้กลับมาเป็นวิมานอีกครั้งหนึ่ง ถึงตอนนี้เธอเที่ยวเตร่น้อยลง แต่หันมาให้เวลากับการปฏิบัติธรรมมากขึ้น เพราะเธอรู้ดีว่าวิมานหรือนรก สุขหรือทุกข์นั้น อยู่ที่ใจของเธอเป็นสำคั
ความตายนั้นแม้จะเป็นสิ่งน่ากลัว แต่ก็สามารถเปลี่ยนมุมมองของเราให้หันมาชื่นชมกับสิ่งที่มีอยู่ได้ เวลาประสบกับความไม่สมหวัง เรามักจมอยู่กับมันจนดูเหมือนว่าไม่มีอะไรทุกข์มากกว่านี้อีกแล้ว แต่ความตายสามารถเปิดใจให้เราตระหนักว่าเหตุการณ์ดังกล่าวเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก เพราะยังมีทุกข์มากกว่านั้นอีก คือความตายนั่นเอง ถ้าเพียงเท่านี้เรายังทำใจไม่ได้ แล้วจะทำอย่างไรเมื่อเจอความตาย
คนเรามักลืมไปว่าตัวเองจะต้องตาย จึงไปยึดมั่นถือมั่นกับสิ่งต่างๆ มากมาย เวลาใครทำอะไรไม่ถูกใจ ก็เกลียดโกรธอย่างหัวปักหัวปำ แต่ถึงจะโกรธเกลียดแค่ไหน ไม่ช้าก็เร็วทั้งเราและเขาก็ต้องตายจากกัน ฉะนั้นจะโกรธกันไปทำไม ในทำนองเดียวกัน อยากได้อะไรก็ตาม ก็อย่าไปเป็นบ้าเป็นหลังกับมันมากนัก เพราะเมื่อถึงวันนั้น เราก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง
ใครที่คิดว่าตัวเองเป็นคนโชคร้าย ลองเปรียบเทียบกับคนที่ตายไปแล้ว จะตระหนักว่าตนเองยังโชคดี อย่างน้อยก็ยังมีโอกาสได้อยู่กับคนที่ตนรักและผูกพัน โลกและชีวิตนี้ยังมีสิ่งดีๆ ที่น่าชื่นชมอีกมาก หากยังไม่เห็น รอดพ้นจากความตายเมื่อไรคุณจะได้เห็นเมื่อนั้น
แต่จะไม่ดีกว่าหรือหากเราชื่นชมสิ่งเหล่านี้เสียแต่เนิ่นๆ โดยไม่ต้องผ่านเหตุการณ์เจียนตายเสียก่อน
